wezly.pdf

Układ chłonny

UKŁAD CHŁONNY

Do układu chłonnego zalicza siê: naczynia chłonne (limfatyczne), wêzły chłonne, migdałki, grasicê, ¶ledzionê

i chłonkê.

Układ chłonny - mówi±c najogólniej - ma za zadanie odprowadzanie płynów z przestrzeni

miêdzykomórkowych poprzez wêzły chłonne i drog± przewodów chłonnych doprowadzenie ich do układu

¿ylnego.

Naczynia i wêzły chłonne poszczególnych czê¶ci ciała mo¿na podzieliæ na:

- powierzchowne

- głêbokie.

Najwiêkszym, głównym naczyniem chłonnym jest A przewód piersiowy , który uchodzi w lewym k±cie ¿ylnym

(jest to miejsce poł±czenia ¿yły podobojczykowej z ¿ył± szyjn± wewnêtrzn± lew±). Przewód ten drenuje cał±

doln± czê¶æ ciała (koñczyny dolne, miednicê, brzuch) i lew± górn± połowê ciała.

Praw± górn± czê¶æ ciała drenuje B przewód chłonny prawy , uchodz±cy do prawego k±ta ¿ylnego. Przewód

piersiowy rozpoczyna siê w górnej czê¶ci jamy brzusznej zbiornikiem mleczu. Powstaje on z poł±czenia pni

chłonnych lêd¼wiowych, zbieraj±cych chłonkê z dolnej czê¶ci ciała.

Naczynia chłonne powierzchowne umiejscowione s± w skórze i tkance podskórnej.

Naczynia i wêzły chłonne głêbokie usytuowane s± w s±siedztwie naczyñ krwiono¶nych o wiêkszej ¶rednicy.

Naczynia chłonne maj± zastawki, które zapewniaj± odpływ (przepływ) chłonki tylko w jednym kierunku.

Naczynia chłonne le¿± w przestrzeniach o zmiennym ci¶nieniu, co powoduje przesuwanie siê ich zawarto¶ci

(znajduj±cego siê w nich płynu, chłonki) ku górze. Naczynia chłonne odprowadzaj± chłonkê do regionalnych

wêzłów chłonnych. Nale¿y podkre¶liæ, ¿e naczynia i wêzły chłonne znajduj± siê w ka¿dym zak±tku organizmu

człowieka, i tak:

1. W obrêbie głowy s± to wêzły chłonne:

- potyliczne,

Serwis Masa¿ysta

Page: 1/3

- sutkowe,

- przyusznicze powierzchowne

- głêbokie twarzowe: policzkowe, nosowo-wargowe, jarzmowe, ¿uchwowe.

2. Na szyi bêd± to wêzły chłonne:

- podbródkowe,

- pod¿uchwowe,

- szyjne przednie powierzchowne i głêbokie (np.: przedkrtaniowe, tarczowe przed- i przytchawiczne)

- szyjne boczne powierzchowne i głêbokie (lez±ce wzdłu¿ przebiegu ¿yły szyjnej wewnêtrzne),

nadobojczykowe i zagardłowe.

3. W obrêbie koñczyny górnej wystêpuj± równie¿ naczynia i wêzły chłonne, umiejscowione w ró¿nych jej

czê¶ciach. Wêzły chłonne umiejscowione s± w dole łokciowym. W obrêbie ramienia poło¿one s± naczynia i

wêzły chłonne ramienia, które ł±cz± siê z du¿ym zgrupowaniem wêzłów le¿±cym w jamie pachowej. Do

wêzłów tych spływa chłonka nie tylko z koñczyny górnej, ale tak¿e i z bocznej ¶ciany klatki piersiowej.

4. W ¶cianach klatki piersiowej spotykamy wêzły chłonne:

- powierzchniowe i głêbokie,

- miêdzy¿ebrowe przednie i tylne,

- przysutkowe,

- przymostkowe,

- przedkrêgowe,

- przeponowe górne,

- osierdziowe.

- ¶ródpiersiowe.

5. Z trzewi klatki piersiowej odprowadzaj± chłonkê wêzły chłonne: przednie i tylne.

6. W obrêbie ¶cian brzucha s± to wêzły chłonne:

- lêd¼wiowe prawe i lewe,

- przeponowe dolne,

- aortowe.

7. W jamie brzusznej grupuj± siê one w okolicy pnia trzewnego,

- ¿oł±dka,

- trzustki,

- w±troby,

- ¶ledziony,

- s± te¿ wêzły krezkowe górne i dolne,

- jak równie¿ nerkowe, nadner-czowe.

8. W miednicy napotyka siê na wêzły chłonne ¶cienne:

- biodrowe zewnêtrzne,

- wewnêtrzne i wspólne,

- trzewne, ró¿ni±ce siê w zale¿no¶ci od płci,

- przypêcherzowe,

- przyma-ciczne,

- przypochwowe,

- przyodbytnicze.

9. W koñczynie dolnej wystêpuj± naczynia chłonne i wêzły, podobnie jak w koñczynie górnej, z ró¿nic±

wynikaj±c± z budowy, przeto mamy tu naczynia powierzchowne i głêbokie:

Serwis Masa¿ysta

Page: 2/3

- stopy,

- podudzia

- podkolanowe powierzchowne i głêbokie,

- pachwinowe powierzchowne i głêbokie.

Badaniem palpacyjnym (dotykiem) mo¿na zawsze wyczuæ wêzły chłonne pachowe i pachwinowe, a w

przypadkach chorobowych tak¿e powiêkszone wêzły chłonne szyi, podkolanowe i łokciowe.

Wêzeł chłonny jest wł±czony w obieg chłonki (układu chłonnego) i spełnia rolê filtru biologicznego.

Kształt wêzła chłonnego zbli¿ony jest do kształtu ziarna fasoli, grochu, bobu. Z zewn±trz wêzeł chłonny

otacza torebka ł±cznotkankowa, która wpukla siê do jego wnêtrza, wytwarzaj±c przegrody, stanowi±ce rodzaj

rusztowania dla mi±¿szu wêzła. W mi±¿szu wêzła daje siê wyró¿niæ czê¶æ korow±, le¿±c± na obwodzie, i

rdzenn±, poło¿on± centralnie. W korze znajduj± siê grudki chłonne z o¶rodkami rozrodczym. Wêzeł chłonny

zaopatrzony jest w naczynia chłonne odprowadzaj±ce i doprowadzaj±ce oraz naczynia krwiono¶ne têtnicze i

¿ylne.

¦LEDZIONA

¦ledziona jest narz±dem wł±czonym w układ kr±¿enia, spełniaj±cym wiele funkcji, jak: wytwarzanie

limfocytów,

fagocytowanie zu¿ytych krwinek czerwonych,

wytwarzanie przeciwciał maj±cych istotne znaczenie immunologiczne w przemianie materii.

Ponadto pełni tez rolê magazynu krwi i regulatora jej ci¶nienia. ¦ledziona jest nieparzystym narz±dem jamy

brzusznej - poło¿onym w lewym pod¿ebrzu, wewn±trzotrzewnowe. Kształt jej jest zale¿ny od stanu

s±siaduj±cych narz±dów (¿oł±dek, okrêznica, nerka, trzustka). Masa jej wynosi od 150 do 200 g, długo¶æ

około 12 cm, szeroko¶æ 7 cm, grubo¶æ około 4 cm. W niektórych stanach chorobowych ulega znacznemu

powiêkszeniu, osi±gaj±c masê nawet kilku kilogramów. W ¶ledzionie daje siê wyró¿niæ powierzchniê

przeponow±, wypukł± i trzewn± wklêsł±, brzeg górny i dolny oraz koniec (biegun) przedni i tylny. Na

powierzchni trzewnej znajduje siê wnêka ¶ledziony, a w niej têtnica i ¿yła ¶ledzionowa, widoczna jest tam

powierzchnia ¿oł±dkowa, okrê¿nicza i nerkowa. Od zewn±trz ¶ledzionê pokrywa otrzewna i le¿±ca pod ni±

torebka.

Na preparatach mikroskopowych ¶ledziony widoczna jest miazga czerwona z zatokami ¶ledziony, beleczki

ł±cznotkankowe z têtnicami i ¿yłami, naczynia włosowate oraz grudki chłonne wchodz±ce w skład miazgi

białej.

Artykuł utworzony m.in.na podstawie wykładów ze Szkoły DARING

Dodane przez : Marcin Banasinski, dnia listopad 24 2005 15:31:18

Serwis Masa¿ysta

Page: 3/3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: