ATM_pazdziernik_2006.pdf

Nr ind. 352136 ISSN 0239- 6440

ZROZUM SWÓJ SAMOCHÓD Nr 10 (584) paŸdziernik 2006

4x4

Cena 7,90 zl (w tym 7% VAT)

o napêdach

od Pandy do Unimoga

> Pod lup¹ ATM <

wIdzIEæ

Prawie wszystko

o oœwietleniu

w wARSzAwIE

Mercedes-Benz

SLR McLaren

Jeszcze

LEPIEJ

BESTIA

Prezentacja / Lancia – historia

AlphA 12 hp (1907 – 1909) wyprodukowano 113 szt.

Lancia

ma juz 100 lat

Alpha miała mechaniczny

hamulec nożny działający

na wał napędowy i bębnowy

hamulec na tylne koła urucha-

miany ręczną dźwignią.

Pierwszym modelem marki Lancia

była Alpha. Prototyp powstał

w 1907 r., a gotowy pojazd oicjal-

nie zaprezentowano podczas salonu

samochodowego w Turynie w 1908 r.

Samochód był napędzany 4-cylin-

drowym, rzędowym silnikiem,

który z pojemności 2543 cm 3 osiągał

moc 24 KM przy 1450 obr./min.

Tak wysoka liczba obrotów była

wówczas rzadkością. Chłodzony

cieczą silnik współpracował

z 4-biegową skrzynią przekład-

niową. Z przodu i z tyłu była oś

sztywna wsparta na resorach pióro-

wych. Pojazd osiągał maksymalną

prędkość 90 km/h i był wytwarzany

z pięcioma rodzajami nadwozi.

Długość auta wynosiła 380 cm,

rozstaw osi – 162 cm, a masa własna

– 710 kg.

Do naszych czasów dotrwały nieli-

czne firmy mogące poszczycić się

100-letnią historią. W tym elitarnym

gronie znajduje się Lancia, założona

w 1906 roku.

tekst: Ryszard Polit

A mbicją firmy Lancia nie była produkcja masowa, jak to miało

miejsce w przypadku amerykańskiego Forda. Strategią mar-

ketingową realizowaną od 100 lat jest wytwarzanie pojazdów

oryginalnych o nowatorskich rozwiązaniach technicznych.

DoświaDczenie i pomysły

Założycielem firmy był Vincenzo Lancia urodzony w 1881 r.

w zamożnej rodzinie przemysłowców z Turynu. Nie spełnił ocze-

kiwań ojca i nie został adwokatem, lecz terminował w zakładzie

braci Ceirano produkujących rowery. Gdy Vincenzo miał 18 lat,

Ceirano zaczęli wytwarzać samochód, którego dokumentację

lAmbdA (1922 – 1931) wyprodukowano 13 003 szt.

Widlasty 4-cylindrowy

silnik Lancii o kącie roz-

chylenia cylindrów 13 o 6’

miał pojedynczy wałek

rozrządu w jednej gło-

wicy. Średnica cylindra

wynosiła 75 mm, skok

tłoka – 120 mm,

a stopień sprężania

– 5,1. Z pojemności

skokowej 2119 cm 3 silnik

osiągał 49 KM mocy

przy 3250 obr./min.

Lambda to techniczny majstersztyk. Vincenzo Lancia zainspirowany konstrukcją wręgową

statków opracował nadwozie typu monocoque, otwartą od góry strukturę przestrzenną,

do której nitowano lub spawano elementy poszycia zewnętrznego. Nadwozie to okazało

się lżejsze od konstrukcji ramowej i osadzone niżej. Stało się też pierwowzorem nadwozia

samonośnego. Kolejną innowacją na światową skalę było niezależne zawieszenie kół przed-

niej osi, wykorzystujące kolumny resorujące. Składały się one z amortyzatora hydrau-

licznego umieszczonego wewnątrz sprężyny śrubowej. Tylną, sztywną oś zamocowano

na półeliptycznych resorach piórowych. Pojazd był napędzany 4-cylindrowym silnikiem

widlastym o pojemności 2119 cm 3 i o zadziwiająco małym kącie roz-

chylenia cylindrów 13 o 6, który opatentowano. Moc 49 KM pozwalała

na osiąganie prędkości maksymalnych rzędu 110 km/h (w zależności

od rodzaju nadwozia). Silnik współpracował z 3-, a od 5.serii z 4-stop-

niową skrzynią przekładniową. W pojeździe zastosowano instalację

elektryczną 12 V i mechaniczne hamulce bębnowe działające na

wszystkie koła. Pojazd wytwarzano z kilkoma rodzajami nadwozi.

Łącznie powstało aż 9 serii tego modelu, od serii 7. (1926 r.) zwiększono

pojemność silnika do 2370 cm 3 i moc (59 KM). Długość pojazdu wynosiła

440 cm, rozstaw osi – 310 cm, a masa własna – 1225 kg.

Otwarte od góry nadwo-

zie monocoque stało się

pierwowzorem nadwozia

samonośnego.

auto technika motoryzacyjna

www.autotechnika.com.pl

10/2006

wkrótce sprzedali Fiatowi. Vincenzo został kierowcą testowym

Fiata i zasłynął jako zwycięzca w słynnych wyścigach o puchar

Gordon-Bennetta czy Coppa Vanderbilt. Młody Lancia mierzył

jednak wyżej. Za wszystkie oszczędności – 50 tys. lirów – wraz

z przyjacielem Claudio Fogolinem założył w 1906 r. spółkę pro-

dukującą samochody o nazwie Fabricca Automobili Lancia & C.

Vincenzo wierzył w sukces przedsięwzięcia – miał doświadcze-

nie i nowatorskie pomysły. Wbrew panującej wówczas tendencji

nie zamierzał promować swojej marki, uczestnicząc w rajdach

i wyścigach. Aż do lat 50. Lancia nie uczestniczyła w zawodach

pod własną marką. Vincenzo wierzył, że nowoczesne rozwią-

zania techniczne, które zamierzał stosować, zostaną docenione

przez nabywców. Przyjęto strategię marketingową polegającą

na produkcji samochodów oryginalnych, a nie masowych. Za su-

gestią wuja, profesora literatury klasycznej, początkowe modele

marki Lancia otrzymywały nazwy kolejnych liter alfabetu greckie-

go. Już pierwszy model, Alpha z 1907 r., stał się techniczną sen-

sacją. Wał korbowy jego silnika osiągał niezwykle wysoką liczbę

obrotów maksymalnych – aż 1800 obr./min. Pierwszym modelem

w Europie z instalacją elektryczną – oświetleniową i uruchamiania

silnika – była Lancia Theta z 1913 r. Co ciekawe, zdecydowano się

na napięcie 12 V, świadomie rezygnując ze stosowanych przez in-

nych producentów 6 V.

AugustA (1933 – 1937) wyprodukowano 20 218 szt.

Całkowicie stalowe, samonośne

nadwozie bez środkowego

słupka – światowa nowość

Lancii. Drzwi otwierały się jak

wrota, zawiasy drzwi przednich

znajdowały się przy przednim

słupku, a zawiasy drzwi tylnych

przy tylnym.

Augusta jest pierwszym na świecie

samochodem z samonośnym nadwo-

ziem zamkniętym bez środkowego

słupka. W zawieszeniu przednim

wykorzystano znane z Lambdy

niezależne zawieszenie kolumnowe,

a z tyłu półeliptyczne resory piórowe

o oryginalnym zamocowaniu. Przednia

część resoru była mocowana na

silentblokach, a tylna – na wieszakach

z rolkami. Pojazd wyposażono w

hamulce bębnowe przy wszystkich

koła uruchamiane hydraulicznie. Do

napędu wykorzystano 4-cylindrowy

silnik widlasty o kącie rozchylenia

cylindrów 18 o , który z pojemności 1196

cm 3 osiągał 35 KM mocy. Jednostka na-

pędowa zamocowana była elastycznie,

co zmniejszało przenoszone na nadwo-

zie drgania. Długość auta wynosiła 381

cm, rozstaw osi – 265 cm, masa własna

– 830 kg, a prędkość max. – 102 km/h.

sukces

W 1922 r. Lancia ożenił się ze swoją sekretarką Adele Miglietti, z

którą miał później troje dzieci. W tym też roku ukazał się nowator-

ski model Lambda z samonośną strukturą nadwozia, niezależnym

ApriliA (1936 – 1949) wyprodukowano 29 608 szt.

Aprilia Cabriolet (1940-49) z nadwoziem stylizowanym przez

irmę stylistyczną Pinin Farina.

Aprilia to ostatni model opracowany pod nadzorem Vincenzo Lancii.

W aucie zastosowano udoskonalone rozwiązania z poprzednich modeli,

m.in. samonośne, 4-drzwiowe nadwozie bez środkowego słupka. Kształt

nadwozia został przebadany w tunelu aerodynamicznym

na Politechnice Turyńskiej. Wszystkie koła były zawieszone niezależnie –

z przodu wykorzystano kolumny resorujące, z tyłu – poprzeczne resory

piórowe. Innowacją w 4-cylindrowym silniku widlastym (o kącie rozchyle-

nia cylindrów 19 o ) były półkoliste komory spalania z zaworami umiesz-

czonymi po przeciwnych stronach. Napędzane były wałkiem rozrządu w głowicy

przez dźwignie zaworów. Silnik z pojemności 1352 cm 3 osiągał moc 48 KM przy

4300 obr./min i współpracował z 4-biegową skrzynią przekładniową. Długość

pojazdu wynosiła 396 cm, rozstaw osi – 275 cm, masa własna – 850 kg,

a prędkość maksymalna – 126 km/h. Na bazie drugiej serii tego modelu

o zwiększonej pojemności silnika do 1486 cm 3 (48 KM) włoskie irmy stylisty-

czne, Frua i Pinin Farina, budowały auta z nadwoziami odkrytymi.

Płyta podłogowa modelu Aprilia

wykorzystywana do budowy

kabrioletów.

pazdziernik 2006

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: