monitor słowa 8-bitowego.pdf

(234 KB) Pobierz
Monitor słowa ośmiobitowego - AVT-464
Monitor słowa ośmiobitowego
Monitor słowa
ośmiobitowego
kit AVT−464
Zamierza³em nazwaÊ to
urz¹dzenie ìkorepetytorem
kodu dwÛjkowegoî. Doskonale
siÍ do tego nadaje, gdyø jest
to w istocie dekoder
8-bitowego kodu dwÛjkowego
na kod dziesiÍtny, ktÛrego
cyfry s¹ pokazywane na
wyúwietlaczach LED.
Urz¹dzenie moøe byÊ
zastosowane do monitorowania
magistrali 8-bitowej, czyli
wyúwietlania wartoúci s³owa
8-bitowego.
Opis uk³adu
Schemat elektryczny monitora
przedstawiono na rys. 1 .†Przezna-
czeniem urz¹dzenia jest t³uma-
czyÊ rÛwnoleg³e s³owo oúmiobito-
we na system dziesiÍtny. Nie
zawiera ono pamiÍci EPROM, ani
øadnej innej. Nie wymaga kom-
putera ani programatora. Dekodo-
wanie liczby dwÛjkowej na dzie-
siÍtn¹ polega na szybkim zlicze-
niu liczby impulsÛw przez zespÛ³
po³¹czonych ³aÒcuchowo liczni-
kÛw-transkoderÛw U1+U2+U3.
O†koÒcu zliczania decyduje dziel-
nik U4.
Naleøy podkreúliÊ, øe z†samej
zasady dzia³ania wynika fakt ab-
solutnej wiarygodnoúci uzyska-
nych wskazaÒ na wyúwietlaczach.
Po przetestowaniu dwu skrajnych
wartoúci 0†i†255 mamy pewnoúÊ,
øe wszystkie poúrednie s¹ popra-
wnie dekodowane. W†przypadku
rozwi¹zaÒ opartych o†adresowanie
pamiÍci, takiej pewnoúci mieÊ nie
moøna, zw³aszcza w†d³uøszym
okresie.
Pierwotnie nosi³em siÍ z†zamia-
rem zaprojektowania p³ytki z†oú-
mioma solidnymi prze³¹cznikami,
ktÛrymi moøna by zadawaÊ kod
binarny i†uczyÊ siÍ bawi¹c. Z†tego
pomys³u pozosta³ popularny, oú-
miokrotny dipswitch, ktÛry trudno
doprawdy uznaÊ za dobre
rozwi¹zanie. Nic nie stoi jednak na
przeszkodzie, øeby samemu uzupe³-
niÊ monitor o†tak¹ czysto juø edu-
kacyjn¹ funkcjÍ, montuj¹c wiÍksze
i†wytrzymalsze prze³¹czniki.
Zasada dzia³ania
Centraln¹ czÍúÊ urz¹dzenia
stanowi uk³ad U4: 40103. Jest to
licznik zliczaj¹cy w†dÛ³ o†oúmiu
rÛwnoleg³ych wejúciach J0..J7
i†wyjúciu CO/ZD. SkrÛt ZD ozna-
cza ìZero Detectî. Wyjúcie to
przyjmuje poziom logiczny niski
(dalej dla uproszczenia okreúla-
ny L) w†momencie, gdy U4 od-
liczy zadan¹ na wejúciach J0..J7
liczbÍ impulsÛw, podawanych na
wejúcie zegarowe CLK. Aby
impulsy mog³y byÊ zliczane, na
wejúciu CLR powinien
wystÍpowaÊ poziom wysoki H.
W†przeciwnym razie licznik
bÍdzie ustawiony na liczbÍ 255,
czyli maksymaln¹ wartoúÊ, jaka
moøe byÊ przedstawiona oú-
mioma bitami. Istnieje jeszcze
wyprowadzenie zezwalaj¹ce CI/
!CE (wykrzyknik dla oznaczenia
negacji), ktÛre po otrzymaniu
stanu H blokuje dostÍp impul-
sÛw do wejúcia CLK. Przy nor-
malnej pracy naleøy je zatem
po³¹czyÊ z†mas¹.
Pozosta³y jeszcze do omÛwie-
nia dwa wejúcia wpisu !APE
i†!SPE.
Po podaniu na wejúcie !APE
poziomu L†nastÍpuje natychmias-
towe przepisanie wartoúci z wejúÊ
J0..J7. Jest to wejúcie tzw. wpisu
asynchronicznego, poniewaø wpis
ten moøe nast¹piÊ w†dowolnym
momencie, niezaleønie od impulsu
zegarowego.
Wejúcie !SPE jest wejúciem
wpisu synchronicznego. Nazwa
wywodzi siÍ st¹d, øe po podaniu
na nie poziomu L, wpisanie do
licznika wartoúci z wejúÊ J0..J7
nastÍpuje w†okreúlonym momen-
Elektronika Praktyczna 9/98
59
P R O J E K T Y
30537051.025.png
Monitor słowa ośmiobitowego
cie, a†mianowicie razem z†naras-
taj¹cym zboczem sygna³u CLK.
Rzut oka na schemat pozwoli
zauwaøyÊ, øe !APE nie jest uøy-
wane (podany jest poziom H).
Natomiast !SPE po³¹czono bezpo-
úrednio z†wyjúciem CO/ZD liczni-
ka. Jest to wygodne takøe z†tego
wzglÍdu, øe wyprowadzenia te
s¹siaduj¹ ze sob¹. W†takim przy-
padku mamy do czynienia z†kon-
figuracj¹ dzielnika czÍstotliwoúci,
na dodatek programowalnego
(ustawianego), bo o†wspÛ³czynni-
ku podzia³u decyduje stan wejúÊ
J. Przepisanie stanu wejúÊ J†do
przerzutnikÛw licznika nastÍpuje
samoczynnie, po kaødym wyzero-
waniu licznika. Podsumujmy,
wpis synchroniczny przy zwar-
tych !SPE i†CO/ZD przebiega nas-
tÍpuj¹co:
- sygna³ zegarowy jest podawany
na wejúcie CLK;
- po osi¹gniÍciu przez licznik
stanu zero (co nastÍpuje syn-
chronicznie ze zmian¹ sygna³u
CLK z†L†na H) wyjúcie CO/ZD
przyjmuje poziom L i wejúcie
!SPE zostaje uaktywnione;
- kolejny impuls CLK inicjuje
wpis stanÛw z†wejúÊ J0..J7.
Jak widaÊ, wpis synchroniczny
nastÍpuje po drugim zboczu
narastaj¹cym CLK, liczonym od
wyzerowania. Teraz jest jasne,
dlaczego wzÛr na wspÛ³czynnik
podzia³u podaje siÍ jako 1/N+1,
gdzie N jest zadan¹ liczb¹ binarn¹
na wejúciach J0..J7. Ta dodawana
w†mianowniku jedynka pozwala
teø unikn¹Ê k³opotliwego dziele-
nia przez zero, gdy J0=J1=-
J2=J3=J4=J5=J6=J7=L.
Jednak dla nas jest to oko-
licznoúÊ niekorzystna. Chcemy
zliczaÊ impulsy podawane na
CLK U4, ale co zrobiÊ, skoro U4
przepuszcza jeden impuls wiÍ-
cej niø potrzeba? Zamiast 0
otrzymalibyúmy na wyúwietla-
czu 1.
Jedyne co moøna zrobiÊ w tej
sytuacji, to zliczyÊ impulsy i†od
sumy odj¹Ê jeden. ProponujÍ
uzyskaÊ ten sam wynik przez
ìpo³kniÍcieî jednego, najlepiej
pierwszego impulsu. Ten drugi
sposÛb bÍdzie moøna w†praktyce
³atwiej zrealizowaÊ. Po³kn¹Ê im-
puls, to tyle co go zignorowaÊ.
Ignorowanie pierwszego impulsu
uzyska³em wykorzystuj¹c zaleø-
noúci czasowe w³aúciwe wszyst-
kim licznikom.
Jedn¹ z†takich szkolnych regu³
jest w³¹czenie zerowania licznika
zanim pojawi siÍ aktywne zbocze
sygna³u zegarowego. Licznik nie
moøe byÊ po prostu inkremento-
wany przy aktywnym sygnale ze-
rowania, poniewaø zerowanie ma
najwyøszy priorytet. Ze wzglÍdu
na rzeczywiste, niezerowe czasy
propagacji bramek, podaje siÍ
w†katalogach minimalne wartoúci
odstÍpÛw czasowych miÍdzy za-
nikniÍciem jednego sygna³u, a†po-
jawieniem siÍ innego.
Jeúli wiÍc "przetrzymaÊ" sygna³
zerowania uk³adÛw U1, U2 i†U3
(typu 4033) do momentu pojawie-
nia siÍ dodatniego zbocza pierw-
szego impulsu CLK (na wejúciu
U1), to impuls ten nie zostanie
zliczony przez U1. Innymi s³owy
zostanie po³kniÍty. PewnoúÊ dzia-
³ania podnios¹ kondensatory C3
Rys. 1. Schemat elektryczny układu.
60
Elektronika Praktyczna 9/98
30537051.026.png 30537051.027.png 30537051.028.png 30537051.001.png 30537051.002.png 30537051.003.png 30537051.004.png 30537051.005.png 30537051.006.png 30537051.007.png 30537051.008.png 30537051.009.png 30537051.010.png 30537051.011.png 30537051.012.png 30537051.013.png 30537051.014.png 30537051.015.png 30537051.016.png 30537051.017.png
Monitor słowa ośmiobitowego
i†C4. Ten pierwszy przed³uøy czas
trwania poziomu H†na wejúciach
RST uk³adÛw U1..U3 o†kilkaset
nanosekund, a C4 przyspieszy
pojawienie siÍ aktywnego zbocza
na wejúciu CLK uk³adu U1.
èrÛd³em sygna³u zegarowego
jest U5 typu 4060. Jego oscylator
(R1+C1) pracuje na stosunkowo
wysokiej czÍstotliwoúci 1,4MHz,
ktÛra po podzieleniu przez 32
daje oko³o 40kHz na wyprowadze-
niu MOD32.
Do uk³adu U5 jest pod³¹czony
jeszcze inny obwÛd zerowania,
zbudowany na elementach T2, C2,
R2 i†R3. Poziomem zeruj¹cym U5
jest H†na wyprowadzeniu RST.
Jeden cykl pracy monitora
przebiega nastÍpuj¹co: U4 odbie-
rze zadan¹ liczbÍ impulsÛw, wy-
kryje zero i†wystawi L†na swoje
wyjúcie CO/ZD. T1 za³¹czy wÛw-
czas wyúwietlacze W1..W3
o†wspÛlnej katodzie, umoøliwiaj¹c
wyúwietlenie zliczonych przez
U1..U3 impulsÛw. Ponadto, zmia-
na z†H†na L†na CO/ZD spowoduje
powstanie, za spraw¹ C2, ujemnej
szpilki na bramce tranzystora FET
T2 i†jego zatkanie, a†tym samym
wyzerowanie U5. U5 pozostanie
wyzerowany w†okresie ³adowania
C2 (przez rezystor R2), czyli przez
kilkadziesi¹t milisekund. Ten czas
wyznacza czÍstoúÊ repetycji bada-
nego s³owa 8-bitowego, wynosz¹-
c¹ przesz³o 10 razy/sekundÍ. Ma-
my wiÍc stan stabilny trwaj¹cy
kilkadziesi¹t ms, w†ktÛrym
tranzystor T1 przewodzi, a†N-FET
(T2) i†bipolarny T3 s¹ zatkane.
Liczniki U1, U2, U3, U4, U5 nie
zliczaj¹. Wyúwietlana jest infor-
macja z†wyjúÊ U1..U3 w†kodzie
wskaünika 7-segmentowego.
Gdy na³aduje siÍ C2 i†T2 zacz-
nie przewodziÊ, uaktywni siÍ
U5 i†rozpocznie pracÍ jego os-
cylator. Po oúmiu taktach na
wyjúciu MOD16 pojawi siÍ stan
H, ktÛry za poúrednictwem R6
wyzeruje uk³ady U1..U3. Zero-
wanie to trwa przez nastÍpnych
8 okresÛw generatora U5, aø do
pojawienia siÍ H†na kolejnym
wyjúciu U5 (MOD32), ktÛre do-
starcza impulsy zliczane rÛw-
noczeúnie przez U4 i†U1.
W†trakcie zliczania T1 jest
zatkany, aby unikn¹Ê zak³ÛceÒ
na wyúwietlaczach. Czas zlicze-
nia nawet maksymalnej liczby
impulsÛw nie przekracza paru
milisekund, przy narzuconej przez
U5 czÍstotliwoúci pracy. Zatem
zmniejszenie jasnoúci wyúwietla-
czy wskutek zmniejszania siÍ
wspÛ³czynnika wype³nienia bÍ-
dzie nieznaczne. T3 przewodzi
zapewniaj¹c stan L†na wejúciach
RST U1..U3. Na bramce przewo-
dz¹cego T2 jest 0,5V. Opcjonalna
dioda Zenera D1 ogranicza amp-
litudÍ ujemnych szpilek do 10V,
aby nawet przy zasilaniu uk³adu
napiÍciem 15V, napiÍcie dren -
†bramka nie przekroczy³o 25V
(30V to wartoúÊ graniczna).
Zwraca uwagÍ przycisk S1,
ktÛrym moøna wymusiÊ podci¹g-
niÍcie rezystorÛw R10..R17 do
plusa zasilania i†uzyskanie na
wyúwietlaczach wskazania 255
(przy J0..J7 nigdzie nie pod³¹czo-
nych). S1 umoøliwia teø ³atw¹
kontrolÍ poprawnoúci styku
ìsondî pomiarowych: jeúli po
wciúniÍciu S1 nie widaÊ øadnej
zmiany na wyúwietlaczu, oznacza
to poprawny kontakt. Drugi przy-
cisk monostabilny (chwilowy) S2
umoøliwia test wyúwietlaczy przez
pokazanie trzech Ûsemek.
Wejúcie RBI uk³adu U3 po³¹-
czono z†mas¹, co spowoduje, iø
zera nie bÍd¹ wyúwietlane.
Ograniczenie pr¹du segmentÛw
wyúwietlaczy nastÍpuje za spraw¹
rezystancji przewodz¹cych tran-
zystorÛw P-MOS, zawartych
w†strukturach U1..U3. Aby nie
by³a ona za niska, uk³ady te
zasili³em ze stabilizatora 5V (na
elementach R4, D2 i†T4). Zasto-
sowanie trÛjkoÒcÛwkowego 7805
nie wchodzi w†rachubÍ z†uwagi
na duø¹, rzÍdu 2V, minimaln¹
rÛønicÍ napiÍÊ Uwe-Uwy (Udrop).
Parametry stabilizacji uk³adu z†T4
s¹ tu bez znaczenia, natomiast
Udrop wynosi tylko 0,7V. W†za-
kresie napiÍÊ zasilaj¹cych z†prze-
dzia³u 5..15V uzyskujemy nie-
zmienny pr¹d wyúwietlaczy na
poziomie 4mA/segment. W†typo-
wej aplikacji kostek 4033 mieli-
byúmy 3x7=21 rezystorÛw, 21 tran-
zystorÛw i pr¹d zaleøny od Uzas.
Rezystory R6 i†R7, o†stosunko-
wo duøych wartoúciach, ograni-
czaj¹ pr¹dy wejúÊ RST i†CLK
U1..U3, p³yn¹ce przy Uzas>5V
(pr¹dy te wynikaj¹ z†rÛønicy na-
piÍÊ zasilania obu czÍúci uk³adu).
Jak zasilaÊ?
PobÛr pr¹du zaleøy od aktual-
nych wskazaÒ wyúwietlaczy -
†maksymalnie 80mA. Tylko nie-
znacznie zaleøy od Uzas. Trzeba
pamiÍtaÊ, øe monitor, jeúli uøy-
wany jest do badania stanÛw
logicznych zewnÍtrznego urz¹dze-
nia, musi mieÊ takie samo napiÍ-
cie zasilania co zewnÍtrzne urz¹-
dzenie. RÛønice nie mog¹ przekro-
czyÊ 0,3V. Nie moøna zasiliÊ
monitora bateri¹ 4,5V i†badaÊ
urz¹dzenia zasilanego np. napiÍ-
ciem 5V. Odwrotna sytuacja jest
dopuszczalna, choÊ nie zalecana.
OgÛlnie nie naleøy przekraczaÊ
15V. Taka rozpiÍtoúÊ napiÍciowa
stanowi na pewno zaletÍ. W†pÛ³-
profesjonalnych zastosowaniach
zalecam buforowanie wejúÊ infor-
macyjnych U4 uk³adem CD4050,
przydatnym teø w†funkcji transla-
tora poziomu. Do samego urucho-
mienia (i ewentualnych ekspery-
mentÛw z†kodem dwÛjkowym, za-
dawanym prze³¹cznikiem S3) wy-
starczy nowa bateria 4,5V. Gdyby
Uzas nigdy nie mia³o byÊ wyøsze
od 5V, to moøna zrezygnowaÊ
z†elementÛw D1, D2, R4, T4 (a
takøe z†diody Schottky'ego D4,
Rys. 2. Rozmieszczenie elementów na płytce drukowanej.
Elektronika Praktyczna 9/98
61
30537051.018.png 30537051.019.png 30537051.020.png 30537051.021.png 30537051.022.png 30537051.023.png
Monitor słowa ośmiobitowego
ktÛra zabezpiecza z³¹cze B-E T1
przed przebiciem dla Uzas>8V).
W†miejsce T4 trzeba umieúciÊ
zworÍ, ³¹cz¹c¹ punkty kolektora
z†emiterem. Dioda D3 chroni
uk³ad przed odwrotnym zasila-
niem zwieraj¹c w†takiej sytuacji
zasilacz.
jest uøywany). Tak ³atwiej by³o po
prostu poprowadziÊ úcieøki. Dla
pewnoúci, lokalizacjÍ DP zazna-
czy³em na p³ytce.
Uruchomienie sprowadza siÍ
do w³¹czenia zasilania, kontroli
napiÍcia na emiterze T4 (jeúli jest
zamontowany) i†ewentualnie czÍs-
totliwoúci na wyprowadzeniu
MOD32 U5.
Na wyúwietlaczu W1 úwieci
siÍ ìzeroî dziÍki rezystorowi R18,
ktÛry na R10..R17 zapewnia po-
tencja³ masy. WciúniÍcie S1 spo-
woduje wyúwietlenie ì255î. Poda-
nie H†na J0 wyúwietli ì1î. Stan
H†podawany kolejno (np. za po-
moc¹ S3) na pozosta³e wejúcia
pokaøe, zgodnie z†oczekiwaniami,
kolejne potÍgi dwÛjki. Wejúcia
J0..J7 s¹ dostÍpne na z³¹czu typu
goldpin, z†rastrem 2,54mm.
Przycisk S2, s³uø¹cy do testu
wyúwietlaczy LED, nie jest ko-
nieczny (R9 trzeba pozostawiÊ).
ElementÛw generatora RC nie
warto zastÍpowaÊ kwarcem, po-
niewaø stabilnoúÊ czÍstotliwoúci
jest w†tym przypadku spraw¹ trze-
ciorzÍdn¹.
Andrzej Kowalczyk, AVT
WYKAZ ELEMENTÓW
Rezystory
R1, R3, R5, R8, R19: 6,8k
R4, R18: 1k
R6, R7, R9: 22k
Kondensatory
C1, C3, C4: 24pF lub 20..27pF
C2: 10nF
C5: 1000nF/63V
Półprzewodniki
D1: dioda Zenera 10V/0,4W
D2: dioda Zenera 6,2V/0,4W
D3: 1N5822 lub inna Schottky'ego
o Ip>=1A
D4: BAT85 lub inna Schottky'ego
małej mocy
T1: BC327−25/40
T2: BF245A
T3: BC547
T4: BD135, BD139
U1, U2, U3: CD4033
U4: CD40103
U5: CD4060
W1, W2, W3: wyśw. LED
Kingbright 13mm ze wspólną
katodą
Montaø i†uruchomienie
Montaø odbÍdzie siÍ wed³ug
schematu montaøowego z† rys.
2 .†Widok mozaiki úcieøek przed-
stawiono na wk³adce wewn¹trz
numeru. Pod uk³adami scalonymi
i†rezystorami R14..R16 znajduj¹
siÍ zworki, ktÛre naleøy wlutowaÊ
w†pierwszej kolejnoúci. NastÍpnie
wlutowujemy piÍÊ podstawek
(szesnastek) pod scalaki.
Tranzystor T2 na koÒcu (wy-
prowadzenie bramki: pierwsze
z†lewej). P³ytkÍ zaprojektowano
pod wyúwietlacze firmy King-
bright, oferowane rÛwnieø przez
AVT. Inne wyúwietlacze mog¹
mieÊ odmienny uk³ad wyprowa-
dzeÒ. Uwaga: naleøy je zamonto-
waÊ ìdo gÛry nogamiî. Kropka
(DP - decimal point), bÍdzie jakby
apostrofem kaødej z†cyfr (DP nie
62
Elektronika Praktyczna 9/98
R2: 10M
R10..R17: 1M
30537051.024.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin