Zdalne sterowanie z dowolnym pilotem RC5.pdf

Projekty AVT

Zda l l lne s t t terowan i i ie

z dowo l l lnym p i i i l l lo t t tem RC5

2480

W jednym z poprzednich numerów Elektro−

niki dla Wszystkich pozwoliłem sobie zapre−

zentować Czytelnikom opis budowy uniwer−

salnego pilota RC5. Wspomniałem także, że

wykonanie tego urządzenia ma sens, ponie−

waż w najbliższym czasie zaprezentuje Wam

szereg urządzeń sterowanych z tego właśnie

pilota. Jak dotąd dotrzymałem obietnicy tyl−

ko częściowo, opracowując dla Was prostą

zabawkę sterowaną kodem RC5. Najwyższy

więc czas, aby kontynuować rozpoczętą pra−

cę i zaoferować Czytelnikom Elektroniki dla

Wszystkich kolejne urządzenie, które jednak

tym razem bynajmniej nie będzie tylko za−

bawką. Zanim jednak przejdziemy do opisu

proponowanego układu, chciałbym wyjaśnić

pewne nieporozumienia i rozproszyć wątpli−

wości, które nękają cześć z Was.

Jednym z pierwszych tematów poruszo−

nych w ramach wykładów BASCOM College

było odbieranie i dekodowanie transmisji ko−

du RC5 za pomocą procesorów typu

AT89C2051. Temat ten spotkał się ze sporym

zainteresowaniem studentów BASCOM Col−

lege, którzy jednak napotkali na pewne trud−

ności podczas realizacji związanych z nim

ćwiczeń. Trudno mi nawet policzyć, ile otrzy−

małem rozpaczliwych maili, w których pisali−

ście, że opisywane przeze mnie polecenia

w ogóle nie działają, że na ekranie wyświetla−

cza LCD pokazują się same bzdury i że ten

cały BASCOM to w ogóle jest do kitu. Nie−

stety, ci, którzy powątpiewali w poprawność

zawartych w języku MCS BASIC poleceń,

absolutnie nie mieli racji. Powód ich, niepo−

wodzeń był prawie zawsze taki sam: do eks−

perymentów używali oni pilotów od sprzętu

RTV, zapominając, że nie każdy taki pilot mu−

si pracować w standardzie RC5. Wystarczy

tylko zajrzeć do dowolnego sklepu ze sprzę−

tem radiowo−telewizyjnym, aby przekonać

się, że nawet większość pilotów używanych

w Polsce nie obsługuje tego rodzaju transmi−

sji. Firmy japońskie i dalekowschodnie pro−

dukujące sprzęt RTV zyskały sobie znaczącą

pozycję na naszym rynku, a właśnie ci produ−

cenci nie stosują w swoich wyrobach kodu

RC5, będącego standardem w sprzęcie produ−

kowanym w Europie (np. w sprzęcie produ−

kowanym przez Philipsa).

O tym, co napisałem musicie pamiętać

„przymierzając się” do budowy opisanego

niżej urządzenia. Jeżeli posiadacie w domu

wyłącznie sprzęt elektroniczny produkcji ja−

pońskiej lub innej firmy z Dalekiego Wscho−

du, to wchodzące w jego skład piloty okażą

się zupełnie bezużyteczne przy współpracy

z naszym układem. Będziecie wtedy mieli

różne drogi wyjścia z kłopotliwej sytuacji.

Będziecie mogli zakupić jakiegoś pilota,

upewniając się przedtem, że na pewno pracu−

je on z kodem RC5. Jednak takie rozwiązanie

z pewnością nie zadowoli fanów elektroniki,

jakimi jesteście i pozostanie Wam wykonanie

pilota opisanego w EdW albo też uniwersal−

nego nadajnika kodu RC5, umożliwiającego

wysłanie dowolnej komendy RC5 pod do−

wolnie wybrany adres, którego opis został

zamieszczony w numerze 1/00 Elektroniki

Praktycznej (AVT−849).

Z pozoru proponowany układ nie różni się

zbytnio od wielu mu podobnych. Umożliwia

sterowanie ośmioma odbiornikami energii

elektrycznej, a ze względu na zastosowanie

przekaźników mocy jako elementów wyko−

nawczych nie ma większego znaczenia czy

będą to układy zasilane prądem przemiennym

z sieci energetycznej, czy też wymagające do−

starczenia prądu stałego. Takich układów

zbudowano wiele, ale ten, z którym zapozna−

my się dzisiaj ma pewną szczególną cechę,

która, jak mam nadzieję, znajdzie uznanie

Czytelników Elektroniki dla Wszystkich.

Proponowany układ nie jest związany za ja−

kimkolwiek konkretnym pilotem i może

współpracować z dowolnym nadajnikiem ko−

du RC5, w tym oczywiście z pilotem AVT−

2427. Nie ma najmniejszego znaczenia, jakie

komendy wykorzystamy do sterowania na−

szym układem. Mogą to być dowolne polece−

nia z 64 komend, które zawiera standard RC5,

wysyłane pod całkowicie dowolny spośród

32 dostępnych adresów. Nasz układ podczas

pierwszego uruchomienia musi zostać „nau−

czony”, jakie komendy będziemy wykorzy−

stywać i pod jaki adres będą one wysyłane.

Zapamiętane informacje przechowywane są

w pamięci EEPROM i mogą zostać stamtąd

usunięte lub zmienione jedynie w wyniku na−

szego celowego działania.

Jak się za chwilę przekonamy, sercem

układu i jego jedynym aktywnym elementem

jest procesor typu AT89C2051, niezwykle po−

pularny zarówno wśród hobbystów, jak i pro−

fesjonalnych konstruktorów, „gwiazda” na−

szego kursu BASCOM College. Program ste−

rujący pracą procesora został napisany, prze−

testowany i skompilowany za pomocą narzę−

dzi zawartych w pakiecie BASCOM8051

„Special Edition for Elektronika Praktyczna”,

który przebojem zyskuje sobie coraz większą

popularność wśród Czytelników naszego pi−

sma, podobnie jak wśród elektroników na ca−

łym świecie. Dlatego też opis działania ukła−

du ilustrowany będzie licznymi fragmentami

programu napisanego w języku MCS BASIC.

Wykonanie proponowanego układu jest

stosunkowo proste, a koszt elementów po−

trzebnych do jego budowy jest niezbyt wyso−

ki. Koledzy, którzy zdecydują się na jego bu−

dowę, będą mieli dwie możliwości zaopa−

trzenie się w zaprogramowany procesor,

niezbędny do funkcjonowania urządzenia.

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

Metodą najprostszą będzie zakupienie kitu,

w którego skład wchodzi zaprogramowany

chip AT89C2051. Bardziej ambitni konstruk−

torzy zechcą zapewne samodzielnie zapro−

gramować procesor, pisząc własną wersję

programu. W tym celu powinni się zaopa−

trzyć w podstawowe narzędzia jakimi są pa−

kiet BASCOM8051 i programator MCS Fla−

shprogrammer AVT−2502. Dostęp do progra−

mu BASCOM8051 Special Edition For Elek−

tronika Praktyczna jest szczególnie łatwy:

znajduje się na płycie CD−EP 4/00 oraz na

stronie www.ep.com.pl.

czych, odbiornika kodu RC5 − TFMS5360

i garstki elementów dyskretnych. Procesor

89C2051 posiada liczne zalety, ale także

i jedną wadę: nie jest wyposażony w wewnę−

trzną nieulotną pamięć danych, co spowodo−

wało konieczność zastosowania dodatkowe−

go układu, przechowującego informacje

o kodach poszczególnych komend sterują−

cych pracą urządzenia.

Jako elementy wykonawcze zastosowa−

ne zostały przekaźniki typu RM−82,

z których każdy wyposażony jest w dwie

pary przełączanych styków. Zwiększa to

dodatkowo możliwości układu, który w za−

sadzie może sterować aż 32 różnymi urzą−

dzeniami, dołączanymi w najrozmaitszy

sposób do styków przekaźników. Szerzej

poruszymy ten temat w części artykułu po−

świeconej montażowi układu.

Jako odbiornik kodu RC5 emitowanego

przez pilota zastosowano dobrze znany układ

typu TFMS5360. Jest to „magiczna” kostka,

która uwalnia nas od wszelkich problemów

związanych z budową wzmacniacza odbiera−

nego sygnału czy też filtrów eliminujących

„niepożądane” częstotliwości nośne. Na wyj−

ściu IC4 otrzymujemy od razu „gotowy” prze−

bieg prostokątny, zgodny ze standardem TTL.

Układ może być zasilany napięciem sta−

łym o wartości 10 ... 18VDC lub przemien−

nym 8 ... 12VAC dołączanym do złącza

CON19. Część cyfrowa urządzenia zasilana

jest napięciem +5VDC, dostarczanym przez

scalony stabilizator napięcia IC3.

Sposób połączenia procesora z biernymi

elementami układu najlepiej prześledzić na

podstawie fragmentu programu, w którym

Jak to działa?

Na rysunku 1 został pokazany schemat elek−

tryczny proponowanego układu sterownika.

Układ jest wyjątkowo prosty: poza proceso−

rem 89C2051 i pamięcią AT24C04 układ

składa się z ośmiu przekaźników wykonaw−

Rys. 1 Schemat ideowy

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

za pomocą wyjątkowo

wygodnego polecenia

ALIAS nadano wypro−

wadzeniom procesora

nazwy zgodne z pełnio−

nymi przez nie funkcja−

mi. Dodatkowo w syste−

mie utworzono magi−

stralę I 2 C, która służy

obsłudze zewnętrznej

pamięci danych − I C 2.

Analizę sposobu

działania układu roz−

poczniemy opierając się na listingach frag−

mentów programu w momencie włączenia

zasilania urządzenia. Pierwszą czynnością ja−

ką procesor wykonuje po inicjalizacji i konfi−

guracji systemu jest sprawdzenie stanu jum−

pera JP1 (listing 1). Od wyniku tego badania

zależeć będzie dalszy bieg wypadków.

Config Sda = P1.3

Config Scl = P1.4

Zauważmy, że niezależnie od badania sta−

nu jumpera program odczytuje także zawar−

tość komórki pamięci o adresie 127 i jeżeli nie

jest ona równa 133, to także wzywa podpro−

gram rejestracji komend. Za chwilę dowiemy

się, jaki sens ma ten fragment programu.

Niezależnie, czy zostało to spowodowane

zwarciem jumpera JP1, czy też wykryciem

nieprawidłowej wartości zapisanej pod adre−

sem 133 pamięci EEPROM, program rozpo−

czyna wykonywanie pętli zawartej w podpro−

gramie REGISTRATION, pokazanym na li−

stingu 2. Jego zadaniem jest teraz zarejestro−

wanie 8 komend kodu RC5, z których każda

może być wysłana pod dowolny z 32 adresów.

Wykonanie tego programu spowoduje zapi−

sanie w pamięci EEPROM 8 komend i ośmiu

adresów wyemitowanych z pilota RC5 i prze−

chowanie ich tam w celu późniejszego porów−

nania z sygnałami odbieranymi podczas pracy

układu. Wiemy już teraz, dlaczego nasz pro−

gram sprawdza zawartość 127 komórki pamię−

ci EEPROM: podczas rejestracji poleceń jest

tam zapisywana liczba 133, a inna wartość od−

czytana z tej komórki świadczy, że pamięć nie

była jeszcze programowana w naszym ukła−

dzie. Oczywiście wartość 133 jest całkowicie

przypadkowa, po prostu jest to pierwsza licz−

ba, jak wpadła mi do głowy.

Zwróćmy jeszcze uwagę na jedna cechę

opisywanego układu. W pamięci zapisywane są

nie tylko polecenia, ale i adresy pod jakie zosta−

ły wysłane. Z tego wynika, że do obsługi nasze−

go układu możemy z powodzeniem wykorzy−

stywać różne piloty, przeznaczone do sterowa−

nie różnymi urządzeniami. Mogą to być piloty

od telewizora, magnetowidu, radiomagnetofo−

nu czy też od kamery wideo. Ważne jest tylko

to, aby wszystkie pracowały w kodzie RC5.

Po zarejestrowaniu poleceń sterujących

układ rozpoczyna pracę w pętli (listing 3),

w której oczekuje na odebranie jakiejś trans−

misji nadawanej w kodzie RC5. Warto zau−

ważyć, że wyjście odbiornika podczerwieni

IC3 zostało dołączone za pośrednictwem złą−

cza CON17 + CON19 do wejścia przerwania

INT0 procesora. Jeżeli więc do odbiornika

dotrze jakikolwiek sygnał nadawany na pod−

czerwieni z częstotliwością 36kHz, to jego

wyjście przybierze stan niski, a procesor

przystąpi do realizacji podprogramu obsługi

przerwania, pokazanej na listingu 4.

Rl1 Alias P1.6

Rl2 Alias P3.7

Rl3 Alias P1.7

Rl4 Alias P3.5

Rl5 Alias P3.0

Rl6 Alias P3.1

Rl7 Alias P3.4

Rl8 Alias P3.3

Jp1 Alias P1.2

Led1 Alias P1.1

Led2 Alias P1.0

'Listing 1

Set Jp1 'spróbuj ustawić

stan wysoki na pinie Jp1

If Jp1 = 0 Then 'jeżeli próba

nieudana, to:

Call Registration 'wezwij podprogram

rejestracji komend i adresów

End If 'koniec warunku

Call Read_eeprom(127 , Value) 'odczytaj zawartość

komórki 127 pamięci EEPROM

'Listing 4

Receiverc5:

Disable Int0 'chwilowo zawieś obsługę przerwania INT0

Getrc5(subaddress , Command) 'zbadaj, czy odebrany kod to transmisja RC5 i dokonaj jego analizy

If Command < 63 Then 'jeżeli wartość odebranej komendy jest mniejsza od 63, to:

If Subaddress < 31 Then 'jeżeli wartość adresu, pod który wysłana została komanda

jest mniejsza od 31, to:

If Value <> 133 Then

'jeżeli odczytana

wartość nie jest równa 133, to

Call Registration

'wezwij podprogram

rejestracji komend i adresów

Rc5_received = 1

'zmienna pomocnicza RC5_RECEIVED sygnalizująca odebranie poprawnej

transmisji przyjmuje wartość jeden

End If : End If

'koniec warunków

End If

'koniec warunku

Return

'Listing 2

Sub Registration

Disable Int0 'chwilowo zawieś obsługę przerwanie INT0

Eepromadres = 1 'zmienna EEPROMADRES przyjmuje wartość 1

Temp2 = 1

'Listing 3

Sub Mainloop

'główna pętla programowa

'zmienna pomocnicza TEMP2 przyjmuje wartość 1

If Rc5_received = 1 Then 'jeżeli zmienna pomocnicza

sygnalizująca odebranie transmisji RC5 przyjęła

wartość 1, to:

Rc5_received = 0 'zmienna ta z powrotem

przyjmuje wartość 0

Disable Int0 'chwilowo zawieszamy

obsługę dalszych przerwań INT0

Call Code_identification

'wezwij podprogram analizujący odebrany kod

Wait 1

For Temp = 1 To 10 'dziesięciokrotnie:

Call Redshort 'wezwij podprogram REDSHORT, którego zadaniem jest generowani krótkiego błysku 'czerwonej

diody LED. Błyski tej diody informują użytkownika, że może przystąpić do rejestracji poleceń

Enable Int0 'ponownie uaktywnij obsługę przerwania INT0

Do 'początek pętli programowej

If Rc5_received = 1 Then 'jeżeli zmienna pomocnicza RC5_RECEIVED przyjęła wartość jeden, to:

Disable Int0 'zawieś obsługę przerwania INT0

Rc_received = 0 'przywróć zmiennej RC5_RECEIVED wartość zero

Call Write_eeprom(eepromadres , Subaddress) 'zapisz w pamięci EEPROM adres, pod jaki 'wysłane zostało

polecenie nadane z pilota

Incr Eepromadres 'zwiększ o 1 wartość zmiennej EEPROMADRES

Call Write_eeprom(eepromadres , Command) 'zapisz w pamięci EEPROM odebraną

komendę kodu RC5

Incr Eepromadres 'zwiększ o 1 wartość zmiennej EEPROMADRES

Incr Temp2 'zwiększ o 1 wartość zmiennej pomocniczej TEMP2

For Temp = 2 To Temp2 'tylokrotnie, ile komend zostało odebranych:

Call Greenlong

'zaczekaj sekundę

Enable Int0

'powtórnie wznów obsługę

przerwania INT0

End If

'koniec warunku

Loop

End Sub

'wezwij podprogram generujący długi błysk diody zielonej,

Jeżeli wstępna analiza odebranego sygnału

wypadła pomyślnie, czyli że program stwier−

dził, że ma do czynienia z kodem RC5, to we−

zwana zostaje procedura identyfikacji odebra−

nej transmisji. W tym momencie mamy już do

dyspozycji dwie dane: wartość odebranej ko−

mendy i adres, pod jaki został wysłana. Pozo−

staje zatem porównać te dane z wartościami

zapisanymi w pamięci EEPROM. Czynność tę

wykonuje podprogram pokazany na listingu 5.

Next Temp

Enable Int0

'ponownie uaktywnij obsługę przerwania INT0

End If

If Temp2 = 9 Then 'jeżeli zmienna TEMP2 przyjęła wartość 9, czyli zapisane już zostało 8 komend i adresów, to:

Call Write_eeprom(127 , 133) 'zapisz pod adresem 127 pamięci EEPROM wartość 133

Exit Do

'wyjdź z pętli programowej

End If

'koniec warunku

Loop

End Sub

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

Omówiliśmy najważniejsze fragmenty pro−

gramu sterownika. Mam nadzieję, że wszyscy

Czytelnicy zrozumieli zasadę jego działania

i bez jakichkolwiek wątpliwości mogą już

przystąpić do budowy proponowanego układu.

Montaż i uruchomienie

Na rysunku 2 zostało pokazane rozmie−

szczenie elementów na dwóch płytkach ob−

wodów drukowanych. Na większej płytce

umieszczona została główna część układu,

Jedynie część układu zawierająca odbior−

nik RC5 musi być zlokalizowana w widocz−

nym miejscu, ale sądzę, że z łatwością znaj−

dziecie jakąś elegancką obudowę dla tej ma−

lutkiej płytki.

Montaż układu wykonujemy w typowy

sposób, rozpoczynając od wlutowania ele−

mentów o najmniejszych gabarytach, a koń−

cząc na kondensatorach elektrolitycznych

i przekaźnikach. Pod układy scalone należy

zastosować podstawki. Przekaźniki zastoso−

wane w układzie są najkosztowniejszymi ele−

mentami całego urządzenia. Dlatego też, jeże−

li nie mamy zamiaru wykorzystywać wszyst−

kich ośmiu kanałów, jakimi dysponujemy, to

montowanie ośmiu przekaźników nie miało−

by większego sensu ekonomicznego. Niejed−

nokrotnie wystarczą nam dwa, trzy kanały,

a przekaźniki obsługujące pozostałe urządze−

nia możemy zawsze zamontować później.

Obie płytki należy połączyć ze sobą za

pomocą sześciożyłowego przewodu, najle−

piej tzw. taśmowego. Układ prototypowy te−

stowany był z przewodem o długości 2,5 mb

i nie stwierdzono jakichkolwiek zakłóceń

w przekazywaniu informacji z odbiornika

RC5 do procesora.

Układ sterownika zmontowany ze spraw−

dzonych elementów działa natychmiast po

włożeniu zaprogramowanego procesora

w podstawkę i poza zaprogramowaniem ko−

mend sterujących i ewentualnie kodu dostępu

nie wymaga jakichkolwiek czynności uru−

chomieniowych.

Układ powinien być zasilany napięciem

stałym o wartości ok. 14VDC lub przemien−

nym ok. 8VAC.

Dla tych Kolegów, którym nie bardzo

chciało się wnikać w szczegóły budowy pro−

gramu obsługującego nasz sterownik w naj−

większym skrócie podamy

teraz „instrukcję obsługi”

zbudowanego układu.

Nowo zbudowany, wypo−

sażony w „czystą” pamięć

EEPROM układ będzie wy−

magał zarejestrowania pole−

ceń kodu RC5. W takim ukła−

dzie nie musimy nawet zwie−

rać jumpera JP1, ponieważ po

wykryciu nie zaprogramowa−

nej pamięci EEPROM przej−

dzie on od razu w tryb reje−

stracji komend, co zostanie

zasygnalizowane dziesięcio−

ma błyskami czerwonej diody

LED. Następnie pojedynczy

błysk diody zielonej stanie się

zachętą do podania pierwszej

komendy. Po naciśnięciu

przycisku pilota, zarejestro−

wanie pierwszej komendy zo−

stanie potwierdzone dwoma

błyskami zielonej diody, co

jednocześnie jest zachętą do

'Listing 5

Sub Code_identification

Eepromadres = 1 'zmienna pomocnicza EEPROMADRES przyjmuje wartość 1

For Temp = 1 To 8 'ośmiokrotnie:

Call Read_eeprom(eepromadres , Subaddress2) 'odczytaj z pamięci EEPROM zapisany tam adres pod który

wysyłane jest polecenie dla kolejnego kanału

Incr Eepromadres 'zwiększ wartość zmiennej pomocniczej EEPROMADRES o 1

Call Read_eeprom(eepromadres , Command2)

'odczytaj z pamięci EEPROM wartość komendy obsługującej

kolejny kanał

Incr Eepromadres 'zwiększ wartość zmiennej pomocniczej EEPROMADRES o 1

If Command = Command2 Then 'jeżeli wartość odebranej komendy jest równa zapisanej, to

If Subaddress = Subaddress2 Then 'jeżeli wartość odebranego adresu jest równa odczytanej

z pamięci, to:

Select Case Temp 'dokonaj analizy zmiennej TEMP

Case 1 : Rl1 = Not Rl1 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

Case 2 : Rl2 = Not Rl2 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

Case 3 : Rl3 = Not Rl3 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

Case 4 : Rl4 = Not Rl4 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

Case 5 : Rl5 = Not Rl5 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

Case 6 : Rl6 = Not Rl6 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

Case 7 : Rl7 = Not Rl7 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

Case 8 : Rl8 = Not Rl8 'jeżeli zmienna TEMP = 1 to zmień stan przekaźnika RL1 na przeciwny

End Select 'koniec badania zmiennej TEMP

Call Greenlong 'wygeneruj długi błysk zielonej diody

End If

'koniec warunku

End If

'koniec warunku

Next Temp

End Sub

Rys. 2a Schemat montażowy

zawierająca procesor, przekaźniki, zasilacz

i diody sygnalizujące stan przekaźników. Na

mniejszej płytce znajduje się tylko odbiornik

kodu RC5 i dwie diody sygnalizacyjne. Takie

rozmieszczenie elementów i podział układu

na dwa moduły umożliwia zamontowanie

głównej części urządzenia w obudowie, która

niekoniecznie musi spełnić wysokie wyma−

gania estetyczne i spowodować umieszczenie

całości pod przysłowiową „szafą”.

Rys. 2b Schemat montażowy

Elektronika dla Wszystkich

Projekty AVT

podania drugiej komendy, a następnie trze−

ciej (trzy błyski zielonej diody) i tak dalej, aż

do zarejestrowania wszystkich ośmiu pole−

ceń. Jest całkowicie obojętne, które klawisze

wykorzystamy do przesyłania poleceń do ste−

rownika, tak jak obojętne jest pod jaki adres

będą wysyłane.

Zarejestrowanie wszystkich ośmiu pole−

ceń zostanie przez sterownik skwitowane

włączeniem zielonej diody LED na 3 se−

kundy. Następnie układ przechodzi w stan

oczekiwania na polecenia, w którym pozo−

stanie aż do ewentualnego wyłączenia zasila−

nia. Po zaprogramowaniu poleceń należy za−

wsze pamiętać o usunięciu jumpera JP1, po−

nieważ w przeciwnym przypadku nasz układ

wchodziłby w tryb programowania komend

po każdym wyłączeniu zasilania (nawet

przypadkowym).

Warto teraz jeszcze wspomnieć o dodat−

kowych możliwościach oferowanych przez

nasz układ, których istnienie zostało już

wcześniej zasygnalizowane. Mam tu na my−

śli wykorzystywanie podwójnych styków

przekaźników do włączania i wyłączania do−

datkowych urzą−

dzeń. Najlepiej po−

służmy się tu przy−

kładem, pokazanym

na rysunku 3 . Ma−

my tam siedem róż−

nych odbiorników

energii elektrycznej dołączonych do czterech

z ośmiu przekaźników naszego sterownika.

Waszym zadaniem będzie teraz przeanalizo−

wanie, w jaki sposób działa układ zmontowa−

ny, a właściwie okablowany zgodnie z tym

rysunkiem.

Zbigniew Raabe

e−mail: zbigniew.raabe@edw.com.pl

Wykaz elementów

IIC1 . . . . . . . . . . . . . . . . AT89C2051

IIC2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . .AT24C04

IIC3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7805

IIC4 . . . . . . . . . . . . . . . . . .TFMS5360

T1 ..... T8 . . . . . . . . . . . . . . . . .BS109

Pozostałe

BR1 . . . . . . .mosttek prosttowniiczy 1A

CON1 ..... CON16 . . . . . . . . . . .ARK3

CON17 . . . . . . . . . . . . . . .5x golldpiin

CON18 . . . . . . . . . . . . . . . . . .ARK2

CON19 złłącze szufflladkowe 5

JP1 . . . . . . . . . .2x golldpiin + jumper

Q1 . . .rezonattor kwarcowy 11..059MHz

RL1 ..... RL8 . . . . . . . . . . . . . .RM−82

Kondensatory

C1,, C2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27pF

C3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4,,7 µ F /16

C4 . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1000 µ F/16

C5,, C6 . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100nF

C7,, C8 . . . . . . . . . . . . . . . .100

F/16

Rezysttory

R1...... R8 . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1k Ω

R9,, R10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . 560

Ω

R11 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1k

Ω

Półprzewodniki

D1...... D8 . . . . . . . . . . . . . . . .1N4148

D9,, D10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . .LED

Komplet podzespołów z płytką jest dostępny w sieci handlowej AVT

jako kit szkolny AVT−2480

REKLAMA

Elektronika dla Wszystkich

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: