CHÓD

1.       seria rytmicznych, zmiennych ruchów kończyn i tułowia powodujących w rezultacie przesunięcie się do przodu środka ciężkości człowieka

2.       rytmiczne gubienie i odzyskiwanie równowagi w zmieniających się na przemian fazach podporu i przenoszenia

Cykl chodu:

-          czynności i ruchy wykonywane przez idącego pomiędzy kontaktem pięty z podłożem jednej z kończyn i powtórnym jaj zetknięciem się z podłożem

-          podczas jednego cyklu chodu każda z kończyn dolnych przechodzi przez jedną fazę podporu i przenoszenia kończyny

Fazy chodu:

·         faza podporu

-          podczas przeciętnie szybkiego chodu faza podporu jednej kończyny dolnej zajmuje około 60% czasu cyklu chodu

-          rozpoczyna się w momencie zetknięcia się pięty z podłożem, a kończy w chwili oderwania palucha

-          składa się z pięciu podfaz (w odniesieniu do stopy):

1.       kontakt pięty z podłożem

2.       „stopa płasko” – cała powierzchnia stopy przylega do podłoża

3.       pełne obciążenie – podpór właściwy (środek masy ciała znajduje się nad środkiem geometrycznym powierzchni styku stopy z podłożem)

4.       oderwanie pięty od podłoża – przetaczanie stopy (propulsja)

5.       oderwanie palucha - odbicie

·         faza przenoszenia

-          podczas przeciętnie szybkiego chodu faza przenoszenia jednej kończyny dolnej zajmuje około 40% czasu cyklu chodu

-          rozpoczyna się w momencie oderwania od podłoża palucha, a kończy w chwili zetknięcia pięty tej samej kończyny z podłożem

-          składa się z trzech podfaz:

1.       przyspieszenie

-          rozpoczyna się w momencie gdy paluch kończyny dolnej zakrocznej odrywa się od podłoża i noga zakroczna goni tułów, a kończy w chwili gdy kończyna ta znajdzie się pod środkiem ciała 

2.       przenoszenie właściwe

-          sytuacja , w której oś poprzeczna stawu skokowo – goleniowego znajduje się w płaszczyźnie czołowej głównej ciała

-          w tym momencie przenoszona kończyna jest potrójnie zgięta (w stawie skokowym, kolanowym, biodrowym)

3.       hamowanie

-          po wyprzedzeniu tułowia przez kończynę dolną zakroczna następuje zwolnienie tempa ruchu kończyny ku przodowi i przygotowanie jej do kontaktu z podłożem

·         faza podwójnego podparcia

-          sytuacja w której paluch nogi zakrocznej jeszcze się nie oderwał od podłoża a pięta nogi wykrocznej już się oparła

-          czas trwania fazy podwójnego podparcia jest zależny od szybkości chodu

-          im jest ona większa tym faza ta jest krótsza

-          podczas biegu faza podwójnego podparcia nie występuje – zastąpiona jest fazą lotu

 CHÓD - ANALIZA DYNAMICZNA

-          określa wielkość siły mięśni, która jest potrzebna w trakcie prawidłowego chodu

-          na idącego człowieka działają dwa rodzaje sił:

1.       zewnętrzne

-          siła grawitacji, reakcja podłoża

-          na ogół działają zgięciowo

2.       wewnętrzne

-          pracujące mięśnie (utrzymanie prawidłowej postawy, stabilizacja stawów, hamowanie lub przyspieszanie poszczególnych części kończyn i tułowia)

 Ø       Największą aktywność podczas chodu wykazują:

-          mm. stabilizujące tułów

-          mm. odpowiedzialne za stabilizacje miednicy

·         faza podporu:

-          prostownik grzbietu strony przeciwnej

-          mm. czworoboczny lędźwi strony przeciwnej

-          mm. pośladkowy średni

-          mm. przywodziciel wielki

·         faza przenoszenia

-          mm. grupy strzałkowej (zabezpieczenie przed supinacją)

-        ...