Wiosenny spacer łagodzi obyczaje
Przewidywane osiągnięcia ucznia:
• Doskonali wymowę, wykonując dokładnie ćwiczenia artykulacyjne.
• Przyjmuje postawę badacza i docieka przyczyn zjawisk.
• Rozpoznaje rzeczownik wśród innych części mowy.
• Dostrzega piękno i kolory majowej łąki w otoczeniu, utworach poetyckich i plastycznych.
• Odpowiada na pytania związane z tekstem.
• Wyszukuje wybrane fragmenty wiersza, czyta je ze zrozumieniem.
• Wykonuje zadanie plastyczne zgodnie z instrukcją.
Potrzebne będą:
„Świerszczyk” nr 9/2006,
skrawki papieru, zielone kartki, nożyczki, klej, szablony serca, kartki z wyrazami z literą p, kartki z wyrazami dźwiękonaśladowczymi, żółty brystol, farby, słomki do napojów
Przebieg zajęć:
◙ Spotkanie z wybuchową głoską p.
Dzieci kładą na dłoniach skrawki papieru, przysuwają dłonie do ust i głośno, wyraźnie wypowiadają głoskę p – mogą zaobserwować, że skrawki papieru poruszają się, spadają z dłoni.
◙ Ćwiczenia artykulacyjne wzmacniające mięsień okrężny ust, przeciwdziałające syndromowi „leniwych warg” podczas mówienia.
Dzieci powtarzają za nauczycielem wyrazy typu: papka – babka, patataj patataj, plim plam plum, apli papli, papa – baba, pif-paf, kap kap kap, chlap chlap chlap.
◙ Zabawa słowami.
Dzieci otrzymują kartki z wyrazami i zamieniają w nich literę p na b. Potem odczytują głośno pary wyrazów, np.: pada – bada, pije – bije, pory – bory, pal – bal, pat – bat, papa – baba, paw – baw.
◙ Czas na dwa łyki gramatyki: jak rozpoznać rzeczowniki?
▪ Przypomnienie, czym jest rzeczownik (rzeczownik oznacza nazwy ludzi, roślin, zwierząt i rzeczy).
▪ Odszyfrowanie tekstu „Kopnięte Królestwo” – dzieci wykreślają z tekstu rzeczowniki zaczynające się literą p i głośno czytają tekst: Donoszę, że król Zenon zaprosił gości. Straszliwy kucharz ugotował okropny obiad z dwudziestu czterech dań. Wszystkie są obrzydliwe i niejadalne. Chyba będą ofiary w ludziach. Nadal wszystko obserwuję.
◙ Ilu gościom smakował obiadek Straszliwego Kucharza? – doskonalenie czytania ze zrozumieniem i obliczanie działań matematycznych z wykorzystaniem „Bajeczki matematycznej”.
◙ „Odgłosy łąki” – zabawa dźwiękonaśladowcza.
Dzieci otrzymują od nauczyciela kartki z zapisanymi dźwiekami, np.: bzzz, szszsz, żżżż, zzzz, cyk cyk, dzyń dzyń. Chodzą swobodnie po sali, wydają odpowiednie dźwięki i nasłuchują, kto jeszcze odzywa się w taki sam sposób; na tej podstawie dobierają się w grupy. Każda grupa otrzymuje zdania do powtórzenia:
Świerszczyk cyka jak szalony.
Koniczynka przynosi szczęście.
Przytul kwiatek do policzków.
Łażą żuczki, grzeje słońce.
Wiosna rozrzuciła barwne kleksy.
Świerszczyk gra na skrzypcach.
W zdaniach nawiązujących do wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej „Koniczynka” jest bardzo dużo głosek szumiących, zadaniem dzieci jest wyraźnie je artykułować.
◙ „Łąka” – zespołowe zajęcia plastyczne.
Na żółtym arkuszu brystolu dzieci rozdmuchują kleksy z farby (najwięcej zielonej) i pozostawiają pracę do wyschnięcia.
◙ Praca z wierszem „Koniczynka” („Świerszczyk” nr 9/2006).
▪ Uważne słuchanie tekstu czytanego przez nauczyciela przy muzyce.
▪ Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela i wyszukują odpowiednie fragmenty wiersza, uzasadniające wypowiedzi: Co można zobaczyć na majowej łące? Kto jest bohaterem wiersza? Jak wygląda koniczynka? Dlaczego zwracamy uwagę na małą, niepozorną koniczynkę?
▪ Wyszukiwanie w wierszu rzeczowników i głośne ich odczytywanie.
◙ Czym jest szczęście? – rozmowa na temat szczęścia.
Po krótkiej rozmowie z nauczycielem każdy uczeń wycina z zielonego papieru cztery serduszka (według szablonu) i wpisuje na nich, czym dla niego jest szczęście, co – jego zdaniem – daje szczęście. Prawdopodobnie znajdą się tam napisy: rodzina, miłość, zdrowie, radość, pieniądze, pokój, przyjaciel itp. Należy akceptować wszystkie odpowiedzi i nie sugerować swoich propozycji.
Z czterech serduszek uczniowie układają koniczynki, naklejają je na przygotowanej wcześniej „łące” i zawieszają dekorację w klasie.
◙ Nauczyciel proponuje dzieciom pracę indywidualną: Sporządź listę marzeń, które chciałbyś, aby spełniły się w twoim życiu. Kartkę schowaj głęboko (w kopercie, w kasetce). Zajrzyj do niej za jakiś czas, żeby się przekonać, czy niektóre marzenia się spełniły.
atinad