Testament Adolfa Hitlera.pdf

Testament A. Hitlera

Moja wola i testament

Nigdy nie podejżewałem, że mogłem wziąść na siebie taką odpowiedzialność,

przez te wszystkie lata walki, wszystkie dni mojego małżeństwa, teraz

zdecydowałem, zanim zakończę moją doczesną karierę, by zabrać moją żonę,

która po wielu latach wspaniałej przyjaźni, wkroczyła z własnej woli do całkowicie

oblężonego miasta by dzielić los ze mną. Jej wolą jest umrzeć ze mną jako moja

małżonka. Zrekompensuje to czas, którego dla siebie nie mieliśmy, a który

spędziłem na służbie memu narodowi.

To, co do niedawna posiadałem, należało do Partii. Czy powinna być zniszczona;

czy państwo ma być zniszczone, żadna moja decyzja nie jest tu już potrzebna.

Moje obrazy, które kupowałem na przestrzeni lat, nigdy nie były zbierane dla celów

prywatnych, ale by powiększyć galerię w moim rodzinnym mieście Linz nad

Dunajem.

Moim najszczerszym marzeniem jest, aby ta prośba została wypełniona należycie.

Na wykonawcę testamentu mianuję mojego najbardziej oddanego przyjaciela,

Martina Bormanna.

Otrzymał zadanie, aby wypełnić moją wolę. Może także rozporządzać wszelkim

dobrem umysłowym oraz wszystkim co potrzebne do utrzymania się, dla moich

braci i sióstr, również nade wszystko matce mojej żony i moim oddanym

współpracownikom którzy go dobrze znali, szczególnie moja sekretarka Frau

Winter, itd. którzy przez wiele lat pomagali mi swoją pomocą.

Ja i moja żona, w obliczu hańby uwięzienia, wybraliśmy śmierć. Jest naszą wolą,

aby nas skremowano w miejscu, gdzie przeprowadzałem lwią część pracy w ciągu

ponad dwudziestu lat pracy dla narodu niemieckiego.

Oddano w Berlinie, 29 kwietnia 1945, o godzinie 4 nad ranem

(Podpisano) A. HITLER

Mój testament polityczny

Więcej niż trzydzieści lat minęło, odkąd w 1914 roku podjąłem skromne

postanowienie o walce przeciwko najeźdźcom w I wojnie światowej, która

wymierzona była w Rzeszę.

W ciągu tych trzech dekad, wyrobiłem sobie lojalność dzięki moim myślom,

czynom, i życiu. Dało mi to siłę do podjęcia najtrudniejszych decyzji jakie mógł

podjąć śmiertelny człowiek. Poświęciłem mój czas, moją pracę i zdrowie tym trzem

dekadom.

Jest nieprawdą, że ja lub ktokolwiek inny w Rzeszy chciał wojny w 1939. Wyłączną

przyczyną było to, że międzynarodowi dygnitarze byli żydami, lub działali w ich

interesach. Złożyłem zbyt wiele ofert ograniczenia i zaprzestania produkcji

uzbrojenia, których możliwości nie dostrzeżono, a właśnie ta ignorancja wywołała

wojnę, chociaż obarczono nią mnie. Nigdy nie myślałem że po tej pierwszej

światowej wojnie przyjdzie wojna przeciwko Anglii, lub nawet Ameryce, która by się

nam udała. Stulecia przeminą, ale ruiny naszych miast i posągi będą dziękować

nam, podczas gdy, międzynarodowe żydostwo i ich pomocnicy będą rosnąć w siłę.

Trzy dni przed rozpoczęciem wojny z Polską poprosiłem ponownie ambasadora

brytyjskiego, aby rozwiązać problem Polsko-Niemiecki podobnie jak to było z

okręgiem Saary, czyli pod międzynarodową kontrolą. Tej oferty nie można było nie

przyjąć. Została odrzucona tylko dlatego, że koła partyjne w Anglii chciały wojny,

częściowo pod naciskiem i propagandą międzynarodowego żydostwa.

Powziąłem też mały plan, jeżeli narody Europy omamione zostaną przez tych

międzynarodowych konspiratorów w bankowości i finansach, wtedy ta rasa,

żydostwo, które jest rzeczywistym sprawcą tej morderczej walki, będzie wzięta do

odpowiedzialności. Nie zostawiam wątpliwości, że teraz nie tylko zginą z głodu

miliony Aryjskich dzieci, nie tylko miliony dorosłych mężczyzn będzie cierpieć

śmierć, i nie tylko setki tysięcy kobiet i dzieci będzie spalonymi i zbombardowanymi

w ich miastach, bez żadnej przyczyny ani winy.

Po sześciu latach wojny, która jak na złość zamieni się kiedyś w walkę narodu który

chciał spełnić swój cel, nie mogę porzucić tego miasta, będącego stolicą Rzeszy.

Jako że nasze siły coraz słabiej bronią miasto przed najeźccami, a nasz opór jest

osłabiany przez ludzi, którzy łudzą się i nie mają żadnej inicjatywy, powinienem

podzielić mój los z tymi, którzy polegli w tym mieście, którzy także zmuszeni byli

wybierać. Co więcej nie chciałbym wpaść w ręce wrogom, którzy potrzebują mnie

do nowego spektaklu ku uciesze żydów i zabawianych przez nich histerycznych

mas.

Dlatego postanowiłem pozostać w Berlinie i zgodnie z moją wolą umrzeć w

momencie, kiedy myślę, że pozycja wodza i kanclerza nie powinna dłużej

spoczywać w dłoni jednego człowieka.

Umieram z radosnym sercem, świadomy bezgranicznych obowiązków naszych

żołnierzy na frontach, naszych kobiet w domach, osiągnięć naszych rolników i

robotników w ich pracy, unikalnej historii, naszej młodzierzy podtrzymującej me

imię.

Z głębi serca dziękuję wam wszystkim, którzy nie poddali się w walce, ale dalej

walczyli przeciwko wrogom ziemi ojczystej, nie ważne gdzie, wierni do końca. Od

poświęcenia naszych żołnierzy i mojej więzi z nimi aż do śmierci, będziemy

źródłem historii Germanii, ziarnem odrodzenia narodowo-socjalistycznego ruchu i w

ten sposób zrealizujemy wizję zjednoczonego społeczeństwa.

Wiele z najbardziej silnych i odpornych mężczyzn i kobiet zdecydowało się związać

swoje życie z moim dopóki nie zacząłem ich błagać, aby przestali to robić, ale by

dołączyli do rzeszy walczących o nasz naród. Błagałem dowódców armii,

marynarki, i sił powietrznych, aby za wszelką cenę umocnić opór naszych żołnierzy

w sensie narodowo-socjalistycznym, ze szczególnym naciskiem na to, że ja,

założyciel i wódz Rzeszy, wybrałem śmierć niż poddanie, czy kapitulację.

Niech będzie w przyszłości fragmentem kodeksu honorowego żołnierza, oficera

prowadzącego szeregowych do bitwy, aby świecili przykładem uduchowionego

wypełniania swych obowiązków.

DRUGA CZĘŚĆ TESTAMENTU POLITYCZNEGO

Przed moją śmiercią wydalam marszałka rzeszy Hermanna Goeringa z partii i

pozbawiam go wszelkich praw i zasług, które wynikają z postanowień 29 czerwca,

1941; i stanowiska Reichstagu 1 września, 1939, Mianuję na jego miejsce wielkiego

admirała Doenitza, Prezydenta Rzeszy i Najwyższego dowódcę sił zbrojnych.

Przed moją śmiercią wydalam Reichsfuehrera-SS i ministra spraw wewnętrznych,

Heinricha Himmlera, z partii i wszystkich innych stanowisk. Na jego miejsce

mianuję Gauleitera Karla Hankego jako Reichsfuehrera-SS i komendanta głównego

policji, i Gauleitera Paula Gieslera jako ministra spraw wewnętrznych.

Goering i Himmler, którzy okazali głęboką nielojalność wobec mnie, uczynili

niewybaczalną szkodę państwu przez swoje petraktacje z wrogiem, powiedli mnie

na przekór moim decyzjom, i nielegalnie powiększali swoją władzę wewnątrz partii i

narodu.

W celu dania narodowi honorowych ludzi, rząd musi sprostać dalszej walce z

wrogiem. Mianuję następujących członków gabinetu na przywódców Rzeszy:

Prezydent Rzeszy: DOENITZ

Kanclerz Rzeszy: DR. GOEBBELS

Minister partii: BORMANN

Minister spraw zagranicznych: SEYSS-INQUART

Minister spraw wewnętrznych: Gauleiter Giesler

Minister wojny: Donitz

Najwyższe dowództwo wojsk lądowych: Schorner

Najwyższe dowództwo marynarki wojennej: Donitz

Najwyższe dowództwo sił lotniczych: Greim

Reichsfuhrer SS : Gauleiter Hanke

Handel: Funk

Rolnictwo: Backe

Sprawiedliwość: Thierack

Nauka i kultura: Dr Scheel

Propaganda: Dr Naumann

Finanse: Schwerin-Crossigk

Praca: Dr Hupfauer

Uzbrojenie: Saur

Przywódca NSDAP i minister bez teki: Dr Ley.

ADOLF HITLER

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: