Stolarskie połączenia.pdf
(
678 KB
)
Pobierz
Stolarskie połączenia
Połączenia dwóch lub większej liczby elementów graniakowych (sortymentów tarcicy o
przekroju poprzecznym zbliżonym do kwadratu, mających niewielkie wymiary w
stosunku do długości) lub płytowych (sortymentów tarcicy albo materiałów
drewnopochodnych mających długość i szerokość wielokrotnie większą od grubości),
stosowane przy wykonywaniu konstrukcji meblarskich, galanterii drzewnej, okładzin
ściennych i stolarki budowlanej.
Połączenia stolarskie dzielą się na:
a) równoległe
b) kątowe
c)
wzdłużne
d) czołowe
e) płaskie
f)
ścienne (rys. I i II)
rys. I. Połączenia stolarskie
równoległe:
a) wzdłużne; b) czołowe
rys. II. Połączenia stolarskie
kątowe:
a1) narożnikowe płaskie; a2)
narożnikowe ścienne
wzdłużne; a3) narożnikowe
ścienne czołowe; b1)
półkrzyżowe płaskie; b2)
półkrzyżowe ścienne; c1)
krzyżowe płaskie; c2)
krzyżowe ścienne
Uzyskiwanie odpowiednich połączeń stolarskich umożliwiają różnego rodzaju złącza,
zazwyczaj wzmacniane klejem, niekiedy klejem i dodatkowymi elementami, tzw.
łącznikami. Wykonuje się również połączenia rozłączne (bez użycia kleju), stosując
okucia metalowe (np. wkręty z nakrętkami wałeczkowymi) lub łączniki ruchome (np.
zatyczki). Złącza mają odpowiednio wyprofilowane elementy własne (rys. III a–h) i obce
(rys. III i–m). Wybór rodzaju połączenia i typu złącza zależy od charakteru i wielkości
przenoszonych przez daną konstrukcję obciążeń, obciążeń także od rodzaju
wzajemnego usytuowania łączonych elementów.
rys. III. Elementy złączy: a) styk bezprofilowy; b) ucios bezprofilowy; c) zakładka; d) wpust i wypust; e) czop i widlica;
f) płetwa; g) wręg; h) wczepy; i) kołek; j) wpustka, wklejka (obce pióro); k) nakładka; l) listwa wzmacniająca; m)
zatyczka
Charakterystyka wybranych połączeń stolarskich.
Połączenia kątowe narożnikowe
– połączenia elektów pozwalające uzyskać
konstrukcję ramową lub skrzyniową. Do łączenia graniaków stosuje się najczęściej
złącza prostopadłe czopowe lub łącznikowe, rzadziej złącza uciosowe, trudniejsze
od poprzednio wymienionych w obróbce oraz charakteryzujące się mniejszą
wytrzymałością (rys. IV a–j). W p.k.n. płyt z drewna litego przeważają złącza
wczepowe, wręgowe, wpustowe i łącznikowe, w połączeniach płyt z materiałów
drewnopochodnych – złącza łącznikowe, często z kątową listwą z kątową listwą
wzmacniającą (rys. IV k–x).
rys. IV. Złącza stosowane w
połączeniach stolarskich kątowych
narożnikowych:
a) czopowe zakładkowe proste; b)
czopowe pojedyncze; c) czopowe
podwójne przelotowe; d) czopowe
pojedyncze kryte; e) kołkowe
prostopadłe; f) uciosowe zakładkowe;
g) uciosowe czopowe pojedyncze; h)
uciosowe wpustkowe; i) uciosowe
kołkowe okrągłe; j) uciosowe
kołkowe płaskie; k) wczepowe proste;
l) wczepowe skośne odkryte; m)
wczepowe skośne półkryte; n)
wczepowe skośne ukryte; o) kołkowe
prostopadłe; p) kołkowe uciosowe; r)
wpustkowe proste; s) wpustkowe
uciosowe; t) uciosowe z kątową listwą
wzmacniającą; u) wręgowe proste;
w) wręgowe skośne; x) wpustowe
pojedyncze proste
a–j) złącza stosowane w połączeniach
garniaków
k–x) złącza stosowane w połączeniach
płyt
Połączenia kątowe półkrzyżowe
– połączenia elementów zewnętrznych z elementami
wewnętrznymi w celu otrzymania podzespołów konstrukcji ramowych i
skrzyniowych. Do łączenia graniaków stosuje się najczęściej złącza czopowe
pojedyncze lub łącznikowe kołkowe (rys. V a–f). W celu wzmocnienia złącza czopy
przelotowe mogą być od zewnątrz klinowe. W p.k.p. nierozbieralnych kierunek
wprowadzania klina powinien być zgodny z kierunkiem przebiegu włókien czopu, w
rozbieralnych – kliny (zatyczki) umieszcza się w otworach usytuowanych
poprzecznie do przebiegu włókien. W p.k.p. płyt z drewna litego do najczęściej
stosowanych należą złącza wpustowe, płetwowe, wieloczopowe i łącznikowe
kołkowe (rys. V g–l), a płyt z materiałów drewnopochodnych – złącza łącznikowe
wpustowe z jedną lub dwiema kątowymi listwami wzmacniającymi (rys. V m–s).
rys. V. Złącza stosowane w połączeniach stolarskich
kątowych półkrzyżowych:
a) czopowe pojedyncze przelotowe; b) czopowe pojedyncze
przelotowe z odsadkami; c) czopowe pojedyncze kryte; d)
czopowe podwójne przelotowe; e) zatyczkowe; f)
kołkowe; g) wpustowe pełne; h) wpustowe ścięte; i)
wpustowo–wręgowe; j) płetwowe; k) wieloczopowe
przelotowe; l) kołkowe; m) stykowe z kątową listwą
wzmacniającą; n) stykowe z dwiema kątowymi listwami
wzmacniającymi; o) pełnowpustowe (z jedną lub dwiema
kątowymi wzmacniającymi); p) wręgowe wpustowe; r)
kołkowe (z jedną lub dwiema kątowymi wzmacniającymi);
s) wpustkowe (z jedną lub dwiema kątowymi
wzmacniającymi)
a–f) złącza stosowane w połączeniach graniaków
g–l) złącza stosowane w połączeniach płyt z drewna litego
m–s) ) złącza stosowane w połączeniach płyt z materiałów
drewnopochodnych
Połączenia równoległe czołowe
– połączenia elementów, zawsze wzmacniane klejem,
pozwalające uzyskać zwiększenie długości danej konstrukcji. Wybór złącza jest
uzależniony od żądanej wytrzymałości połączenia i długości łączonych elementów.
Graniak długości do 1000 mm łączy się zazwyczaj za pomocą złączy zakładkowych
i zastrzałowych (rys. VI a–e), długości większej niż 1000 mm – za pomocą złączy
widlicowychi łącznikowych kołkowych (rys. VI f–h).
rys. VI. Złącza stosowane w połączeniach
stolarskich równoległych czołowych przy
łączeniu graniaków:
a) stykowe skośne; b) zakładkowe skośne;
c)zakładkowe proste; d) zakładkowe ścięte;
e) zastrzałowi; f) widlicowe proste; g)
kołkowe okrągłe; h) kołkowe płaskie
Połączenia równoległe wzdłużne
– połączenia elementów pozwalające uzyskać
zwiększenie grubości lub szerokości danej konstrukcji. Graniaki albo płyty ułożone
obok siebie łączy się złączami wpustowo–wypustowymi bądź łącznikowymi (rys. VII
a–h), elementy płytowe z drewna litego wzmacnia się dodatkowo listwami
płaszczyznowymi lub czołowymi (rys. VII i–j).Nie zaleca się stosowania p.r.w.
łącznikowych do łączenia elementów z płyt drewnopochodnych.
rys. VII. Złącza stosowane w połączeniach
stolarskich równoległych wzdłużnych przy łączeniu
graniaków graniaków płyt z drewna litego:
a) stykowe; b) wpustowo–wypustowe
prostokątne; c) wpustowo–wypustowe trójkątne;
d) wpustowo–wypustowe wręgowe; e) kołkowe
okrągłe; f) kołkowe płaskie; g) wpustkowe
ciągłe; h) wpustkowe przerywane; i)
płaszczyznowe listwy wzmacniające; j) czołowe
listwy wzmacniające
Plik z chomika:
hogzilla1
Inne pliki z tego folderu:
D. Maczynski, Polaczenia ciesielskie -nazewnictwo (2012).pdf
(4606 KB)
Stolarskie połączenia.pdf
(678 KB)
Gunnebo gwozdzie.pdf
(3121 KB)
Złącza cisielskie 1.pdf
(1930 KB)
bal ściana więńcowa na nakładkię ukośną jaskółczy ogon.jpg
(108 KB)
Inne foldery tego chomika:
2001, 2002
budownictwo drewniane
Dokumenty
Fakty i Mity
Filmy - F
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin