Weeks Brent - Nocny Aniol 03 - Poza Cieniem.pdf - Nocny Anioł - bogaty1

Brent Weeks

„Poza Cieniem „

Przeło Ň yła Małgorzata Strzelec

Logan Gyre siedział w błocie i we krwi na polu bitwy pod Gajem Pawila. Ledwie godzin ħ temu

rozgromili Khalidorczy-ków, kiedy to straszliwy umór, którego stworzono, aby po Ň arł cenaryjskie

wojsko, rzucił si ħ na swoich khalidorskich panów. Logan wydał najpilniejsze rozkazy, a potem

odprawił wszystkich, Ň eby przył Ģ czyli si ħ do hulanek, które ju Ň ogarn ħ ły cenaryjski obóz.

Terah Graesin przyszła do niego sama. Siedział na niskim głazie, nie zwa Ň aj Ģ c na błoto. Jego

wspaniałe szaty do tego stopnia przesi Ģ kły krwi Ģ - nie wspominaj Ģ c o gorszych rzeczach - Ň e i tak

ju Ň do niczego si ħ nie nadawały. Z kolei suknia Terah, nie licz Ģ c samego r Ģ bka, była całkiem czysta.

Królowa wło Ň yła wysokie buty, ale nawet one nie uchroniły jej przed g ħ stym błotem. Stan ħ ła przed

Loganem. Nie wstał.

Udawała, Ň e tego nie zauwa Ň yła. On z kolei udawał, Ň e nie zauwa Ň ył jej kryj Ģ cej si ħ za drzewami

niecałe sto kroków dalej stra Ň y przybocznej, która nie uroniła nawet kropli krwi w bitwie. Terah

Graesin mogła przyj Ļę do Logana tylko z jednego powodu: zastanawiała si ħ , czy nadal jest królow Ģ .

Gdyby nie był tak wyko ı czony, pewnie by si ħ u Ļ miał. Terah przyszła do niego sama, Ň eby popisa ę

si ħ albo swoj Ģ bezbronno Ļ ci Ģ , albo odwag Ģ .

- Byłe Ļ dzi Ļ bohaterem - powiedziała. — Zatrzymałe Ļ besti ħ Kró-la-Boga. Mówi Ģ , Ň e go zabiłe Ļ .

Logan pokr ħ cił głow Ģ . D Ņ gn Ģ ł umora, którego Król-Bóg zaraz potem opu Ļ cił, ale inni Ň ołnierze

zadali potworowi ju Ň wcze Ļ niej znacznie powa Ň niejsze rany. Co Ļ innego musiało powstrzyma ę

Króla-Boga, nie Logan.

-Rozkazałe Ļ bestii zniszczy ę naszego wroga, a ona posłuchała. Ocaliłe Ļ Cenari ħ .

Logan wzruszył ramionami. Miał wra Ň enie, Ň e to si ħ wydarzyło dawno temu.

-Wi ħ c pozostaje teraz jedno pytanie: czy ocaliłe Ļ Cenari ħ dla siebie, czy dla nas wszystkich?

Logan splun Ģ ł jej pod nogi.

-Sko ı cz z tym pieprzeniem, Terah. My Ļ lisz, Ň e b ħ dziesz mn Ģ manipulowa ę ? Nie masz mi nic do

zaoferowania, nie masz mi czym zagrozi ę . Chcesz mnie o co Ļ zapyta ę ? To oka Ň mi odrobin ħ

szacunku i, do kurwy n ħ dzy, po prostu zapytaj.

Terah zesztywniała, uniosła głow ħ i jej r ħ ka drgn ħ ła, ale królowa si ħ opanowała.

Ten ruch r ħ k Ģ zwrócił jego uwag ħ . Czy gdyby Terah j Ģ uniosła, byłby to sygnał do ataku? Logan

spojrzał za ni Ģ , mi ħ dzy drzewa na skraju pola, ale nie zobaczył ludzi Terah tylko swoich. Psy Ago-

na - w tym dwóch zdumiewaj Ģ co utalentowanych łuczników, których generał wyposa Ň ył w

ymmurskie łuki i wyszkolił na łowców czarowników - po cichu okr ĢŇ yły stra Ň Terah. Obaj łucznicy

mieli strzały na ci ħ ciwach, ale nie napi ħ li łuków. Obaj specjalnie stan ħ li tak, Ň eby Logan dobrze ich

widział; Ň aden z pozostałych Psów nie rzucał si ħ w oczy.

