Twardowski Jan ks_ Milczysz ze mną(1).pdf

Jan Twardowski

Milczysz ze mną

Wybór i opracowanie Aleksandra Iwanowska

Skępego

Nastolatce,

Królewnie ze

w rocznicę

pięćsetlecia

Modlitwa do Matki Boskiej Skępskiej na dzień 8 września

Z jeziora na jezioro, z kępy na kępę

pogańskie Skępe.

Aleś ochrzciła je uśmiechem,

Panno, pochylona nad grzechem.

Na obraz i podobieństwo

czekającego dziewczęcia

wywiodło Cię doczesne dłuto,

iżby nawet z drewnianego poczęcia

wióry cudu padały w pokutę.

* * *

Aniele, stróżu mój —

którego nie znam z twarzy ni z imienia,

Ty zawsze przy mnie stój

na urwistą odległość sumienia.

Jerzy Pietrkiewicz (Londyn, 1953)

Pielgrzymów, przybywających do Skępego może wzruszyć tablica na murze

świątyni, na której wyryto wiersz ku czci Matki Boskiej Skępskiej. Napisał go

urodzony w Ziemi Dobrzyńskiej Jerzy Pietrkiewicz. Swoje dzieciństwo spędził on pod

opieką Królewny Polskiej ze Skępego. Losy wojny rzuciły go za granicę, do Londynu,

gdzie ukończył studia i został profesorem literatury, tłumaczem, poetą, prozaikiem

piszącym po angielsku. W rocznicę pięcsetlecia Nastolatki ze Skępego nie można o

tym zapomnieć

Niepokalana

Łaski pełna

Teologia naukowo uzasadnia tajemnicę Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej.

Powstało na ten temat wiele bardzo mądrych książek, toczyło się wiele dyskusji

teologów. Myślę jednak, że lud Boży, który tak cierpliwie powtarza na różańcu

świętym: łaski pełna…, łaski pełna…, łaski pełna… — bez patrzenia w teologię, na

zdrowy rozum pojmuje, że Bóg, który uczynił Maryję matką Chrystusa, dał Jej

wszystkie możliwe łaski, w tym tę największą: przyszła na świat nie skażona grzechem

pierworodnym.

W życiu świętych grzechy nas smucą, ale nie dziwią. Wiemy, że św. Paweł, jeszcze

jako Szaweł, grzeszył grzechem gniewu — gniewał się na chrześcijan. Św. Augustyn w

swoich Wyznaniach mówi, że prowadził nieuporządkowane życie, św. Teresa Wielka

przyznała, że czasami była awanturnicą, ale potem jej to przechodziło.

Niech nas to nie dziwi, że w życiu ludzi skażonych grzechem pierworodnym, nawet

wprowadzonych na drogę Chrystusa, jest ciągłe zmaganie się z grzechem w tęsknocie

za świętością.

Gdyby ktoś posądził Matkę Bożą o jakikolwiek grzech — bylibyśmy oburzeni,

widzielibyśmy w nim bluźniercę, tego, który brudnym paluchem pragnie skazić

najczystszy śnieg, który chce przysłonić chmurą słońce. W tej właśnie intuicyjnej

postawie, nigdzie nie wyuczonej, kryje się nasza wiara w Niepokalane Poczęcie Matki

Bożej. Jesteśmy inni — a Ona jest inna. My walczymy z grzechem — Ona nie miała

grzechu. Grzech przy Niej wstydził się być grzechem. Ona cała tylko wzrastała w

świętości. Jest arcydziełem łaski Bożej, kawałkiem raju na Ziemi.

Dzień 8 grudnia jest dniem wielkiego, niezwykłego daru Bożego, jest dniem

podziękowania za dary łaski Bożej i za ten dar największy Matki Bożej,

Niepokalanego Poczęcia. Także za dary, jakie stale otrzymujemy: dar Chrztu świętego,

dar życia, dar pojednania z Bogiem w spowiedzi świętej, dar powołania, dar przyjaźni,

miłości, cierpienia, będącego darem, w którym doświadczamy miłości Bożej.

Dzień 8 grudnia jest dniem proszenia o łaskę dla innych ludzi, o łaskę, aby nie

rozpaczać. O Matce Najświętszej powiedziano, że była smutna, samotna, ale nigdy nie

powiedziano, że rozpaczała. Rozpacz jest następstwem grzechu pierworodnego —

nagłe niewidzenie Boga w nieszczęściu. Ona chyba zawsze widziała Boga. Jest Matką

nadziei w naszej ludzkiej rozpaczy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: