Zaklęcia miłosne dla mężczyzn.txt

SPOSÓB 1:
Rozmawiajšc z dziewczynš, która Ci się podoba, udawaj, że chcesz jej wywróżyć cokolwiek, np. czy prędko wyjdzie za mšż. Podczas spotkania, (nie może to być miejsce publiczne, musisz być tylko Ty i Twoja dziewczyna!), postaraj się, żeby spojrzała Ci w oczy, a kiedy Wasze spojrzenia się spotkajš, wypowiedz z mocš (na głos, nie w mylach) zaklęcie:
"Kaphe, Kasita, non Kapheta te publica filii omnibus suis".
Jeli wymówisz te słowa z wiarš w ich moc, będziecie parš.

SPOSÓB 2:
Utoczyć kilka kropel swojej krwi w porze wiosennej w pištek, wzišć kawałek wštroby gołębia, uczynić z tych substancji proszek (skrop wštrobę gołębia krwiš i wysusz gdzie, dopóki nie będzie można tego pokruszyć, np. w palcach) i dać go do połknięcia osobie, której pożšdasz (np. w jedzeniu, napoju itp.). Jeli działanie nie nastšpi od razu, to powtórzyć do trzech razy, a skutek będzie pewny i posišdziesz jej\jego miłoć.

SPOSÓB 3:
Przymocuj do poduszki łóżka kobiety jak najbliżej miejsca, gdzie spoczywa jej głowa, kawałek papieru z napisem: "Michael, Gabriel, Raphael, sprawcie, żeby (nazwisko osoby) zapałała ku mnie miłociš prawdziwš". Osoba ta nie będzie mogła zasnšć bez myli o Tobie. Wkrótce powinna się zakochać.

SPOSÓB 4 - na wiernoć kobiety:
Posmaruj wezgłowie łóżka swojej ukochanej miodem, we kosmyk jej włosów, spal je i rozsyp na krawędziach u wezgłowia jej łóżka.

SPOSÓB 5:
Jeli chcesz, żeby Twoje listy miłosne miały powodzenie, lub jeli chcesz żeby inne Twoje listy/proby spełniły się, we czystš kartkę papieru i napisz z obydwu stron zaklęcia następujšce:
"Adamie i Ewo, jak Stwórca Wszechmocny połšczył was w raju ziemskim, w miejscu więtym niepodzielnie, wzajemnie i nierozerwalnie, tak również i serce tych, do których będę pisał, niech będzie dla mnie życzliwym i niech mi niczego odmówić nie będzie w możnoci: Ely + Ely + Ely".
Natępnie spal tš kartkę i zbierz starannie cały popiół. Wsyp ten popiół do atramentu, wlej siedem kropli mleka kobiety karmišcej swoje pierwsze dziecko, dosyp jeszcze szczyptę sproszkowanego magnesu. Każda osoba, do której napiszesz tym atramentem, będzie pragnęła uczynić dla Ciebie wszystko, co będzie w jej mocy.

SPOSÓB 6:
We pięć swoich włosów, złšcz je z trzema włosami osoby ukochanej i wrzuć je w ogień wypowiadajšc zaklęcie:
"Ure, igne Sancti Spiritus, renes, nostros et cor nostrum, Domine. Amen".
Zdobędziesz tym sposobem powodzenie w miłoci.

SPOSÓB 7:
W wigilię w. Jana przed wschodem Słońca, zerwij rolinę zwanš Oenula Compana. No jš w delikatnym płótnie przez dziewięć dni. Następnie zmiel jš na proch i rozsyp na ubranie osoby ukochanej.

SPOSÓB 8:
Trzeba zebrać starannie wszystkie wspomnienia o tym lub o tej, którš pragnie się ujrzeć, przedmioty, które jej służyły, lub których dotykała. Wybrać pokój, gdzie osoba przebywała za życia lub podobny do niego; tam ustawić jej portret, pokryć go białym woalem, otoczyć kwiatami, które osoba ta lubiła i zmieniać je codziennie na wieże. Póniej wybrać dzień jej imienin lub dzień najszczęliwszy dla Twej albo dla jej miłoci, dzień, o którym dana osoba nie mogła zapomnieć nawet w największym szczęciu. Dzień ten trzeba wybrać do wywołania, a przygotowania do niego powinny trwać czternacie dni. Przez ten czas trzeba wystrzegać się, żeby nie okazywać nikomu tych oznak miłoci, których dowiadczała od nas nieboszczka; trzeba zachowywać czystoć bez zarzutu; żyć w samotni, krótko spać, jeć tylko jeden raz dziennie. Co wieczór o jednej i tej samej godzinie trzeba zamykać się w pokoju powięconym pamięci osoby opłakiwanej; niech płonie tam małe wiatło, jakie daje lampeczka pogrzebowa lub wieca woskowa. Umiecić to wiatło za sobš i odkryć portret; stać przed nim w milczeniu; okadzać i perfumować pokój; wychodzić z niego, nie odwracajšc twarzy od portretu (to ważne). W dniu przeznaczonym do wywoływania, trzeba przygotowywać się od rana, jak na uroczystoć, nie zwracajšc się do nikogo z rozmowš; przyjšć posiłek złożony z chleba, wina, winogron lub owoców. Stół powinien być nakryty białym obrusem, zastawa powinna być na dwie osoby, odkrajać kawałek chleba, który powinien być podany w całoci i nalać wina do kieliszka osoby, którš pragnie się wywołać. Uczta ta powinna odbyć się w całkowity milczeniu, w pokoju do wywoływania, przy portrecie ukochanej (zakrytym); póniej trzeba uprzštnšć wszystko ze stołu z wyjštkiem kawałka chleba i wina, przeznaczonych dla osoby ukochanej. Wieczorem w godzinie, o której zwykle odbywały się odwiedziny pokoju wywoływań, trzeba wejć doń w milczeniu, rozpalić ogień (musi być koniecznie z drewna, najlepiej cyprysowego, ale niekoniecznie) i rzucać w płomień po siedem razy kadzidło, wymawiajšc imię osoby, z którš pragnie się ujrzeć. Szybko zgasić od razu lampę i pozwolić, aby ogień również zgasł. Tego dnia nie wolno odkrywać portretu! Gdy ogień zganie rzucić wonnoci na węgiel i wzywać Boga stosownie do obrzšdku religijnego, do jakiego należała zmarła osoba i zgodnie z ideami, jakie ona sama miała o Bogu. Trzeba, odmawiajšc tę modlitwę, utożsamiać się z wywoływanš osobš, mówić tak, jak ona by to mówiła, jednym słowem uważać siebie za niš; póniej po kwadransie milczenia mówić do niej, jak gdyby była obecnš z uczuciem i z wiarš, proszšc jš, aby się nam pokazała; ponawiać tę probę w myli przykrywajšc swš twarz obiema rękami. Póniej wezwać trzy razy tę osobę głosem podniesionym; czekać na kolanach z zamkniętymi lub zakrytymi oczami przez kilka minut, mówišc do niej w mylach; póniej zawołać jš jeszcze raz, też po trzy razy, głosem cichym i słodkim i wolno otwierać oczy... Jeżeli nic się nie ukaże, trzeba ponowić dowiadczenie rok póniej i znowu, aż do trzech razy. Jest rzeczš pewnš, że najdalej za trzecim razem zjawi się pożšdane widzenie, a im póniej ukaże się, tym bardziej będzie wyrane i zbliżone do rzeczywistoci.