plyta z uśmiechem.doc

(1300 KB) Pobierz
Scenariusz nr 1

 

Temat kompleksowy: Zwierzęta zimą

Scenariusz nr 1

 

Środki dydaktyczne: CD1, pios Wróbel na zimowym balu – PIOS, kartki, kredki, szarfy, kreda, kółka od sersa, obręcz, w torebkach foliowych ziarna zboża, orzechy, surowa marchew, siano, opaski symbolizujące zwierzęta leśne i ptaki, sylwety zwierząt: 1 pies, 2 zajączki, 3 sarenki, 4 ptaszki, kartoniki oznaczone kropkami od 1 do 4.

Proponowane działania:

1. Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Zające” (wg K. Wlaźnik).

N-l zaznacza na środku sali linię, która oddziela zajęcze norki (kółka od sersa) od zagrody. W zagrodzie oznacza budę (obręcz) psa, który pilnuje podwórka. Wybiera dziecko-pieska, pozostałe dzieci-zajączki mają za paskami szarfy – ogonki. N-l mówi: Jest zima, zajączki nie mają zapasów pożywienia, zakradają się więc na podwórko do piwnicy, gdzie są różne smakołyki. Piesek śpi, a zajączki, skacząc cichutko, kierują się w stronę podwórka. Gdy są już na podwórku, mogą swobodnie biegać, skradając się w stronę piwnicy. „Pies” budzi się i zaczyna przeganiać „zające”. „Zajączek”, którego złapie za ogon, odchodzi z zabawy. Te, którym uda się uciec, chowają się w norkach. Wygrywa „zajączek”, który do końca pozostanie na wolności. W następnej zabawie może być pieskiem.

2. Zabawa dydaktyczna „Dokarmiamy zwierzęta” (wg Z. Bogdanowicz).

Wspólna rozmowa o zwierzętach w zimie. N-l przypomina dzieciom o ich dokarmianiu. Prosi o przygotowanie pokarmu dla zwierząt, które mogą się za chwilę zjawić. Wybiera dzieci, które odegrają rolę głodnych i zmarzniętych zwierząt. Zakłada im opaski na głowę. Pozostałe dzieci zachęca do obejrzenia zawartości torebek, wysypania do miseczek oraz nazwania pokarmów i wskazania, dla jakiego zwierzęcia będzie odpowiedni. „Zwierzęta” kolejno pukają, wchodzą i wydając właściwe odgłosy lub naśladując sposób poruszania, proszą o jedzenie. Wskazane dzieci nazywają pokarm dla poszczególnych zwierząt i stawiają miseczki przed zwierzętami.

3. Słuchanie piosenki Wróbel na zimowym balu (muz. i sł. A. Jędrzejewska--Stachura CD1.

WRÓBEL NA ZIMOWYM BALU

Już bociany odleciały, gdzieś do ciepłych krajów,

tylko został wróbel mały na zimowym balu.

Ref.: Będzie tańczył na śniegu, będzie skakał i biegał.

Będzie szukał ziarenek, będzie słuchał piosenek.

Przy powtórnym słuchaniu piosenki n-l zachęca dzieci do rysowania ziarenek w karmniku (dzieci otrzymują kartkę, z której według własnego pomysłu robią karmnik, np. zaginają dwa rogi, wydzierają kształt przypominający karmnik, n-l pomaga dzieciom mniej sprawnym manualnie). Zachęca dzieci, by podczas słuchania piosenki rytmicznie uderzały kredką w kartkę (tak, aby pozostały na niej kropki – ziarenka w karmniku).

4. Słuchanie wiersza A. Rumińskiej „Zwierzęta zimą”.

N-l ustawia zwierzęta pacynki i recytuje wiersz.

Zwierzęta zimą

Czy zwierzęta boją się zimy?

Zaraz sprawdzimy.

Ptaszki mają w karmnikach ziarenka.

– Wiele dzieci o nich pamięta.

Sarenki mają w paśniku siano.

Leśniczy przywiózł je wcześnie rano.

Piesek ma obok budy miseczkę.

– Gospodarz włożył do niej kosteczkę.

I budkę pieskowi zreperował

Będzie się Burek przed śniegiem chował.

Jak myślicie, czy zwierzęta boją się zimy,

Gdy dzieci im pomagają i o nie dbają?

Prosi dzieci, by odpowiedziały na postawione w wierszu pytanie. Zachęca do dokarmiania zwierząt zimą.

5. Zabawa matematyczna – doskonalenie liczenia w zakresie 4.

N-l umieszcza na tablicy sylwety zwierząt: 1 piesek, 2 zajączki, 3 sarenki, 4 ptaszki. Dzieci (w zależności od umiejętności w liczeniu) liczą sylwety zwierząt, następnie wybierają kartoniki oznaczone kropkami od 1 do 4 i zgodnie z liczbą sylwet umieszczają je pod właściwymi zwierzętami.

 

Scenariusz nr 2

 

Środki dydaktyczne: Klej, kolorowy papier, kredki, bębenki, karta pracy nr 33.

Proponowane działania:

1. Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Wróbelki” (wg K. Wlaźnik).

Małe zziębnięte wróbelki skaczą cichutko, ćwierkając: ćwir, ćwir, ćwir, ćwir! Na sygnał fruną do karmnika – dzieci przysiadają na ziemi i zbierają okruszki (stukają opuszkami palców o podłogę). Zabawę powtarzamy, wykorzystując bębenki (marsz z bębenkiem, wystukiwanie rytmu w pozycji stojącej).

2. Wierszyk-zagadka „Niedźwiedź”.  N-l pyta dzieci słowami zagadki:

Kto najlepiej zimą śpi, kiedy mu się miodek śni?

Smacznie śpi w barłogu w czasie mroźnej zimy.

My go nie zbudzimy, bo się go boimy.

Po otrzymaniu odpowiedzi pokazuje właściwy obrazek, a następnie ilustruje treść zagadki zabawą ze śpiewem.

3. Zabawa w kole ze śpiewem „Stary niedźwiedź mocno śpi”.

Jedno dziecko udaje śpiącego niedźwiedzia, pozostałe poruszają się po kole, trzymając się za ręce, śpiewają piosenkę:

Stary niedźwiedź mocno śpi, stary niedźwiedź mocno śpi.

My się go boimy na palcach chodzimy,

jak się zbudzi, to nas zje, jak się zbudzi to nas zje.

Dzieci zatrzymują się i mówią, pokazując na palcach: pierwsza godzina niedźwiedź śpi, druga godzina niedźwiedź chrapie, trzecia godzina niedźwiedź łapie (dzieci kucają, by nie dać się złapać). Niedźwiedź łapie tylko dzieci, które stoją. Złapane dziecko zostaje niedźwiedziem i wchodzi do środka koła. Dalej zabawa przebiega w ten sam sposób.

5. Ćwiczenie narządów artykulacyjnych „Sen niedźwiadka” (wg I. Rutkowskiej- Błachowiak).

N-l opowiada sen misia i razem z przedszkolakami wykonuje odpowiednie ruchy języka: Miś idzie do lasu w poszukiwaniu miodu wyboistą drogą (dotykanie czubkiem języka każdego ząbka na górze i dole), rozgląda się w prawo i w lewo (dotykanie czubkiem języka do prawego i lewego kącika ust). Staje pod drzewem i patrzy w górę (dotykanie językiem do górnej wargi). Dostrzega dziuplę z plastrem miodu. Wspina się na drzewo, wkłada do dziupli łapkę i wyjmuje miód (wysuwanie z buzi języka, dotykanie językiem podniebienia w różnych miejscach). Czuje, jak pięknie pachnie miód (wdychanie nosem powietrza, wydychanie buzią). Miś śpi i śni mu się, że oblizuje łapkę oblepioną

miodem (oblizywanie ust dookoła przy szeroko otwartej buzi). Miś się uśmiecha przez sen i smacznie pochrapuje (naśladowanie chrapania).

 

Scenariusz nr 3

 

Środki dydaktyczne: Ilustracje przedstawiające ptaki, które zostają na zimę, duża obręcz, małe obręcze, figury geometryczne, papier, farba plakatowa, ilustracja gila.

Proponowane działania:

1. Zabawa ortofoniczna.

N-l pokazuje dzieciom ilustracje ptaków, które zostają u nas na zimę. Proponuje naśladowanie ich głosów:

wróbel – ćwir, ćwir...                           gołąb – gruchu, gruchu...            wrona – kra, kra...

dzięcioł – stuk-puk- stuk-puk              gawron – ga, ga.

2. Praca z obrazkiem „Gil”.

N-l pokazuje ilustrację gila, omawia jego wygląd, zwraca uwagę dzieci na charakterystyczne cechy. Wyjaśnia dzieciom, że gile przylatują do Polski na zimę z krajów, gdzie jest jeszcze zimniej.

3. „Fruwające ptaszki”.  Malowanie palcem na całej powierzchni papieru.

4. „Wróbelki”. Spacer wokół przedszkola, obserwowanie ptaków, rozpoznawanie wróbli.

5. „Karmnik”. Układanie sylwety karmnika z figur geometrycznych.

6. Szukanie ptaków z zagadki.

N-l czyta zagadkę, prosi dzieci, by odgadły nazwy ptaków, o których mowa w zagadce:

Kilka nastroszonych piórek. Co też ćwierka ten czupurek?

Nawet chłód i głód przetrzymam, Tu zostaję, choć jest zima, ćwir, ćwir. (wróbel)

Ptaszku z zimnej krainy Jedz korale jarzębiny krasne jak twoja kamizelka. Zimą nas rozweselaj.

Ile przeleciałeś mil? Wiemy, że ty jesteś…(gil)

Po gałęziach kozły fika, Chętnie zjada słoninkę z patyka. (sikorka)

Opisuje wygląd ptaków. Zwraca uwagę dzieci na charakterystyczne cechy wyglądu.

7. Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Spłoszone wróbelki” (wg K. Wlaźnik).

N-l wyznacza duże koło na środku sali i kilka mniejszych kółek. Dzieci-wróbelki szukają pożywienia, skacząc obunóż w dużym kole. Do koła wbiega piesek, który głośnym szczekaniem płoszy wróbelki. „Ptaszki”, podskakując obunóż, uciekają do małych kółek. Zabawę powtarzamy, kiedy „pies” opuści

duże koło.

 

Scenariusz nr 4

 

Środki dydaktyczne: CD1, pios Wróbel na zimowym balu – PIOS, Flet prosty –/poznajemy instrumenty/, kredki, ilustracje przedstawiające smakołyki zwierząt z leśnej stołówki, sylwety zwierząt, obrazki przedstawiające ich domy, karta pracy nr 34.

Proponowane działania:

1. Nauka piosenki Wróbel na zimowym balu, CD1 (nuty, scenariusz nr 1,).

Uczymy piosenki w siadzie skrzyżnym, przeplatając naukę zabawą ruchową polegającą na naśladowaniu: bociana w locie (duże ruchy ramion i rąk) i wróbla w locie (małe ruchy ramion i rąk).

2. Zabawa dydaktyczna „Pokaż mi swój domek”.

N-l pokazuje dzieciom obrazki przedstawiające zimowe domy różnych zwierząt: gawrę misia, dziuplę wiewiórki, kotlinkę zająca, karmnik ptaszka. Układa sylwety zwierząt i prosi dzieci, by nazwały zwierzęta i pokazały (przyporządkowały) im ich domki.

3. Wysłuchanie wiersza H. Zdzitowieckiej „Sarenka” (w: H. Kruk Wybór literatury...).

N-l wskazuje na potrzebę dokarmiania zwierząt. Nazywa i odszukujeród zgromadzonych obrazków przysmaki sarenki.

4. Wykonanie karty pracy nr 34.

N-l pyta, jak nazywają się zwierzęta, które przyszły do paśnika. Co w czasie zimy zjadają sarna i jeleń? Zachęca dzieci do pokolorowania siana.

5. Zabawa naśladowcza „Wesołe wróbelki”, CD1 – Flet prosty linia melodyczna Gaweta G-dur F. J. Gosseca.

1. Dzieci ustawione jedno za drugim idą drobnymi kroczkami.

2. Dzieci zatrzymują się na charakterystyczne dźwięki i poruszają trzy razy biodrami (w prawo, w lewo i w prawo).

3. Powtórzenie czynności z punktu 1 i 2 (dwa razy).

4. Dzieci zatrzymują się i kołyszą się w miejscu, przemieszczając ciężar ciała raz na prawą, raz na lewą nogę.

5. Powtórzenie czynności z punktu 1 i 2 (cztery razy).

6. Dzieci stojąc w miejscu, wykonują obroty wokół własnej osi. Każdy obrót zakończony jest trzema ruchami bioder.

7. Dzieci zatrzymują się i kołyszą w miejscu, przemieszczając ciężar ciała raz na prawą, raz na lewą nogę.

8. Dzieci stojąc w miejscu, wykonują obroty wokół własnej osi. Każdy obrót zakończony jest trzema ruchami bioder.

Scenariusz nr 5

 

Środki dydaktyczne: CD1, piosenka Wróbel na zimowym balu – PIOSENKI, różne rodzaje ziaren

(fasola, żyto, kasza manna) w koszulkach foliowych, opaski na oczy, folia malarska, plastikowe pojemniczki, kartony, klej, lakier do włosów, plastelina, karmniki wycięte z papieru kolorowego, sylwety ptaków, ziarenka, kolorowe piórka, drewniany karmnik, karta pracy nr 35.

Proponowane działania:

1. Wysłuchanie wiersza J. Sucharzewskiej „Domek dla ptaszków”. N-l prezentuje karmnik i deklamuje wiersz.

Domek dla ptaszków

Dziś w przedszkolu, Krzyś i Tomek

Zmajstrowali Ptaszkom domek.

Jest podłoga, Jest i daszek,

Żeby się mógł Schować ptaszek.

Jest tam miejsce Na okruszki

Dla wróbelka, Pośmieciuszki...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin