da374c6f58564971a7cfa1f5e668f2a81083_2006ogolnePL2(1).pdf

31.7.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/25

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 1083/2006

z dnia 11 lipca 2006 r.

ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,

Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie

(WE) nr 1260/1999

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

(6)

Powinna zostać określona rola instrumentów udzielają-

cych pomocy na rzecz rozwoju obszarów wiejskich,

mianowicie Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz

Rozwoju Obszarów Wiejskich, zgodnie

z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia

20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju

obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na

rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) ( 5 ), oraz

udzielających pomocy na rzecz sektoru rybołówstwa,

mianowicie Europejskiego Funduszu Rybołówstwa (EFR).

Instrumenty te powinny zostać zintegrowane

z instrumentami w ramach wspólnej polityki rolnej oraz

wspólnej polityki rybołówstwa oraz skoordynowane

z instrumentami w ramach polityki spójności.

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

w szczególności jego art. 161,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego ( 1 ),

uwzględniającopinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecz-

nego ( 2 ),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ( 3 ),

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego ( 4 ),

a także mając na uwadze, co następuje:

(7)

Fundusze udzielające pomocy w ramach polityki spój-

ności ograniczają się zatem do Europejskiego Funduszu

Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu

Społecznego (EFS) i Funduszu Spójności. Zasady mające

zastosowanie do każdego z funduszy zostaną określone

w rozporządzeniach wykonawczych przyjętych na

podstawie art. 148, 161 i 162 Traktatu.

(1)

Artykuł 158 Traktatu stanowi, że w celu wzmocnienia

jej spójności gospodarczej i społecznej Wspólnota

zmierza do zmniejszenia dysproporcji w poziomach

rozwoju różnych regionów oraz zacofania regionów lub

wysp najmniej uprzywilejowanych, w tym obszarów

wiejskich. Artykuł 159 Traktatu stawia wymóg wspie-

rania tych działań za pośrednictwem funduszy struktu-

ralnych, Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) oraz

innych istniejących instrumentów finansowych.

(8)

Na podstawie art. 55 rozporządzenia Rady (WE)

nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiają-

cego przepisy ogólne w sprawie funduszy struktural-

nych ( 6 ) Rada ma zamiar dokonać rewizji tego rozporzą-

dzenia na podstawie wniosku Komisji najpóźniej do dnia

31 grudnia 2006 r. W celu realizacji reform funduszy

proponowanych niniejszym rozporządzeniem, rozporzą-

dzenie (WE) nr 1260/99 powinno zostać uchylone.

(2)

Polityka spójności powinna przyczyniać się do wzrostu

gospodarczego, zwiększania konkurencyjności

i zatrudnienia poprzez włączenie priorytetów Wspólnoty

dotyczących trwałego rozwoju określonych na posie-

dzeniu Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23

i 24 marca 2000 r. i na posiedzeniu Rady Europejskiej

w Göteborgu w dniach 15 i 16 czerwca 2001 r.

(9)

W celu zwiększenia wartości dodanej polityki spójności

Wspólnoty działanie funduszy strukturalnych i Funduszu

Spójności powinno zostać skoncentrowane

i uproszczone, a cele określone w rozporządzeniu (WE)

nr 1260/1999 zdefiniowane ponownie odpowiednio

jako dążenie do konwergencji państw członkowskich

i regionów, konkurencyjności regionalnej i zwiększania

zatrudnienia oraz europejskiej współpracy terytorialnej.

(3)

W rozszerzonej Unii Europejskiej zwiększyłysię dyspro-

porcje gospodarcze, społeczne i terytorialne zarówno na

poziomie regionalnym, jak i krajowym. Należy zatem

zintensyfikować działania na rzecz konwergencji, konku-

rencyjności i zatrudnienia w całej Wspólnocie.

(4)

Zwiększenie liczby granic lądowych i morskich Wspól-

noty oraz poszerzenie jej terytorium oznacza, że wartość

dodana współpracy transgranicznej, transnarodowej

im ędzyregionalnej we Wspólnocie powinna zostać

zwiększona.

(10)

W ramach tych trzech celów powinny zostać uwzględ-

nione w odpowieni sposób zarówno aspekty gospo-

darcze i społeczne, jak i aspekty terytorialne.

(5)

Fundusz Spójności powinien zostać zintegrowany

z programowaniem pomocy strukturalnej w celu zapew-

nienia lepszej spójności interwencji poszczególnych

funduszy.

(11)

Regiony najbardziej oddalone powinny skorzystać ze

szczególnych środków oraz dodatkowego finansowania

w celu zniwelowania niekorzystnych skutków czyn-

ników, o których mowa w art. 299 ust. 2 Traktatu.

( 1 ) Zgoda z dnia 4 lipca 2006 r. (dotychczas nieopublikowana

w Dzienniku Urzędowym).

( 2 ) Dz.U. C 255 z 14.10.2005, str. 79.

( 3 ) Dz.U. C 231 z 20.9.2005, str. 1.

( 4 ) Dz.U. C 121 z 20.5.2005, str. 14.

( 5 ) Dz.U. L 277 z 21.10.2005, str. 1.

( 6 ) Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmie-

nione rozporządzeniem (WE) nr 173/2005 (Dz.U. L 29 z 2.2.2005,

str. 3).

L 210/26

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

31.7.2006

(12)

Problemy związane z dostępnością i oddaleniem od

dużych rynków, przed którymi stają obszary najsłabiej

zaludnione, o których mowa w Protokole nr 6 w sprawie

szczegółowych postanowień dotyczących Celu 6

w ramach Funduszy Strukturalnych w Finlandii i Szwecji

do Aktu przystąpienia z 1994 r., wymagają stosownych

działań finansowych zmierzających do zniwelowania

skutków tych trudności.

regiony objęte Celem 1 w okresie programowania

2000–2006, które nie spełniają już regionalnych kryte-

riów kwalifikowalności do celu Konwergencja i które

korzystają zatem ze wsparcia przejściowego, jak również

wszystkie inne regiony Wspólnoty.

(19)

Cel Europejska współpraca terytorialna ma obejmować

regiony położone przy granicach lądowych lub

morskich, obszary współpracy transnarodowej zdefinio-

wane w związku z działaniami popierającymi zintegro-

wany rozwój terytorialny i wspieranie współpracy

międzyregionalnej oraz wymianę doświadczeń.

(13)

Biorąc pod uwagę znaczenie zrównoważonego rozwoju

obszarów miejskich oraz wkład miast, w szczególności

miast średniej wielkości, w rozwój regionalny, powinno

uwzględnić się je w większym stopniu poprzez zwięk-

szenie ich roli w programowaniu działań popierających

regenerację obszarów miejskich.

(20)

Poprawa i uproszczenie współpracy wzdłuż granic

zewnętrznych Wspólnoty pociąga za sobą korzystanie

z instrumentów wspólnotowej pomocy zewnętrznej,

w szczególności z Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa

i Partnerstwa oraz z Instrumentu Pomocy Przedakce-

syjnej ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE)

nr 1085/2006 ( 2 ).

(14)

Fundusze powinny podejmować szczególne

i uzupełniające działania wykraczające poza działalność

EFRROW oraz EFR w celu popierania dywersyfikacji

gospodarczej obszarów wiejskich i obszarów zależnych

od rybołówstwa.

(15)

Działania na rzecz obszarów znajdujących się

w niekorzystnym położeniu ze względu na warunki

przyrodnicze, tzn. określonych wysp, obszarów górskich

i obszarów o niskiej gęstości zaludnienia, a także niektó-

rych obszarów nadgranicznych Wspólnoty po jej rozsze-

rzeniu, powinny zostać wzmocnione w celu umożli-

wienia im pokonywania szczególnych trudności rozwo-

jowych.

(21)

Wkład EFRR w taką współpracę wzdłuż granic

zewnętrznych Wspólnoty wspomaga skorygowanie

podstawowych przejawów nierównowagi regionalnej we

Wspólnocie, wzmacniając w ten sposób jej spójność

gospodarczą i społeczną.

(22)

Działalność funduszy oraz operacje, które pomagają one

sfinansować, powinny być spójne z innymi politykami

Wspólnoty oraz przestrzegać prawodawstwa Wspólnoty.

(16)

Powinny zostać ustanowine obiektywne kryteria wyzna-

czania kwalifikowalnych regionów i obszarów. W tym

celu identyfikacja regionów i obszarów priorytetowych

na poziomie Wspólnoty powinna być oparta na

wspólnym systemie klasyfikacji regionów ustanowionym

rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Euro-

pejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie usta-

lenia wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do

celów statystycznych (NUTS) ( 1 ).

(23)

Działania Wspólnoty powinny uzupełniać działania

państw członkowskich lub dążyć do ich wspierania. Part-

nerstwo powinno być wzmacniane poprzez ustalenia

dotyczące udziału żnego rodzaju partnerów,

w szczególności władz regionalnych i lokalnych,

zpełnym poszanowaniem porządku instytucjonalnego

państw członkowskich.

(17)

Cel Konwergencja ma obejmować państwa członkowskie

i regiony opóźnione w rozwoju. Regionami, na których

koncentruje się cel Konwergencja, są regiony, w których

produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca mierzony

parytetem siły nabywczej wynosi mniej niż 75 % śred-

niej wspólnotowej. Regiony poszkodowane przez efekt

statystyczny związany z obniżeniem średniej wspólno-

towej po rozszerzeniu Unii Europejskiej mają z tego

powodu korzystać ze znacznego wsparcia przejściowego

w celu zakończenia procesu ich konwergencji. Udzie-

lanie tej pomocy ma zakończyć się w 2013 r. i nie być

przedłużone o kolejny okres przejściowy. Państwa człon-

kowskie, na których koncentruje się cel Konwergencja,

w których dochód narodowy brutto (DNB) na miesz-

kańca jest niższy niż 90 % średniej wspólnotowej, mają

korzystać z pomocy w ramach Funduszu Spójności.

(24)

Wieloletnie programowanie powinno być ukierunko-

wane na osiąganie celów funduszy poprzez zapewnienie

dostępności niezbędnych zasobów finansowych oraz

spójności i ciągłości wspólnych działań Wspólnoty

ipaństw członkowskich.

(25)

W związku z tym, że cele Konwergencja, Konkurencyj-

ność regionalna i zatrudnienie oraz Europejska współ-

praca terytorialna nie mogą być osiągnięte w sposób

wystarczający przez państwa członkowskie z powodu

skali dysproporcji i ograniczonych zasobów finansowych

państw członkowskich oraz regionów kwalifikowalnych

w ramach celu Konwergencja, a mogą zatem być one

osiągnięte w lepszy sposób na poziomie Wspólnoty

poprzez wieloletnie gwarancje finansowania przez

Wspólnotę, co umożliwi koncentrację polityki spójności

na priorytetach Wspólnoty, Wspólnota może przyj-

mować rodki zgodnie z zasadą pomocniczości

określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą propor-

cjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporzą-

dzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiąg-

nięcia tych celów.

(18)

Cel Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie ma obej-

mować terytorium Wspólnoty poza obszarem objętym

celem Konwergencja. Kwalifikowalnymi regionami są

( 1 ) Dz.U. L 154 z 21.6.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione

rozporządzeniem (WE) nr 1888/2005 (Dz.U. L 309 z 25.11.2005,

str. 11).

( 2 ) Patrz: str. 82 niniejszego Dziennika Urzędowego.

31.7.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/27

(26)

Właściwe jest ustalenie mierzalnych celów dla państw

członkowskich Unii Europejskiej wchodzących w jej

skład przed dniem 1 maja 2004 r., do których osiąg-

nięcia mają zmierzać poprzez wydatki w ramach celów

Konwergencja i Konkurencyjność regionalna

i zatrudnienie, mając na uwadze promowanie konkuren-

cyjności i tworzenie nowych miejsc pracy. Niezbędne

jest określenie odpowiednich metod służących pomia-

rowi i składaniu sprawozdań z realizacji tych celów.

podejmowanie wysiłku na rzecz celu Konkurencyjność

regionalna i zatrudnienie dla zwiększenia konkurencyj-

ności i zatrudnienia na pozostałych obszarach Wspól-

noty powinno być utrzymane, a zasoby przeznaczone

na cel Europejska współpraca terytorialna powinny

zostać zwiększone, mając na względzie jego szczególną

wartość dodaną.

(33)

Roczna alokacja środków dla państwa członkowskiego

w ramach funduszy powinna być ograniczona do pułapu

ustalonego w odniesieniu do jego zdolności absorpcyj-

nych.

(27)

Właściwe jest, aby interwencja funduszy strukturalnych

i Funduszu Spójności w większym stopniu realizowała

zasady pomocniczości i proporcjonalności.

(28)

Zgodnie z art. 274 Traktatu, w kontekście podziału

zarządzania, powinny zostać określone warunki umożli-

wiające Komisji wykonywanie jej obowiązków związa-

nych z wykonywaniem budżetu ogólnego Unii Europej-

skiej oraz powinno zostać sprecyzowane zobowiązanie

do współpracy z państwami członkowskimi. Zastoso-

wanie tych warunków powinno umożliwić Komisji

upewnienie się, żepaństwa członkowskie korzystają

z funduszy w sposób zgodny z prawem i prawidłowy

oraz zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami

w rozumieniu rozporządzenia finansowego.

(34)

3% środków z funduszy strukturalnych alokowanych

dla państw członkowskich w ramach celów Konwer-

gencja oraz Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie

może zostać umieszczonych w krajowej rezerwie dla

wynagradzania za wykonanie.

(35)

Środki dostępne w ramach funduszy powinny być indek-

sowane do celów programowania na podstawie stawki

ryczałtowej.

(36)

W celu wzmocnienia strategicznego charakteru

i popierania przejrzystości polityki spójności poprzez

zintegrowanie z priorytetami Wspólnoty Rada, na

wniosek Komisji, powinna przyjąć wytyczne strate-

giczne. Rada powinna analizować wdrożenie tych

wytycznych przez państwa członkowskie w oparciu

o sprawozdawczość strategiczną Komisji.

(29)

W celu zapewnienia rzeczywistego wpływu na gospo-

darkę wkład funduszy strukturalnych nie powinien zastę-

pować wydatków publicznych państw członkowskich na

podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia. Wery-

fikacja, poprzez partnerstwo, zasady dodatkowości,

powinna koncentrować się na regionach objętych celem

Konwergencja ze względu na wielkość alokowanych im

zasobów finansowych i może prowadzić do korekty

finansowej jeżeli zasada dodatkowości nie jest przestrze-

gana.

(37)

Na podstawie wytycznych strategicznych przyjętych

przez Radę właściwe jest, aby każde państwo członkow-

skie przygotowało, we współpracy z Komisją, krajowy

dokument referencyjny na temat własnej strategii

rozwoju, który powinien stanowić ramy dla przygotowy-

wania programów operacyjnych. Na podstawie strategii

krajowej Komisja powinna przyjmować do wiadomości

krajowe strategiczne ramy odniesienia i podejmować

decyzję w sprawie niektórych ich elementów.

(30)

W kontekście podejmowanych przez nią wysiłków na

rzecz osiągnięcia spójności gospodarczej i społecznej

Wspólnota stawia jako swoje cele, na wszystkich etapach

wdrażania funduszy, zniesienie nierówności oraz wspie-

ranie równości mężczyzn i kobiet zapisanych w art. 2 i 3

Traktatu, jak również zwalczanie dyskryminacji ze

względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię

lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orien-

tację seksualną.

(38)

Programowanie i zarządzanie funduszami strukturalnymi

powinny zostać uproszczone, uwzględniając ich specy-

ficzne cechy, poprzez zapewnienie finansowania

programów operacyjnych ze środków EFRR albo EFS,

przy czym każdy z tych funduszy może finansować

w sposób komplementarny i ograniczony działania

objęte zakresem drugiego z funduszy.

(31)

Komisja powinna ustalić indykatywny podział roczny

dostępnych środków finansowych przy zastosowaniu

obiektywnej i przejrzystej metody, uwzględniając

wniosek Komisji, konkluzje z posiedzenia Rady Europej-

skiej w dniach 15. i 16. grudnia 2005 r. oraz Porozu-

mienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r.

pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją

w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego

zarządzania finansami ( 1 ), mając na uwadze osiągnięcie

znacznej koncentracji w regionach opóźnionych

w rozwoju, w tym regionach otrzymujących wsparcie

przejściowe z powodu efektu statystycznego.

(39)

W celu zwiększenia komplementarności i uproszczenia

wykonywania pomoc z Funduszu Spójności i EFRR

powinna być wspólnie programowana w przypadku

programów operacyjnych w dziedzinie transportu

i środowiska, a jej zasięg geograficzny powinien obej-

mować cały kraj.

(40)

Programowanie powinno zapewniać wzajemną koordy-

nację zarówno między funduszami, jak i między fundu-

szami a innymi istniejącymi instrumentami finansowymi,

EBI i Europejskim Funduszem Inwestycyjnym (EFI). Taka

koordynacja powinna obejmować również przygotowy-

wanie złożonych planów finansowych i partnerstwa

publiczno-prywatne.

(32)

Koncentracja finansowa na celu Konwergencja powinna

zostać zwiększona z powodu większych dysproporcji

występujących w ramach rozszerzonej Unii Europejskiej,

( 1 ) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.

L 210/28

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

31.7.2006

(41)

Właściwe jest zapewnienie lepszego dostępu do finanso-

wania i innowacyjnych technik inżynierii finansowej

przede wszystkim dla mikroprzedsiębiorstw, małych

i średnich przedsiębiorstw oraz do celów inwestowania

w partnerstwa publiczno-prywatne i inne projekty objęte

zintegrowanym planem zrównoważonego rozwoju

obszarów miejskich. W drodze przyznania zamówień

publicznych państwa członkowskie mogą podjąć decyzję

o utworzeniu funduszu powierniczego zgodnie z prawem

zamówień publicznych, w tym wszelkimi odstępstwami

przewidzianymi prawem krajowym zgodnymi z prawem

wspólnotowym. W innych przypadkach, gdy państwa

członkowskie są przekonane, że prawo zamówień

publicznych nie ma zastosowania, definicja zadań EFI

i EBI uzasadnia przyznanie im przez państwa członkow-

skie dotacji, to jest bezpośredniego wkładu finansowego

z programów operacyjnych w formie darowizny. Na

takich samych warunkach prawo krajowe może przewi-

dzieć możliwość przyznania dotacji innym instytucjom

finansowym bez zaproszenia do składania wniosków.

(48)

Należy przyjąć odrębne uzgodnienia do realizacji celu

Europejska współpraca terytorialna finansowanego

z EFRR.

(49)

Komisja powinna mieć możliwość zatwierdzenia dużych

projektów zawartych w programach operacyjnych,

w razie potrzeby w porozumieniu z EBI, w celu przepro-

wadzenia oceny ich celu i oddziaływania, a także uzgod-

nień odnoszących się do planowanego wykorzystania

zasobów Wspólnoty.

(50)

Użyteczne jest określenie rodzajów działań, które

fundusze powinny wspierać w ramach pomocy tech-

nicznej.

(51)

Zachodzi potrzeba zapewnienia, aby na pomoc

państwom członkowskim w przygotowywaniu i ocenie

projektów przeznaczone były wystarczające zasoby. EBI

odgrywa rolę w zapewnianiu takiej pomocy, w związku

z czym Komisja mogłaby przyznać mu dotację na ten

cel.

(42)

Dokonując oceny dużych projektów w zakresie inwes-

tycji produkcyjnych, Komisja powinna dysponować

wszelkimi informacjami niezbędnymi do stwierdzenia,

czy wkład finansowy funduszy nie powoduje znacznego

ubytku liczby miejsc pracy w istniejących ośrodkach na

terytorium Unii Europejskiej, w celu zapewnienia, że

finansowanie wspólnotowe nie przyczynia się do prze-

noszenia miejsc pracy na terytorium Unii Europejskiej.

(52)

Podobnie właściwe jest określenie, że Komisja mogłaby

przyznać EFI dotację w celu przeprowadzenia oceny

potrzeb innowacyjnych instrumentów inżynierii finan-

sowej dostępnych dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych

i średnich przedsiębiorstw.

(43)

Okres programowania ma obejmować pojedynczy okres

siedmiu lat, w celu zachowania uproszczonego systemu

zarządzania określonego w rozporządzeniu (WE)

nr 1260/1999.

(53)

Z tych samych powodów Komisja mogłaby przydzielić

EBI i EFI dotację w celu podjęcia działań związanych

z udzielaniem pomocy technicznej w dziedzinie zrówno-

ważonego rozwoju obszarów miejskich lub wsparcia

działań restrukturyzacyjnych na rzecz trwałej działal-

ności gospodarczej w regionach znacząco dotkniętych

kryzysem gospodarczym.

(44)

Państwa członkowskie i instytucje zarządzające mogą

opracować w ramach programów operacyjnych współfi-

nansowanych z EFRR uzgodnienia dotyczące współpracy

międzyregionalnej i mogą uwzględnić cechy szczególne

obszarów znajdujących się w niekorzystnym położeniu

ze względu na warunki przyrodnicze.

(54)

Skuteczność pomocy z funduszy zależy także od stoso-

wania rzetelnej oceny w programowaniu

i monitorowaniu. Obowiązki państw członkowskich

i Komisji w tym zakresie powinny zostać określone.

(45)

W celu zaspokojenia potrzeby uproszczenia

i decentralizacji programowanie i zarządzanie finansowe

powinno być prowadzone jedynie na poziomie

programów operacyjnych i osi priorytetowych; powinno

zrezygnować się ze wspólnotowych ram wsparcia

(55)

W ramach własnej krajowej puli środków przeznaczo-

nych na cele Konwergencja i Konkurencyjność regio-

nalna i zatrudnienie państwa członkowskie mogą prze-

widzieć niewielką rezerwę na wypadek konieczności

szybkiej reakcji na nieoczekiwane wstrząsy sektorowe

lub lokalne wynikające z restrukturyzacji społeczno-

gospodarczej lub skutków umów handlowych.

uzupełnienia

programu,

których

mowa

w rozporządzeniu (WE) nr 1260/1999.

(46)

Państwa członkowskie, regiony i instytucje zarządzające

mogą dokonać, w ramach programów operacyjnych

współfinansowanych przez EFRR na mocy celów

Konwergencja i Konkurencyjność regionalna

i zatrudnienie, subdelegacji na rzecz władz miejskich

w odniesieniu do priorytetów dotyczących regeneracji

miast.

(56)

Właściwe jest określenie, jakie wydatki w państwie

członkowskim można uznać za wydatki publiczne do

celów obliczenia całkowitego krajowego wkładu publicz-

nego do danego programu operacyjnego; w tym celu

właściwe jest odwołanie się do wkładu „podmiotów

prawa publicznego” w rozumieniu wspólnotowych

dyrektyw w sprawie zamówień publicznych, gdyż jed-

nostki takie obejmują kilka rodzajów publicznych lub

prywatnych podmiotów ustanowionych w konkretnym

celu zaspokojenia potrzeb w interesie ogólnym, niemają-

cych charakteru przemysłowego ani handlowego i które

są kontrolowane przez państwo lub władze regionalne

i lokalne.

(47)

Dodatkowa alokacja dla skompensowania dodatkowych

kosztów ponoszonych przez regiony najbardziej odda-

lone powinna zostać włączona do programów operacyj-

nych finansowanych z EFRR w tych regionach.

31.7.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/29

(57)

Konieczne jest określenie elementów mających wpływ

na ustalanie wkładu funduszy do programów operacyj-

nych, w szczególności zwiększenie efektu mnożniko-

wego zasobów Wspólnoty. Właściwe jest również usta-

nowienie maksymalnych pułapów, których wkłady

funduszy nie mogą przekraczać, w zależności od rodzaju

funduszu i celu.

i sprecyzowanie zakresu jej obowiązków, jak również

funkcji instytucji audytowej. Konieczne jest również

zagwarantowanie jednolitych standardów jakości

dotyczących poświadczania wydatków i wniosków

opłatność przed ich przesłaniem Komisji. Niezbędne jest

sprecyzowanie charakteru i jakości informacji, na

których oparto takie wnioski, i określenie w tym celu

funkcji instytucji certyfikującej.

(58)

Konieczne jest również zdefiniowanie pojęcia projektu

generującego dochody oraz określenie wspólnotowych

zasad i przepisów niezbędnych do obliczania wkładu

funduszy; dla niektórych inwestycji oszacowanie

dochodów z wyprzedzeniem jest obiektywnie niemoż-

liwe, konieczne jest zatem określenie metodologii w celu

zapewnienia, że dochody te zostaną wyłączone

z finansowania publicznego.

(64)

Monitorowanie programów operacyjnych jest konieczne

dla zapewnienia jakości ich realizacji. W tym celu

powinny zostać utworzone komitety monitorujące

i określony zakres ich obowiązków, wraz z informacjami,

które należy przekazywać Komisji, oraz ramami analizy

tych informacji. W celu usprawnienia wymiany infor-

macji na temat realizacji programów operacyjnych

powinna zostać ustanowiona zasada wymiany danych

drogą elektroniczną.

(59)

Powinna zostać określona początkowa i końcowa data

kwalifikowalności wydatków, tak aby zapewnić jednolitą

i sprawiedliwą zasadę mającą zastosowanie do wdrażania

funduszy w całej Wspólnocie. W celu ułatwienia reali-

zację programów operacyjnych właściwe jest ustalenie,

że początkowa data kwalifikowalności wydatków może

być wcześniejsza niż dzień 1 stycznia 2007 r., jeżeli

dane państwo członkowskie przedłoży program opera-

cyjny przed tą datą.

(65)

Zgodnie z zasadami pomocniczości i proporcjonalności

za sposoby i kontrolę wykorzystania środków powinny

odpowiadać w pierwszym rzędzie państwa członkow-

skie.

(60)

Zgodnie z zasadą pomocniczości i z zastrzeżeniem

wyjątków przewidzianych w rozporządzeniu (WE)

nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu

Rozwoju Regionalnego ( 1 ), rozporządzeniu (WE)

nr 1081/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu

Społecznego ( 2 ) i rozporządzeniu (WE) nr 1084/2006

Rady z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającym Fundusz

Spójności ( 3 ), powinny istnieć krajowe zasady kwalifiko-

walności wydatków.

(66)

Powinno się określić zobowiązania państw członkow-

skich odnośnie do systemów zarządzania i kontroli,

poświadczania wydatków oraz zapobiegania, wykry-

wania i korygowania nieprawidłowości i naruszeń prawa

Wspólnoty, w celu zagwarantowania wydajnej

i prawidłowej realizacji programów operacyjnych.

W szczególności w odniesieniu do zarządzania i kontroli

konieczne jest ustanowienie procedur, zgodnie z którymi

państwa członkowskie udzielają gwarancji, że systemy

zostały ustanowione i działają w sposób zadowalający.

(61)

W celu zapewnienia skuteczności, sprawiedliwości

i zrównoważonego oddziaływania interwencji funduszy

powinny istnieć przepisy gwarantujące trwałość inwes-

tycji w działalność gospodarczą i pozwalające unikać

wykorzystania funduszy do osiągania nienależnych

korzyści. Konieczne jest zapewnienie, że inwestycje

korzystające z pomocy z funduszy mogą być amortyzo-

wane w wystarczająco długim okresie.

(67)

Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji w zakresie

kontroli finansowej, współpraca w tej dziedzinie między

państwami członkowskimi a Komisją powinna zostać

poszerzona oraz powinny zostać ustalone kryteria, które

pozwolą Komisji określić poziom gwarancji, które może

otrzymać ze strony krajowych organów audytowych

w kontekście przyjętej przez nią strategii kontroli

systemów krajowych.

(62)

Państwa członkowskie powinny przyjąć odpowiednie

środki gwarantujące właściwe funkcjonowanie ich

systemów zarządzania i kontroli. W tym celu konieczne

jest ustanowienie ogólnych zasad i niezbędnych funkcji,

które mają spełniać systemy kontroli wszystkich

programów operacyjnych, na podstawie całości prawa

wspólnotowego obowiązującego w okresie programo-

wania 2000–2006.

(68)

Zakres i intensywność kontroli prowadzonych przez

Wspólnotę powinny być proporcjonalne do wielkości jej

wkładu. W przypadku gdy państwo członkowskie jest

głównym źródłem finansowania programu, właściwe jest

przyznanie temu państwu członkowskiemu możliwości

zorganizowania pewnych elementów systemu kontroli

zgodnie z zasadami krajowymi. W tych samych okolicz-

nościach konieczne jest ustalenie, że Komisja dokonuje

zróżnicowania środków, za pomocą których państwo

członkowskie powinno wypełniać funkcje poświadczania

wydatków i weryfikacji systemu zarządzania i kontroli,

oraz określenie warunków, w jakich Komisja jest upraw-

niona do ograniczenia własnego audytu i oparcia się na

gwarancjach przekazanych przez organy krajowe.

(63)

Konieczne jest zatem wyznaczenie jednej instytucji

zarządzającej dla każdego programu operacyjnego

( 1 ) Patrz: str. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.

( 2 ) Patrz: str. 12 niniejszego Dziennika Urzędowego.

( 3 ) Patrz: str. 79 niniejszego Dziennika Urzędowego.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: