Napoleon Bonaparte
DOJŚCIE NAPOLEONA DO WŁADZY:
Pod naporem wojsk Napoleona dyrektoriat i parlament złożyli władzę. Rządy w kraju przejęło 3 konsulów. Została uchwalona konstytucja roku 8 (1799), zakładała ona:
pierwszy konsul miał pełną władzę wykonawczą i inicjatywę ustawodawczej; zachowano prawo wyborcze żeby stworzyć pozory demokracji. Napoleon dążył do władzy despotycznej.
POZYSKANIE WARSTW SPOŁECZNYCH:
1. Ogłosił amnestię dla monarchistów będących na emigracji.
2. Zawarł konkordat z kościołem = przychylność papiestwa.
3. Burżuazja i chłopi zapewnił nietykalność majątkową.
4. Dbał o przemysł krajowy (wprowadzał cła na obce rzeczy).
5. Stworzył nowy system administracyjny (departament - prefekci; okręgi - podprefekci; gminy - merowie).
6. Powołał potężną policję - na czele z Joseph Fouche.
7. Wprowadził Kodeks Napoleoński w 1801 r. zapewniający wolność i równość obywateli.
8. Reformy szkolnictwa min. jednolity program nauczania.
TRAKTAT W TYLŻY (1807):
Zawarto sojusz Francji i Rosji i utworzono Księstwo Wrszawskie.
Z jego terytoriów, po klęsce Napoleona, na kongresie wiedeńskim w 1815 utworzono autonomiczne Królestwo Polskie, Wielkie Księstwo Poznańskie (które przyłączono do Prus) oraz względnie autonomiczne Wolne Miasto Kraków (tzw. Rzeczpospolita Krakowska).
PRZECIWKO NAPOEONOWI - KOALICJA
Brali w niej udział car Aleksander I i cesarz Austrii FranciszekII.
W 1805 Napoleon pod Austerlitz pokonał koalicję zapewniając:
1. Upadek Rzeszy Niemieckiej - powstał Związek Reński zależny od Francji.
2. Franciszek II zrzekł się prawa do Niemiec i ziem włoskich.
W 1806 do IV koalicji przystępują Prusy, które były zaniepokojone utworzeniem w zach. Niemczech sprzymierzonego z Napoleonem Związku Reńskiego oraz Saksonia.
Związek Reński - związek państewek płd. i zach. Niemiec utworzony w 1806 pod protektoratem Napoleona I i sprzymierzony z Francją Z.R. był zobowiązany do udzielenia jej pomocy wojskowej.
20 październik 1805 - wojska Napoleona przekroczyły Ren i okrążyły wojska austriackie zmuszając ich do kapitulacji (dowodził L.K. Mack).
Losy wojny przesądziło wspaniałe zwycięstwo 2 grudnia 1805 r. pod Austerlitz. Jest to jedna z największych bitew napoleońskich zwaną bitwą 3 cesarzy. Po stronie koalicji dowodzili cesarz Franciszek I (AUSTRIA) i Aleksander I (ROSJA). Napoleon stracił tylko 1300 żołnierzy z 74 tys, a koalicja straciła blisko 27 tys. z 90 tys. Austria po tej bitwie wycofała się z wojny i zawarła z Francją pokój w Preszburgu (dzisiaj Bratysława) 26 grudnia 1805 roku.
Postanowienia tego pokoju:
- Franciszek I rezygnuje z tytułu cesarza rzymskiego narodu niemieckiego
- Przyjmuje on tytuł cesarza Austrii
- Austria traci na rzecz Włoch Wenecję, Istrię i Dalmację
- Na rzecz Bawarii Tyrol i Vorarlberg
- Wypłaca Francji 40 mln florenów w złocie.
Rok 1809 - Austria podejmuje kolejną próbę pokonania Napoleona. Odnosi klęskę w bitwie pod Wagram (5-6.VII.1809). Bitwa została stoczona na wyspie Lobau na Dunaju. Końcem tej konfrontacji był pokój w Schonbrunn (14.X.1809).
- Austria traci na rzecz Francji Triest, Krainę, cześć Karyntii, Istrię
- Napoleon tworzy z nich francuską prowincję - Ilirie
- Na rzecz Bawarii Austria traci Salzburg
- Na rzecz K.W, ziemie 3 zaboru austriackiego powiększone o okręg zamojski.
- Austria płaci Francji 85 mln florenów w złocie.
Kresem sukcesów napoleońskich była wyprawa na Rosję. W 1810 - 11 roku Rosjanie zrywają blokadę kontynentalną.
Połączone wojska koalicji pokonały armię francuską w bitwie pod Lipskiem (16 - 19.X.1813) zwanej Bitwą Narodów.
BLOKADA KONTYNENTALNA
Po klęsce floty francuskiej w bitwie pod Trafalgarem Napoleon postanowił pokonać Anglię gospodarczo. W rozległym systemie napoleońskim Europy zamknięte zostały przed towarami angielskimi niemal wszystkie porty. Skutki tych działań jednak były inne. Sporo dorwały one, co prawda poważne trudności Anglii, ale dzięki istnieniu przemytu wiele towarów docierało i tak do różnych państw.
janradz