1. Ćwiczenia narządów mowy przy akompaniamencie muzycznym (każde ćwiczenie powtarzamy 5 razy). - Ręce unosimy do góry, otwieramy szeroko usta i czubkiem języka dotykamy górny wałek dziąsłowy, liczymy do czterech.- Prawą rękę wysuwamy w prawą stronę, otwieramy szeroko usta i język kierujemy w stronę prawego ucha, potem lewą rękę w lewo i język w kierunku lewego ucha, liczymy do czterech. - Usta zamknięte, prawy łokieć wysuwamy w bok i językiem uwypuklamy prawy policzek, potem lewy łokieć i wypychamy językiem lewy policzek, liczymy do czterech.- Ręce wyciągamy przed siebie i ściskamy usta jak do przesłania pocałunku, liczymy do czterech.- Łączymy przed sobą dłonie - ściągamy usta w ryjek, a następnie rozkładamy ręce na boki i szeroko się uśmiechamy - Zginamy ręce, zaciskamy pięści i usta, liczymy do czterech. - Robimy z rąk przed sobą „balonik”, nabieramy do buzi jak najwięcej powietrza i liczymy do czterech, po czym balonik pęka i wypuszczamy powietrze.2. Pieski – poruszanie się na czworakach do akompaniamentu muzycznego. W przerwie ćwiczenie oddechowe, czyli szybkie wdechy i wydechy naśladujące zdyszanego pieska.3. Koniki – poruszanie się zgodnie z akompaniamentem muzycznym. Na umówiony sygnał koniki jadą kląskając językiem zgodnie z tempem kroków. Na przerwę w muzyce dzieci parskają, wykonują podaną liczbę kląśnięć językiem.4. Wyliczanki - łączenie tekstu z elementem ruchowym i rytmicznym, np.Siała baba mak,nie wiedziała jak.A dziad wiedział,nie powiedział, a to było tak.Szumią trawy, pachną kwiatki,idą drogą dwa niedźwiadki.Mały miś, duży miśna spacerek idą dziś.Idą misie parami,tupią głośno nóżkami.Prawą nóżką tup, tup, tup.Lewą nóżką tup, tup, tup.5. Na łące – dzieci podzielone na trzy grupy: bociany, żabki, motyle poruszają się zgodnie z akompaniamentem muzycznym. Bociany – marsz z wysokim unoszeniem kolan, żabki – skoki obunóż, motylki – bieg i wymachy ramion. W przerwie „Koncert” – dzieci naśladują głosy zwierząt w podanym rytmie, np. XX XX * kle, kle – kle, kle – (metrum 2/4), XXX XXX kum, kum, kum – kum, kum, kum – (metrum 3/4), lub improwizują melodię.* X - ćwierćnuta6. Wiatr i deszcz – dzieci podzielone na dwie grupy: wiatr i deszcz. Deszcz pada na dźwięki melodii granej cicho – dzieci biegają na palcach, następnie wystukują palcami, dłońmi podany rytm wypowiadając: kap, chlap, stuk, puk. Kiedy zabrzmi głośna muzyka wybiega wiatr i szumi.7. Podróż pociągiem – dzieci stoją jedno za drugim, tworząc pociąg. Poruszają się po sali w różnych kierunkach zgodnie z akompaniamentem muzycznym. Na przerwę w muzyce pociąg się zatrzymuje na różnych stacjach, np. Misiolandia – misie mruczą: mmmm, Pajacykowo – pajacyki skaczą mówiąc hop – hop, Balonikowo – dzieci nabierają powietrze do ust, powietrze uchodzi z balonika - wybrzmiewają głoskę sss...BibliografiaDasiewicz- Tobiasz A., Umuzykalnienie w przedszkolu, WSiP, Warszawa 1977Podolska B., Z muzyką w przedszkolu, WSiP, Warszawa 1980Stadnicka J., Terapia dzieci muzyką, ruchem i mową, WSiP, Warszawa 1998
kocica393