Jeden z łowców czarowników zerkał na przemian na Logana i na jaki Ļ cel w lesie. Logan spojrzał w

tym samym kierunku i zobaczył łucznika Terah, mierz Ģ cego w niego i czekaj Ģ cego na sygnał swojej

pani. Drugi łucznik Agona wpatrywał si ħ w plecy Terah Graesin. Czekali na sygnał Logana.

Powinien był si ħ domy Ļ li ę , Ň e jego cwani sojusznicy nie zostawi Ģ go samego, kiedy w pobli Ň u jest

Terah.

Spojrzał na ni Ģ . Była szczupła, ładna i miała zielone oczy o władczym spojrzeniu, które

przypominały mu oczy jego matki. Terah my Ļ lała, Ň e Logan nie wie o jej ludziach ukrywaj Ģ cych si ħ

w lesie. ń e nie wie o jej asie w r ħ kawie.

-Zło Ň yłe Ļ mi przysi ħ g ħ dzi Ļ rano w okoliczno Ļ ciach daleko odbiegaj Ģ cych od ideału - powiedziała. -

Zamierzasz dotrzyma ę słowa czy zosta ę królem?

Nie potrafiła zada ę pytania wprost, co? Nie była do tego zdolna, nawet kiedy my Ļ lała, Ň e w pełni

panuje nad sytuacj Ģ . Nie b ħ dzie z niej dobrej królowej.

Logan my Ļ lał, Ň e ju Ň podj Ģ ł decyzj ħ , ale teraz si ħ zawahał. Przypomniał sobie, jakie to uczucie by ę

całkowicie bezsilnym na Dnie, bezradnie patrze ę , jak morduj Ģ Jenine, jego Ļ wie Ň o po Ļ lubion Ģ Ň on ħ .

Przypomniał sobie, jak niepokoj Ģ co przyjemnie było kaza ę Kylarowi zabi ę Gorkhyego i widzie ę

wykonany rozkaz. Zastanawiał si ħ , czy z tak Ģ sam Ģ przyjemno Ļ ci Ģ patrzyłby na Ļ mier ę Terah

Graesin. Wystarczy jedno skinienie w stron ħ łowców czarowników i zaraz si ħ przekona. Nigdy

wi ħ cej nie czułby si ħ bezsilny.

Ojciec powiedział mu kiedy Ļ : „Przysi ħ ga jest miar Ģ człowieka, który j Ģ składa". Logan widział, co

si ħ stało, kiedy zrobił to, co wiedział, Ň e jest słuszne, cho ę by nie wiadomo jak głupie wydawało si ħ

to w tamtej chwili. Tym wła Ļ nie zjednał sobie M ħ ty. To wła Ļ nie ocaliło mu Ň ycie, kiedy

gor Ģ czkował i był ledwie przytomny. To wła Ļ nie sprawiło, Ň e Lilly - kobieta, któr Ģ Vurdmeisterowie

wł Ģ czyli do ciała umora - rzuciła si ħ na Khalidorczyków. Ostatecznie, słuszne post ħ pki Logana

uratowały Cenari ħ . Jego ojciec Regnus Gyre te Ň dotrzymał zło Ň onych przysi Ģ g, Ň yj Ģ c w

nieszcz ħĻ liwym mał Ň e ı stwie i pełni Ģ c nieszcz ħ sn Ģ słu Ň b ħ u małostkowego, nikczemnego króla.

Ka Ň dego dnia zaciskał z ħ by i ka Ň dej nocy zasypiał snem sprawiedliwego. Logan nie wiedział, czy

jest równie wspaniałym człowiekiem jak jego ojciec. Nie potrafiłby tak Ň y ę .

I dlatego si ħ zawahał. Gdyby Terah uniosła r ħ k ħ , daj Ģ c swoim ludziom sygnał do ataku, zerwałaby

umow ħ mi ħ dzy panem i wasalem. A wtedy byłby wolny.

-Nasi Ň ołnierze uznali mnie za króla - oznajmił neutralnym tonem.

Stra ę nad sob Ģ panowanie, Terah. Daj sygnał do ataku. Daj sygnał do własnej Ļ mierci.

Jej oczy zabłysły, ale głos miała spokojny, a dło ı si ħ nie poruszyła.

- Ludzie mówi Ģ ró Ň ne rzeczy w ferworze walki. Jestem gotowa wybaczy ę to potkni ħ cie.

Po to wła Ļ nie Kylar mnie uratował?

Nie. Ale takim wła Ļ nie jestem człowiekiem. Jestem synem swojego ojca.

Logan wstał powoli, Ň eby nie zaniepokoi ę łuczników Ň adnej ze stron, a potem, równie powoli,

ukl ħ kn Ģ ł i dotkn Ģ ł stóp Terah Grae-sin w hołdzie lennym.

Pó Ņ niej tej nocy grupa Khalidorczyków zaatakowała cenaryjski obóz, zabiła kilkudziesi ħ ciu

pijanych hulaków, po czym uciekła pod osłon Ģ nocy. Rankiem Terah Graesin wysłała Logana Gyre

z tysi Ģ cem jego ludzi, Ň eby wytropili wroga.

Wartownik był zaprawionym w bojach saceurai - „panem miecza" - który zabił szesnastu m ħŇ czyzn

i wplótł pasma ich włosów we własn Ģ ogni Ļ cie rud Ģ czupryn ħ . Nerwowo przygl Ģ dał si ħ cieniom w

miejscu, gdzie las przechodził w d ħ bowy zagajnik, a kiedy si ħ odwracał, osłaniał oczy przed

malutkimi ogniskami kamratów, Ň eby nie osłabiły jego widzenia w ciemno Ļ ciach. Mimo zimnego

wiatru, który omiatał obozowisko i sprawiał, Ň e wielkie d ħ by j ħ czały i trzeszczały, nie wło Ň ył

hełmu, chc Ģ c dobrze słysze ę . A jednak nie miał szans zatrzyma ę siepacza.

Byłego siepacza, poprawił si ħ w my Ļ lach Kylar, balansuj Ģ c jedn Ģ r ħ k Ģ na szerokim d ħ bowym

konarze. Gdyby nadal był płatnym zabójc Ģ , zamordowałby wartownika i miał kłopot z głowy. Teraz

jednak był czym Ļ innym, Aniołem Nocy - nie Ļ miertelnym, niewidzialnym i niemal Ň e

niezwyci ħŇ onym - i skazywał na Ļ mier ę tylko tych, którzy na to zasłu Ň yli.

Mistrzowie miecza pochodz Ģ cy z krainy, której sama nazwa oznaczała „miecz", byli najlepszymi

Ň ołnierzami, jakich Kylar widział w swoim Ň yciu. Rozbili obóz ze sprawno Ļ ci Ģ , która zdradzała lata

sp ħ dzone na wyprawach wojennych. Wyci ħ li zaro Ļ la, które mogły zasłoni ę zbli Ň aj Ģ cych si ħ

wrogów, okopali malutkie ogniska, Ň eby były jak najmniej widoczne, i ustawili namioty tak, aby

chroni ę si ħ i dowódców. Przy ka Ň dym ognisku grzało si ħ po dziesi ħ ciu

m ħŇ czyzn. Ka Ň dy dobrze znał swoje obowi Ģ zki. ņ ołnierze poruszali si ħ jak mrówki w lesie; po

wypełnieniu zada ı Ň aden nie oddalił si ħ bardziej ni Ň do s Ģ siedniego ogniska. Grali, ale nie pili i nie

rozmawiali gło Ļ no. Jedyn Ģ słabo Ļ ci Ģ Ceuran - mimo ich ogromnej sprawno Ļ ci w działaniu - były

ich zbroje. W pancerz z laki i bambusa mo Ň na ubra ę si ħ samemu, ale do przywdziania khalidorskich

zbroi, jakie ukradli tydzie ı temu z okolic Gaju Pawila, potrzebna była pomoc. Obok zbroi

łuskowych trafiały si ħ kolczugi, a nawet zbroje płytowe, i Ceuranie nie potrafili si ħ zdecydowa ę ,

czy powinni spa ę w zbrojach, czy te Ň ka Ň demu wyznaczy ę giermka.

Kiedy pozwolono poszczególnym oddziałom zdecydowa ę samodzielnie, Ň eby Ň ołnierze nie tracili

czasu i nie pytali przedstawicieli kolejnych szczebli hierarchii wojskowej, Kylar wiedział, Ň e jego

przyjaciel Logan Gyre jest skazany na kl ħ sk ħ . Wielki Dowódca Lantano Garuwashi poł Ģ czył w

swoim wojsku ceura ı skie zamiłowanie do porz Ģ dku z osobist Ģ odpowiedzialno Ļ ci Ģ . To tłumaczyło,

dlaczego Garuwashi nie przegrał ani jednej bitwy. I dlatego musiał umrze ę .

Kylar przemykał si ħ wi ħ c w Ļ ród drzew jak oddech m Ļ ciwego boga i wydawało si ħ , Ň e li Ļ cie

szeleszcz Ģ tylko z powodu nocnego wiatru. D ħ by rosły w du Ň ych odst ħ pach, w prostych szeregach,

łamanych czasem przez młodsze drzewa, które wcisn ħ ły si ħ mi ħ dzy ramiona starszych i same si ħ

zestarzały. Kylar przesun Ģ ł si ħ na konarze najdalej jak zdołał i obserwował Lantano Garuwashiego

mi ħ dzy kołysz Ģ cymi si ħ gał ħ ziami w słabym Ļ wietle ogniska. Lantano dotykał le ŇĢ cego na kolanach

miecza z zachwytem, jaki wywołuje nowy nabytek. Gdyby Kylar dostał si ħ na s Ģ siedni d Ģ b, po

zej Ļ ciu z drzewa znajdowałby si ħ raptem kilka kroków od truposza.

Czy nadal mog ħ nazywa ę cel „truposzem", je Ļ li ju Ň nie jestem siepaczem?

Nie sposób było my Ļ le ę o Garuwashim jak o „celu". Kylar nadal słyszał głos mistrza, Durzo Blinta,

który szydził: „Zabójcy maj Ģ cele, bo zabójcy czasem chybiaj Ģ ". Kylar ocenił odległo Ļę do

nast ħ pnego konaru, który utrzyma jego ci ħŇ ar. Osiem kroków. ņ aden wielki skok. Kłopot tylko w

tym, jak wyl Ģ dowa ę na drzewie i bezszelestnie wyhamowa ę , maj Ģ c jedn Ģ r ħ k ħ . Je Ļ li nie skoczy,

b ħ dzie musiał przekra Ļę si ħ obok dwóch ognisk, mi ħ dzy którymi ludzie nadal si ħ kr ħ cili, a ziemia

była usiana suchymi li Ļę mi. Zdecydował, Ň e skoczy przy nast ħ pnym odpowiednim podmuchu

wiatru.

-W twoich oczach płonie dziwne Ļ wiatło — powiedział Lantano Garuwashi.

Był pot ħŇ nie zbudowany jak na Ceuranina - wysoki i szczupły, ale umi ħĻ niony jak tygrys. Pasma

jego włosów - takiej samej barwy jak migocz Ģ ce płomienie ogniska - przebłyskiwały mi ħ dzy

sze Ļę dziesi ħ cioma lokami we wszelkich kolorach, odci ħ tymi zabitym przeciwnikom.

-Zawsze lubiłem ogie ı . Chc ħ go pami ħ ta ę , kiedy b ħ d ħ umierał. Kylar przesun Ģ ł si ħ , Ň eby zerkn Ģę na

mówi Ģ cego. To był Feir Cou-sat, jasnowłosy olbrzym, równie szeroki w barach jak wysoki. Kylar

spotkał go raz. Feir był nie tylko wspaniałym wojownikiem, ale te Ň magiem. Kylar miał szcz ħĻ cie,

Ň e m ħŇ czyzna siedział zwrócony do niego plecami.

Tydzie ı temu, po tym jak zabił go khalidorski Król-Bóg, Ga-roth Ursuul, Kylar zawarł umow ħ z

Ň ółtook Ģ istot Ģ zwan Ģ Wilkiem. W swoim dziwnym legowisku w krainie mi ħ dzy Ň yciem i Ļ mierci Ģ

Wilk obiecał, Ň e zwróci Kylarowi praw Ģ r ħ k ħ i szybko przywróci go do Ň ycia, je Ļ li Kylar ukradnie

miecz Lantano Garuwashiego. To, co wydawało si ħ całkiem proste - có Ň mo Ň e powstrzyma ę

niewidzialnego człowieka przed kradzie ŇĢ ? - z ka Ň d Ģ sekund Ģ stawało si ħ coraz bardziej

skomplikowane. Kto mo Ň e powstrzyma ę niewidzialnego człowieka? Mag, który widzi

niewidzialnych.

Zatem naprawd ħ wierzysz, Ň e Mroczny Łowca Ň yje w tym lesie? - zapytał Garuwashi.

Wysu ı odrobin ħ ostrze z pochwy, Wielki Dowódco - odpowiedział Feir.

Garuwashi wysun Ģ ł miecz na szeroko Ļę dłoni. Ostrze, które wygl Ģ dało jak kryształ wypełniony

ogniem, rozbłysło Ļ wiatłem.

-Ostrze płonie, ostrzegaj Ģ c przed niebezpiecze ı stwem lub magi Ģ . Mroczny Łowca to jedno i drugie.

Tak samo jak ja, pomy Ļ lał Kylar.

-Jest blisko? - spytał Garuwashi.

Uniósł si ħ , przysiadaj Ģ c, jak tygrys gotowy do skoku.

-Uprzedzałem, Ň e wci Ģ ganie cenaryjskiego wojska w pułapk ħ tutaj mo Ň e zako ı czy ę si ħ nasz Ģ

Ļ mierci Ģ , nie ich – odparł Feir.

Znowu spojrzał w ogie ı .

Przez ostatni tydzie ı od czasu bitwy pod Gajem Pawila Garuwashi odci Ģ gał Logana i jego ludzi na

wschód. Poniewa Ň Ceu-ranie przebrali si ħ w zbroje martwych Khalidorczyków, Logan my Ļ lał, Ň e

Ļ ci Ģ ga niedobitki pokonanej khalidorskiej armii. Kylar nadal nie miał poj ħ cia, dlaczego Lantano

Garuwashi Ļ ci Ģ gn Ģ ł tutaj Logana.

Z drugiej strony nie miał te Ň poj ħ cia, dlaczego czarna, metaliczna kula zwana ka'kari wybrała sobie

jego i jemu słu Ň yła - ani dlaczego przywracała go do Ň ycia, ani dlaczego widział skaz ħ na duszach

ludzi, którzy zasługiwali na Ļ mier ę ani, skoro ju Ň o tym mowa, dlaczego sło ı ce wschodzi i jak to si ħ

dzieje, Ň e wisi na niebie i nie spada.

Mówiłe Ļ , Ň e nic nam nie grozi, dopóki nie wejdziemy do lasu Łowcy.

Powiedziałem, Ň e prawdopodobnie nic nam nie grozi - poprawił go Feir. - Łowca wyczuwa magi ħ i

nienawidzi jej. Ten miecz jak najbardziej podpada pod magi ħ .

Garuwashi zbył gro Ņ b ħ machni ħ ciem r ħ ki.

-Nie weszli Ļ my do lasu Łowcy, a je Ļ li Cenaryjczycy chc Ģ z nami walczy ę , b ħ d Ģ musieli tam wej Ļę -

odpowiedział.

Kiedy Kylar zrozumiał w ko ı cu plan, zaparło mu dech. Lasy ci Ģ gn Ģ ce si ħ na północ, na południe i

na zachód miały g ħ ste poszycie. Logan mógł wykorzysta ę swoj Ģ przewag ħ liczebn Ģ tylko

nadchodz Ģ c od wschodu, gdzie ogromne sekwoje Lasu Mrocznego

Łowcy zostawiały wojsku mnóstwo miejsca do manewrów. Mówiło si ħ jednak, Ň e ta istota z

dawnych wieków zabijała ka Ň dego, kto wszedł do lasu. Uczeni zbywali to jako przes Ģ d, ale Kylar

rozmawiał z wie Ļ niakami z Zakola Torras. Je Ļ li w ogóle byli przes Ģ dni, to panował w Ļ ród nich

tylko jeden przes Ģ d. Logan wejdzie prosto w pułapk ħ .

Znowu powiało i konary d ħ bów j ħ kn ħ ły. Kylar warkn Ģ ł cicho i skoczył. Dzi ħ ki Talentowi z

łatwo Ļ ci Ģ pokonał dystans. Skoczył jednak za daleko, z za du Ň ym rozmachem i prawie ze Ļ lizgn Ģ ł

si ħ z konaru. Małe, czarne szpony rozerwały jego ubranie z boku kolan, wzdłu Ň lewego

przedramienia, a nawet wzdłu Ň Ň eber. Przez chwil ħ szpony były z płynnego metalu i nie tyle

rozdarły materiał, ile przes Ģ czyły si ħ przez niego, ale zaraz stwardniały i gwałtownie powstrzymały

upadek Kylara.

Kiedy wci Ģ gn Ģ ł si ħ z powrotem na konar, pazury znowu wtopiły si ħ w skór ħ . Kylar dygotał, ale nie

dlatego, Ň e o mały włos by spadł. Czym si ħ staj ħ ? Z ka Ň d Ģ zadan Ģ Ļ mierci Ģ i z ka Ň d Ģ , której sam

do Ļ wiadczył, stawał si ħ coraz mocniejszy. To go przera Ň ało do szpiku ko Ļ ci. Jaka jest tego cena?

Musi by ę jaka Ļ cena.

Zgrzytaj Ģ c z ħ bami, Kylar zszedł z drzewa głow Ģ na dół, pozwalaj Ģ c, Ň eby pazury wysuwały si ħ z

jego ciała i znikały z powrotem, zostawiaj Ģ c niewielkie dziury w ubraniu i korze. Kiedy doszedł do

ziemi, czarne kakari wylało si ħ ka Ň dym porem skóry, pokrywaj Ģ c j Ģ dokładnie. Ukryło jego twarz i

ciało, ubranie i miecz, i zacz ħ ło po Ň era ę Ļ wiatło. B ħ d Ģ c niewidzialnym, Kylar ruszył przed siebie.

Marzyłem o tym, Ň eby zamieszka ę w takim miasteczku jak Zakole Torras - powiedział Feir, nadal

zwrócony pot ħŇ nymi plecami do Kylara. - Zbudowałbym mał Ģ ku Ņ ni ħ nad rzek Ģ , zaprojektowałbym

koło wodne, Ň eby nap ħ dzało miechy, dopóki synowie nie podro Ļ liby na tyle, Ň eby mi pomóc.

Pewien prorok powiedział mi, ze to mo Ň e si ħ wydarzy ę .

Do Ļę tych marze ı - przerwał mu Garuwashi, zbieraj Ģ c si ħ do wstania. - Trzon mojej armii ju Ň

prawie przeszedł przez góry. Ty 1 Ja ruszamy.

Trzon armii? Ostatni fragment układanki wpadł na swoje mi sce. To dlatego sa ceurai przebrali si ħ

za Khalidorczyków. Garuwas odci Ģ gał najlepszych cenaryjskich Ň ołnierzy daleko na wschó podczas

gdy jego wojska gromadziły si ħ na zachodzie. Poniew Khalidorczyków pokonano pod Gajem

Pawila, cenaryjscy chł pi - Ň ołnierze z poboru - ju Ň pewnie wracali w po Ļ piechu na swo farmy. Za

kilka dni kilkuset gwardzistów zamkowych w Cena b ħ dzie musiało stawi ę czoło całej ceura ı skiej

armii.

- Ruszamy? Dzi Ļ w nocy? - zdziwił si ħ Feir.

-Teraz. - Garuwashi u Ļ miechn Ģ ł si ħ znacz Ģ co, patrz Ģ c pros na Kylara.

Kylar zamarł, ale Ceuranin go nie widział. Za to Kylar dostrze co Ļ w zielonych oczach

Garuwashiego - co Ļ strasznego.

Ujrzał w nich osiemdziesi Ģ t dwa zabójstwa. Osiemdziesi Ģ t d ņ adne z nich nie było morderstwem.

Zabicie Lantano Garuwashi go nie byłoby sprawiedliwe; to byłoby morderstwo. Kylar gło Ļ zakl Ģ ł.

Lantano Garuwashi zerwał si ħ na równe nogi, wyci Ģ gaj Ģ c kawicznie miecz, który wygl Ģ dał jak

Ň ywy płomie ı . Od razu stan w gotowo Ļ ci do walki. Pot ħŇ ny jak góra Feir był ledwie odrobi

wolniejszy. Ju Ň stał z obna Ň onym ostrzem - zerwał si ħ z tak Ģ szybko Ļ ci Ģ , jakiej Kylar nigdy nie

spodziewałby si ħ po tak pot ħŇ nie zb dowanym człowieku. Wytrzeszczył oczy na widok Kylara.

Kylar krzykn Ģ ł sfrustrowany i pozwolił, Ň eby bł ħ kitny płomie oblał pokryt Ģ ka'kari skór ħ i

złowieszcz Ģ mask ħ na twarzy. Usłys kroki, kiedy jeden z przybocznych Garuwashiego zaszedł go

tyłu. Talent wezbrał i Kylar zrobił salto do tyłu, l Ģ duj Ģ c na rami nach m ħŇ czyzny i odbijaj Ģ c si ħ od

nich. Sa'ceurai padł na ziemi a Kylar wyskoczył w powietrze; bł ħ kitne płomienie strzelały i trz kały

na jego ciele.

Zanim chwycił si ħ gał ħ zi, zgasił bł ħ kitny ogie ı i stał si ħ nie dzialny. Skakał z gał ħ zi na gał ĢŅ nie

próbuj Ģ c ju Ň si ħ skrada ę . J czego Ļ nie zrobi - i to dzisiejszego wieczoru - Logan i jego lud zgin Ģ .

-To był Łowca? - zapytał Garuwashi.

- Gorzej - odpowiedział Feir, bledn Ģ c. - To był Anioł Nocy, apewne jedyny człowiek na Ļ wiecie,

którego powiniene Ļ si ħ ba ę .

Oczy Lantano Garuwashiego zabłysły ogniem, który powiedział eirowi, Ň e słowa „człowiek,

którego powiniene Ļ si ħ ba ę " odebrał ako „godny przeciwnik".

-Któr ħ dy uciekł? - spytał Garuwashi.

Kiedy Elene podjechała do małego zajazdu w Zakolu Torras, kompletnie wycie ı czona, przepi ħ kna,

młoda kobieta o długich rudych włosach zwi Ģ zanych w ko ı ski ogon i z błyszcz Ģ cym kolczykiem w

lewym uchu, dosiadała wła Ļ nie dereszowatego ogiera. Stajenny gapił si ħ na ni Ģ , patrz Ģ c jak

odje Ň d Ň a na północ.

M ħŇ czyzna odwrócił si ħ dopiero, kiedy Elene prawie na niego wjechała. Zamrugał, patrz Ģ c na ni Ģ

jak otumaniony.

Ej, pani przyjaciółka wła Ļ nie odjechała - powiedział, wskazuj Ģ c na odje Ň d Ň aj Ģ c Ģ rudowłos Ģ

dziewczyn ħ .

O czym pan mówi? - Elene była tak zm ħ czona, Ň e nawet nie potrafiła zebra ę my Ļ li.

Szła dwa dni, zanim odnalazł j Ģ jeden z koni. Nigdy nie dowiem działa si ħ , co si ħ stało z

pozostałymi je ı cami Khalidorczyków ani z Ymmurczykiem, który j Ģ uratował.

- Jeszcze da pani rad ħ j Ģ dogoni ę - dodał stajenny. Elene widziała młod Ģ kobiet ħ

wystarczaj Ģ co dobrze, Ň eby wiedzie ę , Ň e nigdy si ħ nie spotkały. Pokr ħ ciła głow Ģ . Musiała kupi ę

zapasy, zanim ruszy do Cenarii. Poza tym, prawie ju Ň zapadł zmrok a po kilku dniach w ħ drówki z

khalidorskimi porywaczami, Elene potrzebowała nocy w łó Ň ku równie desperacko, jak k Ģ pieli.

- Nie s Ģ dz ħ - odparła.

Weszła do zajazdu, wynaj ħ ła pokój u rozkojarzonej Ň ony ober Ň ysty, płac Ģ c srebrem, którego

całkiem sporo znalazła w jednej z sakw, umyła si ħ , uprała ubranie i natychmiast zasn ħ ła.

Przed Ļ witem wło Ň yła z niech ħ ci Ģ wilgotn Ģ jeszcze sukienk ħ i zeszła do jadalni.

Weeks Brent - Nocny Aniol 03 - Poza Cieniem.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: