A0.doc

A.4  SZKOLENIE PODSTAWOWE

A.4.1  Cel ZADANIA

Uzyskanie przez ucznia – pilota umiejętności wystarczających do samodzielnego wykonywania lotów po kręgu,. Ponadto uzyskania umiejętności:

-          wykorzystywania informacji zawartych w instrukcji użytkowania szybowca / motoszybowca w locie

-          oceny zdatności do lotu szybowca / motoszybowca i jego wyposażenia na podstawie dokumentów i przeglądu przedlotowego;

-            

A.4.2 Warunki dopuszczenia do wykonywania ZADANIA A I, II, III

Zgodne z wymienionymi w punkcie A.3.2.1

A.4.3  Szkolenie teoretyczne i  naziemne do realizacji ZADAŃ A/I, II, III

Po ukończeniu teoretycznego kursu szybowcowego /TKS/ i zdaniu egzaminów przez kandydatów do szkolenia praktycznego, szef wyszkolenia dokonuje podziału uczniów na grupy, które przydziela poszczególnym instruktorom do szkolenia w powietrzu.

Szkolenie praktyczne w powietrzu poprzedza cykl przygotowania naziemnego, prowadzonego przez instruktora z grupą uczniów.

Wszystkie zajęcia należy odnotować w "Książkach przebiegu szkolenia szybowcowego" uczniów i wystawić ocenę (zaliczone / niezaliczone).

Przygotowanie naziemne obejmuje następującą tematykę:

-          Instrukcja użytkowania lotniska: schemat pola wzlotów (kroki lotniska), przeszkody przy lotnisku, pola przydatne do lądowania w rejonie lotniska, rozkładanie startu.

-          Znajomość rejonu lotów w promieniu 150 km.

-          Zasady rozłożenia startu szybowcowego, służby startowe i ich obowiązki

-          Zasady poruszania się po lotnisku

-          Instrukcja użytkowania w locie szybowca / motoszybowca wykorzystywanego do szkolenia

·         charakterystyki i ograniczenia eksploatacyjne szybowca / motoszybowca;

·         szczególne przypadki w locie: uszkodzenie przyrządów pokładowych, lądowanie w terenie przygodnym

-          Zajmowanie miejsca w kabinie, wychodzenie z kabiny (przećwiczyć praktycznie).

-          Dopasowanie fotela i pedałów steru kierunku.

-          Zamykanie i blokowanie owiewki kabiny. Awaryjny zrzut owiewki kabiny.

-          Sposoby awaryjnego opuszczania szybowca / motoszybowca (przećwiczyć praktycznie).

-          Wyhangarowanie i transport szybowca  na start:, osoba kierująca, transport po lotnisku, zabezpieczenie pod hangarem i na starcie, transport z uszkodzonym kółkiem lub płozą.

-          Przegląd i odbiór szybowca / motoszybowca przed lotem:

·         sprawdzenie dokumentacji;

·         szczegółowy przegląd szybowca / motoszybowca- według następującej kolejności:

stan i zamocowanie dajników ciśnienia, stan konstrukcji i pokrycia kadłuba                 z przodu, prawego skrzydła - wgląd przez wzierniki – okucia główne i ich zabezpieczenie, podłączenie i zabezpieczenie napędów lotek, hamulców aerodynamicznych, pokrycie kadłuba, pokrycie i zamocowanie statecznika i steru wysokości, klapka wyważająca, ster kierunku, połączenia sterów, lewa strona kadłuba, lewe skrzydło, podwozie, listwa kilowa, wnętrze kabiny i bagażnika, zabezpieczenie hamulców i oparcia fotela, stan linek i popychaczy, pasy mocujące pilota, zamocowanie tablicy przyrządów, stan i zamocowanie osłony kabiny, działanie sterów, hamulców i zaczepu.

W przypadku motoszybowca kontrola stanu paliwa i oleju i ich  uzupełnienie , stan zespołu napędowego, próba silnika

-          Przegląd szybowca / motoszybowca po locie: opróżnienie kabiny i bagażnika, wyjęcie zabudowanych urządzeń przenośnych (akumulator), oczyszczenie szybowca z błota, kurzu i wilgoci, przegląd całości konstrukcji, zgłoszenie mechanikowi usterek, nakładanie pokrowców.

Hangarowanie

Podczas przygotowania szkoleni uczniowie-piloci powinni opanować wiedzę stosowaną w zakresie następujących zagadnień:

-          Wiadomości podstawowe - sterowanie, pilotaż i inne czynności pilota w locie. Sposoby oceny położenia i przebiegu lotu. Działanie sterów.

-          Nauka podstawowych elementów lotu - Lot prosty, utrzymywanie równowagi poprzecznej i kierunku, utrzymywanie prędkości lotu. Zakręty - fazy zakrętu, technika sterowania w zakrętach o 360,180 i o 90 stopni. Ześlizgi kierunkowe.

Start- Fazy startu –odpowiednie do  zastosowanej metody szkolenia

-          Lądowanie - Fazy lądowania - podprowadzenie, wyrównanie, wytrzymanie,    przyziemienie, dobieg. Lądowanie z bocznym i tylnym wiatrem.

-          Lot po kręgu nadlotniskowym - Wpływ wysokości na budowę kręgu czterozakrętowego lub dwuzakrętowego.  Czynności i podział uwagi w poszczególnych fazach lotu po kręgu. Wpływ wiatru na budowę kręgu, zajście         i podejście do lądowania. Sposoby zajść do lądowania. Posługiwanie się hamulcami aerodynamicznymi.

-          Postępowanie w sytuacjach awaryjnych - Rozwój sytuacji korkociągowej - Przeciągnięcie statyczne i dynamiczne w locie prostym   i w zakręcie. Ustalenie się korkociągu. Przejście w stromą spiralę "na łeb"                           i wyprowadzenie do lotu normalnego ze wszystkich sytuacji korkociągowych     i spirali.

-          Postępowanie w razie utraty wysokości w locie po kręgu - Lądowanie w terenie przygodnym - na polach uprawnych, lub na nierównościach terenowych. Lądowanie na lesie oraz zderzenie z przeszkodami terenowymi.

A.4.4  Wskazówki organizacyjne

Każde ćwiczenie musi być poprzedzone przygotowaniem naziemnym do lotów. Wyniki przygotowania ucznia-pilota winny być wpisane do "Książki przebiegu szkolenia szybowcowego".

A.4.5  Dopuszczalne tolerancje parametrów lotu

W trakcie szkolenia uczeń pilot powinien osiągnąć lot z zadanymi parametrami z uwzględnieniem następujących tolerancji:

Podane powyżej tolerancje utrzymywania wymaganych parametrów lotu stanowią kryteria pomocnicze do oceny wyników szkolenia i stanowią element standaryzacji szkolenia. Przy ocenie ich utrzymywania należy brać pod uwagę występowanie turbulencji.

A.4.6  Warunki atmosferyczne dla realizacji ZADANIA A/I, II, III

Wszystkie loty ZADANIA A/I, A/II, A/III powinny odbywać się w warunkach meteorologicznych VMC nie gorszych niż:

-          w pierwszych lotach samodzielnych prędkość wiatru nie może być większa niż 6 m/s,      a składowa boczna dla tych lotów nie może przekraczać 3 m/s.

W treści ĆWICZENIA mogą być podane dodatkowe, lub inne warunki meteorologiczne.

W szkoleniu podstawowym stosuje się podział na:

A              Uczniowie – piloci bez przygotowania lotniczego

B              Uczniowie – piloci którym zaliczono dotychczasową praktykę lotniczą

W przypadku uczniów z zaliczoną praktyką lotniczą, ze względu na możliwą dużą rozpiętość kwalifikacji szkolonych, w wielu ćwiczeniach pozostawiono instruktorowi swobodę w doborze minimalnej ilości lotów. Nie oznacza to możliwości pominięcia ĆWICZENIA, chyba że taka możliwość jest podana wprost  w treści ĆWICZENIA.

Ilości i czas lotów powinny być zmniejszane proporcjonalnie do doświadczenia lotniczego i aktualnego treningu szkolonego. Od instruktora oczekiwana jest daleko idąca ostrożność przy podejmowaniu decyzji.

Miejsce celowo pozostawione puste