Diana Palmer - Troskliwa mama.pdf - Diana Palmer - enkawojhan

Troskliwa mamusia

Przełożyła Justyna Kubicka-Daab

Rozdział

pierwszy

Plaża była zatłoczona. Grupa studentów college'u ze

brała się wokół przenośnego radia. Byli tak rozbawieni,

że nie dostrzegali wściekłych spojrzeń innych plażowi

czów.

- Wyłącz to - zaproponowała z uśmiechem Shelly

Astor, wskazując na pełne złości twarze sąsiadów. - Przy

sparzasz nam wrogów.

- Nie pękaj - wyśmiał ją kolega. - Jesteśmy młodzi,

mamy przerwę wiosenną, przez cały cudowny tydzień

żadnej biologii, angielskiego ani algebry!

- Tak, to prawda - mruknął inny student. - Właści

wie to powinienem się utopić. Oblałem pierwszy egzamin

ze wstępu do algebry!

- Mniej rozrywek, więcej skrobania zadań na papie

rze - poradził ktoś.

- Słusznie, panie Jajogłowy. - Odpowiedzi towarzy

szyło wrogie spojrzenie. - Ten oto Edwin popsuł staty

stykę na biologii. - Wskazał rudowłosego, patykowatego

chłopaka. - Zdobył sto punktów.

Troskliwa mamusia

- Flannery mówi, że jestem najlepszym studentem,

jakiego kiedykolwiek miał. Co ja poradzę, że jestem taki

zdolny? - westchnął Edwin.

- Nie jesteś taki genialny w trygonometrii - mruknął

do niego Pete, po czym poinformował pozostałych: - Mu

siałem dawać mu korepetycje, bo inaczej nie zdałby egza

minu u Bragga.

- Czy możecie wyłączyć to przekleństwo? - donośny

głos przerwał ciszę.

- Jest pan bez serca! -jęknął chłopak, zwracając się

do prześladowcy. - Przeżyliśmy właśnie osiem tygodni

piekła, nie wspominając już o trygonometrii!

- A jeden z nas ją oblał! - krzyknął Edwin, wska

zując na Marka.

- Wszyscy jesteśmy u kresu - dodał Pete, potrząsając

głową ze smutkiem. - Jeśli pozbawi się nas muzyki, Bóg

jeden wie, co moglibyśmy uczynić całemu światu!

Mężczyzna zaczął się śmiać, po czym bezradnie roz

łożył ręce i położył się, zamykając oczy.

Shelly uśmiechnęła się do przyjaciół.

- Pete studiuje socjologię - szepnęła do Nan, swej

najbliższej przyjaciółki. - Dodatkowo wziął sobie psy

chologię. Czyż nie jest wspaniały?

- Wyrazy szacunku dla jego uczelni - zgodziła się

dziewczyna. Obie wstały i poszły nurkować w falach.

- Czy nie cudownie? - westchnęła Nan. - A ty o mały

włos nie pojechałabyś.

- Musiałam stoczyć walkę, by w ogóle pójść do col

lege'u a co dopiero mówić o wakacjach na Florydzie

- powiedziała cicho Shelly. Odgarnęła rozwiane jasne

włosy, a na jej pełnych ustach pojawił się figlarny

uśmiech. - Moi rodzice chcieli, żebym poszła do szkoły

pomaturalnej, a następnie została członkinią klubu kobiet

z towarzystwa w Waszyngtonie. Wyobrażasz sobie?

- Domyślam się, że nie powiedziałaś im o swoim za

miarze zostania pracownikiem socjalnym, zajmującym się

sprawami dzieci i rodziny? - podpuszczała przyjaciółka.

- Ojciec przypłaciłby to załamaniem nerwowym - od

parła. - Rodzice są kochani, ale chcieliby zapewnić mi ży

cie w luksusie i bezpieczeństwie, a ja chciałabym zmieniać

świat. - Spojrzała na ciemnooką Nan z przewrotnym

uśmieszkiem. - Uważają, że jestem jakaś dziwna. Wybrali

już dla mnie uroczego męża: uczelnia Ivy League, stare

dobre nazwisko, mnóstwo pieniędzy. - Wzruszyła ramio

nami. - To nie to, czego pragnę, ale do nich nic nie dociera.

Musiałam zagrozić, że znajdę sobie pracę i pójdę na studia

wieczorowe, dopiero wtedy ojciec zgodził się zapłacić za

mój college.

- Ciekawe, czy wszyscy rodzice chcą żyć poprzez

swoje dzieci? - zastanowiła się Nan. - Moja matka już

w szkole podstawowej popychała mnie w kierunku pie

lęgniarstwa, tylko dlatego że ona sama wyszła za mąż

i nie skończyła szkoły pielęgniarskiej. A mnie się robi

słabo na widok krwi, na miłość Pete'a!

- Czy ktoś wymienił moje imię? - spytał chłopak,

wyłaniając się z wody obok dziewcząt-.

Nan ochlapała go wodą i już po chwili poważna dys

kusja przerodziła się w dziecinną zabawę.

Później jednak, kiedy wróciły do motelu, Shelly za

stanawiała się, czy nie jest niewdzięczna. Jej ojciec, za

możny doradca inwestycyjny, zapewnił jej wspaniałą, do-

Troskliwa mamusia

statnią młodość. Matka była osobą z towarzystwa, a brat

wybitnym naukowcem. Miała doskonałe pochodzenie.

Nie chciała jednak spędzać życia pomiędzy lunchami

a koktajlami, ani nawet brać udziału w pozornych dzia

łaniach dobroczynnych. Chciała naprawdę pomagać lu

dziom w ich problemach. Pragnęła żyć w prawdziwym

świecie, a nie w swoim odizolowanym środowisku. Jej

rodzice nie mogli, bądź nie chcieli, zrozumieć, że pragnie

czuć się potrzebna, wiedzieć, że jej życie ma jakiś cel,

głębszy niż nauka właściwych manier.

Lubiła studia. Chodziła do Thorn College, małej

uczelni w Waszyngtonie, gdzie, mimo swego pochodze

nia, była po prostu zwyczajną studentką, akceptowaną

bez zastrzeżeń. Panowała tam ciepła i przyjazna atmo

sfera, którą Shelly uwielbiała.

Mieszkanie poza kampusem ograniczało nieco jej ży

cie towarzyskie, ale nie ubolewała nad tym. Zawsze uwa

żała siebie za kobietę raczej zimną - przynajmniej jeśli

chodzi o mężczyzn. Umawiała się na randki i chłopcy

całowali ją od czasu do czasu, ale nie czuła nic poza

powierzchowną przyjemnością. Nie miała najmniejszego

zamiaru ryzykować bliższego związku tylko dla zaspo

kojenia ciekawości lub z obawy przed ośmieszeniem. By

ła wystarczająco silna, by znosić kpiące uwagi bardziej

swobodnych dziewczyn. Uważała, że pewnego dnia bę

dzie zadowolona, iż nie uległa presji otoczenia. Uśmie

chnęła się do tej myśli.

— Ty uparta oślico - powiedziała sama do siebie.

Energiczne pukanie do drzwi poprzedziło wejście

Nan.

- Nie jesteś jeszcze gotowa? - skarciła ją. Popatrzyła

Diana Palmer - Troskliwa mama.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: