egzamin_socjologia_ściąga.doc

2.Przedsocjologiczna wiedza o społeczeństwie i jej 3 postaci ( wiedza potoczna, wiedza uzyskana przez sztukę, wiedza uzyskana przez filozofię społeczną) Wiedza Przedsocjologiczna- normatywne i finalistyczne, punkt widzenia tzw. Filozofów interesowała kwestia jak być powinno a jak nie jest- woluntaryzm- czyli wiara we wszechmoc władcy, ludzie byli przekonani iż istnieją jakieś wady w społeczeństwie to wynika to z faktu, że rządzący nie chcą lub nie potrafią ich zlikwidować. Jednocześnie istniała silna wiara tzw. dobrego i mądrego władcy.- koncentracja uwagi na państwie i władcy.Wiedza potoczna- nabywamy spontanicznie, przysłowia, coś jest białe albo czarne. Sztuka- wiedza o społeczeństwie ( los człowieka) . Filozofia społeczna- profesjonalnie uprawiana nauka

10

4. Socjalizacja  to proces (oraz rezultat tego procesu) nabywania przez jednostkę systemu wartości, norm oraz wzorów zachowań, obowiązujących w danej zbiorowości. Socjalizacja trwa przez całe życie człowieka, lecz w największym nasileniu występuje, gdy dziecko rozpoczyna życie w społeczeństwie. Największą rolę na tym etapie odgrywają jego rodzice, później także wychowawcy i rówieśnicy oraz instytucje (takie jak szkoła czy Kościół).

4.Uspołecznienie/socjalizacjaSocjalizacja, zwana inaczej uspołecznieniem, to proces nabywania umiejętności uczestniczenia w życiu społecznym. W trakcie tego procesu, który zasadniczo trwa całe życie człowieka, uczy się ono reguł kultury zbiorowości, w której uczestniczy, a także umiejętności życia w społeczeństwie, m.in. rozpoznawania występującej w nim struktury ról społecznych i sposobu wykonywania niektórych spośród nich. Socjalizacja jest swoistym dla każdej jednostki procesem przetwarzania całokształtu bodźców napływających ze środowiska społecznego, prowadzącym do ukształtowania jej osobowości społecznej. Przetwarzanie to obejmuję także krytyczną obserwację i analizę. Proces socjalizacji trwa przez cale życie, ponieważ w ciągu całego życia ludzie muszą się uczyć nowych ról społecznych i dostosowywać do zmieniających się oczekiwań i warunków zewnętrznych, jednak w szczególnie intensywny sposób przebiega w okresie dzieciństwa i młodości.

6.Elementy procesu uspołecznienia- Role społeczne- (dotyczą one obowiązku, prawa jednostki, systemów wymogów)* przypisane* osiągalne* narzucone. Można je określić jako zespół praw i obowiązków, związanych z daną pozycją, może to być system działań jednostki rozpatrywany w odniesieniu do systemu wartości i norm danych z zewnątrz. Rola może być traktowana jako koncepcja własna jednostki co do tego jaki ma być jej udział w społeczeństwie. Rola jest związana z oczekiwaniami, które ma spełnić osoba zajmująca daną pozycję. Podejście funkcjonalno- strukturalne – rola postrzegana jako czynnik porządkujący rzeczywistość społeczną, role określają jak powinna zachowywać się osoba, która zajmuję daną pozycję. Podejście interakcyjne- role są tu rozumiane nie jako coś gotowego i z zewnątrz narzuconego człowiekowi ale jako coś co powstaje na skutek interakcji.- Jaźń odzwierciedlona- postrzeganie samego siebie przez spostrzeżenia innych na nasz temat.- Stan socjalny- całokształt praw, które osobnikowi przyznaje i zobowiązuje się zapewnić grupa społeczna, oprócz praw, które są unormowane są też prawa uformowane w mniejszej grupie.- Funkcja społeczna- ogół obowiązków jednostki w danej grupie społecznej - Znaczenie życiowe- Odruch warunkowy i kanalizacja- reagowanie tak jak nauczy nas środowisko o.warunkowy- jest spowodowany odruchem bezwzględnym i bodźcem obojętnym- Motywy i aspiracje Motyw- to stan organizmu, w którym jego energia jest zmobilizowana i skierowana ku czemuś co jest elementem środowiska zewnętrznego co nazywa się celem. Charakterystyczne cechy organizmu będącego motywem to napięcie i niepokój spowodowane brakiem zaspokojenia potrzeby .Aspiracje- różnią się od motywów stopniem realności zarówno wyobrażanego celu jak i pragnienia osiągnięcia go.Motywy są bardziej realne. Im bardziej podmiot aspiracji jest odległy tym słabsza motywacja aktualnego zachowania się warunkującego osiągnięcia tego odległego celu.* mechanizm magicznej połowy- teraz już z górki * mechanizm segmentyzacji i wielokrotnej gratyfikacji- przekonanie o swobodzie wyboru* mechanizm o wpływie na zdarzenia* mechanizm- zwrotny wpływ informacji- zaniechanie działanie, kiedy brak jest informacji, brak postępu, lęk przed niepowodzeniem, lęk przed sukcesem- identyfikacja i interanaliza ( psychologiczne uwewnętrznienie)- normy grupy przyjmujemy jako własne.

7. Socjalizacja wtórna i pierwotna  Socjalizacja pierwotna- jest socjalizacją, którą człowiek przechodzi w dzieciństwie i dzięki której staje się członkiem społeczeństwa. W jej toku uczy się elementarnych wzorów i zachowań i podstawowych ról społecznych. Uczy się posługiwać językiem, gestami, uczy, że jest się dzieckiem, dziewczynką, chłopcem, uczy, że nie należy bić młodszego rodzeństwa, ale opiekować się nim. Przebiega ona w atmosferze nasyconej uczuciami. Silna więź emocjonalna łączy dziecko z rodzicami, którzy są dla niego najważniejszymi osobami, przekazującymi wiedzę o otaczającym świecie i jego regułach. Za końcową fazę socjalizacji pierwotnej uznane jest pojawienie się w świadomości jednostki pojęcia uogólnionego  innego. Pouczenia początkowo pochodzą od konkretnych osób i dotyczą konkretnych sytuacji.Socjalizacja wtórna- dotyczy jednostki, która ma już za sobą socjalizację pierwotną i zna w wersji wyniesionej z domu abecadło życia społecznego. Uczy jak się nim posługiwać. Ważna część tej nauki zdobywana jest w szkole. Wprowadza ona człowieka w poszczególne segmenty życia społecznego. W jej toku człowiek nabywa wiedzę niezbędną do poprawnego odgrywania ról występujących w ich obrębie. Człowiek w niej ma do czynienia z wieloma światami społecznymi oraz różnorodnymi propozycjami w ich interpretacji, wśród których może wybierać. Socjalizacja pierwotna wpływa na sposób odbioru treści socjalizacji wtórnej. W toku socjalizacji wtórnej teraźniejszość interpretowania jest przez człowieka tak, aby była w zgodzie z jego przeszłością. Nie wymaga więzi emocjonalnej. Socjalizujące treści mogą być przekazywane anonimowo.

8.Mechanizmy socjalizacji  Mechanizm ucisku zewnętrznego- ma wyjaśnić przyswajanie sobie przez dziecko postaw, zachowań, wartości i sposobów zachowania się starszego pokolenia, oparty jest na nagrodzie i karze.- Mechanizm naśladownictwa- stosujemy mechanizm imitacji modela, procesy identyfikacji, pełnienie ról społecznych- Mechanizm nacisku wewnętrznego- system zinteranalizowanych informacji dotyczących reguł postępowania i współżycia społecznego uznanych przez podmiot za zasady osobiste.

9.Procesy asocjacji i dysocjacji w uspołecznieniu. Asocjacja- prawidłowy przebieg uspołecznienia, nie jest wolna od konfliktów. Dysocjacja- negatywna socjalizacja

10. Kryteria przystosowania- Biologiczne (ekologiczne) – dążenie do zachowania własnej egzystencji, przetrwania w środowisku naturalnym czy społeczno-kulturowym.- Medyczno-psychiatryczno – stan doskonałego zdrowia psychicznego i fizycznego zgodnie z normami medycznymi. Zdrowa struktura osobowości i nie zaburzone jej funkcje. - Psychologiczne-optymalne – sposoby redukcji napięć wewnętrznych, utrzymywanie homeostazy- subiektywne poczucie zadowolenia, szczęścia.- Interakcyjne – adekwatne reagowanie na bodźce pochodzące z otoczenia fizycznego i społecznego. Umiejętność przeciwstawiania się presji niekorzystnych czynników biopsychicznych, środowiskowych i sytuacyjnych.- Społeczne – zgodność postępowań i motywacji z powszechnie akceptowanymi wzorami i normami. - Pedagogiczne – dążenie do samourzeczywistnienia, autonomii, samowychowania rozwoju.

11. Rodzina jako instytucja socjalizacyjna i wychowawcza – pojęcie rodziny.  Rodzina – instytucja społeczna, wspólnota małżeńska, wspólnota zamieszkania, kulturowa. Samoregulujący się system posiadający podsystemy kontrolujące. Rodzina według socjologa to dwóch małżonków plus ich potomstwo

12. Małżeństwo, dziedziczenie, miejsce zamieszkania, władza w rodzinie, dobór małżeński jako podstawowe czynniki definiujące termin rodzina.- Małżeństwo ( monogamia, poligamia )- Dziedziczenie może występować jako patrylinearne w linii męskiej i matrylinearnej linia żeńska i bilateralna ( męskie i żeńskie )- Miejsce zamieszkania :* matrylokalne – mąż przenosi się do żony* patrylokalne – żona przenosi się do męża* neolokalne – neutralne mieszkanie- Władza rodzicielska- Dobór małżeński

13. Elementy różnicujące rodzinę- Czynniki społeczno-ekonomiczne ( struktura rodziny, wykonywanie pracy zawodowej, warunki socjalno-bytowe )- Czynniki kulturalne ( wykształcenie, formy i sposoby spędzania czasu wolnego )- Czynniki pedagogiczne ( podział obowiązków domowych, rodzaje stosowanych metod wychowawczych, świadomość wychowania rodziców, stosunek rodziców do nauki szkolnej dzieci )- Czynniki psychologiczne ( interakcja i komunikacja w rodzinie, więzi w rodzinie- między członkami, atmosfera życia rodzinnego )

14. Typy rodzin.- Rodzina nuklearna ( rodzice + dzieci )- Rodzina poligamiczna ( kilka małżeństw )- Rodzina poszerzona wielopokoleniowa - Rodzina zmodyfikowana poszerzona ( zachowują nie zależność ekonomiczną ) - Rodzina zrekonstruowana- Rodzina zastępcza- Rodzina bezdzietna- Rodzina niepełna

15. Funkcje rodziny.- Prokreacyjna- Wychowawcza- Konsumpcyjna

16. Pozytywne i negatywne postawy rodzicielskie Postawy złe:- postawa unikająca – rodzice mało interesują się dzieckiem i jego problemami, następuje zaniedbanie podstawowych funkcji,- postawa odrzucająca – rodzice są nie chętni czasem nawet wrodzony, sporadycznie niechęć rodzica do dziecka, wyzwala okrucieństwo,- postawa nadmiernie chroniąca – nadmiernie chronienie dziecka przez rodziców, rodzice w każdej sytuacji w które wchodzi dziecko widzą zagrożenie,- postawa nadmiernie wymagająca – koncentracja na dziecku z tendencjami do korygowania, poprawiania, chęć posiadania dziecka -ideału. Postawy dobre: - współdziałanie – im młodsze dziecko tym większa inicjatywa, współdziałania leży w rękach rodziców, uczą swoje dziecko jak współdziałać w zabawie oraz czynnościach dnia codziennego, im dziecko starsze tym formy współdziałania stają się dojrzalsze,- akceptacja – rodzice akceptują dziecko z jego zaletami i wadami, - rozumna swoboda – rodzice współdziałają, akceptują dziecko w miarę jak dorasta, pozwalają na samodzielność, dziecko wraz z wiekiem poszerza zakres swojego działania, - uznawanie praw dziecka – poszanowanie indywidualności dziecka.

17. Grupa społeczna Grupa społeczna charakteryzuje się tym, że relacje pomiędzy jej członkami mają trwałą postać. Grupa może istnieć pomimo zmian jej składu.Każda grupa społeczna jest zbiorowością ale nie każda zbiorowość jest grupą społeczną.

18. Czynniki decydujące o powstaniu grupy. - Styczność geograficzna – osoby mieszkają blisko siebie, to ułatwia integrację, bliskość osób pozwala zjednoczyć się- Podobieństwo – ważne są tu normy, które tworzą się w czasie interakcji.

19. Struktury wewnątrz grupowe ( socjometryczna, przywództwa, komunikacji )- Struktura socjologiczna - Struktura przywództwa:* styl autorytarny* styl demokratyczny* styl anarchiczny# przywódca narcystyczny# przywódca zaborczy# przywódca transakcyjny ( przywódca mafiozo )# przywódca uwodzicielski ( potrzebuje wsparcia grupy )# przywódca mądry- Struktura komunikacji:* krąg ( informacje wewnątrz grupy )* gwiazda ( w centrum zainteresowania jej 1 osoba )* łańcuch ( tylko część może komunikować się z innymi spoza grupy )

20. Grupa: pierwotna, wtórna, własna- obca, odniesienia. 

- Grupa pierwotna – względna trwałość, nie wyspecjalizowany charakter, mała liczebność, wytwarza się pewna zażyłość, jesteśmy nastawieni na zaspokojenie swoich potrzeb,

- Grupy wtórne – więź oparta na stosunkach instytucjonalnych, mają wspólny cel, realizacja jakiegoś określonego interesu, mała zażyłość, są większe od grup pierwotnych, trwałość tych grup ma charakter okresowy, powstają w określonym celu, związki między osobami nie są osobiste, nie wywierają trwałego wpływu na jednostkę, członkowie tych grup nie przejawiają chęci zgłębienia wiedzy na swój temat. Zasadniczą różnicę od grup pierwotnych jest stopień zaangażowania emocjonalnego,

- Grupy odniesienia – to takie grupy, na tle których jednostka postrzega samą siebie, porównuje się do nich lub czerpie z nich normy i wartości:* grupy odniesienia normatywnego* grupy odniesienia porównawczego

21. Konflikt w grupie. - Konflikt wszystkiego albo nic- konflikt mieszanych motywów- konflikt sytuacyjny- konflikt fundamentalny dotyczący konkretnych norm związanych z daną sytuacją- konflikt nie fundamentalny dotyczy zastosowania danej normy w konkretnej sytuacji

22. Grupa rówieśnicza: typy, cechy, funkcje.- Stan separacji do ( zamykanie się we własnym świecie marzeń i fantazji )- Stan separacji od ( odcięcie się od tego co robiliśmy )- Stan separacji w ( nowe formy aktywności )- Stan regest ( cofanie się od poprzedniej fazy rozwojowej )- Stan ambiwalencji

- Stan dezadaptacji ( pytanie czy jestem normalna )

- Stan integracji ( „odroczenie dorosłości” )

Rodzaje:- paczka, klika, banda, gang, szajka Cechy grupy rówieśniczej:- interakcja ( wybieranie osoby z którą chce się przebywać )- odrębność- cel grupowy- normy grupowe- grupa stosuje formy nacisku- zróżnicowane pozycje.

Stanowi silny rzeczywisty układ odniesienia normatywnego, zapoznaje jednostkę z dorosłymi rolami, pośredniczy w zakresie przyswajania sobie schematów nierówności społecznej, społecznej struktury, pozwala na przyswajanie norm i wartości oraz możliwych odchyleń, funkcję ochronną, stratyfikacyjną, umożliwia rozładowanie napięcia, sprzyja krystalizacji systemów wartości.

23. Szkoła – pojęcie, funkcje, zadania szkoły. Szkoła def. instytucja. Szkolnictwo wszelkie typy szkół, jest to także konkretna szkoła ( z konkretnymi nauczycielami ) jest to klasa. Element ucznia i nauczyciela – społeczność. Możliwość kształcenia i uzyskanie konkretnego wykształcenia. Miejsce planowanego uczenia się – liczba godzin w danym semestrze. Może być również nieobowiązkowa Szkoła zawsze była najważniejsza. Zadania szkoły:- socjalizacja wtórna- wprowadzenie w kulturę- naucza wypełniania ról instrumentalnych ( bycie kolegą )- proces biurokracji- depersonalizacja stosunków między uczniem a nauczycielem

Funkcje szkoły:- zewnętrzna – realizacja programu - wewnętrzna – jest to coś co zadecydowało o wyborze tej szkoły

- opiekuńcza:* imprezy szkolne* rozwój emocjonalny naszego dziecka* ma wyrównywać braki- wychowawcze- ma organizować zajęcia w czasie wolnym- ma ograniczać zjawiska patologii.

24. Cechy demokratycznego ustroju szkolnego.Środowisko szkolne:- życzliwe albo wrogie- albo zaspakaja potrzeby, jest bezpieczny czy nie- sensowna albo bezsensowna- kontrola albo brak

25. Typy i rodzaje szkół.- na charakter problemowy np. LO- na poziom ( przedszkola, podstawowe )- ze względu na wiek ucznia- ze względu na płeć ucznia- ze względu na tryb nauczania- organizatora i utrzymującego- ze względu na stosunek do Religi- język wykładowy

26. Biurokracja w szkole, program ukryty w szkole.

W szkole istnieje i jest realizowany „program ukryty” czyli coś realizowane ale nie wchodzi w program.

27. Oczekiwania wobec szkoły.

Oczekiwania wobec nauczyciela:- posiada merytoryczne przygotowanie- potrafi rozwiązywać problemy- jest autorytetem. Oczekiwania wobec szkoły:- poczucie bezpieczeństwa- wszechstronny rozwój. Oczekiwania względem bazy szkolnej:- wyposażenie sal- liczebność w klasie- racjonalne zaplanowanie tygodnia pracy. Oczekiwania dotyczące relacji nauczyciel-dziecko. Oczekiwania kontaktowania się rodzica z nauczycielem

Nauczyciel oczekuje: otwartej szczerej komunikacji- obiektywnego ukazywania przez rodziców sytuacji dziecka w domu- systematycznego kontaktu- akceptacji jako dydaktyka

28. Dezorganizacja w funkcjonowaniu szkoły. brak współpracy- nie dostateczne wykształcenie nauczyciela- zbyt mocne poleganie na tradycyjnych metodach nauczania- nie aktualna organizacja procesu wychowania- nie dostateczne działanie- nie zgodne z zasadami higieny rozkład zajęć- przemoc w społeczności szkolnej- niepowodzenia dydaktyczne ukryte i jawne ( np. trudności wychowawcze )Sytuacje które wpływają na dezorganizację:# Gdy wyłącznie szkoła oddziałowywuje kontrsocjalizacyjnie:- szykanowanie ucznia- nadmierne wymagania- dopuszczenie do agresywnego zachowania# Gdy szkoła jest terenem, na którym ujawnia się pozaszkolne wpływy kontrsocjalizacji: zbyt rygorystyczne zachowanie w domu- zbyt rozpieszczające wychowanie# Gdy szkoła jest jednym z ogniw kontrsocjalizacji: rodzina dysfunkcyjna- gangi szkolne

29. Środowisko lokalne/ społeczność lokalna.

Termin społeczność lokalna odnosi się zawsze do  zidentyfikowanego obszaru. Społeczność lokalna to poczucie przywiązania tj. poczucie przynależenia i określanie się pewnego zbioru jako „my”.  Definiując środowisko lokalne można stwierdzić, iż występują w nim stałe elementy: terytorium, interakcje społeczne, więź psychiczna wyrażająca się w poczuciu wspólnoty z ludźmi zamieszkującymi to terytorium, a także w szczególnym stosunku do owego terytorium postrzeganego jako „nasze miejsce”, zdolność do podejmowania wspólnych działań na rzecz rozwiązywania nurtujących je problemów. Zdolność ta jest postrzegana jako zależna od wewnętrznej spoistości społeczności lokalnych, na której rzecz działają istniejące w nich systemy powiązań, zależności i instytucji. A zatem do cech charakterystycznych społeczności lokalnej należą: zajmowana przez nią określona przestrzeń, określony zamieszkujący przez nią zbiór ludności, właściwe mu dziedzictwo historyczne, udział członków w życiu zbiorowym, świadomość tworzenia lokalnej jedności, zdolność do zbiorowego działania. Istnieje także pojęcie środowiska lokalnego. Samo pojęcie środowiska - stanowi względnie samoistny układ, wyróżnia się 3 płaszczyzny:1. płaszczyzna przyrodnicza- powierzchnia ziemi, flora i fauna, dostęp do morza lub jego brak, klimat;2. płaszczyzna kulturowa – składa się z części:a) wytwory kultury materialnej- urządzenia służące do technicznego opanowania przyrody, komunikacja motoryczna i informacyjna; b) wytwory kultury duchowej- nauka, literatura, sztuka, obyczaje i zwyczaje, wierzenia, odpowiadają temu instytucje: biblioteki, czytelnie, muzea, galerie obrazów, kluby, świetlice, teatry, radio, tv, internet.

3.płaszczyzna społeczna- środowisko społeczne stanowi dynamiczny układ stosunków międzyludzkich ukształtowanych i przekształcających się w toku tworzenia przez człowieka dóbr kulturowych na określonym podłożu środowiska przyrodniczego.  Środowisko lokalne oznacza cały system instytucji służących organizowaniu życia np. kościół, szkoła, instytucje usługowe, urządzenia socjalne lub rekreacyjne, mechanizmy regulujące zachowania jednostkowe i stosunki międzyludzkie więc: obyczajowość, normy moralne, autorytety i wzory zachowań. Środowisko lokalne ma sens: terytorialny, demograficzny, instytucjonalny, regulacyjny.

30. Cechy społeczności lokalnej. Można wyróżnić cechy typowe dla społeczności lokalnej miasta i wsi.

Cechy społeczności wiejskiej:mniejsza oferta rozwoju, dostępu do Internetu, kultury, szkolnictwa-mała zbiorowość i ograniczenie przestrzenne -poczucie jedności i poczucie względnej izolacji -dominacja rolniczego charakteru pracy i instytucji- specyficzny układ autorytetów osobowych i instytucjonalnych -dominacja przyrody i przyrodniczy rytm życia zawodowego -kultura ludowa i folklor jako ważne składniki świadomości -presja zewnętrznego świata informacji i kultury -postępująca dezintegracja więzi pod wpływem czynników migracyjnych, urbanizacyjnych i kulturowych -narastające konflikty wewnętrzne międzypokoleniowe -szczególna rola szkoły i nauczyciela.Cechy społeczności lokalnej miasta (wg. J. Ziółkowskiego):1.uczestnictwo mieszkańców, a szczególnie młodzieży w wielkiej liczbie grup celowych;2.dominacja więzi rzeczowych w życiu społecznym i powierzchowny charakter relacji międzyludzkich;3.obniżenie społecznego znaczenia rodziny i zanik tradycyjnych autorytetów (brak społecznych autorytetów osobowych); 4.bezosobowa i nie rygorystyczna kontrola społeczna (dominacja postaw przyzwalających i izolacyjnych); 5.anonimowość życia i działania (powszechne poczucie braku przynależności, nikłe postawy patriotyzmu lokalnego, obywatelskości);6.zanik instytucji sąsiedztwa, życie towarzyskie regulowane raczej kryteriami zawodowymi niż terytorialnymi;7.tolerancja wobec różnic, racjonalizacja myślenia i sekularyzacja zachowań obyczajowych;8.wielka ruchliwość przestrzenna i możliwości dla awansu są większe; 9.ogromne zróżnicowanie struktury zawodowej i uwarstwienia społecznego;10.obserwuje się przestrzenną segregację warstw i klas społecznych

31. Metody rozwijania i metody aktywizacji społeczności lokalnej ( animacja społeczno-kulturowa, organizowanie społeczności, aktywizacja i rozwój społeczności lokalnej, planowanie społeczne w środowisku lokalnym ) - Metoda animacji społeczno-kulturowej – jest metodą budowania związków autentycznych relacji, więzi łączących ludzi, jest sposobem oddziałowywania którego celem jest doprowadzenie do zbiorowej aktywności poprzez ożywienie sił społecznych tkwiących w środowisku, animacja ma wyłudzić twórczą aktywność, służy przełamaniu syndromu prowincji, służy wyłonieniu osób charakterystycznych, typowych.- Metoda organizowania społeczności – metoda środowiskowa, którym celem jest aktywizowanie mieszkańców w celu rozwiązywania problemów, może dotyczyć procesu edukacji, może dotyczyć problemów przemocy, negowanie, brak miejsc na spędzanie wolnego czasu.- Metoda aktywizacji i rozwoju społeczności lokalnej – metoda, w której społeczność lokalna ludzie uświadamiają swoje potrzeby, cele szeregują, znajdują odpowiednie metody postępowania i podejmują działania, mamy do czynienia uwarunkowaniem mechanizmów obywatelskiej aktywności, cel: wspomaganie rozwoju, cele opiekuńcze, kompensacja- wyrównanie braków, eliminowanie anonimowości, przełamywanie izolacji i osamotnienia, rozbudowanie sił społecznych.- Planowanie społeczne w środowisku lokalnym – jest formą pracy najczęściej realizowaną przez samorządy lub jego agendy, jest formą skierowaną na analizę warunków, zarówno społecznych jak i materialnych tych mieszkańców, analizujemy sytuacje zdrowotne, mieszkaniowe, materialne na podstawie analizy wybieramy formę pomocy np. MOPS, Urząd Pracy, Organizacje pozarządowe.- Metoda kształcenia społeczności edukacje wspólnotowe – trzy zjawiska współczesne: przejście przez samorząd roli organizowania oświaty na swoim terenie co w naturalny sposób związało szkołę z rządami, ogromny społeczny wzrost znaczenia oświaty dorosłych, stałe poszerzanie zakresu społecznej i obywatelskiej edukacji w szkołach.

32. Funkcje organizacji i stowarzyszeń społecznych w środowisku lokalnym.

- Opiekuńczo-wychowawcze – przejawiają się w celowej i planowanej działalności organizacji stowarzyszenia społecznego, działalności ukierunkowanej na kształcenie osobowości dzieci i młodzieży oraz wyrównywanie braków, nauka, aktywność rekreacyjna, społecznie-użyteczna o charakterze opiekuńczym.5 zadań opiekuńczo-wychowawczych:* Zadania związane z organizowaniem dzieci i młodzieży, wspieranie zadań dydaktycznych zarówno lekcyjnych jak i poza lekcyjnych np. języka angielskiego, * zadanie związane z organizowaniem aktywności kreatywnej ( biblioteki, plastyka, muzyka, czytanie ). * zadania związane z rozwojem aktywności rekreacyjnej ( dyskoteki, gry )* zadania odnoszące się do organizowania aktywności społeczno-użytecznej (  na rzecz konkretnych osób np. starszych )* zadania dotyczące aktywności o charakterze opiekuńczym dotyczy to zorganizowania niezbędnych środków materialnych.- Integracyjna – uwzględnia się wszystkie instytucje opieki i wychowania, które mogą nam pomóc, aktywizujemy społeczność lokalną przez akcję, ankiety, inicjujemy rozwijanie kooperacji między instytucjami, planowanie i programowanie pracy całego środowiska, określenie zasad współpracy między poszczególn...