24 listopada  2010 r.                            Standardowe Techniki Diagnostyczne

Aleksandra Bartnik                            Zajęcia 7

Kwestionariusz EPQ-R

Czynniki wyodrębnione przez Eysencka

Ekstrawersja – towarzyskość, spontaniczność w działaniu, impulsywność, dobry nastrój

Neurotyczność – lęk, depresyjność, drażliwość, podatność na stres, tendencja do rozwijania niskiej samooceny, więcej negatywnych emocji, chwiejność emocjonalna, lęk rozumiany jako popęd emocjonalny. Przeciwieństwo – stabilność emocjonalna

Psychotyczność – dystans od ludzi, manipulacja, nie zależy im na innych, tendencje do kłamstwa, zimny, twórczość, przestępstwa, samotność, bez empatii, agresja, poszukiwanie ryzyka, ale nie stymulacji, dziwaczność, antyspołeczność, urojenia prześladowcze. Przeciwieństwo – wrażliwość, ciepło, uległość

Cechy są funkcjonalne, czyli przekładają się na działanie człowieka, a to na zdrowie psychiczne i somatyczne. Koncepcja ta powstała w latach 50tych. Eysenck poszukiwał wyjaśnienia swojej teorii na gruncie temperamentalnym. Z tego powodu mówi się często o teorii temperamentalnem. Wychodzi od teorii aktywacji – różnice na wymiarach zależą od poziomu aktywacji. Introwertycy mają „z natury” podwyższoną aktywację. Ekstrawertykom jej z kolei brakuje. Dziś uważa się, że teorii Eysencka nie można w pełni wyjaśnić procesami w mózgu.

EPQ-R a choroby somatyczne

A - ze skłonnością do choroby wieńcowej serca,

B - typ zdrowy,

C - ze skłonnością do chorób nowotworowych.

Czynnikiem ryzyka w przypadku ostatnim jest długotrwały stan beznadziejności i bezradności,

w przypadku chorób serca - ciągły gniew i złość.

Procedura

1.      Przedział wyników prawdziwych obliczamy

2.      Standartowe błędy pomiaru trzeba dodać

3.      Normy – porównujemy z populacją, np.

Przykład:

Dyssymulacja – tendencja do pokazywania się w lepszym świetle

Symulacja – tendencja do pokazywania się w gorszym świetle (tendencje agrawacyjne), czasami ktoś się chce przedstawić w dziwnym, ekstrawaganckim stylu.