Modelowanie_bryłowe_3D.pdf

UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI

Laboratorium z systemów CAD/CAM

Modelowanie bryłowe – dokumentacja płaska w AutoCad 2000 EN.

Opracował: mgr inż. Bartosz Dudziński

LABORATORIUM CAD/CAM

1. Wstęp.

Celem ćwiczenia jest wykonanie modelu bryłowego oraz dokumentacji płaskiej części, której rysunek wykonawczy

przedstawiono na rysunku ?.

Idea modelowania bryłowego w AutoCad2000 polega na stworzeniu brył prostych za pomocą dwóch podstawowych

funkcji

• Wyciągania

• Obracanie

Poprzez operacje dodawania, odejmowania brył prostych uzyskujemy bryły złożone. Tak wykonaną bryłę możemy edy-

tować za pomocą funkcji fazowania i zaokrąglania krawędzi.

Otwory smaru-

jące

Otwory na

łożyska

Otwory na

śruby

Wypust górny

Bryła bazowa

Wypust dolny

Wycięcie

rys. 1 Rozkład bryły złożonej na podstawowe składniki

W zypadku naszej bryły operacje boolen’ows

• Od bryły bazowej odjąć wycięcie

• Do bryły wynikowej dodać wypust dolny

• Do bryły wynikowej dodać wypust górny

•

kie należy wykonać w następującej kolejności:

Od bryły wynikowej odjąć wszystkie otwory

W tak wykonanej bryle należy pozaokrąglać oraz fazować odpowiednie krawędzie

str. 2

Modelowanie bryłowe – dokumentacja płaska w AutoCAD 2000

2. Tworzenie układów współrzędnych.

Przed przejściem do operacji 3D należy utworzyć zarys wszystkich brył potrzebnych do utworzenia bryły wyjściowej.

Aby wygodniej określać położenie oraz wymiary poszczególnych elementów przygotujmy dwa układy współrzędnych o

następujących nazwach:

• dokumentacja

• poczatek

Układ o nazwie dokumentacja posłuży nam przy generowaniu dokumentacji płaskiej do określenia orientacji rzutu ba-

zowego. Utworzymy go na bazie Globalnego Układu Współrzędnych.

Po kliknięciu na przycisk UCS w lini poleceń pojawi się ciąg opcji :

Current ucs name: *WORLD*

Enter an option [New/Move/orthoGraphic/Prev/Restore/Save/Del/Apply/?/World] <World>:

Wpisując s i zatwierdzając © wybierzemy opcję zapisania aktualnego układu pod nazwą przez nas podaną (aktualnym

układem jest układ globalny).

Enter name to save current UCS or [?]:

Wpiszmy nazwę : dokumentacja i zatwierdźmy ©

Położenie zarysu bazowego naszej bryły względem układu o nazwie dokumentacja pokazano na rys 1.

rys. 2 Położenie układu współrzędnych „dokumentacja”

Można zauważyć że większość wymiarów na rysunku wykonawczym podawane są od górnego prawego narożnika. Aby

ułatwić rysowanie oraz przeliczanie poszczególnych współrzędnych umieścimy nowy układ współrzędnych o nazwie

„początek” we wcześniej wspomnianym narożniku.

Do tworzenia układu współrzędnych o początku w innym punkcie służy funkcja Origin UCS

Klikając na przycisk, w linii poleceń wyświetla się żądania podania współrzędnych nowego początku układu współrzęd-

nych:

Specify new origin point <0,0,0>:

Z rys. 2 wynika że nowy początek powinien znajdować się w punkcie (106, 60).

Wpiszmy 106,60 i zatwierdźmy © ( współrzędna ‘z’ jest pominięta gdyż przyjmuje domyślną wartość 0).

rys. 3 Układ współrzędnych z początkiem w punk-

cie 106,60

rys. 4 Układ współrzędnych po obrocie wokół osi Z

str. 3

LABORATORIUM CAD/CAM

Na rysunku 3 widzimy, że wpisując współrzędne określające położenie poszczególnych elementów musielibyśmy wpi-

sywać je ze znakiem minus (nasz element znajdowałby się w trzeciej ćwiartce układu współrzędnych), dlatego obróćmy

nowy układ wokół osi Z o 180 stopni.

W tym celu wykorzystamy funkcję Z Axis Rotate UCS .

Klikając na przycisk, w linii poleceń pojawi się żądanie o wpisanie wartości kąta obrotu:

Specify rotation angle about Z axis <90>:

Wpiszmy 180 i zatwierdźmy ©

Wynik tej operacji widać na rysunku 4.

Aby zakończyć procedurę tworzenia nowego układu należy nadać mu nazwę. Wykonujemy to za pomocą wcześniej

używanej funkcji UCS.

Current ucs name: *NO NAME*

Enter an option [New/Move/orthoGraphic/Prev/Restore/Save/Del/Apply/?/World]

<World>:

Wpisujemy s i zatwierdzamy ©

Enter name to save current UCS or [?]:

Wpisujemy nazwę poczatek i zatwierdzamy © .

Aby wygodnie przełączać się pomiędzy układami współrzędnych należy włączyć pasek narzędzi UCS II.

rys. 5 Pasek narzędzi UCS II.

W tekstowym oknie rozwijanym widać nazwę aktualnego układu współrzędnych ( w naszym przypadku układu o nazwie

„poczatek”).

3. Tworzenie zarysów.

a) Zarys główny

Przygotowując zarysy brył, aby uniknąć problemów z nakładaniem się linii, warto każdy z elementów składowych umie-

ścić na osobnej warstwie. Stwórzmy warstwy o właściwościach i nazwach jak na rysunku 6.

rys. 6 Okno menadżera warstw.

str. 4

Modelowanie bryłowe – dokumentacja płaska w AutoCAD 2000

Pierwszy z zarysów stwórzmy na warstwie o nazwie„zarys_gl”.

Narysujmy używając linii zarys główny bryły. Odległości poszczególnych narożników względem aktualnego układu

współrzędnych pokazano na rysunku 7.

rys. 7 Zarys główny bryły.

Aby dokonywać operacji przekształcania figur płaskich na bryłę należy z utworzonego standartowymi metodami zarysu

stworzyć polilinię zamkniętą. Aby zamienić wcześniej narysowane linie zarysu na polilinię zamkniętą używamy funkcji

Edit polyline .

Przycisk uruchamiający tę funkcję znajduje się na pasku narzędzi Modify II.

Na zgłoszenie programu w linii poleceń:

Command: _pedit Select polyline:

Wskazujemy dowolną linię naszego zarysu.

Program wyświetli informację, że wybrany obiekt nie jest polilinią i zapyta się czy chcemy przekształcić naszą linie w

polilinię.

Object selected is not a polyline

Do you want to turn it into one? <Y>

Enter an option [Close/Join/Width/Edit vertex/Fit/Spline/Decurve/Ltype gen/Undo]:

W linii poleceń ukaże się komunikat:

Select objects:

dodane cztery segmenty oraz jeszcze raz pokazuje listę opcji.

4 segments added to polyline

Enter an option [Open/Join/Width/Edit vertex/Fit/Spline/Decurve/Ltype gen/Undo]:

Należy zwrócić uwagę czy opcja Close zamieniła się na Open. Jeśli po połączeniu segmentów program dalej wyświetla

opcję Close oznacza to, że polilinia nie jest zamknięta. Spowodowane może to być, niedokładnym narysowaniem linii

(końce linii nie pokrywają się ze sobą) lub nie wskazaniem wszystkich segmentów.

Tak wykonany zarys gotowy jest do operacji przestrzennych jednak przed ich wykonywaniem stwórzmy pozostałe zary-

sy brył składowych.

b) Zarys wycięcia.

Na rysunku 8 podane zostały odległości charakterystycznych punktów naszego zarysu. Należy stworzyć samodzielnie

pokazany zarys używając standardowych funkcji AutoCad linia oraz okrąg na warstwie o nazwie „wyciecie”.

str. 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: