lekcja8.pdf

LEKCJA 8

ZAJĘCIA PRAKTYCZNO-TECHNICZNE

1) Cele i zadania zajęć praktyczno-technicznych.

Zajęcia praktyczno-techniczne na kolonii lub obozie to nic innego, jak szerzenie

wiedzy i kultury technicznej wśród dzieci i młodzieży. Zakres i formy takich zajęć

zależą przede wszystkim od planu pracy placówki – jeśli ta forma wypoczynku jest

potraktowana jako jedna z wiodących – siłą rzeczy musimy w planach

wychowawczych grupy ująć dział zajęć poświęcony tej tematyce. Pomimo

pewnych wyzwań, jakie dziś stawia rzeczywistość młodemu człowiekowi, a które

mają związek z prostymi nieraz czynnościami (wymagającymi jednak pewnych

umiejętności) – często wyposażenie placówki jest bardzo ubogie w zaopatrzenie

sprzętowe niezbędne do realizacji takich zajęć. Dużo więcej czasu poświęca się

zajęciom praktyczno-technicznym na obozach, ponieważ specyfika tych placówek

(rozbijanie namiotów, operowanie młotkiem, łopatką, piłą do cięcia drzewa itp)

sprzyja w naturalny sposób rozwijaniu umiejętności operowania tymi narzędziami.

Konsekwencją nabytych w ten sposób umiejętności jest ich doskonalenie poprzez

różne formy zadań przy użyciu dostępnych narzędzi.

Nieco gorzej sytuacja przedstawia się w placówkach zlokalizowanych w szkołach

lub innych obiektach stałych, ponieważ brakuje w zasadzie i sprzętu i

odpowiednich pomieszczeń do realizowania tych zajęć.

2) Formy i rodzaje zajęć praktyczno-technicznych.

Niezależnie jednak od lokalizacji placówki w programie pracy grupy można

zaplanować niżej wymienione formy zajęć:

1) majsterkowanie,

2) popularyzacja wiedzy i umiejętności technicznych,

3) specjalistyczne zajęcia techniczne

MAJSTERKOWANIE

Zajęcia związane z majsterkowaniem możemy organizować całą grupą lub

poszczególnymi jej uczestnikami, zgodnie z ich zainteresowaniami. Zajęcia takie

mogą dotyczyć:

• wykonania prostych urządzeń oraz elementów dekoracyjnych obozu lub kolonii.

Jak wspominaliśmy poprzednio, dużo więcej możliwości w tym zakresie mają

placówki pod namiotami. Uczestnicy takiej formy wypoczynku budują we własnym

zakresie i korzystając z własnych możliwości symboliczną bramę obozu, maszt na

flagę, latrynę, różnego rodzaju półki na rzeczy osobiste, które powinny być

dopasowane do wymiarów namiotu, tablicę ogłoszeń ale również (jeśli obóz jest

rozbity w lesie) – proste urządzenia sportowe – terenowy tor przeszkód, boisko

do kometki lub piłki siatkowej, skocznię itp – w zależności od ukształtowania

terenu i warunków do uprawiania poszczególnych dyscyplin sportowych (np. bez

sensu jest budowanie boiska do piłki nożnej, jeśli nie mamy ani jednej piłki). Duże

pole do popisu mają majsterkowicze, którzy zajmą się wszystkimi elementami

obozu czy kolonii mającymi tą placówkę ozdobić – na obozach będą to

zwyczajowo ustawiane przed każdym namiotem totemy, mogą to być

drogowskazy informacyjne, zdobienia miejsc spotkań (stołówka, krąg na ognisko)

wykonane ze zwalonych drzew o oryginalnych kształtach, mogą to w końcu być

tabliczki z nazwami grup, tabliczki z listą mieszkańców na drzwiach sypialni, stałe

dekoracje świetlicy i stołówki oraz wykonywane w świetlicy dekoracje

okolicznościowe (np. z okazji organizowanej imprezy wieczornej lub tematycznie

związane z rodzajem przeprowadzanych zabaw i gier świetlicowych),

• napraw i konserwacji sprzętu będącego na wyposażeniu kolonii czy obozu oraz

urządzeń, które są nam potrzebne do realizowania programu, a których stan

techniczny nie pozwala na bezpieczne korzystanie z nich. Temat dotyczy zarówno

półek, wieszaków, taboretów itp., jak i sprzętu sportowego – piłek, siatek do piłki

siatkowej lub nożnej. Jeśli mówimy o urządzeniach stałych, z których korzystamy,

chodzi tu głównie o boiska, pomosty na kąpielisku, łodzie lub kajaki itp.- w

zależności od warunków i potrzeb,

• prac związanych z wykonywaniem różnego rodzaju ozdób, np. zabawek z

dostępnych materiałów (najlepiej naturalnych), korali, wisiorków, łańcuszków itp.

Dużą rolę w tych sposobach majsterkowania będzie miała inwencja twórcza

zarówno uczestników, jak i wychowawców,

• prac niezbędnych do wykonania rzeczy potrzebnych do realizacji innych zajęć

programowych – w grę wchodzą różne stroje i inne rekwizyty do zabaw, lalki,

kukiełki, opracowanie dekoracji scenicznej i jej wykonanie, sprzęt do prostych gier

itd.

Zdajemy sobie wszyscy sprawę z prostego faktu, że najbardziej nawet ambitne plany

i najzdolniejsi technicznie uczestnicy zrobią w zakresie prac praktyczno-technicznych

niewiele, jeśli placówka nie będzie posiadała na swoim wyposażeniu chociaż

minimalnego zestawu prostych narzędzi, dzięki którym plany mogą stać się realne.

Nie będziemy wymieniać narzędzi, które w takim zestawie powinny się znaleźć,

bowiem rzeczywistość i tak zweryfikuje nasze zamierzenia. Powiedzmy zatem tyle, że

będziemy starać się realizować tym bardziej ciekawe i śmiałe pomysły w zakresie

majsterkowania, na ile pozwoli nam zaopatrzenie w sprzęt.

POPULARYZOWANIE WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI TECHNICZNYCH

Ta forma prowadzenia zajęć praktyczno-technicznych w placówkach wypoczynku ma

nieco inny charakter od omówionego wyżej majsterkowania. Samo określenie ma w

sobie inny sens i inne w związku z tym będą sposoby realizowania naszych zamierzeń

w tej właśnie formie. Zaliczymy do nich:

• wycieczki mające w programie zwiedzanie nowoczesnych zakładów pracy,

pokazywanie i objaśnianie sposobu funkcjonowania linii technologicznych oraz

wystawy gotowych wyrobów. Adresatem tej formy zajęć będzie oczywiście

młodzież starsza, dla niej będzie to nie tylko zwyczajne zwiedzanie, ale możliwość

poznania nowości z jednoczesną konfrontacją dotyczącą własnej wiedzy. Dzieci

młodsze w takich wycieczkach nie powinny uczestniczyć, ponieważ ich poziom

wiedzy ogólnej może spowodować rodzaj frustracji polegającej na rozumowaniu

typu „dlaczego ja tego nie rozumiem?”, dla innej części dzieci niezainteresowanej

w najmniejszym stopniu zakładem i jego cyklem produkcyjnym, będzie to

„stracony” czas – będą się bowiem po prostu nudzić,

• spotkania z ludźmi obcującymi z techniką w swojej pracy zawodowej –

inżynierami, elektronikami, informatykami ale również rzemieślnikami. Tutaj

podobnie jak przy zwiedzaniu zakładów pracy, proponujemy takie spotkania

młodzieży starszej. Spotkanie takie, oprócz przekazanej informacji na temat

zawodu i rodzaju wykonywanej pracy, pozytywnie prowokuje do zadawania

różnych, często zaskakujących pytań – może to oznaczać jedynie to, że temat jest

trafiony, że młodzież biorąca udział w takim spotkaniu jest tematyką

zainteresowana a zadawane pytania nie są fantazją lecz konsekwencją sumy

własnej wiedzy z nowo nabytą podczas spotkania,

• konkursy, zgaduj-zgadule, quizy na temat wynalazków technicznych oraz

obserwowanym przez uczestników postępie w tym zakresie. Tutaj możemy

swobodnie wciągnąć w taką zabawę praktycznie wszystkich uczestników placówki,

bez względu na wiek czy płeć. Jedynym warunkiem, koniecznym do prawidłowej i

dającej dzieciom satysfakcję realizacji takich zajęć jest odpowiednio dobrany

zestaw pytań, zadań czy konkursów. Musimy tak dobrać pytania czy zadania, aby

odpowiadały one możliwościom rozwojowym dziecka, kierując się prostą zasadą,

że im dzieci uczestniczące w zabawie są młodsze – tym stawiane im zadania

muszą być łatwiejsze (nie możemy 8-latkom zadawać pytań typu „Kto i w którym

roku wynalazł żarówkę?”),

• techniczne tory przeszkód – są to formy zajęć, w których umiejętności techniczne

i wiedza uczestników jest sprawdzana na specjalnie wyznaczonym odcinku

(podobnie jak przy grach terenowych), na którym znajduje się kilka lub

kilkanaście punktów kontrolnych i na każdym z nich należy wykonać określone

zadanie. Prawidłowość i czas wykonania poszczególnych zadań ocenia zespół

sędziowski przy każdym punkcie kontrolnym i wpisuje swoją ocenę do karty

uczestnika (jeśli tor jest przeprowadzany indywidualnie) lub zespołu (gdy

uczestniczy w tym torze jednocześnie cała grupa). Zadania w poszczególnych

punktach kontrolnych powinny być dostosowane do wieku uczestników

Przykład technicznego toru przeszkód

START

ROWER - zadanie: założyć koło do roweru i jechać nim do kolejnych

punktów toru przeszkód (oceniamy czas i poprawność

założenia koła punktując to zadanie np. w skali od 1 do 10

pkt)

MŁOTEK – zadanie: wbić w deskę gwóźdź (np. 4-calowy)

uderzając młotkiem dwukrotnie (ocena – 5 pkt,

każde następne uderzenie 1 pkt mniej)

MIKROFON – zadanie: włącz mikrofon i

podaj przez głośnik hasło:

.....................................

(ocena od 1 – 5 pkt)

PIŁKA I DRZEWO – zadanie:

utnij krążek (polano o jednakowej grubości

dla wszystkich, ocena zależna od czasu – od

1 do 5 pkt)

MAGNETOFON – zadanie: włóż kasetę i włącz muzykę (ocena zależna od

czasu – od 1 do 5 pkt)

KUCHNIA POLOWA – zadanie: z leżących

elementów zbuduj kuchnię

polową (oceniamy czas i

funkcjonalność zbudowanej

kuchni, punkty od 1 do 10)

LATARKA - zadanie: zamontuj

baterię i zasygnalizuj koniec

jazdy (ocena od 1 do 5 pkt)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: