Wychowanie bezstresowe.pdf

Wychowanie bezstresowe.

Wychowanie bezstresowe nie jest chyba wynalazkiem naszych czasów... Już w XVII-

wiecznej Europie dbano o to, by oszczędzać maluchom napięć i nieprzyjemności, toteż

nie przemęczano ich... myciem. Noworodki zanurzano, owszem, w kąpieli, ale głównie

dla urody - istniała teoria, że "ułożyć członki w pożądany sposób", czyli zapewnić

zgrabną sylwetkę można poprzez wymasowanie ciałka w wodzie. Ale na tym koniec.

Zamiast narażać maleństwa na niszczące działanie wody, traktowano je impregnatem z

wina i popiołu (najchętniej - z małży albo rogu). Mocz był w owym czasie lekarstwem, a

w każdym razie bazą rożnych lekarstw, toteż przezorne mamusie aplikowały

dzieciaczkom - profilaktycznie - okłady z cennego specyfiku. Nic

prostszego: wystarczało nie prać pieluch, a tylko je suszyć. No, i nie

zmieniać zbyt często (najwyżej dwa razy na dzień). A że w pielusze

bobo umieściło coś jeszcze? Tym lepiej! Zaschnięta brązowa skorupka

stanowiła dodatkowa warstwę izolacji.

Gdy francuski delfin - znany później jako król Ludwik XIII - miał lat

5, zorganizowano wiekopomną uroczystość: pierwszy raz umyto

chłopczykowi nogi. W kronikach odnotowana jest i ta osobliwość, i

następna: kąpiel małego księcia (wtedy miał już lat 7). W ramach

codziennej toalety namaszczano Ludwiczka olejkiem migdałowym i

masłem.

oprac: Anna Rzędowska (Piotrków Tryb.)