R888. Russell Rebecca - Zastępcza narzeczona - DUO.pdf - 09) 801 - 900 - box4u

Rebecca Russell

Zastępcza narzeczona

SCAN

dalous

Prolog

– Nie może pan tam wejść, panie McKenna – oświadczyła surowo wysoka

kobieta w rogowych okularach. – Oglądanie narzeczonej w sukni ślubnej przynosi

pecha! – dodała stanowczo i postukała ołówkiem w okładkę wielkiego notesu.

Mac spojrzał ze skrywanym niesmakiem na tę dziwną postać. Kobieta,

uczesana w nienaganny kok i obwieszona perłami, stała w lekkim rozkroku i

broniła wejścia w głąb korytarza niczym najgroźniejszy cerber. Mac rozejrzał się

po eleganckim wnętrzu ozdobionym zdjęciami ślubnymi wielkich gwiazd i

pomyślał, że nadawałaby się raczej na przełożoną wiktoriańskiej pensji dla

dziewcząt niż na konsultantkę w salonie mody ślubnej.

Na jednym ze zdjęć dostrzegł swojego ulubionego zawodnika, gwiazdę ligi

baseballa i pomyślał, że przydałaby mu się teraz jego pomoc. Może wspólnie

zdołaliby usunąć ją z drogi... Mimo wszystko przywołał na twarz swój najbardziej

czarujący uśmiech i zrobił mały krok do przodu. Kobieta nawet nie drgnęła.

– Proponuję jednak, żeby poczekał pan na zewnątrz – odezwała się, mrożąc go

spojrzeniem.

Miał dość tej zabawy. Co to za dziecinne przesądy! Cenił swój czas i nie

zamierzał spędzić tu ani minuty dłużej na bezsensownych przepychankach. Może i

był to najbardziej ekskluzywny salon mody ślubnej w tym stanie, ale Mac

McKenna nie przywykł do tego, aby marnować czas w korytarzu.

Westchnął lekko i przejechał dłonią po krótko obciętych ciemnych włosach.

Nie czuł się dobrze w tym otoczeniu, wszystko tu wydawało się takie

niepraktyczne. Buty miały zbyt wysokie obcasy i wyglądały tak delikatnie, że

pewnie nie przeżyłyby spaceru dłuższego niż sto metrów, a koronkowe rękawiczki

sprawiały wrażenie utkanych z pajęczych nitek. Nie, zdecydowanie to nie był jego

świat. Załatwi szybko swoje sprawy i wróci do kancelarii, gdzie na szczęście

wszystko jest solidne i konkretne.

– Nie jestem przesądny – zapewniał z przekonaniem. – Poza tym moja

narzeczona sama chciała, żebym ją zobaczył. Zależy jej na mojej opinii – wyjaśnił.

Dziwne, ale odkąd się oświadczył, Jenna, zwykle tak pewna siebie i niezależna,

stała się nagle jakaś niespokojna i rozdrażniona.

– Dobrze, skoro sami państwo tego chcą... – chłodno odezwała się

sprzedawczyni, nieudolnie ukrywając dezaprobatę. – Panna Taggert jest w

pierwszym pokoju po lewej.

Uśmiechnął się uprzejmie i ruszył we wskazanym kierunku. Kiedy otworzył

drzwi, jego oczom ukazał się imponujący widok. Na środku pokoju, na niewielkim

podwyższeniu stała Jenna. Cała w zwojach koronek i kremowej satyny z

niewyraźną miną przeglądała się w wielkim trzyczęściowym lustrze.

Nie rozumiał jej niezadowolenia. Wyglądała przecież wspaniale jak zawsze.

Miała perfekcyjny makijaż, a staranna fryzura nie nosiła śladów dwugodzinnych

przymiarek. A jednak Jenna, zamiast zwykłego olśniewającego uśmiechu, miała

kwaśną minę.

– Jak myślisz? – zapytała bez zbędnych wstępów. – Czy ta sukienka jest dla

mnie odpowiednia?

Nie obdarzyła go nawet przelotnym spojrzeniem, skupiona na ocenianiu kreacji

we wszystkich lustrach.

– To twój wybór, Jenna – odparł z westchnieniem. – Uważam, że jest całkiem

niezła.

– Niezła? – powtórzyła z niesmakiem. – Nie chcę niezłej! Wychodzę za

jednego z najlepszych prawników w tym mieście, muszę zrobić wrażenie!

Z wysiłkiem ukrył zniecierpliwienie. Dlaczego właściwie go tu wezwała? Od

początku postanowiła, że sama zajmie się organizacją przyjęcia weselnego, a on

chętnie na to przystał. Skąd te nagłe wątpliwości? I do tego wyciągnęła go z

kancelarii. Wiedziała, jak cenił swój czas. Klienci słono za niego płacili i nie

powinien go marnować na dywagacje o różnicy między kremowym a waniliowym.

– Proszę zostawić nas na chwilę – zwrócił się do sprzedawczyni, która stała z

boku z naręczem dodatków.

Dziewczyna kiwnęła głową i zniknęła bezszelestnie. Kiedy zostali sami,

podszedł do Jenny i odezwał się tak spokojnie, jak potrafił:

– Masz świetny gust, moja droga. Ufam ci całkowicie. Na pewno wybierzesz

najlepszą suknię, jaką tu mają. Po prostu zdecyduj się i wracaj do biura. Pamiętaj,

że przygotowujemy się do ważnej sprawy. Błąd lekarski, który niemal kosztował

życie córkę Carrollów – przypomniał, widząc jej rozkojarzone spojrzenie.

– Racja. – Jenna westchnęła lekko i zadzwoniła po konsultantkę. – Proszę

przynieść pięć sukienek, które mierzyłam w ostatnim tygodniu – poleciła

dziewczynie. Pochyliła się nad nim i pocałowała go lekko. – Ty już wracaj do

biura. Ja też niedługo tam dotrę, to potrwa tylko chwilę.

Mac wycofał się z ulgą, nieco zirytowany tą bezsensowną wyprawą.

Zachowanie Jenny w ostatnim czasie bardzo go zaskakiwało. Słyszał, że niektóre

kobiety wpadają w stres przed ślubem, ale nie sądził, że Jennie również przydarzy

się coś podobnego. Znał ją od czterech lat, od kiedy rozpoczęła pracę w jego

kancelarii, i zawsze podziwiał w niej opanowanie, pewność siebie i zaangażowanie

w sprawy zawodowe. Tymczasem przez kilka ostatnich tygodni odnosił wrażenie,

że ma do czynienia z zupełnie obcą osobą...

Trzy miesiące temu, doceniając jej poświęcenie, zaproponował, żeby została

jego wspólniczką. Szybko i spokojnie to zaakceptowała, jakby już od jakiegoś

czasu spodziewała się tej propozycji. Po czym, w charakterystyczny dla siebie

sposób zaproponowała:

– W zasadzie dlaczego nie posunąć naszego partnerstwa o krok dalej?

Uśmiechnął się wtedy lekko, ale po zastanowieniu musiał przyznać, że nie jest

to zła propozycja.

Oboje byli młodzi, inteligentni, ambitni, nie bali się rywalizacji. Czemu nie?

Taki mariaż byłby korzystny dla firmy, a poza tym chyba pasowali do siebie. Oboje

postawili na karierę. Ciężko pracowali, kancelaria była ich drugim, jeżeli nie

pierwszym domem. Bez reszty angażowali się w walkę ze szpitalami,

nieuczciwymi firmami ubezpieczeniowymi i niekompetentnymi lekarzami.

Wiedział, że każde z nich mogło zajść bardzo wysoko, ale razem byliby

niepokonani.

Długo o tym myślał i nie znajdował luki w tej teorii. Zresztą ostatnio coraz

częściej przychodziło mu do głowy, że już najwyższy czas, by się ustatkować. Miał

trzydzieści osiem lat i samotność coraz bardziej dawała mu się we znaki. Ale jak

dotąd był zbyt zajęty pracą, żeby szukać żony poza firmą.

Umówił się więc z Jenną kilka razy i podczas tych randek ze zdziwieniem

odkryli, w jak wielu kwestiach mają podobne poglądy. W praktyce oznaczało to, że

oboje chcą się poświęcić pracy i żadne z nich nie myśli o posiadaniu dzieci.

Przemyślał więc wszystko, rozważył za i przeciw, a kiedy ustalił, że Jenna Taggert

jest najlepszą kandydatką, jaką mógł spotkać, postąpił zgodnie z logiką i

oświadczył jej się.

Nie przypuszczał jednak, że ta sytuacja aż tak ją rozstroi. Cóż, miał tylko

nadzieję, że kiedy wreszcie będzie po wszystkim, Jenna odzyska swoją słynną

równowagę ducha.

Chyba że... Nie, roześmiał się w duchu, nie wierzył przecież w przesądy. Nie

ma mowy, żeby banalne oglądanie sukni ślubnej mogło przynieść pecha.

Uśmiechnął się jeszcze raz i zdecydowanie potrząsnął głową. Zapomnijmy o

jakimkolwiek pechu. Nie ma takiej możliwości. Jenna była przecież idealną kobietą

dla niego. Jeszcze tylko kilka tygodni... Ona i ta słono opłacana organizatorka

przyjęć ślubnych zorganizują wszystko perfekcyjnie, nie wątpił w to.

Gdzie tu więc miejsce na pecha? Życiem Maca Mc Kenny kierowały logika i

rozsądek i żadne głupie przesądy nie mogły z nimi wygrać.

R888. Russell Rebecca - Zastępcza narzeczona - DUO.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: