Mortimer Carole - Wywiad z aktorem.pdf - Mortimer Carole - kaszub123

Carole Mortimer

Wywiad z aktorem

Prince’s Pleasure

Rozdział 1

– Skąd wrażenie, że umówiono mnie z mężczyzną? – Na widok osoby stojącej

w progu hotelowego apartamentu Zak Prince mocno zacisnął wargi.

Dziewczyna uniosła brwi.

– Nie mam pojęcia.

Mężczyzna nachmurzył się, przekonany, że wic, kto mógłby mu to wyjaśnić.

– Z pewnością maczał w tym palce mój brat, Nik.

– Czyżbym wyglądała na mężczyznę? – zażartowała.

W żadnym wypadku. Nik powiedział mu, że osoba o nazwisku Tyler Wood

przeprowadzi z nim wywiad. Nik zapomniał dodać, że dziennikarka jest młoda i

atrakcyjna.

– Ani trochę – przyznał Zak, zły zarówno na brata, jak i na piękną nieznajomą.

– Nik nie wspomniał, że jest pani Amerykanką. – Zmarszczył brwi, w pełni

świadomy, że o wiele trudniej będzie utrzymać na dystans rodaczkę niż zwykłego

angielskiego pismaka, jakiego się spodziewał.

Tyler Wood wzruszyła ramionami.

– Najwyraźniej pański brat jest człowiekiem małomównym.

– Najwyraźniej.

Zak nienawidził być zaskakiwany.

Chociaż Tyler Wood nosiła zielone bojówki i czarny T-shirt, a krótkie ciemne

włosy miała nastroszone w zupełnie aseksualnym stylu, w żaden sposób nie można

było jej pomylić z mężczyzną. Pomijając fascynujące ciemne oczy o długich

rzęsach, miała uroczy, mały, zadarty nosek i nadąsane wargi. Rzecz jasna, nie

nosiła sta– Dlaczego Amerykanka pracuje dla angielskiego dziennika? – zaciekawił

się Zak.

W Stanach było aż nadto pracy dla dziennikarzy i jej poszukiwanie za oceanem

wydawało się niepotrzebną ekstrawagancją.

Tyler Wood patrzyła na niego przez chwilę, zanim odpowiedziała swobodnie.

– Przypuszczam, że z tych samych względów, dla których amerykański aktor

kręci w Anglii. Może Zak wciąż jeszcze nie zdołał zaakceptować faktu, że ta

atrakcyjna kobieta będzie mu towarzyszyć przez cały tydzień.

Nie był zachwycony tą perspektywą, ale rozumiał konieczność – Chodziło o

odwrócenie uwagi mediów od Nicka i jego młodej żony.

To właśnie Tyler Wood ujawniła ich związek, ale po rozmowie z Nickiem

zgodziła się wycofać w zamian za tygodniowy wywiad z Zakiem, aktorem na

szczytach popularności.

Zak, ze swej strony, spodziewał się towarzystwa mężczyzny. Zabawiliby się w

mieście, reporter opisałby ich przeżycia i wszyscy byliby zadowoleni. Fakt, że

Tyler Wood była kobietą, skazywał tę koncepcję na niebyt.

Nerwowo wciągnął powietrze.

– Zapraszam do środka. – Otworzył drzwi szerzej.

Sięgała mu do brody i roztaczała wokół niemal nieuchwytną kwiatową nutę.

Uśmiechnęła się czarująco, spoglądając na niego spod niepokojąco długich,

ciemnych rzęs.

Zak uświadomił sobie, że jest zdenerwowany. Zawsze miał dobre stosunki z

mediami, ale dotychczas to on dyktował warunki. Teraz czuł, że spędzenie całego

tygodnia w towarzystwie tej kobiety i utrzymanie pożądanego dystansu nie będzie

łatwym zadaniem.

Przechyliła głowę i spojrzała na niego z namysłem.

– Sądziłam, że jest pan dużo bardziej swobodny i czarujący...

Zak doskonale zdawał sobie sprawę, że właśnie takim widziały go media i że

będzie mu trudno utrwalić taki obraz w oczach Tyler Wood.

Westchnął.

– Jest dziewiąta rano, a położyłem się po czwartej. Takie okoliczności nie

sprzyjają byciu czarującym luzakiem.

Roześmiała się.

– Bardzo przepraszam, panie Prince. Nie zamierzałam niczego sugerować...

Zak łypnął na nią podejrzliwie. Czul się nie najlepiej i tak samo

najprawdopodobniej wyglądał. Zabawa poprzedniego wieczoru była iście

szampańska, alkohol lał się strumieniami. Szczerze mówiąc, wyczołgał się z łóżka

dosłownie pięć minut wcześniej. Błyskawicznie wciągnął czarne spodnie i białą

jedwabną koszulę, które nosił poprzedniej nocy, i przejechał dłonią po

zmierzwionej blond czuprynie. Na golenie zabrakło czasu. Doskonale wiedział, że

wygląda po prostu niechlujnie.

– Przepraszam za mój dzisiejszy stan – usprawiedliwił się. – Kiedyś mogłem

balować przez całą noc i być gotów do pracy o szóstej rano. Bardzo proszę tego nie

zapisywać – dodał szybko, widząc, że dziewczyna sięga do kieszeni spodni po

notes i ołówek.

– Och. – Brązowe oczy pociemniały z rozczarowania. Tyler schowała notes i

spojrzała na niego uważnie. – A ile właściwie ma pan lat?

– Trzydzieści sześć. A pani? – zapytał w odpowiedzi.

– Dwadzieścia sześć – odpowiedziała bez wahania.

Skinął głową. Tego się właśnie spodziewał.

– I wciąż jeszcze może pani bez konsekwencji balować do świtu?

Znów się roześmiała.

– Nigdy za tym nie przepadałam. Zastanawiałam się, panie Prince...

– Zak – poprawił ją szybko.

– No więc, zastanawiam się, czy nic czuje się pan niejako zmuszony do tego

wywiadu przez pańskiego brata, no i przeze mnie.

– Czy się tak nie czuję? – powtórzył w niedowierzaniu, – Panno...

– Tyler – podpowiedziała z uśmieszkiem.

– Tyler. Owszem, zostałem do tego zmuszony przez was oboje. Dla jakiej

gazety pani pracuje?

– zapytał, podczas gdy Tyler patrzyła na niego w osłupieniu. – Bo

przypuszczam, że czasopismo, które zamieściło artykuł o Niku i Jinx, nie jest takim

wywiadem zainteresowane?

Czy to wyobraźnia płatała mu figle, czy też brązowe oczy nagłe umknęły jego

wzrokowi. Właściwie nie byłby zdziwiony, gdyby zawstydziła się współpracy z

dziennikiem, który zamieścił na pierwszej stronic historię Nika i Jinx. Rozsiewanie

plotek to z pewnością zbyt łagodne określenie działalności tego szmatławca!

Tyler obdarzyła go kolejnym promiennym uśmiechem.

– Racja, panie... ee... Zak – poprawiła się od razu.

– „Daily informer” wydaje dodatek niedzielny w formie magazynu

ilustrowanego.

– I właśnie on ma opublikować ten wywiad?

Tyler przez chwilę podziwiała niebo nad Londynem.

– Wspaniały widok, prawda?

– Owszem – zgodził się sucho. – Mam nieodparte wrażenie, że... – przerwał na

odgłos pukania do drzwi apartamentu.

– To mój fotograf.

– Nie – odpowiedział stanowczo.

– Myślę, że tak. – Zerknęła na ciężki zegarek podkreślający smukłość jej

nadgarstka. – Umówiłam się tu z Perrym kwadrans po dziewiątej.

– Nie mówiłem o tym, kto jest za drzwiami – ciągnął Zak. – Chodzi o to, że

pani umowa z moim bratem nie obejmuje obecności towarzyszącego nam na

każdym kroku fotografa. A przynajmniej tego bym sobie życzył.

Brązowe oczy rozszerzyły się w proteście.

– Ależ będę potrzebowała zdjęć do tego artykułu!

– I może je pani zrobić. W końcu tygodnia. Wtedy kiedy to będzie pasowało

mnie.

Tyler wyglądała, jakby się chciała sprzeczać, ale rzut oka na jego minę

przekonał ją, że nie warto.

– Dobrze – zgodziła się. – Wyjaśnię to Perry’emu i możemy kontynuować.

– Ja wracam do łóżka – przerwał jej. – Ale jeżeli chce się pani przyłączyć... –

Spojrzał na nią wyzywająco, wciąż niechętny całej tej sytuacji.

Gdyby nie szacunek dla starszego brata i jego żony, nie zawahałby się posłać

Tyler do diabła. I tak wcale nie był pewien, czy jeszcze tego nie zrobi.

Tyler popatrzyła na niego badawczo.

– Mam wrażenie, że toczy pan ze mną jakąś grę.

– W innych okolicznościach nie omieszkałbym – zadrwił, nagrodzony

rumieńcem, który oblał jej policzki – ale dzisiaj? Teraz? Z fotografem za

drzwiami? – Potrząsnął głową. – W tej chwili marzę tylko o powrocie do łóżka.

Sam – dodał stanowczo.

– Jasne – zgodziła się lekko i ruszyła do drzwi. – Może spotkamy się po

południu? Bez fotografa.

– Dobrze – ustąpił. – Proszę najpierw zadzwonić. Nie chciałbym narazić na

szwank pani wrażliwości w razie, gdybym miał towarzystwo.

Tyler Wood zatrzymała się z dłonią na klamce.

– Nie jestem aż tak przesadnie wrażliwa, Zak. To była przyjemna

niespodzianka zastać tu pana samego.

– Trafiony. – Zak skinieniem głowy wyraził aprobatę dla jej celnej riposty.

Zawahała się jeszcze, zanim otworzyła drzwi.

– W zeszłym roku pracował pan z Johnem Devaro, – Jeszcze jedna fanka Johna

Devaro! – jęknął, zanim jej odpowiedział. – Tak, jest tak samo przystojny, jak na

ekranie. To świetny chłopak.

– Chciałam tylko zapytać, czy nie czul się pan zagrożony faktem, że jego

nazwisko pojawia się przed pańskim w czołówce – przerwała mu sucho.

Zak był kompletnie zbity z tropu niespodziewanym atakiem.

– Obaj zgodziliśmy się na porządek alfabetyczny.

– Rozumiem. – Skinęła głową, – Zatem do zobaczenia.

Kiedy wychodziła z hotelu, na jej wargach błąkał się uśmieszek.

Tyler Wood to z pewnością nie tylko para brązowych oczu i urzekający

Mortimer Carole - Wywiad z aktorem.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: