dusza-sie-moja-zamysla-gleboko.pdf

Ta lektura , podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na

stronie wolnelektury.pl .

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez

fundację Nowoczesna Polska .

JULIUSZ SŁOWACKI

Dusza się moja zamyśla głęboko…

Dusza się moja zamyśla głęboko,

Czuje, że tu jak słońcu zajść potrzeba,

A innym luǳiom zabłysnąć na oko…

Emigrant, Podróż,

Ojczyzna, Polak

Jakiego kraju i jakiego nieba

Światło powita mię w progu żywota?

Nie wiem — lecz rad bym żył z polskiego chleba…

Bądźże mi lepsza, o młodości złota,

Niż ta, która mi tutaj się skończyła,

Strzegącemu się szlachetnością — błota.

Młodość, Błoto

Bądźże mi blisko, o matczyna, miła

Duszo, abym mógł znów ukochać ciebie,

Nie wieǳąc, żeś mię tutaj raz — roǳiła.

Matka

Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że

możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest do-

datkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te

dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych

Samych Warunkach . PL .

Tekst opracowany na podstawie: Słowacki, Juliusz (-), Pierwodruk: autograf w Raptularzu,

wyd. Gubrynowicz, t. I, s. , odmiany s. -, Lwów 

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cy-

owa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochoǳącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Marta Nieǳiałkowska, Aleksandra Sekuła.