Schengen-informacje dla obywateli.pdf

Ministerstwo Spraw Wewnêtrznych i Administracji

Schengen ? informacje

PODSTAWOWE INFORMACJE DLA OBYWATELI

Strefa Schengen jest obszarem, w skład którego wchodz± terytoria poszczególnych pañstw członkowskich, na którym

stosowane s± ¶ci¶le okre¶lone zasady re¿imu Schengen dotycz±ce m.in. ochrony granic, ochrony danych osobowych

obywateli, wzajemnej współpracy pomiêdzy słu¿bami policyjnymi pañstw - sygnatariuszy, wydawania wiz

cudzoziemcom, jak równie¿ działania tzw. Systemu Informacyjnego Schengen. Strefa Schengen obejmuje nastêpuj±ce

pañstwa: Belgia, Francja, Holandia, Niemcy, Luksemburg, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Austria, Grecja, Dania,

Finlandia, Szwecja, Islandia, Norwegia. Pañstwami Członkowskimi UE, które nadal pozostaj± poza obszarem Schengen

s± Wielka Brytania i Irlandia. Pañstwa, które przyst±piły do strefy Schengen 21 grudnia 2007 r. (przej¶cia l±dowe i

morskie) i 30 marca 2008 r.: Czechy Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Słowacja, Słowenia, Wêgry. Pañstwa, które

rozpoczêły implementacjê dorobku prawnego Schengen: Rumunia, Bułgaria, Cypr, Szwajcaria.

System Informacyjny Schengen jest wspóln±, elektroniczn± baz± danych o osobach i przedmiotach. System ten

zapewnia wymianê informacji pomiêdzy słu¿bami odpowiedzialnymi za ochronê granic, słu¿bami odpowiedzialnymi za

wydawanie wiz a tak¿e innymi organami odpowiedzialnymi za bezpieczeñstwo.

Zniesienie kontroli na granicach wewnêtrznych oznacza, ¿e na granicach pomiêdzy Pañstwami Członkowskim UE nie

bêdzie prowadzona kontrola graniczna. Zlikwidowane zostan± przej¶cia graniczne na wewnêtrznych granicach

l±dowych strefy Schengen, gdy¿ mo¿liwe stanie siê ich przekraczanie w dowolnym miejscu i o dowolnej porze.

Podstawowe implikacje dla obywateli Polski

Ka¿dy obywatel Pañstwa Członkowskiego UE ma prawo do swobodnego wjazdu na terytorium innego Pañstwa

Członkowskiego. Nie s± z tym zwi±zane ¿adne szczególne formalno¶ci.

Na granicach pomiêdzy Pañstwami Członkowskimi UE nie jest prowadzona kontrola graniczna.

Zniesienie kontroli na granicach wewnêtrznych UE spowoduje wzmo¿one tzw. kontrole mobilne obcokrajowców -

obywateli pañstw trzecich, prowadzone na terytorium całego kraju. Kontrole prowadzone s± na okoliczno¶æ posiadanych

dokumentów uprawniaj±cych do wjazdu oraz pobytu.

Dokumentem niezbêdnym do przekroczenia granicy zewnêtrznej jest paszport. Nale¿y równie¿ pamiêtaæ, ¿e w

przypadku niektórych pañstw trzecich, konieczne jest równie¿ posiadanie wizy. Przed wyjazdem poza strefê Schengen,

nale¿y sprawdziæ czy pañstwo, do którego siê wybieramy nie stawia wymogu posiadania wiz dla obywateli Polski.

Wykorzystanie bazy danych SIS pozwoli na bardziej efektywne poszukiwanie zarówno osób, jak i przedmiotów.

Informacja o fakcie poszukiwania danej osoby przez słu¿by jednego Pañstwa Członkowskiego Unii Europejskiej trafia

równocze¶nie do odpowiednich słu¿b we wszystkich pozostałych Pañstwach Członkowskich.

1. Co to jest Układ z Schengen?

Układ z Schengen jest umow± miêdzynarodow±, zawart± miêdzy niektórymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej,

maj±c± na celu zapewnienie swobody przepływu osób na obszarze składaj±cym siê z terytoriów pañstw - sygnatariuszy.

Wynikaj±ca z niego swoboda przepływu osób wewn±trz tzw. "strefy Schengen" dotyczy nie tylko obywateli pañstw -

sygnatariuszy, ale wszystkich osób dowolnej narodowo¶ci i o dowolnym obywatelstwie, które przekraczaj± granice

wewnêtrzne na obszarze objêtym układem.

2. Co to jest strefa Schengen?

Strefa Schengen jest obszarem, w skład którego wchodz± terytoria poszczególnych pañstw członkowskich, na którym

stosowane s± ¶ci¶le okre¶lone zasady re¿imu Schengen dotycz±ce m.in. ochrony granic, ochrony danych osobowych

obywateli, wzajemnej współpracy pomiêdzy słu¿bami policyjnymi pañstw - sygnatariuszy, wydawania wiz

cudzoziemcom, jak równie¿ działania tzw. Systemu Informacyjnego Schengen.

3. Co to jest System Informacyjny Schengen?

System Informacyjny Schengen jest wspóln±, elektroniczn± baz± danych o osobach i przedmiotach, składaj±c± siê z

Strony 1/6

Ministerstwo Spraw Wewnêtrznych i Administracji

modułów krajowych oraz jednostki centralnej, usytuowanej w Strasburgu. Ka¿de pañstwo wprowadza odpowiednie

dane, które dostêpne s± dla okre¶lonych słu¿b innych pañstw, w niezbêdnym dla nich zakresie. System ten zapewnia

wymianê informacji pomiêdzy słu¿bami odpowiedzialnymi za ochronê granic, słu¿bami odpowiedzialnymi za wydawanie

wiz a tak¿e innymi organami odpowiedzialnymi za bezpieczeñstwo. Podczas przekraczania granic zewnêtrznych lub

podczas standardowej kontroli policyjnej przy u¿yciu SIS mo¿na sprawdziæ, czy dany przedmiot (np. samochód) albo

osoba figuruj± we wspólnej bazie danych. W przypadku, gdy dana osoba jest poszukiwana przez słu¿by pañstwa -

Strony Układu, stosowana jest odpowiednia procedura, która mo¿e polegaæ np. na odmówieniu danej osobie prawa

wjazdu na obszar strefy Schengen lub podjêciu działañ policyjnych. Obecnie trwaj± prace nad stworzeniem

unowocze¶nionej wersji Systemu Informacyjnego Schengen, tzw. SIS II.

4. Podstawy prawne funkcjonowania strefy Schengen

Układ z Schengen jest podstawowym aktem prawnym w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych

granicach, który został podpisany w 1985 r. poza systemem instytucjonalnym Unii Europejskiej, pomiêdzy jej piêcioma

Pañstwami Członkowskimi: Belgi±, Francj±, Holandi±, Luksemburgiem i Niemcami. Jego realizacja pocz±tkowo

sprowadzała siê do szeregu ułatwieñ przy przekraczaniu granic przez osoby podró¿uj±ce pomiêdzy pañstwami -

sygnatariuszami. Pełne urzeczywistnienie idei przekraczania granic wewnêtrznych bez przeprowadzania kontroli

podró¿uj±cych stało siê mo¿liwe dopiero po podpisaniu w roku 1990 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen.

Konwencja Wykonawcza do Układu z Schengen (1990), ustanawia jednolite zasady kontroli na granicach zewnêtrznych

oraz wprowadza ¶rodki towarzysz±ce, które umo¿liwiaj± zniesienie kontroli na granicach wewnêtrznych pañstw -

sygnatariuszy. Zasadnicz± tre¶æ konwencji wykonawczej stanowi± przepisy wprowadzaj±ce tzw. ¶rodki wyrównawcze,

których celem miało byæ wyrównanie "deficytu bezpieczeñstwa" powstałego na skutek zniesienia kontroli na granicach

wewnêtrznych. Do najwa¿niejszych z nich nale¿±:

ujednolicenie standardów kontroli na granicach zewnêtrznych (Art 3 - 27) w tym wymogów wizowych (Art 9 - 18) oraz

postêpowania wobec obcokrajowców;

harmonizacja przepisów w dziedzinie polityki azylowej (Art 28 - 38);

¶ci¶lejsza współpraca pomiêdzy narodowymi słu¿bami policyjnymi (Art 39 - 47), w szczególno¶ci w zakresie po¶cigu

(tzw. hot pursuit) i obserwacji transgranicznej;

współpraca s±dowa i administracyjna miêdzy innymi dotycz±ca ekstradycji (Art 59 - 66) oraz wykonywania wyroków w

sprawach karnych (Art 67 - 69);

jednolita polityka wobec handlu narkotykami i innymi ¶rodkami odurzaj±cymi (Art 70 - 76), a tak¿e posiadania i obrotu

broni± paln± oraz amunicj± (Art 77 - 91);

stworzenie elektronicznego Systemu Informacji Schengen (SIS) zapewniaj±cego dostêp do danych umo¿liwiaj±cych

identyfikacjê konkretnych osób i rzeczy (Art 92-119).

Konwencja z Schengen weszła w ¿ycie w roku 1995, a nastêpnie została inkorporowana do systemu prawnego Unii

Europejskiej na mocy Traktatu Amsterdamskiego z 1997 r., który wł±czył cały dorobek Schengen (tzw. acquis

Schengen) do wspólnotowego porz±dku prawnego. Traktat Amsterdamski wszedł w ¿ycie w maju 1999 r. i od tego

czasu stosowane s± w ramach porz±dku wspólnotowego przepisy dorobku Schengen, który jest nadal rozwijany w

prawnych i instytucjonalnych ramach Unii Europejskiej.

W skład dorobku prawnego Schengen, poza samym Układem z Schengen i Konwencj± Wykonawcz±, wchodz± równie¿

Protokoły Akcesyjne i Porozumienia do Układu z 1985 r. oraz Porozumienia Wykonawczego z 1990 r. zawarte z

Włochami (podpisane w Pary¿u 27 listopada 1990 r.), Hiszpani± i Portugali± (podpisane w Bonn 25 czerwca 1991 r.),

Grecj± (podpisane w Madrycie 6 listopada 1992 r.), Austri± (podpisane w Brukseli 28 kwietnia 1995 r.) oraz z Dani±,

Finlandi± i Szwecj± (podpisane w Luksemburgu 19 grudnia 1996 r.), wraz z odnosz±cymi siê do nich Aktem Koñcowym i

Wspólnymi O¶wiadczeniami, decyzje i o¶wiadczenia przyjête przez Komitet Wykonawczy ustanowiony na podstawie

postanowieñ Porozumienia Wykonawczego z 1990 r., a tak¿e akty przyjête przez organy, którym Komitet Wykonawczy

udzielił kompetencji decyzyjnych dla wdra¿ania Porozumienia Wykonawczego (ł±cznie około 3 tys. stron).

5. Jakie pañstwa obejmuje strefa Schengen?

Strefa Schengen obejmuje nastêpuj±ce pañstwa: Belgia, Francja, Holandia, Niemcy, Luksemburg, Hiszpania,

Strony 2/6

Ministerstwo Spraw Wewnêtrznych i Administracji

Portugalia, Włochy, Austria, Grecja, Dania, Finlandia, Szwecja, Islandia, Norwegia.

Pañstwami Członkowskimi UE, które nadal pozostaj± poza obszarem Schengen s± Wielka Brytania i Irlandia. Kraje te

podjêły decyzjê o zachowaniu kontroli granicznych na granicach z innymi Pañstwami Członkowskimi UE, jednak¿e

mog± one stosowaæ niektóre postanowienia dotycz±ce współpracy policyjnej i s±dowej w sprawach kryminalnych.

Ponadto zawarto specjalne umowy dotycz±ce ułatwieñ w ruchu granicznym na obszarze Schengen dla obywateli

pañstw Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG)

oraz Szwajcarii.

6. Dalsze rozszerzanie strefy Schengen

Warunkiem przyst±pienia do strefy Schengen jest pełne dostosowanie istniej±cych procedur, infrastruktury i stanu

prawnego do wymogów Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen. Postêpy w tej dziedzinie monitorowane s±

przez ekspertów Unii Europejskiej. Je¿eli po ewaluacji podjêta zostanie pozytywna decyzja Rady, to zgodnie z

przepisami Tytułu III Kodeksu Granicznego Schengen, nast±pi zniesienie kontroli granicznej na granicach

wewnêtrznych UE.

Pañstwa, które przyst±piły do strefy Schengen 21 grudnia 2007 r. (przej¶cia l±dowe i morskie) i 30 marca 2008 r.:

Czechy

Estonia

Litwa

Łotwa

Malta

Polska

Słowacja

Słowenia

Wêgry

Pañstwa, które rozpoczêły implementacjê dorobku prawnego Schengen

Rumunia

Bułgaria

Cypr - 2009 r.

Szwajcaria

7. Polska droga do strefy Schengen

Droga Polski do Układu z Schengen rozpoczêła siê ju¿ na wstêpnym etapie rozmów prowadzonych z krajami

ubiegaj±cymi siê o akcesjê, kiedy Polska zadeklarowała, ¿e gotowa jest wdro¿yæ cało¶æ acquis communautaire w

obszarze wymiaru sprawiedliwo¶ci i spraw wewnêtrznych, wł±czaj±c w to przepisy Schengen. Dostosowania do

unijnych standardów dotyczyły przede wszystkim wprowadzenia obowi±zku wizowego dla obywateli 15 pañstw

znajduj±cych siê na tzw. "czarnej li¶cie" Unii Europejskiej, wobec których Polska stosowała w tym czasie ruch

bezwizowy, a tak¿e wzmocnienia infrastruktury ochrony granicznej, przygotowania polskiej administracji do skutecznego

egzekwowania prawa wspólnotowego oraz przyjêcia szeregu rozwi±zañ legislacyjnych. Podstaw± realizacji tych działañ

stały siê rz±dowe programy strategiczne: Plan działania w zakresie wdra¿ania dorobku prawnego Schengen w Polsce

oraz Strategia Zintegrowanego Zarz±dzania Granic±.

Polska przystêpuj±c do Unii Europejskiej stała siê uczestnikiem unijnego obszaru wolno¶ci, bezpieczeñstwa i

sprawiedliwo¶ci. Zgodnie z Traktatem Akcesyjnym1), od dnia przyst±pienia, Polska zobowi±zana jest stosowaæ przepisy

dorobku Schengen, jednak czê¶æ przepisów dorobku Schengen wejdzie w ¿ycie w odniesieniu do naszego kraju dopiero

Strony 3/6

Ministerstwo Spraw Wewnêtrznych i Administracji

na mocy decyzji Rady Unii Europejskiej podjêtej po sprawdzeniu, zgodnie z procedurami oceny Schengen, i¿ w Polsce

wdro¿ono odpowiednie rozwi±zania prawne, za¶ zobowi±zania miêdzynarodowe wynikaj±ce z przepisów Schengen s±

prawidłowo realizowane. Przed podjêciem odpowiedniej decyzji Rada musi wypełniæ procedurê konsultacji, to znaczy

uzyskaæ opiniê Parlamentu Europejskiego.

W Polsce, w kwestii wdra¿ania dorobku prawnego Schengen, ddokumentem strategicznym po¶wiêconym tej kwestii jest

"Plan Działania w zakresie wdra¿ania dorobku prawnego Schengen w Polsce (Poland - Schengen Action Plan)", który

został przyjêty 15 sierpnia 2001 roku przez Komitet Integracji Europejskiej. Ten corocznie aktualizowany dokument

okre¶la zarówno priorytety, jak i instrumenty wdra¿ania acquis Schengen w Polsce, wyznaczaj±c równie¿ terminy

wykonania poszczególnych działañ.

Innym dokumentem maj±cym istotne znaczenie dla przystosowania polskich granic do wymagañ Schengen jest

Strategia Zintegrowanego Zarz±dzania Granic±. Polska, która od przyst±pienia do UE w dniu 1 maja 2004 roku jest

odpowiedzialna za zabezpieczenie jednego z najdłu¿szych odcinków wspólnej granicy zewnêtrznej, otrzymała na ten cel

wsparcie w wysoko¶ci około 313 milionów euro z Funduszu Schengen.

Szczegółowa prezentacja projektu budowy polskiego komponentu Systemu Informacyjnego Schengen została zawarta

w dokumencie: Program dla uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w realizacji tytułu IV Konwencji Wykonawczej

Schengen (MASTERPLAN SIS II PL wersja 3.1), który został przyjêty przez Radê Ministrów w dniu 28.06.2006r.

MasterPlan definiuje zadania, których wykonanie jest niezbêdne dla pełnego stosowania przez Polskê czê¶ci dorobku

prawnego Schengen uregulowanego Tytułem IV Konwencji Wykonawczej.

Dnia 14 sierpnia 2007 r. weszła w ¿ycie "Ustawa o udziale RP w SIS i VIS". Ustawa okre¶la zasady i tryb udziału

Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej, w tym obowi±zki

organów dokonuj±cych wpisów oraz organów uprawnionych do dostêpu do danych w zakresie wykorzystywania

informacji w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej poprzez Krajowy System

Informatyczny.

Zniesienie kontroli na granicach wewnêtrznych Unii Europejskiej, w odniesieniu do granic l±dowych i morskich

planowane jest, po Decyzji Rady UE, na dzieñ 21 grudnia

2007 r., a w odniesieniu do lotnisk do koñca marca 2008 r.

8. Co oznacza zniesienie kontroli na granicach wewnêtrznych?

Zniesienie kontroli na granicach wewnêtrznych oznacza, ¿e na granicach pomiêdzy Pañstwami Członkowskim UE nie

bêdzie prowadzona kontrola graniczna. Zlikwidowane zostan± przej¶cia graniczne na wewnêtrznych granicach

l±dowych strefy Schengen, gdy¿ mo¿liwe stanie siê ich przekraczanie w dowolnym miejscu i o dowolnej porze. Co

istotne, swoboda przekraczania granic dotyczy zarówno obywateli pañstw członkowskich grupy Schengen, jak równie¿

obywateli pañstw trzecich. Specjalne dostosowania zostan± wprowadzone w portach lotniczych obsługuj±cych

poł±czenia zarówno wewn±trz obszaru Schengen, jak i z krajami trzecimi, gdy¿ w tym przypadku niezbêdne jest

rozdzielenie dwóch strumieni podró¿nych. Zniesienie kontroli granicznych nie oznacza zniesienia granic

administracyjnych. W mocy pozostan± te¿ wprowadzone przez władze pañstw członkowskich procedury

administracyjne, np. meldunkowe. W zwi±zku z przepisami imigracyjnymi i wizowymi wskazane jest posiadanie przy

sobie dokumentu to¿samo¶ci potwierdzaj±cego obywatelstwo Pañstwa Członkowskiego Unii Europejskiej, np. Polski.

Kontrola to¿samo¶ci, pomimo, i¿ nie bêdzie przeprowadzana na granicach, mo¿e byæ dokonana na zasadach

wyrywkowych, na terenie całego obszaru Schengen. W okre¶lonych sytuacjach, po uprzedniej decyzji Rady UE,

mo¿liwe jest tak¿e czasowe przywrócenie kontroli granicznych.

9. Co siê zmieniło po przyst±pieniu Polski do strefy Schengen?

Obywatele Polski uzyskali mo¿liwo¶æ w pełni swobodnego podró¿owania po obszarze Schengen, obejmuj±cym obecnie

znaczn± czê¶æ kontynentu europejskiego.

W szczególno¶ci zniesienie kontroli granicznych zlikwidowało konieczno¶æ oczekiwania na odprawê i dziêki temu

wydatnie skróciło czas podró¿y.

Wraz ze zniesieniem kontroli granicznych nast±piło ujednolicenie procedur wizowych, w tym zasad wydawania wiz

obywatelom pañstw trzecich. W ramach procesu dostosowania do wspólnotowej polityki wizowej Polska zniosła

obowi±zek wizowy wobec obywateli tych pañstw, które objête s± ruchem bezwizowym z Uni± Europejsk±. W przypadku

niektórych z tych pañstw, na przykład USA, trwaj± obecnie prace nad uzyskaniem z ich strony wzajemno¶ci.

Strony 4/6

Ministerstwo Spraw Wewnêtrznych i Administracji

Jednocze¶nie w 2003 r. Polska wprowadziła obowi±zek wizowy dla obywateli tych pañstw, które nie posiadaj± takich

umów z UE, w tym Rosji, Ukrainy i Białorusi.

Poprawie uległ ogólny poziom bezpieczeñstwa publicznego. Przyczyniła siê do tego ¶ci¶lejsza współpraca słu¿b

odpowiedzialnych za zapewnienie obywatelom szeroko rozumianego bezpieczeñstwa, w tym zwalczanie i zapobieganie

przestêpczo¶ci. Szczególnie przydatnym narzêdziem okazał siê System Informacyjny Schengen. Wypracowanie

najlepszych praktyk działania, wspólne szkolenia oraz wymiana do¶wiadczeñ przyczyniły siê do lepszego przygotowania

funkcjonariuszy policyjnych i granicznych do wykonywania ich obowi±zków.

10. Podstawowe implikacje dla obywateli Polski dotycz±ce przekraczania granic

Ka¿dy obywatel Pañstwa Członkowskiego UE ma prawo do swobodnego wjazdu na terytorium innego Pañstwa

Członkowskiego. Nie s± z tym zwi±zane ¿adne szczególne formalno¶ci.

Na granicach pomiêdzy Pañstwami Członkowskimi UE nie jest prowadzona kontrola graniczna.

Zniesienie kontroli na granicach wewnêtrznych UE spowoduje wzmo¿one tzw. kontrole mobilne obcokrajowców -

obywateli pañstw trzecich, prowadzone na terytorium całego kraju. Kontrole prowadzone s± na okoliczno¶æ posiadanych

dokumentów uprawniaj±cych do wjazdu oraz pobytu w strefie Schengen.

Dokumentem niezbêdnym do przekroczenia granicy zewnêtrznej jest paszport. Nale¿y równie¿ pamiêtaæ, ¿e w

przypadku niektórych pañstw trzecich, konieczne jest równie¿ posiadanie wizy. Przed wyjazdem poza strefê Schengen,

nale¿y sprawdziæ czy pañstwo, do którego siê wybieramy nie stawia wymogu posiadania wiz dla obywateli Polski.

Od maja 2004 r. na przej¶ciach granicznych na granicach zewnêtrznych UE istniej± specjalnie wyznaczone pasy

odpraw dla obywateli Pañstw Członkowskich UE oraz obywateli pañstw EOG i Szwajcarii.

W przypadku kontroli granicznych obywatele Pañstw Członkowskich maj± takie same prawa, co oznacza, ¿e słu¿by

graniczne danego Pañstwa maj± obowi±zek traktowaæ obywateli innych Pañstw Członkowskich UE, jak swoich

własnych.

Dotycz±ce działañ policji

Zniesienie kontroli granicznych pomiêdzy pañstwami Unii Europejskiej nie jest równoznaczne z pogorszeniem siê

stanu bezpieczeñstwa, gdy¿ równocze¶nie wzmocniona została współpraca policyjna.

Dziêki wprowadzeniu zasad ułatwiaj±cych wzajemn± współpracê policji i innych słu¿b Pañstw Członkowskich UE w

regionach przygranicznych powinien ulec poprawie poziom bezpieczeñstwa obywateli.

Wykorzystanie bazy danych SIS pozwoli na bardziej efektywne poszukiwanie zarówno osób, jak i przedmiotów.

Informacja o fakcie poszukiwania danej osoby przez słu¿by jednego Pañstwa Członkowskiego Unii Europejskiej trafia

równocze¶nie do odpowiednich słu¿b we wszystkich pozostałych Pañstwach Członkowskich.

Dotycz±ce prawa

Procedury kontroli osób oraz nadzoru granicy wewnêtrznej i zewnêtrznej Unii Europejskiej w pañstwach nale¿±cych

do strefy Schengen s± jednolite. Procedury stosowane przez policje pañstw strefy Schengen podczas działañ

wspólnych w tzw. strefie przygranicznej s± równie¿ ujednolicone.

11. Podstawowe implikacja dla osób niebêd±cych obywatelami UE?

Obywatele pañstw trzecich, aby wjechaæ na terytorium pañstw Schengen musz± spełniaæ okre¶lone warunki tj. posiadaæ

wa¿ny dokument podró¿y, posiadaæ wizê, je¶li taka jest wymagana od obywateli danego pañstwa, byæ w stanie okre¶liæ

cel podró¿y oraz posiadaæ odpowiednie ¶rodki na okres pobytu i na powrót. Osoba chc±ca dostaæ siê na obszar

Schengen nie mo¿e figurowaæ równie¿ w SIS jako osoba niepo¿±dana na terenie UE lub stanowi±ca zagro¿enie dla

porz±dku publicznego. Rozszerzenie strefy Schengen oznacza, ¿e Polska bêdzie wydawała wizy na takich samych

warunkach jak inne Pañstwa Członkowskie. Uniwersalna wiza, tzw. wiza Schengen, wydana przez jedno Pañstwo

Członkowskie zgodnie z jednolitymi zasadami wspólnotowymi, jest uznawana równie¿ przez inne pañstwa.

Strony 5/6

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: