Zebrowski George - Punkt ostateczny.pdf - Zebrowski George - Zabr7

tytuł: "Punkt ostateczny"

autor: George Zebrowski

TYTUł ORYGINAłU: OMEGA POINT

przełoŜyła: Renata Gybulska

korekty dokonał: dunder@poczta.fm

Opracowanie graficzne : Jacek Kosla Ilustracja na okładce : Ryszard Morawski

Wydawnictwo E.I.A. ISBN 83-85370-01-2

* * *

1. Nieśmiertelny wróg

"Co zrobilibyśmy bez naszych nieprzyjaciół?"

Teilhard de Chardin

"W swojej podświadomości kaŜdy z nas przekonany jest o własnej

nieśmiertelności."

Freud

* * *

Gorgias uciekał.

Trzy wieki Ŝycia wydawały mu się tylko chwilą, w której brak było czasu na

wypełnienie przysięgi jego ojca: zemsty na ludziach, urodzonych na Ziemi. W jego

sercu miliard dusz wzywało, by pomścił śmierć i zagładę ich świata. Nigdy nie

widział zniszczonej planety Nowej Anatolii w Mgławicy Herkulesa, ale jej widmo

rządziło jego Ŝyciem, wyznaczając mu cel istnienia i wiąŜąc go z przeszłością.

Męczyły go czasami przeraźliwe krzyki przodków i wówczas tęsknił za ciepłem

Ŝółto-pomarańczowego słońca świata Myrai, odległego o pół Galaktyki, gdzie mógł

spokojnie spacerować po zielonej równinie przed domem, stojącym samotnie na

wzgórzu z dala od ziemskiej dominacji. Tęsknił za barwami Ŝywego świata, które

zastąpiłoby sterylne, metalowe wnętrze statku i szarą nieokreśloność ekranu.

Wpatrywał się w cztery smugi na ekranie, ślady statków, ścigających go w

nierealnym ogromie nadprzestrzeni. Wiedział, Ŝe ścigający nie byli pewni, czy

jest przed nimi: ich jedyną wskazówką było sporadyczne odchylanie przestrzeni,

ale nie mogli mieć pewności, czy powodował to jego statek, czy teŜ moŜe ktoś

inny. Przy obecnej prędkości nie mogli zbliŜyć się do niego wcześniej niŜ za

ziemski tydzień, a wówczas będzie juŜ u celu. Gdyby nawet zwiększyli prędkość,

to i tak miałby dość czasu, by umknąć. Włączył automatyczne sterowanie. Według

pokładowego zegara minęło sto standardowych dni od poprzedniego snu. Wstał od

pulpitu sterowniczego i przeszedł do swojej małej sypialni. Usnął. Moment,

wyznaczający jego Ŝycie, stawał się coraz dłuŜszy: trzydzieści dziesięcioleci, a

kaŜdy rok znaczyły blizny, samotność i spustoszenie, powtarzające się w

nieskończoność w pustce Kosmosu. Wszechświat był pustką, w której wędrował,

otchłanią pełną jego obaw. Krzyknął w nicość, w oczach odbiło się zimne światło

gwiazd, ujrzał okrutne postacie Ziemian, nakładające się na pola słońc,

pochylające się nad swymi błyszczącymi przyrządami w swoich statkach,

nienawidzących go i ścigających, wiecznie ścigających... Obudził się pełen

nienawiści. Gwiazda na ekranie wyglądała jak czarny dysk, jej wielkość zmieniała

się nieustannie, zniekształcając prawdziwy wizerunek w normalnej przestrzeni.

Gorgias ustawił współrzędne i przeskoczył do normalnej czasoprzestrzeni. Czarny

dysk gwiazdy zmienił się momentalnie w gorejące słońce. Zamierzał wynurzyć się w

cieniu Wilka IV, ale jego prześladowcy byli zbyt daleko, by miało to jakieś

znaczenie. Wydawali się być w dalszym ciągu nieświadomi jego obecności albo

sądzili, Ŝe zamierza znaleźć planetę, na której nie będą mogli ustalić jego

połoŜenia. Wylądował na planecie podobnej do Ziemi wiedząc, Ŝe ścigające go

statki zajmą pozycje wokół planety i będą czekały, aŜ wystartuje. Przygotował

się na taką ewentualność. Na razie znajdował się na powierzchni planety, a

włączony ekran absorpcji promieniowania dawał mu pewność, iŜ nie zostanie

wykryty. W otwartym Kosmosie ekran ukazywał statek jako nieciągłość przestrzeni,

na powierzchni planety natomiast wtapiał go w jej masę, czyniąc zupełnie

niedostrzegalnym dla jakichkolwiek przyrządów. Zbyt łatwo znikał i dlatego

myśliwi będą czekać na niego w przestrzeni... Na ekranie pojawiła się ciemna

powierzchnia oceanu. W oddali moŜna było dostrzec lśniące światła miejskiego

parku Nowego Bosforu, a daleko na horyzoncie gromadziły się masy czarnych chmur,

powoli zakrywając niebo i gwiazdy. ObniŜył wysokość lotu i tuŜ nad powierzchnią

wody pomknął w kierunku miasta. Nowy Bosfor był jednym z dziesięciu milionów

miast, skupionych w Federacji Ziemskiej, którą tworzyło pięć zamieszkałych tu

humanoidalnych ras. Większa część lądu była bezludna, Ŝycie koncentrowało się w

nabrzeŜnych miastach na dwóch głównych kontynentach - jednym na półkuli

południowej, drugim na półkuli północnej. Dwie trzecie powierzchni planety

pokrywały oceany.

Gorgias zmniejszył prędkość lotu i zawisnął nad wodą; po chwili łagodnie opuścił

się na powierzchnię oceanu, zanurzył na głębokość stu stóp i wolno popłynął w

stronę brzegu. Ćwierć mili od lądu osadził statek na dnie, na głębokości trzystu

stóp. Siedząc przy pulpicie sterowniczym, Gorgias ponownie przypomniał sobie,

czego dowiedział się o Nowym Bosforze podczas krótkiej wizyty w mieście w

zeszłym roku. Obecnie przebywał tu Marco Ruggerio, najwybitniejszy ziemski

kompozytor, który miał zaprezentować swe najnowsze dzieło: symfonię na tematy

etyczne z wojny pomiędzy Ziemią a Herkulesem. Koncert miał się odbyć w wielkim

amfiteatrze miejskim, mieszczącym się w trzystumetrowym budynku z plastiku i

szkła. Gorgias wcisnął przycisk po prawej stronie pulpitu i usłyszał zapis

rozmowy z Marco Ruggerio, którą zarejestrował w ubiegłym roku. Teraz z

rozbawieniem wsłuchiwał się w pewny siebie głos komentatora: - ... a Imperium

Herkulesa trwało dwieście wieków, od roku 5000 i 6200, w gwiazdozbiorze M-13.

Zawiera on ponad pięćdziesiąt tysięcy gwiazd i jest oddalony od stolicy

Federacji, Ziemi, o trzydzieści cztery tysiące lat świetlnych. Największe

zagęszczenie gwiazd występuje w jego centrum o średnicy trzydziestu lat

świetlnych... "Tego rodzaju fakty nie na wiele się przydadzą" - pomyślał

Gorgias. - "Kłamstwa będą później..." - ... mieszkańcami Imperium byli

potomkowie związków pierwszych ziemskich kolonistów z humanoidalnymi

mieszkańcami gwiazdozbioru. Ich potomkowie byli bardzo długowieczni. Przeciętny

wzrost wynosił ponad pięć stóp. Byli drobnej budowy, ale bardzo silnie

umięśnieni. Mieli czarne włosy. Ze względu na odmienny

metabolizm ich organizmy wymagały tylko jednej trzeciej czasu na sen w stosunku

do Ziemian... Gorgias prawie podziwiał sposób, w jaki komentator przeskoczył

przez lata przejściowe, czas, kiedy napływające hordy kolonistów mordowały

miejscową ludność, biorąc miejscowe kobiety na Ŝony i kochanki wbrew ich woli.

Oczywiście, ziemskie kolonie zostały w końcu wchłonięte, ale nie moŜna zapomnieć

o krwi pomordowanych. - ... wiele kobiet wykazywało zdolności telepatyczne.

MęŜczyźni odznaczali się inteligencją, ale nie posiadali - lub posiadali tylko w

niewielkim stopniu - zdolności telepatycznych kobiet... Gorgias wiedział, Ŝe to

kobiety pierwsze ujrzały w umysłach męŜczyzn okrucieństwo pod koniec wojny.

Przekazane przez nie informacje przyczyniły się do ostatecznego upadku. - ...ich

społeczność została całkowicie zmilitaryzowana. W roku 4900 Gorgias Pierwszy

siłą zjednoczył dwadzieścia planet i stworzył koalicję. Do roku 5000 wytępił lub

wygnał istoty humanoidalne z systemu gwiazd, pozostawiając tylko mieszkańców

pochodzenia ziemskiego... Kłamstwa. Gorgias Pierwszy poświęcił całe Ŝycie

interesom Federacji i starał się ocalić jak najwięcej ze starej kultury. Udało

mu się to i dlatego trzeba było zmienić historię, aby w oczach ludzi uczynić go

złoczyńcą. - ...ziemscy antropolodzy, którzy przybywali do Imperium w

późniejszych wiekach odnieśli wraŜenie, Ŝe jego ludność była szalona, ścigając

przyszłość, której nigdy nie mieli zobaczyć. Wielu historyków uwaŜa, Ŝe

wojna rozpoczęła się przez pomyłkę, ale wydarzenia, które nastąpiły, były tak

dzikie i okrutne, Ŝe kiedy oficjalnie wypowiedziano wojnę w 5148 roku, ludzie

zmuszeni byli przyjąć taktykę całkowitej eksterminacji sił Herkulesa... Gorgias

pomyślał, Ŝe nikt nigdy nie pytał, co w gwiazdozbiorze Herkulesa robiły ziemskie

bazy i armie Federacji oraz dlaczego nie opuściły go mimo próśb ponawianych

przez ponad wiek. - ...i niemoŜliwością było wzięcie do niewoli Ŝywego

mieszkańca Herkulesa. Tych niewielu, którzy zostali schwytani, zawsze znalazło

sposób, by zabić swych straŜników i siebie w najbardziej okrutny sposób... Nie

miał zamiaru mówić o tym, jak Ziemianie poniŜali pojmanych, doprowadzając ich do

samobójstw lub napadów zabójczej furii. - ...wojna zakończyła się w roku 6200

całkowitym zniszczeniem Imperium po trzech okresach spokoju, z których kaŜdy

trwał około pięćdziesięciu lat. Pod koniec wojny pozostało niewielu więźniów

oraz wielu bezwzględnych renegatów, zabijających i łupiących na peryferiach

Federacji... Gorgiasa zalała fala dumy: był ostatnim z nich. - ...największym z

nich był Gorgias Trzeci i jego syn o tym samym imieniu. Gdy skończyła się wojna,

był on młodym kapitanem i nigdy nie został schwytany. KrąŜą pogłoski, Ŝe miał

prawie pięćset lat, gdy umarł w roku 6600. Swoje środki oraz doświadczenie

przekazał synowi, który znajduje się nadal na wolności, dysponując statkiem

ojca. Syn Gorgiasa jest złodziejem, sabotaŜystą i mordercą politycznym... A

wkrótce będzie mordercą kultury, uderzając w samo serce dumy Ziemian poprzez

przerwanie parodii koncertu Marco Ruggerio na temat wielkiej wojny. - ...próbuje

się go schwytać. Co roku organizowane są kolejne wyprawy, na razie bezskuteczne.

Gorgias Czwarty jest ostatnim i najsilniejszym ze wszystkich renegatów. Upadek

Imperium przeŜyło pięć tysięcy Herkulesan. Po zniszczeniu ich wszystkich planet

odlecieli do gwiazd zewnętrznych gwiazdozbioru. W chwili obecnej rozsiani są w

pięćdziesięciu systemach gwiezdnych, gdzie Ŝyją jako wygnańcy. Są zupełnie

niegroźni, zajmują się nowym kultem religijnym, centrum którego znajduje się na

planecie Myraa, nazwanej tak od imienia ich kobiety, związanej z odrodzeniem.

Romantyczna legenda głosi, Ŝe armia Herkulesan uciekła do Małego Obłoku

Magellana, sto siedemdziesiąt tysięcy lat świetlnych poza granicami Galaktyki i

nadal istnieje... Pewnego dnia, przyrzekł sobie Gorgias, wyruszy i odnajdzie

ich. Będzie to wymagało wiele pracy, aby przystosować statek do takiej podróŜy,

ale postanowił spróbować. - ...znalezienie ich byłoby niemoŜliwe wśród tych

wszystkich gwiazd, nawet jeśli byłaby to prawda. Współcześni stratedzy twierdzą,

Ŝe Gorgias musi posiadać bazę, z której czerpie zasoby - sądzi się, Ŝe posiada

arsenał, którym moŜna uzbroić całą armię i nawet mały oddział z Obłoku Magellana

stanowiłby duŜe zagroŜenie, gdyby uzbroić go w broń Imperium. Na przykład statek

Gorgiasa jest ostatnią ze starych broni. Jest praktycznie niezniszczalny i - jak

się powszechnie uwaŜa - połączony jest z mózgiem właściciela, niszcząc się

samoczynnie w chwili jego śmierci lub w momencie przerwania połączenia pomiędzy

właścicielem a statkiem. Nie istnieje lista lub wykaz broni Imperium, ale uwaŜa

się, iŜ niektóre pochodzą z wczesnego okresu istnienia Imperium. Fakt ten

intryguje kolejne pokolenia wojskowych i historyków... "BezuŜyteczna wiedza" -

pomyślał Gorgias. - "Trochę wiedzą, ale nie są w stanie tego wykorzystać." -

...za jedną z głównych przyczyn całkowitego zniszczenia Nowej Anatolii uwaŜa się

fakt, iŜ produkowano tam straszliwą broń. Konieczne było zniszczenie fabryk

broni Herkulesan, by skrócić wojnę i zapobiec moŜliwości przechylenia szali

zwycięstwa na ich stronę... To nie ma znaczenia" - pomyślał Gorgias. - "Taka

broń gdzieś istnieje, ale powstała zbyt późno, aby moŜna było jej uŜyć. Szukałem

jej od czasu śmierci ojca, który pozostawił kilka wskazówek, mogących ułatwić

jej odnalezienie." - ...statki pościgowe, jak dotąd, nie schwytały Gorgiasa,

który nie odpowiada na wezwania, choć kilkakrotnie oferowano mu ułaskawienie...

I nigdy tego nie zrobię, ty głupcze..." - ...planeta Myraa stała się głównym

ośrodkiem nowego kultu religijnego Herkulesan. Kult ten dąŜy do pełnego

połączenia osobowości, co uwaŜane jest za punkt ostateczny rozwoju umysłowego i

praktycznie zintegrowanej nauki. Dalej teoria staje się niezrozumiała, mówi o

społeczeństwie nadosobowym i wejściu w nową rzeczywistość. Nie trzeba dodawać,

Ŝe kult ten dostępny jest tylko dla Herkulesan, których na Myrai Ŝyje nie więcej

niŜ pięciuset. Wielu uwaŜa tę planetę za naturalny rezerwat, jest ona bowiem

zbyt odległa od centrum Galaktyki, by mieć jakieś większe znaczenie. Istnieje

przekonanie, Ŝe Gorgias odwiedza czasami tę planetę, ale brak jest na to

dowodów... Było to jedno z miejsc, gdzie był pewny, Ŝe nie będą go szukać. Tylko

głupiec mógłby być tak naiwny, by sądzić, iŜ moŜna go tam znaleźć, dlatego

udawał się tam zawsze bez obaw. Drugim takim miejscem była Ziemia. - ...obecnie

pościg prowadzi Rafael Kurbi, psycholog o ustalonej sławie, który opublikował

kilka prac na temat Herkulesa i jego mieszkańców. Historię wojny z Herkulesem

uwaŜa on za zniekształconą. Twierdzi, iŜ "szaleństwo" Herkulesan było zjawiskiem

naturalnym, wynikającym z ich wysokiego poziomu metabolizmu i struktury

społecznej, co dla nas, Ŝyjących wolniej, wyglądało jak szaleństwo. Kurbi jest

zdania, Ŝe ich zachowanie w okresie wojny nie było naturalne. W dziejach Ziemi

takŜe występowały okresy takich zachowań i chętnie przytacza przykłady z

wczesnej historii Ziemi, aby poprzeć swoje teorie, które nabierają coraz

większego znaczenia... Słuchając, Gorgias prawie zgadzał się z Kurbim. - ...ale

większość badaczy nie bierze jego poglądów powaŜnie. W takiej atmosferze Marco

Ruggerio tworzy swoje najnowsze dzieło. Znaczącą cechą tego utworu jest silny

trend porozumienia się ludzi z Gorgiasem i ustanowienia trwałego pokoju. Proszę

pozwolić mi teraz przedstawić państwu Marka Ruggerio. Mistrzu Ruggerio, kiedy

zakończy pan pracę nad symfonią? - Być moŜe w przyszłym roku. Mam nadzieję, Ŝe

Gorgias ujawni się do tego czasu. Gorgias włączył wizję i spojrzał na dwóch

męŜczyzn, siedzących w telewizyjnym studio na Wilku IV. Ruggerio był drobnym

męŜczyzną o wystających zębach i krzaczastych brwiach. Komentator telewizyjny

uśmiechał się idiotycznie w sposób, który nikogo nie mógł zdenerwować; wyglądał

na nieco zmęczonego czytaniem materiałów, które mu przygotowano. Obaj byli

głupcami, ale jeden z nich był na tyle waŜny, Ŝe moŜna to było wykorzystać.

Gorgias wyłączył urządzenie, a potem skasował nagranie. Rok juŜ minął. Jutro

wieczorem Marco Ruggerio będzie u szczytu sławy, miasto naleŜałoby do niego,

kobiety sześciu światów pragnęłyby spotkać się z nim osobiście po koncercie, a

kaŜda wypełniona byłaby uczuciem dumy z obywatelstwa Federacji. Kto dostrzeŜe

prawdziwe znaczenie tego czynu? Nikt oprócz - być moŜe - samego Marco Ruggerio,

który zrozumie, Ŝe ginie z ręki Gorgiasa ze względu na przeszłość Herkulesa. Za

wszystkie rany z przeszłości będzie to bardzo mała rekompensata. Rok temu w

przebraniu kupca, który wyemigrował z Syriusza na Wilka, kupił bilet na koncert.

Właściwie miał podobne pochodzenie, sięgające staroŜytnej Azji na Ziemi. Włączył

ekran i oświetlił wodę wokół statku. Dostrzegł kilka ryb, uciekających przed

światłem, dno pokryte szlamem, krab chował się za niewielką skałę. Gorgias

czekał.

* * *

Zebrowski George - Punkt ostateczny.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: