cw.2_3-KP.pdf

Ę WICZENIE 2

KONDUKTOMETRIA

1. Oznaczanie słabych kwasów w sokach i syropach owocowych metod Ģ

miareczkowania konduktometrycznego

Celem ę wiczenia jest ilo Ļ ciowe oznaczenie zawarto Ļ ci słabych kwasów w sokach i syropach

owocowych w przeliczeniu na kwas jabłkowy.

Aparatura i szkło laboratoryjne: konduktometr, elektroda konduktometryczna, mieszadełko

magnetyczne, zlewka o pojemno Ļ ci 200 cm 3 , biureta.

Odczynniki: roztwór mianowany - 0,5 molowa trójetanoloamina (charakter słabo-

zasadowy), roztwór oznaczany - syrop lub sok owocowy.

Wykonanie:

W zlewce o poj. 200 cm 3 odwa Ň y ę 10 g soku (syropu) i rozcie ı czy ę wod Ģ destylowan Ģ do

obj ħ to Ļ ci ok. 120 cm 3 . W roztworze zanurzy ę elektrod ħ ( elektroda musi by ę całkowicie

zanurzona ). Wł Ģ czy ę konduktometr i zmierzy ę przewodnictwo. Nast ħ pnie dodawa ę z biurety

po 0,3 cm 3 trójetanoloaminy i po wymieszaniu mierzy ę przewodnictwo roztworu. Je Ň eli

przewodnictwo cztery razy nie ulegnie zmianie przerwa ę dodawanie aminy. Miareczkowanie

powtórzy ę , dodaj Ģ c w pobli Ň u punktu równowa Ň nikowego po 0,1 cm 3 trójetanoloaminy.

Opracowanie wyników:

1. Uzyskane wyniki zanotowa ę w tabeli według wzoru:

V trójetanoloaminy , cm 3

, S

0,3

...

2. Wykre Ļ li ę zale Ň no Ļę przewodnictwa od obj ħ to Ļ ci dodawanej trójetanoloaminy.

3. Na podstawie wykresu wyznaczy ę punkt równowa Ň nikowy.

4. Obliczy ę mas ħ kwasów w badanym roztworze soku owocowego w przeliczeniu na kwas

jabłkowy.

2. Oznaczanie mocnego kwasu o bardzo małym st ħŇ eniu za pomoc Ģ 0,1 molowego NaOH

metod Ģ miareczkowania konduktometrycznego

Celem ę wiczenia jest ilo Ļ ciowe oznaczenie kwasu w otrzymanym roztworze metod Ģ

miareczkowania potencjometrycznego.

Aparatura i szkło laboratoryjne: konduktometr, mieszadełko magnetyczne, zlewka (150),

biureta.

Odczynniki: roztwór mianowany - 0,1 molowy NaOH, roztwór oznaczany - roztwór

mocnego kwasu (HCl).

Wykonanie:

Otrzymany roztwór rozcie ı czy ę wod Ģ destylowan Ģ do obj ħ to Ļ ci ok. 30 cm 3 . W roztworze

zanurzy ę elektrod ħ ( elektroda musi by ę całkowicie zanurzona ). Wł Ģ czy ę konduktometr i

zmierzy ę przewodnictwo roztworu. Nast ħ pnie dodawa ę z biurety po 0,5 cm 3 0,1 molowego

NaOH i po wymieszaniu zmierzy ę przewodnictwo roztworu. Po osi Ģ gni ħ ciu minimum

przewodnictwa doda ę jeszcze 5 razy porcje NaOH, dokonuj Ģ c ka Ň dorazowo pomiaru

przewodnictwa roztworu. Miareczkowanie powtórzy ę , dodaj Ģ c w pobli Ň u punktu

równowa Ň nikowego po 0,1 cm 3 NaOH .

Opracowanie wyników:

1. Uzyskane wyniki zanotowa ę w tabeli według wzoru:

V NaOH , cm 3

, S

0,5

1,5

...

2. Wykre Ļ li ę zale Ň no Ļę przewodnictwa od obj ħ to Ļ ci dodawanej NaOH.

3. Wyznaczy ę minimum krzywej (punkt równowa Ň nikowy).

4. Obliczy ę zawarto Ļę kwasu w otrzymanej próbce.

Ę WICZENIE 3

POTENCJOMETRIA

Przepływ pr Ģ du elektrycznego polega na ruchu elektronów lub jonów tzn. atomów lub grup

atomów obdarzonych ładunkiem (dodatnim lub ujemnym). Mechanizm przewodzenia pr Ģ du

stanowi podstaw ħ do podziału przewodników na dwa typy:

1. przewodniki elektronowe np. metale,

2. przewodniki jonowe np. elektrolity.

Najbardziej charakterystyczn Ģ cech Ģ odró Ň niaj Ģ c Ģ przewodniki elektrolityczne od

metalicznych jest to, Ň e przepływ pr Ģ du w elektrolitach jest zwi Ģ zany zawsze z ruchem

(przemieszczeniem si ħ ) jonów, a zatem z przemieszczeniem si ħ ładunków zwi Ģ zanych z

mas Ģ . W zwi Ģ zku z tym wskutek przepływu pr Ģ du przez elektrolity nast ħ puj Ģ zmiany

chemiczne np. zmiany składu elektrolitu czy zmiany st ħŇ enia.

Oznaczenia potencjometryczne

Metody potencjometryczne polegaj Ģ na pomiarze siły elektromotorycznej (SEM) ogniwa

zło Ň onego z dwu elektrod zanurzonych w badanym roztworze. Mierzona SEM – siła

elektromotoryczna (ró Ň nica potencjałów) zale Ň y w okre Ļ lony sposób od st ħŇ enia oznaczanego

składnika w badanym roztworze. Metody potencjometryczne mog Ģ by ę stosowane

bezpo Ļ rednio do oznaczania st ħŇ enia składników, do pomiarów pH oraz wyznaczania punktu

ko ı cowego miareczkowania np. w alkalimetrii– st Ģ d miareczkowanie potencjometryczne.

Miareczkowanie potencjometryczne

W miareczkowaniu potencjometrycznym wykorzystuje si ħ pomiar SEM układu elektrod

zanurzonych w roztworze miareczkowanym od obj ħ to Ļ ci dodawanego titranta. W przypadku

oznacze ı alkacymetrycznych zmianom ulega st ħŇ enie jonów wodorowych, wobec tego do

wyznaczania punktu ko ı cowego miareczkowania mo Ň na u Ň ywa ę tak Ň e pH-metru.

Miareczkowanie potencjometryczne stosuje si ħ , gdy badane roztwory s Ģ zabarwione lub

m ħ tne i nie mo Ň na u Ň y ę wska Ņ ników opartych na zmianie barwy.

1. Oznaczanie słabych kwasów w zalewach warzywnych metod Ģ miareczkowania

potencjometrycznego

Celem ę wiczenia jest ilo Ļ ciowe oznaczenie kwasowo Ļ ci zalew warzywnych w przeliczeniu na

kwas octowy metod Ģ miareczkowania potencjometrycznego.

Aparatura i szkło laboratoryjne: pehametr, zlewki o poj. 100 cm 3 , pipeta (10 cm 3 ) biureta.

Odczynniki: roztwór mianowany - 0,1 molowy NaOH, roztwór oznaczany - zalewa

warzywna (ogórki, buraki, papryka)

Wykonanie:

Do zlewki pobra ę 10cm 3 badanej zalewy warzywnej. W zlewce, w której znajduje si ħ

oznaczona próbka, umie Ļ ci ę elektrod ħ , tak by była zanurzona w badanym roztworze, dodaj Ģ c

wody destylowanej. Zmierzy ę SEM badanego roztworu. Pierwszy odczyt warto Ļ ci SEM (w

mV) lub warto Ļ ci pH odczytuje si ħ przed dodaniem titranta. Nast ħ pnie dodawa ę do roztworu

po 0,3 cm 3 0,1 molowego NaOH i po dokładnym wymieszaniu mierzy ę ka Ň dorazowo SEM

roztworu po kolejnych porcjach 0,1 m NaOH . Obserwuje si ħ systematyczn Ģ zmian ħ warto Ļ ci

SEM (wzrost pH) na pocz Ģ tku nieznaczn Ģ , w miar ħ zbli Ň ania si ħ do punktu ko ı cowego

miareczkowania coraz wi ħ ksz Ģ . W punkcie równowa Ň nikowym nast ħ puje skok potencjału.

Wykona ę pomiary SEM po skoku jeszcze 2-3 razy. Po osi Ģ gni ħ ciu maksimum przyrosty

malej Ģ . Otrzymane wyniki zestawi ę w tabeli według wzoru. Powtórzy ę oznaczenie.

V NaOH

cm 3

SEM

cm 3

SEM

0,3

0,6

0,9

….

Opracowanie wyników:

Punkt ko ı cowy miareczkowania mo Ň na wyznaczy ę kilkoma sposobami:

1. Graficznie - metod Ģ stycznych:

Na podstawie otrzymanych wyników do Ļ wiadczalnych wykre Ļ li ę na papierze milimetrowym

zale Ň no Ļę SEM od obj ħ to Ļ ci dodanego titranta tj. 0,1 molowego NaOH . Wykre Ļ li ę dwie

równoległe styczne do krzywej miareczkowania. Punkt przegi ħ cia zrzutowa ę na osi odci ħ tych

(o Ļ x) – wyznacza on liczb ħ cm 3 odpowiadaj Ģ c Ģ punktowi ko ı cowemu.

2. Metod Ģ pierwszej pochodnej.

Na osi rzednych (osi y) odkłada si ħ warto Ļę przyrostu Ș SEM (mV) do obj ħ to Ļ ci Ș V (cm 3 )

dodawanego 0,1 molowego NaOH (

SEM

). Maksimum krzywej rzutowane na o Ļ

odci ħ tych (o Ļ x) wyznacza obj ħ to Ļę odczynnika odpowiadaj Ģ c Ģ punktowi

równowa Ň nikowemu. Obliczy ę procentow Ģ zawarto Ļę kwasów w badanym roztworze w

przeliczeniu na kwas octowy.

SEM

V NaOH , cm 3

2. Oznaczanie mocnego kwasu o bardzo małym st ħŇ eniu za pomoc Ģ 0,1 molowego

NaOH metod Ģ miareczkowania potencjometrycznego.

Celem ę wiczenia jest ilo Ļ ciowe oznaczenie kwasu w otrzymanym roztworze metod Ģ

miareczkowania potencjometrycznego.

Aparatura i szkło laboratoryjne: pehametr, zlewki o poj. 100 cm 3 , pipeta (10 cm 3 ), biureta.

Odczynniki: roztwór mianowany - 0,1 molowy NaOH, roztwór oznaczany - roztwór kwasu .

Wykonanie:

W zlewce, w której znajduje si ħ oznaczona próbka, umie Ļ ci ę elektrod ħ , tak by była zanurzona

w badanym roztworze. Zmierzy ę SEM badanego roztworu. Nast ħ pnie dodawa ę do roztworu

po 0,5 cm 3 0,1 molowego NaOH i po dokładnym wymieszaniu mierzy ę ka Ň dorazowo SEM

roztworu. W punkcie równowa Ň nikowym nast ħ puje skok potencjału. Wykona ę pomiary SEM

po skoku jeszcze 3 razy. Powtórzy ę pomiary SEM w badanym roztworze. Otrzymane wyniki

zestawi ę w tabeli według wzoru:

V NaOH

cm 3

SEM

cm 3

SEM

0,5

1,0

….

Analogicznie wykona ę ę wiczenie mierz Ģ c pH roztworu.

Opracowanie wyników:

Na podstawie otrzymanych wyników do Ļ wiadczalnych wykre Ļ li ę zale Ň no Ļ ci SEM od

obj ħ to Ļ ci dodanego 0,1 molowego NaOH (na papierze milimetrowym). Wykre Ļ li ę równie Ň

zale Ň no Ļę

SEM

od obj ħ to Ļ ci dodanego 0,1 molowego NaOH . Na otrzymanym wykresie

zaznaczy ę punkt równowa Ň nikowy i obliczy ę zawarto Ļę kwasu w badanym roztworze.

3. Oznaczanie pH w wybranych produktach owocowych i warzywnych za pomoc Ģ

pehametru

Celem ę wiczenia jest pomiar pH w wybranych produktach owocowych i warzywnych.

Aparatura i szkło laboratoryjne: pehametr, zlewki o poj. 100 cm 3 .

Odczynniki: soki owocowe, warzywne i przetwory warzywne.

Wykonanie ę wiczenia:

Wla ę około 50 cm 3 badanych soków do zlewek. W roztworach umie Ļ ci ę elektrod ħ , tak aby

była zanurzona w badanej próbce. Zmierzy ę pH poszczególnych roztworów za pomoc Ģ

pehametru.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: