Oda do radości
O, radości, iskro bogów, kwiecie elizejskich pól,
Święta na twych świętym progu staje nasz natchniony chór.
Jasność twoja wszystko zaćmi, złączy, co rozdzielił los,
Wszyscy ludzie będą braćmi, tam gdzie twój przemówił głos.
Patrz, patrz wielkie słońce światłem biegnie sypiąc złote skry
Jak zwycięzca i bohater biegnij bracie tak i ty.
Radość tryska z piersi ziemi, radość pije cały świat,
Dziś wchodzimy, wstępujemy na radości złoty ślad.
Ona w sercu, w zbożu, w śpiewie, ona w splocie ludzkich rąk,
Z niej najlichszy robak czerpie, w niej największy nieba krąg.
Wstańcie, ludzie, wstańcie wszędzie, ja nowinę niosę wam
Na gwieździstym firmamencie bliska radość błyszczy nam.
hana552