LP.
PROBLEM PIELĘGNACYJNY
CEL DZIAŁANIA
DZIAŁANIA ZAPLANOWANE
DZIAŁĄNIA ZREALIZOWANE
OCENA DZIAŁANIA
1.
Lęk przed utratą życia, spowodowany obecnym stanem zdrowia i występującymi objawami
Zminimalizowanie poziomu lęku
· Wyjaśnienie przyczyn, które ten stan spowodowały – rozmowa z chorym
· Zapewnienie kontaktu z rodziną
· Podawanie leków uspakajających na zlecenie lekarza
· rozmowa z lekarzem
· Udostępniono kontakt z rodziną
· Podano leki według zlecenia
· Niepokój zmniejszył się chory zasnął
2.
Chory niespokojny, pobudzony psycho - ruchowo
Zapewnienie bezpieczeństwa
· założenie barierek zabezpieczających
· zabezpieczenie aparatury monitorującej przed uszkodzeniem
· Zabezpieczenie wkłuć dożylnych przed usunięciem
· Założono barierki ochronne zapewniające bezpieczeństwo pacjentowi
· Przewody od monitoru zabezpieczono pidżamą
· Wkłucia dożylne zabezpieczono bandażami
Zabezpieczono pacjenta przed uszkodzeniem
3.
Dyskomfort spowodowany silnym bólem z powodu jednostki chorobowej
Zmniejszenie odczuwania bólu
· Podawanie leków przeciwbólowych na zlecenie lekarza
· Podawano leki przeciwbólowe na zlecenie lekarza
Chory spokojniejszy, ból zmniejszył się, chory zasnął
4.
Okresowo utrudnione oddychanie
Polepszenie jakości oddychania
· Polepszenie utlenowania przy pomocy maski tlenowej
· Ułożenie w pozycji półwysokiej
· Ograniczenie mówienia
· Monitorowanie wysycenia tlenu we krwi
· Podawanie tlenu przez maskę według zlecenia lekarza
· Pozycja półwysoka, najbardziej komfortowa dla pacjenta
· Rozmowa z rodziną na temat stanu pacjenta – prośba o uniknięcie niepotrzebnych rozmów
· Pacjent kontrolowany na stałe poprzez podłączenie do pulsoksymetru
5.
Skrępowanie związane z koniecznością założenia cewnika do pęcherza moczowego
Zminimalizowanie dyskomfortu
· Wyjaśnienie celu założenia cewnika
· Zakładanie cewnika w warunkach intymnych
· Przeprowadzono rozmowę na temat celowości założenia cewnika do pęcherza moczowego
· Cewnik założono po uprzednim zainstalowaniu parawanów ochronnych
Dyskomfort minął
6.
Lęk przed aparaturą, która dla pacjenta jest synonimem powagi sytuacji
Zmniejszanie lęku
· Wyjaśnienie konieczności całodobowego monitoringu oraz wydobywających się sygnałów i zapisu
· Przeprowadzono rozmowę na temat zasadności stosowania ciągłego monitoringu
· Wyjaśniono pacjentowi rodzaje dźwięków mogących pojawić się w aparaturze
Lęk minął
Chory lat 62 przyjęty do oddziału wewnętrznego na salę intensywnego nadzoru kardiologicznego z powodu zawału mięśnia sercowego.
Doba zerowa.
Stan ogólny ciężki. Powłoki skórne blade, spocone. Pacjent silnie odczuwa zimno. Chory zgłasza ostry, duszący ból w klatce piersiowej promieniujący do prawej łopatki, prawej ręki i barku oraz do żuchwy. Oddech płytki, szybki. RR 100/50mmHg, tętno 115/min. Chory chwilami niespokojny, pobudzony. . Podłączono do aparatury monitorującej pracę serca oraz do pulsoksymetru. Podano tlen do oddychania i zastosowano pozycję półwysoką. Zabezpieczono dojście do żyły wenflonem. Podano leki według karty zleceń oraz pobrano krew na badania podstawowe oraz dodatkowe zlecone przez lekarza. Wykonano EKG. Ze względu na stan chorego założono cewnik do pęcherza moczowego w celu kontroli diurezy. Kontrola ciśnienia tętniczego co 10 minut.
sysl