103. Tam na błoniu (tekst).pdf

TAM NA BŁONIU

Tam na błoniu błyszczy kwiecie,

Stoi ułan na widecie,

A dziewczyna jak malina,

Niesie koszyk ró Ň .

Stój, poczekaj, moja duszko!

Gdzie tak drobn Ģ st Ģ pasz nó Ň k Ģ ?

— Jam z tej chatki — rwałam kwiatki,

I powracam ju Ň !

Pró Ň ne twoje s Ģ wymówki,

Pójdziesz ze mn Ģ do placówki,

— Ach ja biedna, sama jedna,

Matka czeka mnie!

St Ģ d s Ģ wrogi o pół mili

Pewnie ciebie namówili,

— Ach dla Boga! Nigdym wroga

Nie widziała, nie!

Mo Ň e kryjesz wrogów tłuszcz ħ ,

Daj buziaka, to ci ħ puszcz ħ .

— Jam nie taka, dam buziaka;

Tylko z konia zsi Ģ d Ņ !

Z konia zsi Ģ d ħ , prawo złami ħ ,

Za to kul Ģ w łeb dostan ħ .

— Jaki Ļ pr ħ dki, do Ļę twej ch ħ tki,

Bez buziaka b Ģ d Ņ !

Cho ę mnie Ň ycie ma kosztowa ę ,

Musz ħ ciebie pocałowa ę ,

ņ al mi ciebie, jak Bóg w niebie,

Bo si ħ zgubisz sam.

A jak wart ħ m Ģ porzuc ħ

I szcz ħĻ liwie z wojny wróc ħ ?

— B Ģ d Ņ spokojny, wrócisz z wojny,

Pocałunek dam!

Gdy szcz ħĻ liwie wróc ħ z boju,

Gdzie Ň ci ħ szuka ę mam w pokoju?

— Tu w tej chatce, przy mej matce,

Nad t Ģ rzeczk Ģ w wy Ň !

A jak zgin ħ , co tak snadnie,

To buziaczek mi przepadnie!

— Wierna tobie, na twym grobie,

Pocałuj ħ krzy Ň !