HW.doc

48. Dlaczego i za co pedolodzy byli krytykowani przez herbartystów i

psychologów?

Psychologowie wytykali pedologom dyletantyzm.

Pedologia- herbartyzm to wzajemna opozycja w poszukiwaniu i promowaniu oraz kreowaniu zupełnie innych wartości np. pedolodzy koncentrują się na badaniu dzieci, herbartyści określają cele wychowania, które chcą osiągnąć.

49. Szkoła pracy Jerzego Kerschensteinera (1854-1932) - cele i treści

na podstawie fragmentów książki .Pojęcie szkoły pracy. (Begriff der

Arbeitsschule, 1912), nawiązanie do rozumienia wychowania (paideia)

przez Platona (zob. 1); pedagogiczne znaczenie pracy fizycznej;

.szkoła pracy. a .szkoła książki.; znaczenie .szkoły pracy. w realiach

społeczno-gospodarczych i politycznych Niemiec przed wybuchem I wojny

światowej.

Szkoła pracy  (szkoła publiczna)

·         ogólne wykształcenie człowieka

·         przygotować do zawodu, rzemiosło stanowi podstawę rzetenej nauki i wiedzy; potem wykształcenie ogólne.

·         Warsztaty, ogród,kuchnia, suwalnia, laboratoria oraz urządzenia do rozwijania praktycznych umiejętności.

·         Cel: wdrożenie do rzetelnych metod pracy i rozbudzenir odczuwania prawdziwej radości z pracy

·         z prac praktycznych powinna rozwijać się aktywność umysłowa ( przejście do zainteresowań teoretycznych);praca czysto mechaniczna izolowana od życia umysłowego, nie może być pracą pedagogiczną.

·         Praca jest wykorzystywana: podniesienie wartości własnej osoby oraz bezinteresowna służba postępowi wspólnoty ludzkiej.

Szkoła pracy a paideia wg Patona:

Paideia to urabianie duszy chłopca do cnoty ( dokładność, precyzja), aby był człowiekiem; arthe ( cnota) to dzielność do tego, by stać się wzorowym obywatelem i podporządkować się prawu.Paideia akcentuje jedność edukacji i kultury. Wg.Kerschensteinera państwo powinno zapewnić pracę i oddanie się kulturze; koncepcja „użytecznego obywatela” to osoba znająca swoją pracę oraz ma wolę i siłę jej wykonywania.

Pedagogiczne znaczenia pracy fizycznej:

Szkoła pracy: jej podstawą jest praca rękodzielnicza, manualna; powinna ona przygotować do zawodu ( nie ma Użytecznego obywatela, który nie pełni w państwie jakiejś pracy, jest to źródło utrzymania, ae i służenie celom ogółu oraz praca powinna budzić w wychowanku siły i skłonności do rozwijania państwa w kierunku ideału moralnej społeczności ( jest to związek moralnie wolnych osobowości, które wzajemnie się uzpełniają)

„Szkoła pracy” a „szkoła książki”

„Szkoła książki” (dotychczasowa) nie docenia,że miarą prawdziwego wykształcenia jest wiedza zdobyta własnym doświadczeniem, w  zmaganiu się sił wewnętrznych z przedmiotem, czyli w pracy wytwórczej człowieka. Wykształcenie zawodowe powinno porzedzać wykształcenie ogólne ( bo rozwój fizyczny wyprzedza psychiczny)

„ szkoła pracy” zbliża do życia, wytwarza więzi społeczne.

„ Szkoła pracy” w realiach społ.-politycz. Niemiec przed wybuchem I wojny światowej. Celem wychowania jest człowiek pożyteczny i myślący państwowo ( myślał raczej o państwie idealnym, kultury i prawa); pewna utopijność ( solidaryzm społeczny).

50. Wychowanie w kolektywie według Antoniego Makarenki (1888-1939) na

podst. tekstu .Wychowanie przez pracę. w kolektywie. (1938) i

fragmentów .Poematu pedagogicznego. (Pedagogiczeskaja poema, 1933/35)

- uwarunkowanie polityczne, społeczno-gospodarcze i kulturalne,

relacje między wychowawcą i wychowankiem; znaczenie; porównanie z

Georgiem Kerschensteinerem; aktualność?

Idea zespołu wychowawczego , ale i wiara w człowieka, jego możliwości,poszanowania jego osobowości w połączeniu z wychowawczymi wymogami;odpowiedzialna zależnośćdla jednostki.Cele ogółu powinny być najważniejsze, ale również wiązać się z jej osobistymi celami; dokładność zwierzchnika i dokładność podwładnego to jednakowe cechy moralna.

Koncepcja wychowania przez pracę jest popierana przez partię; sprawa wychowania to jedna z najważniejszych kwestii państwa.

Wychowawca-wychowanek

A. Makarenko- ogromny autorytet wśród wychowanków wyrabianie poczucia odpowiedzialności oraz zdolności do rozwiązywania problemów przy jednoczesnym wzmacnianiu zwartości kolektywu.

Od wychowawcy  wymaga pracy nad sobą by zdobyć niezbędne mistrzostwo w wych. Autorytetu opartego na odpowiedzialności i gotowości służenia wychowankom. Wychowawca powinien być przedstawicielem idei państwa w kolektywie.

Znaczenia:

A.Makarenko wychodzi od praktyki ( nie teorii);przeciwnik pedologii, zwolennik aktywnego wychowania;opracował zasady wychowania kolektywnego ( z zasadami: podporządkowania,odpowiedzialności, współpracy i współdziałaniu)

Porównanie z Kerschensteinerem:

Wychowanie przez pracę ( ale: praca dochodowa pokrywająca koszty własne i wszystkie wydatki związane z życiem codziennym komunardów), drobiazgowy podział pracy i planowanie, wypracowanie pieniędzy i odkładanie na przyszłe życie ( stypendia, wycieczki). Rachunek gosp. jest jest świetnym wychowawcą.

Cel: kształtowanie wytrwałości, umiejętności pokonywania trudności.

51. Cele wychowawcze dzieci i młodzieży; socjologizm pedagogiczny;

potrzeby kształcenia zawodowego nauczycieli i metody nauczania w

szkołach w Niemczech hitlerowskich - na podst. fragmentów książki

(tekst X) .Wychowanie narodowo-polityczne. (National-politische

Erziehung, 1932)  Ernsta Kriecka (1882-1947).

Cel wychowawczy dzieci i młodzieży:

Wychowanie racjonalistyczne w duchu hitlerowskiej ideologii; historyczny rozwój ludzkości poprzez urzeczywistnienie się ducha ( tj. czynna i twórcza siła). Związanie jednostki z życiem duchowym wspólnoty narodowej; przywrócenie jedności i harmonii jednostką a wspólnotą ( co jest zasadniczą funkcją wychowania) oraz urzeczywistnienie w jednostce człowieczeństwa.

Ce: narodowiec niem.

Socjologizm pedagogiczny:

naród jako przyrodniczo- historycza całość życiowa rozwijająca się na te konkretnych warunków i zadań, wyrażająca zbiorową wolę mocy w jedności państwowej, wychowanie jako zespolenie plemienno- narodowe, całkowite włączenie jednostki w organizm narodowy i bezwzględne podporządkowanie się całości państwowej  socjalizacja i nacjonalizacja to wstęp do politycznego wychowania.

Kształcenie nauczycieli:

Jest określone przez potrzeby i zadania szkoły narodowej;usunięcie folologizmu z wyższych szkół, nie potrzeba nauczycieli do kształcenia umiejętności folkowych. Nauczyciele powinni być przygotowani do kształcenia w duchu niemieckim i współdziałania w tworzeniu się narodu.

Metody nauczania w szkołach niemieckich.

Potężne zmiany w szkołach niem., ale zew. Mało się zmieniło, np. portrety Furera, ilustracje z życia dawnych Germanów, okrzyk” Heil Hitler”; nastrój poważny, surowa dyscyplina, na lekcjach dużo historii, o rasie nordyckiej, tendencja do nauki łącznej. W soboty dzień młodzieży; młodzież w uniformach organizacyjnych ( zaszeregowanie w narodową całość) zabawy, sport,ćwiczenia wojskowe, chóralne deklamacje , przedstawienia teatralne, wieczorem; wieczornice narodowe. Otwarcie szkoły na politykę.

52. Dzieci i młodzież w filmach i kronikach filmowych niemieckich i

radzieckich z lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku - rola

dzieci i młodzieży w propagandzie państw totalitarnych.

Tworzenie obrazu świata, prezentowanie pożądanej wizji przyszłości ze sposobami dokonania zmian. Jednoczące zestawy zachowań i wartości ( zachęcanie do naśladowania pozytywnych wzorców i negacja niewłaściwych);kształtowanie grupowej świadomości politycznej.

53. Rok 1968: studencka rewolta/rewolucja w Europie Zachodniej (tu: w

szczególności w RFN i we Francji) - geneza, przebieg, stosunek do

tradycji i przeszłości, wpływ na myślenie o wychowaniu (państwie,

społeczeństwie, religii, kulturze itd.), nauki pedagogiczne, praktykę

życia akademickiego; aktualność (niektórych) haseł?

W roku 1968 w wielu różniących się od siebie krajach wybuchła rewolucja studencka. Protestowali studenci  między innymi w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Japonii, Włoszech, Holandii, Francji, RFN.

W Europie Zachodniej najistotniejsze wydarzenia w roku 1968, mające wpływ na losy innych państw europejskich miały miejsce  we Francji oraz Republice Federalnej Niemiec. Był to protest pokolenia młodych ludzi z powojennego wyżu demograficznego. Rewolucja ta przyjmowała  formę strajków, protestów, zamieszek, wystąpień. „Sześćdziesiątym ósmym” zwykło się  określać  szereg różnych związanych z tym rokiem wydarzeń, które znacząco wpłynęły na zmianę porządku społecznego w okresie powojennym.

              Przyczyny tych wydarzeń nie we wszystkich krajach były jednakowe, bo też inny był kontekst polityczno - społeczny w tych krajach. Wspólnym mianownikiem był bunt przeciwko istniejącemu modelowi życia,  przeciw panującym normom, nakazom, wartościom z różnych sfer życia: społecznych,kulturowych, religijnych. Przeciw autorytarnym rządom, przeciw sposobie sprawowania władzy oraz stylu uprawianej polityki, przeciw surowemu wychowaniu. Dążono do większej wolności, równości społecznej. Hasła rewolucji francuskiej: „Zabrania się zabraniać”, „Bądź realistą, żądaj niemożliwego”

Niemałą rolę odegrała również odbywająca się w tym czasie  wojna w Wietnamie, która spotkała się z mocnym potępieniem. W związku z wchodzącą właśnie erą telewizyjną, protest mógł nastąpić w wielu krajach jednocześnie.

              Francja-sprzeciw wobec rządom  gen. de Gaulla. Strajki studenckie, początkowo przeciw warunkom panującym na francuskich uczelniach,w ówczesnym czasie liczba studentów zwiększała się, a nie zmieniały się warunki do studiowania. System oświaty był skostniały. Rząd nie nadążał za inwestycjami. Sytuacja stawała się coraz bardziej napięta. Otwarty bunt rozpoczął się w marcu, kiedy to rektor odmówił wstawienia się za studentami, którzy zostali aresztowani w czasie demonstracji przeciw wojnie w Wietnamie. Zrodził się też Ruch 22 marca. Główne demonstracje rozpoczęły się w maju 68. 30 maja na ulicami Paryża przeszła ogromna demonstracja z hasłami „ adieu de gaulle” Do strajków dołączyli się również robotnicy. Ruch 68 trwał do jesieni 69 roku kiedy władzę we Francji objęła koalicja socjalliberalna

              Studencki Ruch młodzieży w RFN , oscyluje wokół problemów kształcenia i działalności anty wojennej. Ruchy antywojenne wynikają zwłaszcza z niedawnych własnych doświadczeń wojennych kraju ( II wojna światowa).Strajki studenci, zakończone w 1970 r. Wydarzenia 68, miały wpływ na ówczesne i na następne pokolenia. Rozpoczęto wtedy procesy (poprzez debaty i akcje),które na nowo miały definiować pojęcia rodziny, wychowania,oświaty,relacje między płciami. Zakwestionowano  dziedziczone wartości. Zwiększyła się otwartość, zmieniał się stosunek do kobiet oraz ich pozycji w społeczeństwie. Początki ruchów feministycznych i ruchów ekologicznych. Nastąpił  przełom społeczno-kulturowy, zmiana pokoleniowa.

54. Porównanie pedagogiki XIX i pedagogiki XX wieku: wnioski dla nas w

wieku XXI, dla naszej praktyki wychowawczej.