Roe Paula - Zakochany bez pamięci.pdf - 6000 - filistynka32

Paula Roe

Zakochany bez pamięci

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Finn Sørensen ma żonę, która mieszka w Australii.

Owa tajemnicza żona ma dostać dziesięć procent udziałów w imperium jego

ojca. Oczywiście, jeśli znajdzie zaginiony kodycyl. Jeśli mu się to nie uda, zgodnie z

prawem duńskim otrzyma je żona ojca.

Marlene, zimna, samolubna, mająca obsesję na własnym punkcie macocha, która

wydarłaby te udziały spod ziemi, gdyby tylko było to możliwe.

Finn zakręcił szklanką z nietkniętym burbonem z lodem, ignorując zalotny

uśmiech stewardesy.

Zapatrzył się na widok za oknem samolotu.

Po tym nieszczęsnym wypadku samochodowym w grudniu, w wyniku którego

jego ojciec wylądował na intensywnej terapii, a Finn stracił pamięć, na jego życie skła-

dały się same surrealistyczne odkrycia.

Zdjęcia i listy ukazały mu tylko skrawek prawdy: poznał swoją żonę rok temu w

Sydney, w Australii. Kuzynka Louisa twierdziła naiwnie, że to była miłość od

pierwszego wejrzenia. Totalne zauroczenie.

Macocha miała inną wersję wydarzeń. Twierdziła, że jego żona, emigrantka

pochodząca z biednej rodziny, okazała się zwykłą naciągaczką. Sądząc z jej słów,

historia była naprawdę ponura.

Zacisnął zęby. Marlene uwielbiała znieważać ludzi. Niepytana opowiadała o

cudzych wadach ze szczegółami. Jednak w tym wypadku, kiedy Finn poprosił ją o

szczegóły, Marlene okazała się małomówna.

- Ona od ciebie uciekła, Finn. Nigdy się nie rozwodziłeś nad przeszłością, więc

zapomnij o niej i skoncentruj się na firmie.

Jak może się skoncentrować na czymkolwiek, jeśli nie pamięta własnej żony?

Znowu zaczynało się to cholerne mrowienie. Jakby tysiące mrówek chodziło mu

po ciele. W jednej chwili oblał go zimny pot.

Oddychał głęboko, czekając, aż mrowienie ustąpi. Marlene była uprzejma... aż

do momentu, kiedy zmarł Nikolai. Gdy to się stało, natychmiast rzuciła się na Finna z

pazurami, podważając jego zdolność do kierowania firmą i próbując wpłynąć na

członków zarządu, żeby wykluczyli Finna z kierownictwa. Teraz zażądała

natychmiastowej ugody co do podziału majątku ojca. Finn pojechał do głównej sie-

dziby firmy w Kopenhadze. Znaków zapytania było coraz więcej.

Nikolai na łożu śmierci wydał ustne rozporządzenie, ale Finn nie miał żadnych

dokumentów na poparcie pełnych praw spadkowych. Prawnicy firmy nie znaleźli

żadnego testamentu, nie było też takiego zapisu w prywatnych papierach ojca. A Finn

nie pamiętał.

Wiedział jedno: jeśli nic nie zrobi, straci dziedzictwo Sørensenów - główny cel i

sukces życiowy ojca.

Tak więc chwilowo zostawił swoją sprawę adwokatom i zdecydował się na

dwumiesięczną podróż. W samolocie spędził już dwadzieścia sześć godzin. Po co leciał

do Sydney? By znaleźć wspomnienia, odkryć prawdę.

Marlene nie grała fair. Wiedziała, jaka była wola Nikolaia, a mimo to walczyła o

wszystko. Póki Finn się nie zorientuje, czy może ufać Ally, zachowa sprawę zapisu

ojca dla siebie. A kiedy odnajdzie dokument, zaoferuje jej dobrą stawkę za

odsprzedanie udziałów. Tak czy inaczej, oboje odniosą z tego korzyści.

Nie dawał mu spokoju fakt, że musiał jej kiedyś zaufać. Przecież się jej

oświadczył. A ona przyjęła oświadczyny. Musiało coś między nimi być...

Albo Marlene miała rację.

Był tylko jeden sposób, żeby to sprawdzić. Finn przymknął powieki.

- Do diabła, tato, dlaczego to zrobiłeś? - wyszeptał.

Telefon.

Natrętny dźwięk dzwonka przedarł się przez mglisty, lecz obiecujący sen Ally

McKnight. Z jękiem zaczęła po omacku szukać słuchawki. Zrzucając z nocnego stolika

notes, jakieś papiery i paczkę dropsów, w końcu znalazła telefon.

- Tony, mówię ci ostatni raz, jest późno - wymamrotała do telefonu, nie

otwierając oczu. Leżała pod miękką puchową kołdrą w stanie półsnu. - Pracowałam do

późna i nie musisz co godzinę sprawdzać, jak się czuję, tylko dlatego, że jestem...

- Ally?

- Słucham?

- Mówi Finn.

Zatkało ją. Jeszcze się do końca nie przebudziła, ale to imię podziałało na nią jak

lodowaty prysznic. Już miała powiedzieć: „Kto? Ach, tak. Mój mąż, który nie chciał

naszego dziecka" lub po prostu „Pomyłka". Zarówno dla jednej, jak i drugiej wersji

przewidywała chłodny i opanowany ton...

- Zadzwoń do mnie o przyzwoitej porze - rzuciła zamiast tego i bez namysłu

odłożyła słuchawkę.

Drżała jeszcze, gdy telefon znowu zadzwonił.

- Jestem w budce telefonicznej i mam mnóstwo drobnych. Mogę dzwonić całą

noc - powiedział, niezbity z tropu przez jej opryskliwość.

- Czego chcesz?

- Muszę się z tobą zobaczyć. - Głęboki męski głos ze skandynawskim akcentem,

który tak dobrze znała, sprawił, że ciarki przeszły jej po plecach.

- Słucham?

- Muszę się...

- Ze mną zobaczyć, jasne.

Gdzie ta wystudiowana obojętność, którą przygotowywała na tę chwilę, gdyby

kiedykolwiek nadeszła? Była zdenerwowana jak nastolatka.

Odrzuciła pościel i wyskoczyła z łóżka. Nareszcie to zrobi. Dwa miesiące, trzy

tygodnie i pięć dni po tym, jak od niego odeszła, jej mąż zdecydował się podpisać

papiery rozwodowe i pozbyć się jej na dobre.

- Ally? Jesteś tam?

- Tak.

Czekała. Jednak cisza przedłużała się w nieskończoność i sprawiała jej jeszcze

większą przykrość niż jego nagły telefon.

- Dlaczego?

- Muszę cię prosić o przysługę.

- Przysługę? Jakiego rodzaju?

- Na początek: utknąłem na lotnisku. Strajk komunikacji miejskiej.

- Jesteś tutaj? W Sydney?

- Ja .

Ally usiadła z powrotem na łóżku i z trudem się opanowała, żeby nie rzucić

słuchawki po raz drugi.

- Po co przyjechałeś? - zapytała podniesionym głosem.

- Słuchaj, Ally, jestem zmęczony. Mam za sobą długi lot. Muszę wziąć prysznic.

Przyjedź po mnie i wtedy się będziemy sprzeczać.

To była typowa odpowiedź Finna. Wydawanie rozkazów podszyte owym

„dlaczego jesteś taka trudna?". Ciepła barwa jego głosu, to, że znowu przemawiał do

niej, jakby mieli jakieś wspólne sprawy, sprawiły, że poczuła gwałtowny ból, jakby jej

ktoś wbił nóż w serce.

Wspomnienia przeniosły ją na lotnisko w Kopenhadze.

Roe Paula - Zakochany bez pamięci.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: