Mądrość Syracha (Eklezjastyk)
47:1 - Po nim pojawił się Natan i prorokował za czasów Dawida.
47:2 - Jak tłuszcz oddziela się zwykle od mięsa ofiarnego, tak Dawid został odłączony od reszty Izraela.
47:3 - Z lwami zabawiał się jak z koźlętami, a z niedźwiedziami – jakby z jagniętami.
47:4 - Za młodu pokonał olbrzyma i uwolnił w ten sposób lud od pohańbienia. Ugodził go kamieniem ze zwyczajnej procy i tak poskromił wyniosłość Goliata.
47:5 - Wzywał bowiem Pana, Boga Najwyższego, i Pan wlał siłę w jego prawicę, aby mógł powalić potężnego wroga i ukazać w ten sposób moc Izraela.
47:6 - I okrył się chwałą dziesięciu tysięcy, I z uznaniem był wspominany przez Pana, a głowę mu przyozdobiono koroną chwały.
47:7 - Bo wyniszczył wszystkich wrogów dokoła i wytracił Filistynów, nieprzyjaciół swoich, moc ich skruszył na wszystkie czasy.
47:8 - A we wszystkim, co czynił, zawsze składał chwałę Bogu Najwyższemu w słowach uwielbienia. I śpiewał z całego serca swojego. Okazując miłość do swojego Stwórcy.
47:9 - A przed ołtarzem ustawił harfy, których dźwięki towarzyszyły śpiewom.
47:10 - Wszystkie święta kazał obchodzić z przepychem, a uroczystości olśniewały blaskiem. I wysławiano święte imię Pana, tak że świątynia rozbrzmiewała od samego ranka.
47:11 - Pan darował mu także wszystkie jego grzechy i utwierdził jego siłę poprzez wszystkie wieki. Zawarł z nim prawdziwe królewskie przymierze, a Izraelowi przekazał tron chwały.
47:12 - Po nim przyszedł syn jego, mąż bardzo roztropny, który dzięki ojcu mógł żyć szczęśliwie.
47:13 - Rządził Salomon w czasach pokoju, a Bóg ze wszystkich stron zapewnił mu bezpieczeństwo, by mógł wznieść przybytek dla Jego imienia i przygotował Mu wieczne mieszkanie.
47:14 - O, jakże mądry byłeś za dni twojej młodości i pełen rozsądku niczym rzeka wody!
47:15 - Swoim umysłem objąłeś cały okrąg ziemi i napełniłeś go mądrymi przysłowiami.
47:16 - Sława twego imienia dotarła aż do wysp odległych i za twój pokój miłowali cię wszyscy.
47:17 - Twoje pieśni, przysłowia, a także przypowieści i odpowiedzi podziwiał cały świat.
47:18 - W imię Pana Boga, Boga Izraela, złota zgromadziłeś tyle, co zwykłej cyny, a srebra tak dużo jak taniego ołowiu.
47:19 - Lecz, niestety, wydałeś swe ciało kobietom i niewolnikiem stałeś się swoich zmysłów.
47:20 - Plamę zostawiłeś na swojej chwale i zbezcześciłeś swoje potomstwo, tak iż gniew sprowadziłeś na swoich synów i ucisk na swoich potomków.
47:21 - Doszło do powstania podwójnej władzy, Efraim zaś zamienił się w zbuntowane królestwo.
47:22 - Lecz Bóg nigdy nie odmawia swego miłosierdzia i nie cofa nigdy raz danego słowa i nie wyniszcza rodu, który Go miłował. Zostawił tedy Resztę Jakubowi, a Dawidowi odrośl, która z niego wyszła.
47:23 - I spoczął Salomon pośród ojców swoich zostawiając po sobie jednego potomka, najgłupszego z ludu, pozbawionego rozumu: Roboama, który cały naród nakłonił do buntu.
47:24 - A Jeroboam, syn Nebata, sprawił, że Izrael popadł w najróżniejsze grzechy, to on uczył Efraima drogi przewrotności. I odtąd ich grzechy bardzo się mnożyły, aż wypędziły ich daleko z ich własnego kraju.
47:25 - Popełniali bowiem wszelkie zło, aż ściągnęli na siebie karę.
Zabr7