Duchowe znaki tego czasu_640410.pdf

DUCHOWE ZNAKI TEGO CZASU

Spiritual Signs Of The Time

64-0410

William Marrion Branham

Poselstwo, wyg³oszone przez brata Williama Marriona Branhama w pi¹tek wieczorem,

dnia 10. kwietnia 1964 w National Guard Armory, w Birmingham, AL, USA. Podjêto

wszelkie wysi³ki, by dok³adnie przenieœæ mówione Poselstwo z nagrañ na taœmach

magnetofonowych do postaci drukowanej. Podczas t³umaczenia i korekty korzystano te¿ z

najnowszej wydrukowanej wersji oraz z nagrañ na CD w oryginalnym jêzyku angielskim.

Niniejszym zosta³o opublikowane w pe³nym brzmieniu.

Wydrukowanie tej ksi¹¿ki umo¿liwi³y dobrowolne ofiary wierz¹cych, którzy umi³owali

Jego S³awne Przyjœcie i to Poselstwo. Przet³umaczono i opublikowano w 2007 roku.

Wszelkie zamówienia nale¿y kierowaæ na adres:

MÓWIONE S£OWO

GUTY 74, 739 55 Smilovice, CZ

Komórka: +420 775 225542

E-mail: w.krzok@volny.cz

GG: 5991629 SKYPE: W Krzok

http://www.volny.cz/poselstwo

MÓWIONE S£OWO

Duchowe znaki tego czasu

1 Potrwa to oko³o trzydziestu lub trzydziestu piêciu minut.

Powstañmy i przejdziemy do ew. Mateusza 12. Ew. Mateusza 12.

rozdzia³, pocz¹wszy od 38. wersetu; pochylmy w bogobojnej czci

nasze serca.

„Wtedy odpowiedzieli mu niektórzy z uczonych w Piœmie

faryzeuszów, mówi¹c: Nauczycielu, chcemy widzieæ od ciebie

znak.

A On odpowiadaj¹c, rzek³ im: Pokolenie z³e i cudzo³o¿ne

znaku ¿¹da, ale nie otrzyma innego znaku jak tylko znak

Jonasza proroka.

Albowiem jak Jonasz by³ w brzuchu wieloryba trzy dni i

trzy noce, tak i Syn Cz³owieczy bêdzie w ³onie ziemi trzy dni

i trzy noce.

Mê¿owie z Niniwy stan¹ na s¹dzie wraz z tym pokoleniem i

spowoduj¹ jego potêpienie, gdy¿ na skutek zwiastowania

Jonasza upamiêtali siê, a oto tutaj wiêcej ni¿ Jonasz.

Królowa z Po³udnia stanie na s¹dzie wraz z tym

pokoleniem i potêpi je; bo przyby³a z krañców ziemi s³uchaæ

m¹droœci Salomona, a oto tutaj wiêcej ni¿ Salomon”.

… Oto wiêkszy ni¿ Salomon jest tutaj”.

Módlmy siê.

2 Panie, s³owo „oto” oznacza „popatrzcie, zwróæcie uwagê”. Pozwól

nam zapamiêtaæ, ¿e te s³owa: „Wiêkszy od wszystkich jest tutaj”, to

Pan Jezus Chrystus, Syn Bo¿y. Prosimy o to b³ogos³awieñstwo, ¿eby

On wzi¹³ te S³owa i namaœci³ Je w sercach tych s³uchaczy, ¿eby mieli

wiarê, a potem On zamanifestuje Samego Siebie, ¿e ¿yje, tak jak On

obieca³: „Oto jestem z wami zawsze, a¿ do skoñczenia œwiata,

wzglêdnie do zakoñczenia”. Prosimy o to w Imieniu Jezusa. Amen.

3 Bêdê przemawia³ kilka chwil na temat: „Duchowe znaki tego

czasu”.

4 Otó¿, Jezus napomina³ tutaj t¹ generacjê, poniewa¿ oni nie

uwierzyli Jego Biblijnemu znakowi. Obserwujcie tych faryzeuszy.

Oni przyszli do niego i rzekli: „Nauczycielu, chcielibyœmy widzieæ od

Ciebie znak”. Patrzcie na ich zaœlepienie. Ten znak ju¿ by³ uczyniony,

a oni go nie poznali.

5 Czy wiecie – ja wierzê, ¿e pewnego dnia nast¹pi Zachwycenie, a

ludzie nie bêd¹ nic o tym wiedzieæ!

6 Jezus powiedzia³ w ew. Mateusza 11. rozdzia³, gdy Jan przyszed³

do… Wzglêdnie jego uczniowie przyszli, by Go zobaczyæ, i oni potem

DUCHOWE ZNAKI TEGO CZASU

powrócili. A On powiedzia³: „Co wyszliœcie ogl¹daæ? Czy trzcinê

chwiej¹c¹ siê od wiatru wzglêdnie cz³owieka odzianego w wytworne

odzienie? Albo czy wyszliœcie ogl¹daæ proroka?” On powiedzia³:

„Mówiê wam, faktycznie proroka! Otó¿, je¿eli to mo¿ecie przyj¹æ, to

jest ten, o którym by³o mówione przez proroka: ,Ja posy³am mojego

pos³añca przed Moj¹ twarz¹”.

7 Pewnego dnia uczniowie zapytali Go, kiedy mówi³ o tym, ¿e jest

Synem Cz³owieczym; on powiedzia³: „Wiêc dlaczego uczeni w Piœmie

mówi¹, ¿e Eliasz musi przyjœæ najpierw?”

8 Popatrzcie teraz, u Malachiasza w 3. rozdziale powiedzia³: „Ja

poœlê Mojego pos³añca przed Moj¹ twarz¹” – Jezus powo³a³ siê na to

miejsce Pisma Œwiêtego. Nie by³ to Malachiasz 4. teraz; to by³o dla

innego czasu. Widzicie, Malachiasz 3. dotyczy³ owego czasu: „Ja poœlê

Mojego pos³añca przed Moj¹ twarz¹”.

9 Malachiasz 4. – kiedy on przyjdzie, potem ziemia bêdzie spalona

ogniem, a sprawiedliwi bêd¹ chodziæ po ich popio³ach w Tysi¹cletnim

Królestwie, a nie chodziliœmy tak po przyjœciu Jana. To siê jednak

stanie po przyjœciu pos³añca do ostatecznych dni, który przywróci

serca ludzi z powrotem do pierwotnej Ewangelii, do Wiary

pierwszych ojców, do tej wiary, jak¹ oni mieli w nowym Zborze w

Jeruzalemie. I to bêdzie przywrócone w ostatecznych dniach dla

tych… Bêdzie to w grupie mniejszoœci, lecz bêdzie mia³ dok³adnie

tego samego rodzaju charakter, jaki mia³ Eliasz i Jan; obaj mi³owali

pustkowie, nienawidzili œwieckich kobiet, i tak dalej, krzyczeli

przeciw denominacjom. I bêdzie to po prostu takiego rodzaju

cz³owiek, ale bêdzie mia³ Prawdê, potwierdzon¹, zidentyfikowan¹

Prawdê. To jest obiecane.

10 Wiemy, ¿e Jezus odwróci³ siê i powiedzia³ im: „Eliasz ju¿

przyszed³, a nie poznaliœcie go”.

11 Zatem, czy nie by³oby to bardzo smutne, gdybyœmy znaleŸli

pewnego dnia koœció³ w okresie ucisku? Ja tutaj nie jestem po to, by

g³osiæ naukê. Nie czyniê tego. Respektujê moich braci. Lecz jeœli mi

wybaczycie, pozwólcie, ¿e przedstawiê to na chwilê. Bo ja sam

osobiœcie – oczywiœcie, ja wierzê, ¿e koœció³ pójdzie przez okres

ucisku, lecz Oblubienica nie. Uhm. Oblubienica odchodzi do Domu.

Rozumiecie, Bóg wyprowadza Oblubienicê z koœcio³a, tak jak

wyprowadzi³ naród z narodu – w Egipcie. Rozumiecie? Oblubienica,

to jest ta resztka z nasienia niewiasty – ci Wybrani. To Jego sprawa,

gdzie On przy³o¿y ten wzorzec, a resztka materia³u to ta czêœæ, która

zosta³a obciêta dooko³a wzorca. Nasienie niewiasty by³o w

ciemnoœciach zewnêtrznych, to prawda, lecz wybrany Koœció³ nie. On

zosta³ ju¿ os¹dzony i oczyszczony, poniewa¿ On jest w Chrystusie. On

nie musi przechodziæ przez nic innego. Ci inni musz¹ przejœæ przez

s¹dy, poniewa¿ nie byli w Nim.

MÓWIONE S£OWO

12 Otó¿, pewnego dnia ta niewielka mniejszoœæ – „Jak by³o w dniach

Noego, kiedy osiem dusz zosta³o ocalonych przez wodê, tak bêdzie

przy przyjœciu Syna Cz³owieczego. W dniach Lota, kiedy trzy dusze

by³y zachowane od ognia – tak bêdzie przy przyjœciu Syna

Cz³owieczego”.

13 Oni wygl¹daj¹ czegoœ wielkiego o ogólnoœwiatowym zasiêgu,

chocia¿ tego nawet nie ma w Piœmie Œwiêtym. Rozumiecie? Pewnego

dnia oni powiedz¹: „Otó¿, ja myœla³em, ¿e Biblia mówi, i¿ koœció³

uniknie tego wszystkiego?” Uniknie tego Oblubienica.

14 I pomyœlcie tylko, po Noem… „Jak by³o w dniach Noego”. Noe

wszed³ do arki i drzwi zosta³y zamkniête. On wszed³ do niej 17. maja

i drzwi zosta³y zamkniête, a deszcz nie pada³ jeszcze siedem dni od

jego wejœcia do arki. „A ci ludzie tego nie poznali”. Bóg zamkn¹³ te

drzwi.

15 I pewnego dnia drzwi ³aski zostan¹ zamkniête. A ludzie pójd¹

dalej swoj¹ drog¹, myœl¹c, ¿e zostaj¹ zbawieni, bêd¹ zwiastowaæ

ewangeliê, i tak dalej, ale wzgardzili ³ask¹ po raz ostatni i nie bêd¹

tego wiedzieæ, a jej ju¿ nie bêdzie.

16 Pamiêtajcie, setki ludzi znikaj¹ bez œladu ka¿dego dnia na œwiecie

i nie mo¿na ich znaleŸæ ani stwierdziæ, co sta³o siê z nimi. „Dwaj bêd¹

na roli, Ja jednego zabiorê a drugiego zostawiê. Dwaj bêd¹ na ³o¿u, a

Ja jednego zabiorê”. Na ca³ym œwiecie nie bêdzie ich zabranych wielu

– bêd¹ tworzyæ Oblubienicê, która znik³a; zosta³a zachwycona.

Pamiêtajcie o tych znakach.

17 Izrael zawsze polega³ na ich znakach, a nie na intelektualnych

przemówieniach. Oni tak powinni byli postêpowaæ. Bóg posy³a³ im

proroków. Ci prorocy podawali znaki.

18 A znaki – zawsze kiedy pojawi siê znak – Biblijny znak, tam musi

byæ równie¿ Biblijny g³os, który towarzyszy temu Biblijnemu

znakowi. I to wszystko musi byæ zgodne z Pismem Œwiêtym, obiecane.

19 Widzicie wiêc, pod¹¿acie w pewnym kierunku. Tak jak Luther w

sprawie usprawiedliwienia – tyle on pozna³; to by³o wszystko, oni siê

tym zadowolili i poszli dalej – wprost do ich doktryny. Potem

przyszed³ Wesley z poœwiêceniem; posun¹³ siê dalej ponad

usprawiedliwienie; lecz potem siê zorganizowali. Nastêpnie przyszli

zielonoœwi¹tkowcy z przywróceniem darów; oni siê te¿

zorganizowali. A Bóg posuwa siê ci¹gle naprzód przez ca³y czas,

rozumiecie, ka¿dego dnia, w ka¿dym Wieku Koœcio³a.

20 Macie tam zdumiewaj¹cy obraz dziœ wieczorem, który

opublikowano w tej ksi¹¿ce przed trzema laty – jak Pan poleci³ mi

narysowaæ go na tablicy i po prostu pokazaæ, ¿e Wieki Koœcio³a

upadn¹ oraz kiedy i jak one bêd¹ mieæ swoje wzloty i upadki. A skoro

tylko by³ ten rysunek zakoñczony, ten wielki Anio³ Pañski, ta

DUCHOWE ZNAKI TEGO CZASU

Œwiat³oœæ, przed praktycznie tak¹ iloœci¹ ludzi, jaka siedzi tutaj,

zjawi³ siê bezpoœrednio obok tej œciany i sta³ tam. A ludzie wpadali w

omdlenie. I On Sam nakreœli³ ca³y ten rysunek na œcianie. Po trzech

latach ksiê¿yc mia³ zaæmienie i znikn¹³ ca³kiem z niebosk³onu owego

dnia… tu¿ przedtem, zanim papie¿, pierwszy papie¿ poszed³ do

Rzymu.

21 I kiedy koœció³ i sobór ekumeniczny jest gotowy… O, bracie,

siostro, nie pozwólcie, abym zacz¹³ mówiæ o tym. My jesteœmy wprost

tutaj na koñcu, ka¿dy znak i wszystko le¿y na w³aœciwym miejscu.

22 Bóg podaje znaki, Biblijne znaki, zawieraj¹ce g³os. Przypomnijcie

sobie, gdy Moj¿esz… Dlaczego by³ mu dany znak? By przyci¹gn¹æ

uwagê innych. Znak jest po to, by przyci¹gn¹æ uwagê. A potem, jeœli

ten znak nie ma ¿adnego g³osu, to ten znak nie jest w³aœciwy. A jeœli

ten znak wydaje ten sam stary koœcielny g³os, to ten znak nie jest od

Boga – je¿eli ten znak nie przynosi pewnej zmiany. A ta zmiana musi

byæ Biblijnym znakiem, musi byæ Biblijnym g³osem.

23 Powiedzmy na przyk³ad, ¿e jego denominacyjny g³os szed³ za

pewnym znakiem; Bóg go wcale nie pos³a³. My mieliœmy denominacje

przez wszystkie te lata. Wiêc musi to byæ coœ innego. Musi to byæ TAK

MÓWI PAN w Piœmie Œwiêtym. Bóg musi to obiecaæ w S³owie, a

potem podaje znak, by przyci¹gn¹æ uwagê ludzi do tego. A potem za

tym znakiem idzie g³os, to jest ta nauka, która mu towarzyszy.

24 Jezus by³ cz³owiekiem z dobr¹ reputacj¹. On by³ m³odym rabinem,

prorokiem z Galilei. Kiedy On uzdrawia³ chorych, i tak dalej, by³ On

wielkim Cz³owiekiem. Lecz pewnego dnia On usiad³, zacz¹³ mówiæ i

powiedzia³ im: „Ja i Ojciec jesteœmy jedno”. To by³ ten znak, który

temu towarzyszy³. „O nie” – oni tego nie chcieli. Oni byli gotowi na

ten znak, lecz nie chcieli tego g³osu. „Gdy ujrzycie Syna Cz³owieczego

wstêpuj¹cego tam, sk¹d On przyszed³”, oni tego wcale nie widzieli.

Rozumiecie? Lecz gdy ten g³os zacz¹³ towarzyszyæ temu znakowi, oni

nie chcieli mieæ z tym nic wspólnego. Zawsze jest to znak i g³os!

25 Powodem, dlaczego Moj¿esz zdj¹³ swoje obuwie by³ znak, który

przyci¹gn¹³ jego uwagê. On popatrzy³ w tê stronê i zobaczy³ to – ten

ogieñ w krzaku.

26 Otó¿, on by³ chemikiem. On by³ wielkim ówczesnym naukowcem.

By³ wykszta³cony we wszelkiej m¹droœci Egipcjan. I oni czynili takie

rzeczy, których my nie mo¿emy uczyniæ dzisiaj w nauce; budowali

piramidy, sfinksy, mieli ciecz do balsamowania, której dzisiaj nie

mamy; mieli takie barwniki, których nie mamy dzisiaj. By³a to

wiêksza cywilizacja i bardziej wykszta³cona od tej, któr¹ mamy

dzisiaj. A Moj¿esz by³ mistrzem nad nimi. I kiedy zobaczy³ ten

p³on¹cy krzak, a on siê nie spala³, to niew¹tpliwie powiedzia³, moi

drodzy, w swoim sercu on mo¿e powiedzia³: „Pójdê do niego i wezmê

kilka jego listków i zaniosê je na dó³ do laboratorium, i zobaczymy,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: