Braun Jackie - Japońska narzeczona.pdf - różne do segregacji - magda.p38

Jackie Braun

Japońska narzeczona

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Muszę cię o coś poprosić - rzekła Anna Lundy.

Te słowa nie przyszły jej łatwo, tym bardziej że kierowała je do

mężczyzny, któremu miesiąc wcześniej zabroniła wtykać nos w swoje

prywatne sprawy. Wtedy wyszła z jego gabinetu, trzaskając drzwiami. Dziś

stała w tym samym miejscu, prosząc gospodarza o pomoc w rozwiązaniu

problemu osobistego.

Richard Danton spoglądał na Annę znad idealnie uporządkowanego

biurka. Nie po raz pierwszy przyszło jej do głowy, że gładki mahoniowy blat

odzwierciedla cechy osobowości Richarda. Nigdy nie zauważyła bodaj

najdrobniejszego pyłku na jego drogich, szytych na miarę garniturach, ani

niesfornego kosmyka, który opadałby na czoło. Czasem aż swędziały ją palce,

by rozczochrać te gładko przylizane włosy i rozpiąć kołnierzyk.

Fajnie by było sprowokować kogoś, kto przez cały czas jest tak cholernie

opanowany. No właśnie: idealnie opanowany. Jedyną reakcją Ricka na jej

niezapowiedzianą wizytę było lekkie uniesienie lewej brwi.

- Może usiądziesz? - zasugerował. - Nie łącz żadnych rozmów - polecił

asystentce i skupił całą uwagę na Annie. - O ile mnie słuch nie myli, chciałaś

mnie o coś poprosić...

- Czy to jakaś aluzja w stylu „a nie mówiłem"? - spytała przez zaciśnięte

zęby.

- Ależ skąd! - Oparł się o biurko. - W czym mogę pomóc, panno Lundy?

Ilekroć zwracał się do niej w ten sposób, Anna miała wrażenie, że

próbuje trzymać ją na dystans. Nie łączyły ich stosunki towarzyskie. Nawet nie

można ich było nazwać serdecznymi. Gdyby musiała je jakoś zaklasyfikować,

pewnie nazwałaby je biznesowymi, ponieważ Rick pracował na stanowisku

głównego radcy prawnego imperium komputerowego o nazwie Tracker

Operating Systems, którego właścicielem i szefem był starszy brat Anny, J.T.

Rick uznał, że skoro Anna jest członkiem rodziny jego pracodawcy,

upoważnia go to do wtrącania się w jej życie osobiste. W ciągu paru minionych

lat prześwietlił co najmniej czterech mężczyzn, z którymi się spotykała. Podej-

rzewała, że za nagłą rejteradą kilku wcześniejszych amantów również coś się

kryło, lecz nie miała dowodów, że Rick maczał w tym palce pod pretekstem

pilnowania interesów firmy

Nie dalej jak miesiąc temu wpadła wściekła do jego biura, gotowa

urządzić awanturę o najświeższą ingerencję, ale Rick nie okazał skruchy i

pozostał niewzruszony, co jeszcze bardziej ją rozgniewało. Ten facet rzadko

podnosił głos.

- Twój brat jest założycielem i prezesem zarządu jednej z największych

firm komputerowych na tej planecie. Jest bardzo zamożnym i wpływowym

człowiekiem - przypomniał protekcjonalnym tonem, jakby miliardowa fortuna

J.T. zdołała umknąć uwadze Anny. - Takie pieniądze i możliwości mogą

kusić... podejrzane typy.

A niech go! Wiedziała, że rozszyfrował jej niedawnego wielbiciela na

długo przed tym, zanim przedstawił dowody jego nielojalności - uwiecznione

na zdjęciach.

Nawet teraz, po miesiącu od tamtych wydarzeń, przepełniała ją gorycz na

myśl o tym, że dała się nabrać Gabe'owi Deerfieldowi i uwierzyła w fałszywe

zainteresowanie jej ręcznie kolorowanymi fotografiami. Dość szybko okazało

się, że nie był oczarowany Anną ani dziedziną sztuki, którą się zajmowała,

tylko chciał wśliznąć się do firmy jej brata. Drań pracował jako programista u

pomniejszego rywala Tracker Operating Systems.

- Chciałam cię prosić, żebyś się zajął pewną sprawą osobistą - przyznała,

chowając dumę do kieszeni.

Brwi Ricka powędrowały w górę.

- Sprawą osobistą? - powtórzył.

- Tak. Sprawą osobistą - nachmurzyła się.

- Hm... Ostatni raz, kiedy pani tu była, poradziła mi pani, żebym...

- Pamiętam, co powiedziałam - przerwała mu. - I nie zmieniłam zdania.

Nie podoba mi się, że wtrącasz się w moje życie prywatne, Rick, nawet jeśli

robisz to na prośbę J.T. Ale... - odchrząknęła i dokończyła zdanie: - potrzebuję

pomocy, jednak nie mogę poprosić o nią ani brata, ani nikogo z rodziny.

Słysząc to, Rick wyprostował się i z jego twarzy zniknęło rozbawienie.

- O co chodzi? - zapytał.

Bez względu na to, jak irytująco czasami się zachowywał, Anna

wiedziała, że może na niego liczyć. Rick zawsze uważnie słuchał, co do niego

mówiła - nawet jeśli nie przyklaskiwał jej pomysłom.

Usiadła na krześle przed biurkiem i założyła nogę na nogę. Jeden z

pantofli na wysokim obcasie zsunął się z pięty i zawisł na palcach stopy,

odsłaniając delikatne ścięgna.

- Być może to nic istotnego, ale dwa tygodnie temu zadzwonił do mnie

człowiek, który twierdzi, że jest w posiadaniu informacji o mojej matce

biologicznej. Wiesz, że byłam adoptowana, prawda?

Uśmiechnęła się, bo stwierdzała rzecz oczywistą. Mając azjatyckie rysy i

drobną figurę, stanowiła zupełne przeciwieństwo pozostałych członków klanu

Lundych: wysokich błękitnookich blondynów.

- J.T. mi o tym wspomniał, ale odniosłem wrażenie, że twoi biologiczni

rodzice nie żyją - odparł z powagą.

- Owszem - westchnęła i przełknęła ślinę. - W każdym razie tak mi

zawsze mówiono... Dlatego początkowo odkładałam słuchawkę, kiedy ten ktoś

Braun Jackie - Japońska narzeczona.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: