PIERWSZA POMOC
Artykuł 162 k.k. nakłada na wszystkich obowiązek udzielania pierwszej pomocy. Ratownik udzielający pierwszej pomocy winien podejmować swoje zadania z należyta wiedzą i starannością gdyż ma to decydujące znaczenie stanowiące o tym czy dalsze działania podejmowane przez personel fachowy będą skuteczne. Jeśli w miejscu wypadku znalazło się więcej osób, jedna z nich przejmuje kierownictwo nad działaniami pozostałych do czasu przybycia pomocy instytucjonalnej.
Ratownik musi wiedzieć jak zachować się w różnych sytuacjach, w których może znaleźć się podejmując działania ratownicze.
I tak:
Przy ratowaniu z ognia:
Podczas wydobywania ludzi z płonących budynków ratownik winien pamiętać o zabezpieczeniu siebie np. przez zmoczenie swojego ubrania wodą. Jeśli nie dysponuje maską ochronną powinien przysłonić sobie nos i usta mokrą chustką by zabezpieczyć się przed dymem i trującymi gazami. Wskazane jest, by wszelkie czynności wykonywał tak, by znajdować się w zasięgu wzroku innego ratownika, który w razie potrzeby będzie mógł włączyć się w działania ratownicze.
Poszkodowanego, na którym zapaliła się odzież należy starać się natychmiast, by zadusić ogień, okryć mało palną tkaniną ( np. kocem). Położyć na ziemi.. Jeśli nie dysponujemy żadną tkaniną, możemy poszkodowanego przez chwilę taczać po ziemi.
Sposób dalszego postępowania uzależniony jest od obrażeń, jakie odniósł poszkodowany.
Należy natychmiast usunąć porażonego spod działania prądu (wykręcić bezpiecznik, przeciąć przewód). Jeśli nie jest to możliwe, odłączyć porażonego od źródła prądu używając do tego starannie odizolowując siebie, np. za pomocą dobrego izolatora: kawałka suchego drewna, plastiku, szkła, porcelany, suchej słomy itp. Należy bezwzględnie pamiętać, by unikać zetknięcia z wilgotnymi przedmiotami i wilgotnym podłożem. Jeśli nie jest się w obuwiu na gumie należy stanąć na powierzchni izolującej (drewno, plastik, gazety).
Dalsze postępowanie uzależnione jest od obrażeń, jakie odniósł poszkodowany. Należy natychmiast sprawdzić czynności życiowe poszkodowanego. W razie potrzeby przystąpić do reanimacji krążeniowo-oddechowej (przy zatrzymaniu akcji serca lub oddechu). Jeśli czynności życiowe są zachowane należy położyć go w pozycji bocznej bezpiecznej.
Ratownik musi przede wszystkim wystrzegać się szkodliwego działania substancji toksycznych. Wietrzyć pomieszczenie, zapewnić dopływ świeżego powietrza, umożliwić uchodzenie gazu. Należy pamiętać o nie zapalaniu ognia i niewłączaniu światła elektrycznego ze względu na możliwość iskrzenia wyłącznika i wystąpienia wybuchu. Poszkodowanego jak najszybciej wynieść z zagazowanego pomieszczenia
Ratowanie z wody:
Postępować bardzo rozważnie gdyż tonący może usiłować ,ratując siebie, tak kurczowo schwycić ratującego że uniemożliwi podejmowanie dalszych działań przez ratującego. Dlatego do tonącego należy podpływać do tyłu, tak by uniemożliwić mu takie działania.
Wydobycie spod lodu:
Nie obciążać lodu nadmiernym ciężarem, co grozi dalszym pękaniem jego powierzchni. Należy wykorzystać drabinę, deski itp. przedmioty, po których ratujący podpełza do tonącego. Najlepiej, jeśli można poszkodowanego wyciągnąć za pomocą liny przytwierdzonej do bezpiecznego miejsca.
Natychmiast sprawdzić czynności życiowe poszkodowanego. W razie potrzeby przystąpić do reanimacji krążeniowo-oddechowej (przy zatrzymaniu akcji serca lub oddechu). Jeśli czynności życiowe są zachowane, do czasu przybycia fachowej pomocy, należy położyć go w pozycji bocznej bezpiecznej.
Wydobywanie zasypanych:
Należy zadbać o większą liczbę ratowników. Miejsce katastrofy oznakować i zabezpieczyć przed dalszym obsuwaniem się ziemi czy innego surowca, który spowodował zawał. Osoba ratująca powinna być zabezpieczona liną , którą trzyma inna osoba. Należy ostrożnie używać ostrych narzędzi (kilofów, łopat), by nie doprowadzić do dodatkowych urazów u poszkodowanego.
Bardzo często zachodzi konieczność obnażenia uszkodzonej części ciała. Odzież bardzo ostrożnie zdejmujemy najpierw ze zdrowych części ciała dopiero po tym z uszkodzonych. Niejednokrotnie istnieje konieczność rozcięcia odzieży, dobrze, jeśli ratujący ma możliwość wykonania tego wzdłuż szwów. Zawsze należy pamiętać, że kierujemy się zasadą wyższej konieczności i nie wolno zaniechać takich działań np. w przypadku oparzenia, kiedy to musimy usunąć część ubrania mocno przylegającą do miejsca oparzonego, czy też w sytuacji szybko narastającego obrzęku. Ważne jest także usunięcie biżuterii w wyżej wymienionych sytuacjach
dzidzia2603