Opis układu (ramy)

Schemat nr 2 przedstawia ramę. Układ ten jest podzielony na trzy części. Pierwsza część pionowa (A-C długość 8m) posiada podporę nieprzesuwną (punkt A). Z punktu C w kierunku punktu A działa obciążenie równomierne (q=22kNm) na odległości 5,5m. Druga część ramy pozioma ma długość 13,2m (odcinek C-G). Na odcinku tym działają siły  pionowe: VC=30kN, VD=90kN, P2=42kN; siły poziome:HC=30kN, Px=32,174kN i HD=30kN.Jest również siła skośna pod kątem 40º rozłożona na siłę poziomą Px i pionową Py.

Trzecia część ramy to odcinek G-B  (skośny). W punkcie B znajduje się  podpora przesuwna, reakcja VB=132,807kN i moment M=15kNm.

Analiza kinematyczna układu

Warunek konieczny:

                         Liczba stopni swobody = Liczbie więzów

1( tarcza) x 3 st. swobody = 3              liczba więzów w układzie=3

3 = 3

Warunek konieczny został spełniony.

Warunek dostateczny:

Kierunki więzów mocujących tarczę do ostoi nie przecinają się w jednym punkcie. Wynika z tego, że układ jest geometrycznie niezmienny, czyli warunek dostateczny został spełniony.

Warunki zostały spełnione.

Rama jest statycznie wyznaczalna.