OBRONA PSYCHICZNA.pdf

(240 KB) Pobierz
OBRONA PSYCHICZNA
1
Patogenne systemy
wierzeń
Obrona psychiczna to obrona przed tak zwanymi "atakami psychicznymi". Ataki
psychiczne są to rozmaite negatywne stany psychofizjologiczne rozpatrywane przez
"poszkodowanych" jako atak z zewnątrz, jako coś wychodzącego od innego człowieka, Z
którym "poszkodowany" w momencie ataku znajdował się w kontakcie bezpośrednim.
Temat jest nadzwyczaj śliski, ponieważ w psychiatrii "ataki psychiczne" są określane jako
"omam obcego wpływu psychicznego".
Atak psychiczny okazuje się możliwy jedynie w tym przypadku, gdy potencjalna ofiara
również podziela ten sam system wierzeń co agresor, zakładający ewentualną możliwość
ataku psychicznego, mogącego wpłynąć na zdrowie człowieka. A więc obrona
psychiczna prezentuje sobą w istocie obronę przed pa-togennymi systemami wierzeń.
Od razu należy uściślić, że nie ma systemów całkowicie patogennych. Systemy wierzeń
mogą być patogenne jedynie w swych szczególnych aspektach, zakładających
zasadniczą możliwość "ataku". Współcześnie można wskazać trzy główne patogenne
systemy wierzeń:
- ludowy (używane są tu takie patogenne pojęcia jak "złe oko", "rzucanie uroku" itp.),
- okultystyczny ("sznury astralne", "larwy", "inwolta-cja"),
- psychotroniczny ("wpływy telepatyczne", "promieniowanie", "strumienie energii",
"ładunki negatywnej informacji" itp., itd.).
Ludowy system wierzeń patogennych cechuje brak własnej bazy konceptualnej: jest
to system wierzeń w znaczeniu dosłownym, aczkolwiek do tłumaczenia pojęć takich jak
np. "złe oczy" mogą być używane pojęcia okultystyczne i psychotro-niczne.
Okultystyczny system wierzeń - przeciwnie, opiera się na solidnym fundamencie teorii
okultystycznych i jest ich wynikiem logicznym: aby odczuć na sobie patogenny wpływ
okultystycznego systemu wierzeń, człowiek najpierw musi przyswoić sobie te teorie.
2
12277344.002.png
Głównym przedmiotem naszych dociekań będą ataki psychiczne i obrona przed nimi w
ramach współczesnego psychotronicznego systemu wierzeń . Współcześni okultyści
twierdzą, że psychotroniczny system wierzeń nie posiada specyfiki wewnętrznej, będąc
po prostu "przełożeniem" idei okultystycznych na nowy paranaukowy język, że jakoby
zmienił się jedynie kształt idei, nie zaś ich treść.
Jednak przy baczniejszym zgłębieniu zagadnienia ujawnia się coś przeciwnego: mimo
oczywistych wspólnych niektórych cech formalnych poglądów okultystycznych i
psychotronicznych, te ostatnie niosą w sobie jakościowo nową treść. Wszechstronna
analiza tych różnic jakościowych nie jest celem niniejszej pracy. Wykażemy jedynie, jak
te różnice wpływają na patogenne aspekty teorii psychotronicznych. Specyfika
psychotronicznego systemu wierzeń patogennych polega przede wszystkim na tym, że
rzeczywisty materiał, którym się ten system zajmuje, dotyczy głównie odczuć ciała
(natury somatycznej i emocjonalnej) i wahań ogólnego psychofizycznego tonusu
organizmu, nie zaś wizualizacji, jak w tradycyjnym systemie wierzeń.
Specyfika tego systemu polega również na tym, że odwołuje się on nie do
animistycznych sił i istot z zaświatów, lecz do obiektywnych procesów biofizycznych. I
wreszcie na tym, że psychotroniczny system wierzeń, w odróżnieniu od tradycyjnego,
okultystycznego, nie jest ezoteryczny, lecz egzoteryczny. Nie przeciwstawia się on
popularno-naukowemu obrazowi świata, do którego przyzwyczailiśmy się i nie
"nadbudowuje się" nad nim, lecz wyrasta z niego organicznie. I dlatego ten system w
odróżnieniu od systemu wierzeń tradycyjnego okultyzmu o wiele trudniej jest rozpatrywać
jako system wierzeń.
2
Obrona absolutna i jej względność
Zdefiniujmy zatem potencjalnego napastnika jako "induktora", a potencjalną ofiarę jako
"percepienta". Główne zadanie induktora ("ekstrasensa") w pracy ze zwykłym
człowiekiem ("nieeks-trasensem") polega na tym, by zawładnąć jego wyobraźnią, być w
stanie zasugerować mu myśl o możliwości oddziaływania pozazmysłowego. Osiągane
jest to dzięki "podłączeniu" danej osoby do specjalnego systemu wierzeń.
"Nowowłączona" osoba odczuwa przewagę "ekstrasensa" jako profesjonalisty,
wtajemniczonego w jakiś system wierzeń i otwierając swą psychikę na manipulację ze
strony induktora, przekształca się w percepienta (odbiorcę). W zależności od
postawionego zadania oddziaływanie induktora może w sposób dodatni lub ujemny odbić
się na zdrowiu i samopoczuciu percepienta, może też nie wpłynąć na niego wcale.
"Obroną absolutną" przeciwko czynnikom patogennym dowolnego systemu wierzeń jest
zasadnicza niewiara , a zwłaszcza kpina . Trzeba jednak zaznaczyć, że pasywnie
wykonywana absolutna obrona, polegająca na braku wiary, nie zawsze jest efektywna i
może powodować przebicia. Znana jest na przykład historia pewnego dziennikarza, który
3
zbierał materiały o szamanach. Będąc kiedyś obecnym na pewnej ceremonii poczuł
nagle, że wchodzi w stan odmiennej świadomości, że szaman posiadający bezgraniczną
władzę nad umysłami swych współplemień-ców, w jakiś niezrozumiały sposób dotknął i
jego ucywilizowanego umysłu. Nie wiadomo czym by to się skończyło, gdyby w rękach
dziennikarza nie znajdował się przenośny magnetofon, na którego tranzystorach,
kondensatorach i innych częściach skoncentrował on całą swą uwagę. Te części w tym
momencie stały się ucieleśnieniem wielkości i mocy naszej cywilizacji technologicznej i
zrodzonego z niej systemu wierzeń, wobec której mamroczący bezsensowne zaklęcia
szaman był jedynie ciemnym dzikusem.
W tym przypadku magnetofon posłużył jako narzędzie wzbudzenia niewiary, zapewniając
w ten sposób potrzebną obronę. Prawdopodobnie, gdyby dziennikarz ów wiedział coś o
biopolu, magnetofon nic by tu nie poradził. Przecież skoro magnetofon działa, że tak
powiem za pośrednictwem pola elektromagnetycznego, tak samo i szaman działa za
pośrednictwem pól - również elektromagnetycznych.
Jako szczególny system wierzeń koncepcja biopola łączy się organicznie z całościowym
obrazem świata, który buduje współczesna nauka, - obrazem świata, który dziś dla
przeważającej większości ludzi tworzy ostateczny, absolutny system wierzeń, tożsamy z
"rzeczywistością". Pełniąc w stosunku do obiektów biologicznych faktycznie tę samą
funkcję, którą w stosunku do obiektów fizycznych pełni hipotetyczne pole grawitacyjne,
pole biologiczne jest czymś nie mniej "realnym".
Jednak wraz z koncepcją biopola prawo do "realnego" istnienia otrzymuje logiczny
skutek tej koncepcji - zasadnicza możliwość oddziaływania pozazmysłowego pomiędzy
obiektami biologicznymi i wskutek tego możliwość operowania biopolami. Gdy zaś
człowiekowi wydaje się, że ktoś operuje jego biopolem, wówczas czepianie się
magnetofonu w poszukiwaniu obrony przed ,,mrokami średniowiecza" nie ma już sensu.
Zatem istnieje szereg tradycyjnych patogennych wierzeń, śmiać się z których (czyli
stosować absolutną obronę psychologiczną) nie jest specjalnie trudno, w skrajnym
przypadku wystarczy trzy razy splunąć przez lewe ramię lub odwrócić czapkę daszkiem
do tyłu. Jednakże w przypadku współczesnego psycho-tronicznego systemu wierzeń
sprawa jest trudniejsza, plucie tu nie wystarczy. W związku z wejściem danego systemu
wierzeń w przestrzeń popularnej prasy, obrona absolutna przed nim stała się bardzo
trudna. "Nie wierzyć w ogóle" staje się coraz trudniej.
Nie łatwiej jest też utrzymywać się w ramach "małej wiary", że niby co ma wspólnego
moje pole z waszym. A ma, i to wiele! Dlatego obecnie wzrasta znaczenie takich form
obrony, które nie tylko nie odżegnywałyby się od owego systemu wierzeń, lecz byłyby
opracowane na jego własnej bazie.
Istnieją dwie formy "obrony przed biopolem":
4
- ze zmianą obiektu percepcji i
- ze zmianą subiektu percepcji.
Jednakże zanim przejdziemy do opisu zasadniczych mechanizmów obrony psychicznej,
niezbędnym jest powiedzenie kilku słów na temat mechanizmów ataku psychicznego, o
tym CO podlega atakowi i JAK odbywa się ten atak. Narzędzie ataku psychicznego
będziemy dalej nazywali umownie "ładunkiem negatywnym" , natomiast dla opisania
mechanizmu ataku skorzystamy z umownego modelu "przestrzennego" świata
wewnętrznego.
3
Mechanizmy ataku psychicznego
Im bardziej świadomy jest człowiek, im klarowniej odbiera sytuację, tym mniej potrzebuje
obrony psychicznej. Chodzi tu o konieczność rozróżniania procesów, które zachodzą w
trzech otaczających nas "powłokach". Rozpatrzmy pokrótce ten tradycyjny
"przestrzenny" model świata wewnętrznego.
Jak wiadomo człowiek może percepować przedmioty nie tylko świata zewnętrznego, lecz
też i wewnętrznego. W świecie wewnętrznym istnieją co najmniej trzy jakościowo różne
typy obiektów percepcji: intelektualne, emocjonalne i tzw. "energetyczne" tj. specjalny typ
odczuć związanych z tonusem psychofizjolo-gicznym. Te trzy jakościowo różne strefy
wewnętrznej percepcji są zewnętrznymi dla tego, kto je obserwuje; one go "otaczają",
otrzymując w związku z tym nazwę "powłok" lub "ciał subtelnych" - mentalnego,
witalnego i eterycznego.
Najściślej do nas przylega powłoka intelektualna, dalej idzie powłoka emocjonalna, a po
niej "energetyczna". W tym modelu hierarchiczna kolejność powłok określana jest
stopniem naszego naturalnego z nimi utożsamiania się. Najłatwiej człowiek oddziela tę
część "siebie", która tworzy część świata zewnętrznego - swe ciało fizyczne, "powłokę
fizyczną". W razie konieczności człowiek potrafi zwykle bez specjalnych trudności
obserwować swe ciało jako "nie ja", lecz wspomniane wyżej trzy powłoki wewnętrzne są
przez niego doświadczane jako pewne, całe niepodzielne "ja". Jednakże ważną sprawą
jest nauczenie się rozróżniania tych powłok, ponieważ atak psychiczny odbywa się
właśnie na planie psychicznym.
Gdy induktor (napastnik) posyła do percepienta (potencjalnej ofiary) ładunek negatywny,
proces ten zachodzi na najbardziej zewnętrznym z wewnętrznych poziomów, czyli na
poziomie energetycznym. "Ładunek negatywny" przenika do tej powłoki i wywołuje, jak
się teraz mówi, ostre zaburzenie jej równowagi energetycznej, rozsynchronizowanie się
jej "dynamicznej struktury przestrzenno-falowej", zniekształcenie jej "struktury siłowej" itd.
Percepient doświadcza to subiektywnie jako spadek ogólnego tonusu
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin