Leki przewodu pokarmowego - choroba wrzodowa.DOC

(42 KB) Pobierz
FARMAKOLOGIA wykład 10 (17 XII 01)

FARMAKOLOGIA wykład 10 (17 XII 01)   LEKI PRZEWODU POKARMOWEGO cz. 1 CHOROBA WRZODOWA

Objawy przedmiotowe i podmiotowe → choroba psychosomatyczna!

Klasyczne objawy:

   Nawracający ból w nadbrzuszu, nudności, zgaga, wymioty, wzdęcie brzucha, bolesność uciskowa w nadbrzuszu

Czynniki środowiskowe:

   Nadużycie alkoholu, przyjmowanie NLPZ, wywiad rodzinny, palenie tytoniu

Cechy wskazujące na możliwość powikłań lub inne schorzenia:

   Stały ból, fusowate lub krwawe wymioty, dysfagia, biegunka, krwawienie z odbytu, utrata masy ciała, wyniszczenie, limfadenopatia, żółtaczka, hepatomegalia, guz w jamie brzusznej, niedokrwistość

Czynniki obronne:

-           prawidłowa regulacja wydzielania kwasu solnego i pepsyny

-           sok żołądkowy o prawidłowym składzie

-           wydzielanie HCO3-

-           odpowiednie stężenie endogennych prostaglandyn w błonie śluzowej żołądka (odnowa błony, unaczynienie)

-           działanie naskórkowego czynnika wzrostu EGF

-           prawidłowe krążenie w śluzówce

Czynniki agresji:

-           wysokie stężenie jonów H+ w świetle żołądka

-           aktywność pepsyn żołądkowych

-           zarzucanie żółci do żołądka

-           zakażenie H. pylori

 

Regulacja wydzielania soku żołądkowego:

-           faza głowowa ~ 20% (stymulowana widokiem, zapachem, żuciem, połykaniem

-           faza żołądkowa ~ 70% (stymulowana bodźcami mechanicznymi i chemicznymi pokarmu)

-           faza jelitowa ~ 10% (stymulowana rozciąganiem ściany jelita, przez produkty hydrolizy białek)

-           nerwowa – układ wegetatywny, sympatyczny i parasympatyczny

-           hormonalna – komórki endokrynne  APUD, gastryna, serotonina, somatostatyna, motylina

-           histamina – komórki tuczne błon śluzowych                            Leczenie choroby wrzodowej – prawidłowe odżywianie!!!

-           pokarmowa – produkty trawienia białek                                          Nocą układ pwsp. działa silniej, więcej kwasu. Nie jedz na noc.

Hormony tkankowe układu APUD

-           produkowane przez wyspecjalizowane komórki rozmieszczone w tkankach, głównie przewodu pokarmowego i nerek

-           budowa peptydowa

GASTRYNA               produkowana przez komórki G żołądka i dwunastnicy

znane są polipeptydy z 34, 17 i 18 aminokwasów wykazujące to samo działanie gastrynowe

stymuluje wydzielanie HCl i pepsyny

syntetyczny analog – pentagastryna

SEKRETYNA              wydzielana przez dwunastnicę i jelito czcze

27 aminokwasów

stymuluje trzustkę do produkcji i wydzielania HCO3-

SOMATOSTATYNA              lek z wyboru w stanach humoralnej aktywacji i krwawienia z żołądka

produkowany przez ścianę żołądka i dwunastnicy

hamuje wydzielanie gastryny i sekretyny

GIP:              dwunastnica i jelito czcze

hamuje wydzielanie HCl



stymuluje produkcję insuliny



                                                                              H+





Komórka okładzinowa:

-           3 typy receptorów                                                                        K+

     







 

 

Receptor                                               R. H2                        R. gastr.                  R. M2

                                                  ↑                     ↑                              ↑

Substancja pobudzająca              histamina                       gastryna                 ACh



                                               ↑                            ↑                                ↑

Źródło substancji                           śluzówkowe      komórki gastrynowe      włókna przywspółczulne nerwu błędnego



                                     komórki tuczne  (antrum 90%, XII-ca 10%)

                                                                  ↑

Bodziec:                            faza żołądkowa                            faza głowowa

Hipoteza zakażeń H. pylori                                                        – pokarm w żołądku                             – myślenie o jedzenie

                               ↓

                            ostre zapalenie żołądka

                               ↓

                            przewlekłe zapalenie żołądka





                               ~ 80% Hp + ve

 



odźwiernik + trzon                             wrzód żołądka              odźwiernik

   ↓                                          > 70% Hp + ve                 ↓

atroficzne zapalenie żołądka                                          metaplazja żołądkowa

   ↓                                                                         ↓

atrofia żołądka                                                        zapalenie śluzówki dwunastnicy

   ↓                                                                         ↓

metaplazja jelitowa                                                        wrzód dwunastnicy (> 90% Hp + ve)

   ↓                                                                         ↓

nowotwór żołądka                                                        nawroty wrzodu dwunastnicy (~ 100% Hp + ve)

Wskazania do leczenia Hp.:

1.        Jednoznaczne:                                                                                    A – bezwzględne!!

o         choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy A

o         chłoniak typu MALT A

o         zapalenie błony śluzowej żołądka z nasilonymi objawami klinicznymi, a szczególnie ze zmianami anatomicznymi śluzówki w postaci zapalenia zanikowego, metaplazji jelitowej, dysplazji B

o         przebyta resekcja żołądka z powodu wczesnego raka żołądka B

2.        Leczenie zalecane:

o         dyspepsja czynnościowa C

o         rodzinne obciążenie występowaniem raka żołądka C

o         choroba refluksowa przełyku przewlekle leczona inhibitorami pompy protonowej B

o         chorzy leczeni NLPZ C

o         przebyte operacyjne leczenie choroby wrzodowej B

3.        Leczenie niepewne:

o         osoby bez objawów chorobowych C

o         współistnienie innych chorób poza przewodem pokarmowym C

 

LECZENIE CHOROBY WRZODOWEJ

I. Leki hamujące wydzielanie H+ w żołądku oraz sole bizmutu.

-           inhibitory pompy protonowej PPI:

o         omeprazol              20 mg              2x/dobę

o         lansoprazol              30 mg                  ,,

o         pantoprazol              40 mg                  ,,

-           antagoniści receptora H2:

o         ranitydyna              150 mg              2x/dobę              przenika do OUN, wpływa na czynność osi podzwgórze-przysadka-jajnik

(ginekomastia), hamuje rozkład estrogenów, interakcje

o         famotydyna               40 mg              1x/dobę              wieczorem, lepsza bo polska, b. długi okres działania

o         cymetydyna              800 mg              na noc              straszne interakcje, już się nie stosuje

o         nizatydyna                            300 mg              na noc

-           sole bizmutu:

o         cytrynian bizmutu              120 mg               4x/dobę              nie pić mleka, nie spożywać białek, Ca2+, Mg2+, działa osłaniająco, a w

miejscach nadżerek odkażająco, stymuluje ziarninowanie w obrębie wrzodu

II. Leki przeciwbakteryjne.

-           b-laktamy:              amoksycylina              1000 mg              2x/dobę              przez 7 dni

           lub              500 mg              3x/dobę

-           makrolidy:              klarytromycyna              250 mg              2x/dobę

           lub              500 mg              3x/dobę

-           nitroimidazole:              metronidazol              500 mg              2x/dobę              przez 7 dni

tynidazol                            500 mg              2x/dobę                     ,,

 

Eradykacja = po 7 dniach usunięcie Hp. z przewodu pokarmowego

Ewakuacja = jest skuteczna, jeśli 4 tyg. po leczeniu robimy fiberoskopię i test urazowy nie stwierdzając obecności Hp.

 

III. Leki antycholinergiczne.

-           pirenzepina              50 mg              2x/dobę              nie wpływa na motorykę, hamuje wydzielanie HCl

 

IV. Leki zobojętniające.

-           koloidalne związki glinu (zaparcia) i magnezu (biegunki)

-           sody oczyszczonej się teraz nie stosuje, bo im większa neutralizacja, tym bardziej zwiększa się wtórnie kwaśny odczyn treści pokarmowej

 

LEKI WSPOMAGAJĄCE LECZENIE CHOROBY WRZODOWEJ

-           uspokajające:

o         bromki

o         leki ziołowe z głogu, melisy

-           przeciwdepresyjne:

o         doksepina = sinequan

o         trimipramina

o         opipramol = pramolan (nie ma senności, zmęczenia, kołatania serca)

o         tioneptyna

-           ataraktyki:

o         meprobamat (bardzo rzadko, raczej w ciężkich stanach)

o...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin