Droga Krzyżowa - „Ślad Losu”Słowa: Andrzej Wodka CSsRMuzyka: Wojciech Skroboszewski CSsRWykonanie: Zespół Muzyczny Parafii Dobrego Pasterza - 20.03.2009
STACJA 1 - SkazanyIm bardziej się kocha, tym więcej się rozumie, tym lepiej widzi się wszystko oczami Boga.Wierzę w Boga, Ojca mocy. Stwórcę niebios, słońca, ziemi.W Syna, co się pewnej nocy z Ducha począł, z Panny zrodził.On jest po to narodzony, aby dać świadectwo Prawdzie,i Jej siłą jest broniony, lecz tyś stracił wzrok Piłacie.Przeszedł wszystkim czyniąc dobrze, a zdradzony przez Judasza,jeńcom wolność głosił szczodrze, sobą zwolnił Barabasza.
Idziesz na Krzyż, o człowieku, dziwny Królu bez żołnierzy!Patrz - twój naród mnie przymusił, twoją krew na siebie bierze...Odtąd wieki świadczyć będą: "Bóg umęczon pod Piłatem".Nie umilkną, póki klękną przed przyszłego wieku Panem...Po toś, człecze, szukał prawdy, by omylić się tak strasznie:nadal czekasz na Mesjasza, wszak On przyszedł wtedy właśnie!STACJA 2 - Dłoń BogaW każdej chwili naszego życia mamy przed sobą dwie drogi: drogę naszego egoizmu i drogę miłości.O, drzewo hańby! Jestem. Gotów ująć szorstki pień belki w dłoń.Gdym stwarzał światy, nieba, ziarno chleba,wówczas już znałem cię: twej hańby krzyk,zastygły w krwi nieszczęsnej.Od dzisiaj znaczysz: Życie, Światło w mroku,Próg niebios, Boga dłoń...W serc ludzkich uderz skałę, zrań do głębi,zwycięż egoizm, grzech.Gdy mnie uniesiesz w niebo - wszystkich wtedyśmiercią swą Ojcu dam...Zstąpiłem z gwiazd, by zbawić świat nie potępić.I będziesz, drzewo święte - bo rozpiętedasz ludziom serce me...STACJA 3 - Ślad losuBóg jest z tym, kto cierpi. Lecz bardziej jeszcze z tym, kto przezwycięża ból miłością.Dotknąłeś twarzą ziemi, całym sobązwarłeś się z pyłem dróg.Czyż chciałeś proch uświęcić?Czy znak wygnieść, wzór drogi, losu ślad?Bym kiedyś mógł odnaleźć cię w bruździe ziemi? „Och, ja też wiem, co padać, wiem co słabnąć,wgnieść w ziemię duszy blask...”
O Panie, któryś za nas upadł w drodze,dodaj sił, dodaj łask.Pomóż wzrok podnieść z ziemi, spojrzeć w niebopowstać znów, ciężar wziąć...Im większy krzyż, tym bliżej Ty stoisz przy mnie...Nie pozwól, żeby słabość zniewoliłamą duszę aż do dna...STACJA 4 - Gdzie jesteśKochać - znaczy cierpieć; nie kochać - znaczy umierać.Idę nie widząc drogi i piję męki pył...Kamienie ranią nogi, cierń się zachłannie wpił....Gdzie jesteś Matko, gdzie? Chcę ujrzeć chociaż Twój cień!Dotknij mnie wzrokiem Twym i lżejszy będzie mój krzyż...Nie mogę, Synku, dojść, nie mogę objąć cię -kordon się zamknął zły, z twoim - me serce drży...O Synku, dziecię me, zaufaj w Ojca moc!Ja jestem z tobą wciąż, ty spełń, coś rzekł w Ogrojcu...Gdzie jesteś, Matko, gdzie? Chcę ujrzeć chociaż twój cień!Ja jestem z tobą wciąż, ty spełń, coś rzekł w Ogrojcu...STACJA 5 – PrzymuszonyDla chrześcijanina ma znaczenie nie to, ile robi, ale jak to robi.Jeżeli nie masz dla mnie innej drogi,przymuś mnie, obarcz mnie.Złam mnie srogością drogi, krzyżem trwogi,ścieżkę ma skrzyżuj z Twą...I nawróć mnie i nagródź trud skarbem wiary...Przeleję ją w me dłonie, już nie minętych co nie mogą wstać...Świat pędzi coraz szybciej w biegu nagłymwstrzymaj go, podaj krzyż.I choćby ci złorzeczył, choćby przeczyłzawróć go, męką skruszBo tylko ty nasycisz głód serc naszych...Jeżeli ciągle zbiegam z twoich ścieżek,przymuś mnie, nawróć mnie...STACJA 6 – WeronikaUśmiech Boga dosięga tego, kto odkrywa w człowieku swego brata.Widziałem - Weronika z chustą nadchodziła.Wołałem: „Nie zatrzymuj krwawego pochodu!”Słyszałem - głos jej płaczem litości zawodził,a przerażone dłonie miała jakby z lodu.On czoło w chustę złożył i Twarz się odbiłapieczęcią niezmazaną - męczeństwa i grozy.A kiedy chustę nagle ku tłumom zwróciła,On drugi raz w tej chuście krwawym kształtem ożył.Dziś ciągle z męką szukam obrazu tej Twarzy. A przecież dusza moja - Weroniki chusta;i czoło na niej krwawe i zsiniałe usta.I wieki nie zmywają z niej tego obrazu...STACJA 7 - Ziarno w ziemiKiedy nie kochasz ponad miarę, nie kochasz wystarczająco.Chciałeś mnie podnieść, Jezu, sam zaś padasz,ciężar zły w proch Cię starł.Chciałeś mnie umiłować, sobą żywić, w zamian złość daję Ci...Byś na bruk padł, by krzyż się wżarł ogniem w ciało...Chciałeś, bym Twoim śladem, miłującyniósł krzyż swój na Twój wzór...A ja się boję męki, lękam hańby,trwoży mnie szyderstw śmiech.Ja wolę w tłumie skryć się, wraz z nim czekaćczy jeszcze wstaniesz raz...Czyż tak mam iść, aż tak nieść krzyż? Zbawco powiedz..„Jeżeli ziarno w ziemi nie obumrze -bezpłodne, puste jest...”STACJA 8 - Ciężkie łzyTam, gdzie łza, tam zakwita życie.Kobiety, które znają cenę życia łkaniem wstrzymały Cię „Och, nie nade mną płaczcie, lecz nad sobą,nad dzieci waszych snem...”Bo przyjdą dni, że będzie zło zwać się dobrem...„Jeśli z zielonym drzewem to czynią,cóż z suchym stanie się...?”Panie, zbaw nas przed płaczem nad różami,gdy płonie cały świat.Nie czas żałować świata, kiedy ginie pod sercem matki syn...O, wzbudź w nas ból! O, wzbudź w nas płacz nad sobą!Bo ciągle sam wylewasz - poprzez wieki - nad nami ciężkie łzy.STACJA 9 - Do końcaKażdy jest tym, kim jest, a nie tym, kim był.Znów widzisz, że upadłem, tuż u mety,ja - twój Pan, ja - twój Bóg.Ze wszystkiej duszy swojej, z wszystkich siłkochać uczyłem cię...Nie lękaj się ukochać tak swego Boga...Więc chciej człowieku - bracie, wciąż uparciewstając, mą drogą iść...Gdzie tylko grzech cię dotknie, tam mnie czekaj -pomocną rękę dam.Wystarczy ci mej łaski by do końca donieść swój ludzki los...Zwycięzcy sam w Królestwie mym służyć będę...I będzie każda blizna - owoc klęski -chwałą zwycięstwa tam!STACJA 10 – TunikaWielka część ułomności naszego brata znajduje się w siatkówce naszego oka.Zerwano szatę z Ciebie, tyś stał nagi,w chłoście złych oczu, serc.Krzykiem sieczony mściwym, biczem zniewag,wstydu nabrzmiałeś krwią...Godności Król, czystości łzą za mnie płacisz...Niechaj w świątynię Ducha nieskalanąciało me zmieni się...Twe serce wciąż umiera w serc milionach.Miecz wojny grozi wciąż.Miasta padają w zgliszcza, płaczą dzieci,świat w kości sobie gra...Obejmij nas tuniką swą - całodzianą... I złącz nas wszystkich w jedno, w całej prawdzie.Złącz nas w miłości swej...STACJA 11 - Otwarte ranyJeśli krzyż jest zajęty przez Jezusa tylko z jednej strony, to dlatego, że po drugiej stronie jest miejsce dla nas.„A o godzinie trzeciej - mówi Pismo - ukrzyżowali Go...”Ja - kat okrutny z młotem, z gwoździem w ręce,wlałem ból w ciało Twe...Mych grzechów złość rozpięła Cię na tym drzewie...i odtąd już na zawsze wszystkich krzyży - Bóg się brzemieniem stał...Chryste, posłuszny dla nas aż do śmierci,daj nam ukochać krzyż.Przybij nas doń miłością, napełń żalem,drogę powrotu wskaż....Z twych dłoni, stóp, trysnęła Krew Pojednania!Gdy włócznia Cię przeszyje, w serca ranie - ukryj nas, Boże nasz...STACJA 12 – OjczeTego chcesz Ty, tego chcę także ja.Czemu, Ojcze, tak pusto? Wiatr pustynny mnie pali...Czemu, Ojcze, tak głucho? Ziemia trzęsie się w dali....Ojcze, Ojcze, gdzie jesteś? Gasnę już na tym drzewie;głowa ciąży, nie mogę podnieść oczu do Ciebie.Robak nogą zdeptany, resztką sił chcę ci wyznać:„Wykonało się... Pragnę... Ślepcom skruchę daj, wybacz...”Ojcze, Ojcze, gdzie jesteś? Gasnę już na tym drzewie;głowa ciąży, nie mogę podnieść oczu do Ciebie.Czuję gorycz - to żołnierz gąbkę z octem mi podał.Ojcze, oczy me rozszerz - mrok się sypie, jak popiół...Ojcze, Ciebie tu nie ma?! W ogień rwący ból wezbrał.Widzę cię: Nowe Miasto, Jan - to syn twój, Niewiasto!STACJA 13 – MagnificatWszystko zostało stworzone jako dar miłości dla mnie, a ja zostałem stworzony jako dar dla drugich.Już wszystko się skończyło, już nie cierpisz - Synu mój, Synu mój. Czy Cię ukoję mirrą, czy balsamem? Już całun spowił Cię.Sprzeciwu znak, zmiażdżony Pan - Syn Człowieczy...Zanucę pieśń młodości, gdy pod sercem ufnym nosiłam Cię...Uwielbiaj duszo moja Pana - Zbawcę, bo ujrzał niskość mą.Uczynił wielkie rzeczy - Miłosierny wielkim ramieniem swym...I pomny był na wierność swej obietnicy...Dziś serce me strwożone, bo Izrael odepchnął Ojca dłoń...STACJA 14 – KamieńMędrcem jest ten, kto sam umiera, aby pozwolić Bogu żyć w sobie.Cóż złego ci zrobiłem, ludu mój,powiedz Mi, powiedz Mi...Jak kokosz swe pisklęta, tak Ja chciałemprzed śmiercią bronić cię...Wśród cierni, skał,szukałem cię - trzódko moja...„Lepiej, by jeden człowiek zmarł za naród...”Mesjasza ukrył grób...Lecz kamień odrzucony wesprze wszystko,węgła głowicą jest.Pan to uczyni wkrótce swoim ramieniem, powstanie z martwych Bóg...Tak wszelkie zło i grzech, i śmierć pokona...A grób zostanie pusty - znak, że kiedyśzmartwychwstaniemy my...STACJA 15 – NiedalekoCo dla człowieka jest końcem - dla Boga jest początkiem.Niech zbliżą się do mnie: król i niewolnik.Jestem tak samo dobry dla wszystkich proszących.Niech do mnie przystąpią: niewolnica i pani,nie ma bowiem u mnie względu na osobę...Niech piją moją krew - tak mali i wielcybo jeden kielich jest, bez dzielenia.Ja wezmę drzewo krzyża, aby się uniżyći podźwignąć w górę grzesznego Adama.Bądźcie niedaleko i zupełnie spokojni,aż powstanę z grobu - wytrwajcie w pokoju...Bądźcie niedaleko i zupełnie spokojni,bo przybędę do was w zwycięstwie i chwale.
el-ena