plaktodonty.doc

(22 KB) Pobierz

1. Rząd

Łacińska nazwa plakodontów znaczy mniej wiecej to samo co "płaski ząb". Była to najmniej wyspecjalizowana grupa morskich gadów. Wyglądem przypominały dzisiejsze żółwie, lecz nie były z nimi najprawdopodobniej spokrewnione. Zalicza się je do Sauropterygia (choć ich klasyfikacja i tak nie jest pewna). Gady te miały krępe ciało, krótka szyje oraz długi, bocznie spłaszczony ogon. Placodontia pojawiły się w triasie. W tym samym okresie również wymarły. Zamieszkiwały one prawdopodobnie przybrzeżne wody Oceanu Tetydy, które rozciągało się wówczas pomiędzy północną Laurazją, a południową Gondwaną. Zwierzęta te posiadały bardzo mocne, płaskie uzębienie, którym miażdżyły muszle małży i pancerze skorupiaków. Zagadką jest bezzębny Henodus, który prawdopodobnie żywił się meduzami i ślimakami morskimi.

 

2. Henodontidae

Henodusy posiadały zewnętrzny szeroki pancerz, który upodabniał je do żółwi. Był on złożony z płyt w kształcie wielokątów. Przedstawicielem rodziny jest m.in. mierzący 80 cm długości Henodus chelyops.

 

 

3. Cyamodontidae

Ciało cyjamodontów było szerokie i płaskie. Ich grzbiet pokrywały płytki w kształcie gadzich łusek, tworzące dobrze zabezpieczający zwierzę pancerz. Placochelys placodonta miał już dobrze rozwinięte płetwy, dzięki którym był zwinnym i dość szybkim pływakiem. Gad ten osiągał prawdopodobnie do 1 m długości.

 

4. Placodontidae

Rodzina plakodontów obejmuje gatunki z rodzaju Placodus i Paraplacodus. Miały one grzbiety i boki pokryte gruzełkowatymi płytami. Zwierzęta te choć bardzo dobrze pływały, prawdopodobnie większość czasu spędzały na rafach i brzegach słonych wód. Osiągały ok. 2 m długości.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin