Niedziele Sw. Jozefa.pdf

(166 KB) Pobierz
niedziela3
MODLITWYDOŚW.JÓZEFA
Gdy nadeszły trudne czasy dla Kościoła, bł. Pius IX,
„chcąc zawierzyć go szczególnej opiece świętego
Patriarchy, ogłosił Józefa «Patronem Kościoła
katolickiego».Szczególnaprzyczynatego,Ŝeśw.Józef
jest opiekunem Kościoła i Ŝe Kościół tak wiele się
spodziewapojegoopieceitroskliwości,tkwiwtym,
Ŝe był on małŜonkiem Maryi i domniemanym ojcem
JezusaChrystusa...Józefbyłprawnyminaturalnym
stróŜem, opiekunem i obrońcą Rodziny świętej ...
DlategojestrzecząsłusznąinaleŜysięśw.Józefowi
przede wszystkimi innymi, aby teraz swą niebieską
potęgąstrzegłibroniłKościołaChrystusowegotak,jak
ongiśnajsumienniejstrzegłRodzinyzNazaretu,gdzie
byłotegopotrzeba” 1 .
NaboŜeństwo jakie mamy do św. Józefa jest
kontynuacjączci,zjakątraktowałswojegoopiekuna
sam Jezus. Katechizm Kościoła Katolickiego mówi
nam, Ŝe „przez poddanie swojej Matce i swemu
prawnemu ojcu Jezus doskonale wypełnia czwarte
przykazanie.PoddanietojestziemskimobrazemJegosynowskiegoposłuszeństwaOjcu
niebieskiemu. Codzienne poddanie Jezusa Józefowi i Maryi zapowiada i uprzedza Jego
poddaniewyraŜonewmodlitwiewOgrójcu:"Niemojawola..."(Łk22,42).Iniebyłoto
poddanieprzypadkowe,gdyŜ„ChrystuschciałprzyjśćnaświatiwzrastaćwłonieŚwiętej
RodzinyJózefaiMaryi” 2 .
„Jaki był Józef, jak działała w nim łaska, Ŝe mógł wychować Syna BoŜego w tym, co
ludzkie? Nie moŜna nie dostrzec wzniosłości tego misterium. Ten Jezus, który jest
człowiekiem,którymówizakcentemokreślonegoregionuIzraela,któryjestpodobnydo
rzemieślnikazwanegoJózefem–jestSynemBoga.Jezusmusiałwięcbyćpodobnydo
Józefa: w sposobie wykonywania pracy, w rysach charakteru i sposobie mówienia. W
realizmie Jezusa, w Jego zmyśle obserwacji, w sposobie siadania do stołu i łamania
chleba,wupodobaniudogłoszenianaukiwsposóbkonkretnyibraniazaprzykładspraw
z Ŝycia codziennego uwidacznia się Jego dzieciństwo i młodość, a przez to Jego
obcowaniezJózefem” 3 .
(fragmentModlitewnika,woprac.ks.JanaO’Dogherty)
SIEDEMNIEDZIELŚWIĘTEGOJÓZEFA
KościółprzygotowujesiędoobchodzeniauroczystościświętegoJózefa,któraprzypadana
19marca,poświęcającświętemupatriarszesiedemniedzielpoprzedzającychświęto.W
niedzieletewspominasięboleściiradości,jakienaznaczyłyŜycieJózefa.
PIERWSZANIEDZIELA
Boleść: kiedypostanowiłoddalićNajświętsząMaryjęPannę.
Radość: kiedyaniołpowiedziałmu,Ŝedziecię,któresięzNiejnarodzijest
SynemBoŜymioczekiwanymMesjaszem.
Modlitwa
ChwalebnyŚwiętyJózefie,oblubieńcuNajświętszejMaryi,
TakjakwielkiebyłyŜalibóltwegoserca,
GdyprzeŜywałeśniepewność,czyopuścićprzeczystąMałŜonkę,
TakteŜogromnabyłaradość,
ZobjawionejprzezAnioła
TajemnicyZbawienia.
Przeztwecierpienieiradość,
ProsimyCię,pociesznas
Wsmutkachostatniejgodziny
Iudzielnamświętejśmierci,
WieńczącejŜyciepodobnedoTwojegoŜycia,
UbokuJezusaiMaryi.
PrzezChrystusaPanaNaszego.Amen.
CZYTANIEPISMAŚW. Mt1,1825.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa był tak. Po zaślubinach Matki Jezusa,
Maryi,zJózefem,wpierwnimzamieszkalirazem,znalazłasiębrzemienną
za sprawa Ducha Świętego. MąŜ Jej, Józef, który był człowiekiem
sprawiedliwyminiechciałnarazićJejnazniesławienie,zamierzałoddalić
Jąpotajemnie.Gdypowziąłtęmyśl,otoaniołPańskiukazałmusięwe
śnieirzekł:„Józefie,synuDawida,niebójsięwziąćdosiebieMaryi,twej
MałŜonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło.
PorodziSyna,któremunadaszimięJezus,Onbowiemzbawiswójludod
jegogrzechów”.Astałosiętowszystko,abysięwypełniłosłowoPańskie
powiedziane przez Proroka: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna,
któremunadadząimięEmmanuel”,toznaczy„Bógznami’.Zbudziwszy
się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją
MałŜonkędosiebie,leczniezbliŜałsiędoNiej,aŜporodziłaSyna,któremu
nadałimięJezus.
1
Jan Paweł II, Ad. Ap. Redemptoris Custos (RC), 15 VIII 1989r., nr 28.
2
Por. KKK, 532, 1655
3
św. Josemaría Escrivá, TChP, 55, Katowice – Ząbki 2003
1
2
129756471.003.png
RozwaŜanie
„NaswejŜyciowejdrodze,którabyłapielgrzymowaniemwwierze,Józef
dokońcapozostałwiernywezwaniuBoŜemu,takjakMaryja.JejŜyciebyło
spełnianiem do końca owego pierwszego fiat, jakie wypowiedziała w
momenciezwiastowania.Józefnatomiast,jakjuŜmówiliśmy,wmomencie
swego„zwiastowania”niewypowiedziałŜadnegosłowa,ajedynie„uczynił
tak,jakmupoleciłaniołPański”(Mt1,24).Atopierwsze„uczynił„stało
się
początkiem„drogiJózefa”. 4
Wsłowachnocnego„zwiastowania”JózefodczytujenietylkoBoŜąprawdę
o niewypowiedzianym wręcz powołaniu swej Oblubienicy. Odczytuje
zarazem na nowo prawdę o swoim własnym powołaniu. Ten „mąŜ
sprawiedliwy”, który w duchu najlepszych tradycji ludu wybranego
umiłował Dziewicę z Nazaretu, związał się z Nią oblubieńczą miłością,
zostajeprzezBogasamegonanowowezwanyipowołanydotejmiłości.
„Józefuczyniłtak,jakmupoleciłaniołPański:wziąłswojąMałŜonkędo
siebie”.To,cosięwNiejpoczęło,„jestzDuchaŚwiętego”–czyŜniena
podstawietychsłówwypadaprzyjąć,ŜetakŜeiowamęskamiłośćJózefa
doMaryipoczęłasięwówczasnanowozDuchaŚwiętego?CzyŜnietrzeba
myślećotejmiłościBoŜej,którarozlanawserculudzkimprzezDucha,
który nam jest dany (por. Rz 5, 5), kształtuje najwspanialej wszelką
ludzkąmiłość? 5
PoprzezcałkowiteofiarowaniesiebieJózefwyraŜabezinteresownąmiłość
do Matki Boga, składają Jej „małŜeński dar z siebie”. Zdecydowany
pozostaćwukryciu,byniebyćprzeszkodądlaBoŜegoplanudokonującego
się w Niej, Józef wypełnia wyraźne polecenie otrzymane od anioła:
przyjmuje Maryję do siebie i szanuje Jej wyłączną przynaleŜność do
Boga”. 6
Na zakończenie moŜna odmówić Litanię do św. Józefa lub następującą
modlitwę:
Modlitwa
BoŜe,TywniewysłowionejOpatrzności
wybrałeśświętegoJózefanaOblubieńca
NajświętszejRodzicielkiTwojegoSyna;
spraw,abyśmyoddającmunaziemicześćjakoopiekunowi,
zasłuŜylinaJegoorędownictwowniebie.
PrzezChrystusa,Pananaszego.Amen.
DRUGANIEDZIELA
Boleść: kiedywidziałJezusarodzącegosięwwielkimubóstwie.
Radość: kiedyaniołowiezwiastowalinarodzinyDzieciątka.
Modlitwa
WielkiPatriarcho,ŚwiętyJózefie,
Wybranydopełnieniaobowiązkówojca
SamegoSłowaWcielonego,
Twojecierpieniebyłoogromnekiedywidziałeś
Jezusarodzącegosięwcałkowitymubóstwie.
Bóltenjednakzamieniłsięwniezmiernąradość
Nadźwiękśpiewuchóruanielskiego
Inawidokblaskurozjaśnionejnocy.
Przeztwecierpienieiradość
ProsimyCię,uprośnamłaskę,
Byśmypoprzejściuziemskiejdrogi
MoglirównieŜusłyszećchóryanielskie,
Icieszyćsięzwidokuchwałyniebieskiej.
PrzezChrystusaPanaNaszego.Amen.
CZYTANIEPISMAŚW. Łk2,120
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, Ŝeby
przeprowadzićspisludnościwcałympaństwie.Pierwszytenspisodbyłsię
wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc
wszyscy,abysiędaćzapisać,kaŜdydoswegomiasta.UdałsiętakŜeJózef
z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego
Betlejem,poniewaŜpochodzilizdomuiroduDawida,Ŝebysiędaćzapisać
zpoślubionąsobieMaryją,którabyłabrzemienną.Kiedytamprzebywali,
nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego
Syna,owinęłaGowpieluszkiipołoŜyławŜłobie,gdyŜniebyłodlanich
miejscewgospodzie.
WtejsamejokolicyprzebywaliwpolupasterzeiutrzymalistraŜnocną
nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska
zewsządichoświeciła,takŜebardzosięprzestraszyli.Leczaniołrzekłdo
nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie
udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam
Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was:
Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leŜące w Ŝłobie”. I nagle
przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły
Bogasłowami:„ChwałaBogunawysokościach,anaziemipokójludziom
Jegoupodobania”.
4
RC, nr 17.
5
RC, nr 19.
6
RC, nr 20.
3
4
129756471.004.png
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do
siebie:„PójdźmydoBetlejemizobaczmy,cosiętamzdarzyłoioczym
namPanoznajmił”.UdalisięteŜzpośpiechemiznaleźliMaryję,Józefai
Niemowlę, leŜące w Ŝłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im
zostałoobjawioneotymDziecięciu.Awszyscy,którzytousłyszeli,dziwili
siętemu,coimpaterzeopowiadali.LeczMaryjazachowywaławszystkiete
sprawy i rozwaŜała je swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i
wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było
powiedziane.
RozwaŜanie
„Udając się do Betlejem z powodu spisu ludności, stosownie do
zarządzenia prawowitej władzy, Józef spełnił wobec dziecka waŜne i
znamienne zadanie, by oficjalnie wpisać do rejestrów Cesarstwa imię
„Jezus, syn Józefa z Nazaretu” (zob. J 1, 45). Zapis ten ukazywał w
sposóbjawny,ŜeJezusnaleŜydorodzajuludzkiego,Ŝejestczłowiekiem
pośródludzi,obywatelemtegoświata,podległymprawomi instytucjom
państwowym,aletakŜe„Zbawicielemświata” 7 .
Jakopowierniktajemnicy„przedwiekamiukrytejwBogu”,któranajego
oczach zaczyna się urzeczywistniać „w pełni czasu”, Józef jest wraz z
Maryją, w noc betlejemską uprzywilejowanym świadkiem przyjścia na
światSynaBoŜego.
Józef był świadkiem naocznym tych narodzin, które dokonały się w
warunkach po ludzku upokarzających, były więc pierwszą zapowiedzią
owego dobrowolnego „wyniszczenia” (por. Flp 2, 58), jakie Chrystus
przyjmienasiebiedlaodkupieniagrzechów.RównocześnieteŜJózefbył
świadkiempokłonupasterzy,którzyprzybylinamiejsceurodzinJezusa,
gdyaniołzaniósłimtęwielkąradosnąwiadomość(por.Łk2,1516);był
teŜpóźniejświadkiempokłonuMędrcówzeWschodu(por.Mt2,11)”. 8
Na zakończenie moŜna odmówić Litanię do św. Józefa lub następującą
modlitwę:
Modlitwa
BoŜe,TywniewysłowionejOpatrzności
wybrałeśświętegoJózefanaOblubieńca
NajświętszejRodzicielkiTwojegoSyna;
spraw,abyśmyoddającmunaziemicześćjakoopiekunowi,
zasłuŜylinaJegoorędownictwowniebie.
PrzezChrystusa,Pananaszego.Amen.
7
RC, nr 10.
TRZECIANIEDZIELA
Boleść: kiedyzobaczyłkrewJezusaprzelanąpodczasobrzezania.
Radość: kiedynazwałGoimieniem„Jezus”.
MODLITWA
ChwalebnyŚwiętyJózefie,
PosłusznywykonawcoPrawaBoŜego.
NajdroŜszakrewprzelanapodczasobrzezania
BoskiegoZbawcy,
ZasmuciłaTwojeserce,
LeczimięJezus,jakienadałeśDzieciątku,
Stałosiępociechą.
Przeztwecierpienieiradość,
ProsimyCię,uprośnamłaskęŜycia
Wciągłejwalceprzeciwkoniewoligrzechu,
Abyśmyszczęśliwieumierali
ZimieniemJezusnaustachiwsercu.
PrzezChrystusaPananaszego.Amen.
CZYTANIEPISMAŚW. Łk2,21
Gdy nadszedł dzień ósmy i naleŜało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię
Jezus,którymJenazwałanioł,zanimsiępoczęłowłonieMatki.
RozwaŜanie
„PoniewaŜobrzezaniesynajestpierwszymobowiązkiemreligijnymojca,
Józef poprzez ten obrzęd (por. Łk 2, 21) dopełnia wobec Jezusa
powinności,którajestjednocześniejegoprawem.
Zasada głosząca, Ŝe wszystkie obrzędy Starego Testamentu są cieniem
rzeczywistości(por.Hbr9,9n.;10,1),pozwalanamzrozumieć,dlaczego
Jezusimsiępoddał.Podobniejakinneobrzędy,takŜeobrzezanieznajduje
w Jezusie swe „wypełnienie”. Przymierze Boga z Abrahamem, którego
znakiembyłoobrzezanie(por.Rdz17,13),osiągawJezusiepełenskutek
i ukoronowanie, to On bowiem jest owym „tak” wszystkich pradawnych
obietnic(por.2Kor1,20).
W momencie obrzezania Józef nadaje dziecku imię Jezus. Tylko w tym
imieniumoŜnaznaleźćzbawienie(por.Dz4,12);znaczenietegoimienia
zostało objawione Józefowi w chwili jego „zwiastowania”: „Nadasz (Mu)
imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1, 21).
NadającimięJózefobwieszcza,ŜewświetleprawajestojcemJezusa,zaś
wymawiającje,zapowiadaJegomisjęZbawiciela”. 9
9
5
6
8
RC, nr 9.
RC, nr 11-12.
129756471.005.png
 
Na zakończenie moŜna odmówić Litanię do św. Józefa lub następującą
modlitwę:
Modlitwa
BoŜe,TywniewysłowionejOpatrzności
wybrałeśświętegoJózefanaOblubieńca
NajświętszejRodzicielkiTwojegoSyna;
spraw,abyśmyoddającmunaziemicześćjakoopiekunowi,
zasłuŜylinaJegoorędownictwowniebie.
PrzezChrystusa,Pananaszego.Amen.
CZWARTANIEDZIELA
Boleść: kiedyusłyszałproroctwoSymeona.
Radość: kiedydowiedziałsię,ŜeprzezcierpienieJezuszbawiświat.
Modlitwa
ŚwiętyJózefie,
Przykładziewierności
WwypełnianiuplanówBoŜych.
Twójbólbyłogromny,
GdyzproroctwaSymeonadowiedziałeśsię,
śeJezusowiiMaryiprzeznaczonejestcierpienie.
Leczbóltenprzerodziłsięwradość,
Nawieśćotym,Ŝeichcierpienie
Będzieprzyczynązbawienianiezliczonychdusz.
Przeztwecierpienieiradość,
OrazprzezzasługiJezusaiMaryi,prosimyCię,
Sprawbyśmybylizaliczenidogronadusz,
Którechwalebniezmartwychwstaną.
PrzezChrystusaPanaNaszego.Amen.
CZYTANIEPISMAŚW. Łk2,2235
Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa MojŜeszowego,
przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest
napisane w Prawie Pańskim: KaŜde pierworodne dziecko płci męskiej
będzie poświęcone Panu. Mieli równieŜ złoŜyć w ofierze parę synogarlic
albodwamłodegołębie,zgodniezprzepisemPrawaPańskiego.AŜyłw
Jerozolimieczłowiek,imieniemSymeon.
Był to człowiek prawy i poboŜny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch
Świętyspoczywałnanim.JemuDuchŚwiętyobjawił,Ŝenieujrzyśmierci,
aŜzobaczyMesjaszaPańskiego.ZanatchnieniemwięcDuchaprzyszedłdo
świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim
wedługzwyczajuPrawa,onwziąłJewobjęcia,błogosławiłBogaimówił:
«Teraz,oWładco,pozwólodejśćsłudzeTwemuwpokoju,wedługTwojego
słowa.BomojeoczyujrzałyTwojezbawienie,któreśprzygotowałwobec
wszystkichnarodów:światłonaoświeceniepoganichwałęluduTwego,
Izraela». A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten
przeznaczonyjestnaupadekinapowstaniewieluwIzraelu,inaznak,
któremusprzeciwiaćsiębędą.ATwojąduszęmieczprzeniknie,abynajaw
wyszłyzamysłysercwielu».
RozwaŜanie
7
8
129756471.001.png
„Poprzeztenobrzęd,opisanywEwangeliiŁukasza(2,22n.),dokonujesię
wykupienie pierworodnego syna; rzuca on teŜ światło na późniejszy
epizod,kiedytodwunastoletniJezuspozostajewświątyni.
Wykuppierworodnegotojeszczejedenobowiązekojca,wypełnionyprzez
Józefa. Pierworodny był symbolem ludu Przymierza, wykupionego z
niewoli, by naleŜeć do Boga. TakŜe tutaj Jezus, który jest prawdziwą
„ceną”wykupu(por.1Kor6,20;7,23;1P1,19),nietylko„wypełnia”
obrzędStaregoTestamentu,alezarazemgoprzekracza,niejestbowiem
przedmiotemwykupu,aleTym,odktóregopochodzizapłata.
ZEwangeliidowiadujemysię,Ŝe„JegoojcieciMatkadziwilisiętemu,coo
Nimmówiono”(Łk2,33),aszczególnietemu,comówiłSymeon,któryw
hymnie skierowanym do Boga wskazał na Jezusa jako na „zbawienie,
które Bóg przygotował wobec wszystkich narodów”, nazwał Jezusa
„światłem na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”, a nieco
dalejtakŜe„znakiem,któremusprzeciwiaćsiębędą”. 10
„JózefwrazzMaryjąjestpierwszympowiernikiemtejtajemnicyBoga
Ŝywego.WrazzMaryjąatakŜezewzględunaMaryjęuczestniczyonw
tym szczytowym etapie samoobjawiania się Boga w Chrystusie,
uczestniczyodsamegopoczątku”. 11
Na zakończenie moŜna odmówić Litanię do św. Józefa lub następującą
modlitwę:
Modlitwa
BoŜe,TywniewysłowionejOpatrzności
wybrałeśświętegoJózefanaOblubieńca
NajświętszejRodzicielkiTwojegoSyna;
spraw,abyśmyoddającmunaziemicześćjakoopiekunowi,
zasłuŜylinaJegoorędownictwowniebie.
PrzezChrystusa,Pananaszego.Amen.
PIĄTANIEDZIELA
Boleść: uciekającdoEgiptuwrazzMaryjąiJezusem.
Radość: zpozostaniabliskoNich.
Modlitwa
ŚwiętyJózefie,StróŜuirodzicu
WcielonegoSłowa,
Wielkiebyłotwojecierpienie,gdymusiałeś
ZadbaćoSynaNajwyŜszego
PodczasucieczkidoEgiptu.
RówniewielceradowałoCięto,Ŝemogłeś
PrzezcałyczasprzebywaćwtowarzystwieSynaBoŜego,
IzobaczyćjakupadająnaziemięEgipskieboŜki.
Przeztwecierpienieiradość,
ProsimyCię,uprośnamłaskę,
Byśmyuciekającodokazjidogrzechu,
ZwycięŜylipiekielnegowroga
Ipozwolili,byznikłyznaszegoserca
WszystkieboŜki,jakieczynimysobiezziemskichnamiętności.
Spraw,abyśmyzajęcisłuŜbąJezusowiiMaryi
śyliwyłączniedlaNichi
Dostąpiliszczęśliwejśmierci.
PrzezChrystusaPananaszego.Amen.
CZYTANIEPISMAŚW. Mt2,1318
Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł:
«Wstań,weźDziecięiJegoMatkęiuchodźdoEgiptu;pozostańtam,aŜci
powiem;boHerodbędzieszukałDziecięcia,abyJezgładzić».Onwstał,
wziąłwnocyDziecięiJegoMatkęiudałsiędoEgiptu;tampozostałaŜdo
śmierciHeroda.Takmiałosięspełnićsłowo,którePanpowiedziałprzez
Proroka:ZEgiptuwezwałemSynamego.
Wtedy Herod widząc, Ŝe go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew.
Posłał[oprawców]doBetlejemicałejokolicyikazałpozabijaćwszystkich
chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się
dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza:
KrzykusłyszanowRama,płaczijękwielki.Rachelopłakujeswedziecinie
chceutulićsięwŜalu,boichjuŜniema.
RozwaŜanie
10
11
RC, nr 13.
9
10
RC, nr 5.
129756471.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin