1.     Szkic stanowiska badawczego

1 - badany silnik, 2 - płyta fundamentowa, 3 - lawa fundamentowa, 4 - rowki do mocowania,  5 - przekładki,          6 - wspornik, 7 - hamulec, 8 - wał z przegubami, 9 - osłona wału,           10 - miernica paliwa, 11 - układ wydechowy,         12 - wlot instalacji nawiewnej, 13 - wlot instalacji wywiewnej, 14 - dźwignia sterowania silnikiem 15 - przyciski sterowania hamulcem, 16 - miernik momentu obrotowego i prędkości obrotowej, 17 - układ chłodzenia

2. Dane silnika:

Nazwa: Andoria 4CT90              Liczba cylindrów: i= 4

Rodzaj zapłonu: ZS              Pojemność skokowa: Vss=2417 cm3

Rodzaj zasilania: wtrysk pośredni              Stopień sprężania: e= 20,6

Rodzaj pracy: 4-suwowy              Prędkość obrotowa biegu jałowego: nmin=800obr/min

Średnica cylindra: D=90 mm               Moc znamionowa: Ne=66 kW/4100 obr/min

Skok tłoka: S=95 mm              Maks. moment obrotowy: Mo=195 Nm/2500 obr/min

3. Opis metodyki badań

              Wyznaczanie charakterystyki pełnej mocy odbywa się w następujący sposób. Na początku należy ustawić położenie urządzenia sterującego dawką paliwa (ZS) lub przepustnicy (ZI) na stałą wartość, taką aby moc silnika wynosiła 25% mocy znamionowej. Pomiar zaczyna się zazwyczaj od najmniejszych prędkości obrotowych, przy których silnik może jeszcze prawidłowo pracować.

Następnie, po ustaleniu stanu energetycznego silnika i odczytaniu wskazań wszyst­kich przyrządów pomiarowych, zmniejsza się obciążenie silnika przez hamulec, wskutek czego prędkość obrotowa silnika wzrasta. Przeprowadza się następny odczyt, znów odciąża się hamulec, aż do doprowadzenia silnika do największej pręd­kości obrotowej.

Następnie pomiar powtarza się w kierunku przeciwnym, zwiększając obciążenie i zmniejszając prędkość obrotową silnika do najmniejszej pozwalającej mu jeszcze prawidłowo pracować. Potem zmieniamy nastawy urządzenia sterującego dawką paliwa (ZS) lub przepustnicy (ZI) tak aby moc wynosiła 50% i powtarzamy cykl pomiarowy, a następnie zmieniamy nastawy na 75% mocy znamionowej i znowu powtarzamy pomiary.

Liczba pomiarów „w jednym kierunku" powinna wynosić nie mniej niż 10, przy czym z góry zakłada się, w jakich (najczęściej równych) odstępach prędkości obro­towej pomiary te mają być wykonane. Niekiedy zagęszcza się punkty pomiarowe w pobliżu maksimum krzywej mocy. Jeżeli podczas ustalania się stanu energetycznego silnika zmienia się nieznacznie jego prędkość obrotowa, to pomiar można przepro­wadzić, wpisując do protokołu średnie wartości. Dopuszczalne odchylenie nie po­winno jednak przekraczać ±20% założonego skoku prędkości obrotowych.

              W przypadku pomiarów przeprowadzonych przez nas w laboratorium, nie znaliśmy nastaw jakie należało przyjąć, dlatego przyjęliśmy ją niejako „na oko” i dokonaliśmy pomiarów tylko dla tej jednej nastawy.              

4.Wyniki pomiarów

to=21,7 °C

po=100 kpa

Dn = ±10 obr/min

DMo = ±1 Nm

DGe = ±0,01 g/s

Tabela 1. Wyniki pomiarów i obliczeń