Opowieść o Sindbadzie Żeglarzu.pdf

13.txt

tytuł:"OpowieśćoSindbadzieśeglarzu"

Zcyklu"Baśniztysiącaijednejnocy"

WczasachkiedykalifHarunarRaszidwładałwszystkimi,wiernymi,Ŝyłsobiew

mieścieBagdadziepewienczłowiek,zwanySindbademTragarzem.Byłtoczłek

ubogi,który,abyzarobićnaŜycie,musiałnosićcięŜarynagłowie.OtóŜpewnego

dniazdarzyłosię,ŜekiedymiałszczególniecięŜkitobółdoprzeniesienia,omal

niestraciłprzytomności,zwłaszczaŜepanowałniebywałyupał.Tragarzpociłsię

bardzoicierpiałodnielitościwiepraŜącegosłońca.Przechodziłwłaśniekoło

siedzibypewnegobogategokupca,przedktórąulicabyłaczystozamiecionai

spryskanawodą.Powietrzebyłotamprzyjemniechłodne,aobokbramystała

szerokaława.TragarzzłoŜyłnaniejswójcięŜkitobół,abychwilęodpocząći

odetchnąć.Zbramywionęłoorzeźwiającympowietrzemiprzyjemnymaromatem.

Ucieszonytymbiedakusiadłnaławie.Nagleusłyszałdolatującyzwnętrzadomu

przecudnydźwiękharfilutni,awdzięcznegłosywyśpiewywałyurzekające

melodie.UsłyszałtakŜetreleptakówwielbiącychAllachaMiłościwegonaróŜne

tony.KaŜdyptaszekśpiewałwswojejwłasnejmowie,abyłytamturkawki,szpaki,

kosy,słowiki,grzywaczeiprzepiórki.PełenzdumieniaizachwytuSindbad

TragarzpodszedłbliŜejizauwaŜył,Ŝeprzydomurozciągasięolbrzymiogród,a

wnimujrzałpaziówiniewolnikóworazprzeróŜnewspaniałości,jakiespotykasię

tylkonadworzekrólaczysułtana.Azapachsmakowitychikorzennychpotraw

wszelakiegorodzajuorazdelikatnychwinłechtałmumilepodniebienie.Wzniósł

tedySindbadTragarzoczykuniebuirzekł:Chwałaci,oPanieiStwórco,za

Twehojnedary,którymiobsypujesz,kogozechcesz,nieliczącinierachując.

Błagamcię,Panie,oprzebaczeniewszystkichmoichgrzechów,askruchamoja

niechzadośćuczyniCizawszystkiemojebłędy!NiemawTobieŜadnych

sprzecznościmiędzyTwymipostanowieniamiaTwojąwszechmocą.NiktniemoŜe

ŜądaćodCiebierachunkuzaTwojeczyny,gdyŜpotęgaTwojastoiponadwszystkim.

ChwałaTobie,którybogacisziwywyŜszasz,kogozechcesz,aczyniszubogimi

poniŜasz,kogoCisięspodoba.JakŜeŜwielkajestTwojawspaniałość,jakŜeŜ

przemoŜnaTwojapotęgaijakŜeŜdoskonałeTwojerządy!Darzyszłaskąspośród

Twoichsług,kogomaszochotę.ItakpantegodomostwaŜyjewprzepychui

radości,danemujestrozkoszowaćsięcudownymiwoniami,wyśmienitymjadłemi

szlachetnymwinem.WmądrościTwojejpostanowiłeśdlastworzeńTwoichto,co

zgodnezTwojąwolą,ito,cozgóryimprzeznaczyłeś.Jednizestworzonych

przezCiebieludzimusząsięmozolić,innimogązaŜywaćspokoju.JedniŜyjąw

szczęściu,ainni,muszącięŜkopracowaćiznosićniedostatek.PotemskarŜyłsię

jeszczenaswąniedolęmowąwiązaną.Wypowiedziawszyswojąwierszowanąskargę,

chciałznowupodnieśćtobółiiśćdalej.Alewtedyukazałsięwbramiemłodypaź

opięknymobliczuiwdzięcznejpostaci,ubranywewspaniałeszaty.UjąłTragarza

zarękęitakdoniegopowiada:Wstąpwnaszeprogi,dokądzapraszacięmój

pan,któryŜyczysobiepomówićztobą!Tragarzzawahałsięchwilę,czywejść

tam,gdziegoówpaźzaprasza,alewkońcuniemógłsięoprzećipozostawiwszy

swójtobółuodźwiernegowsieni,wszedłzaswymprzewodnikiemdownętrzadomu.

Ujrzał,Ŝebyłatopięknasiedziba,zarównoprzyjemna,jakiokazała.Wwielkiej

salizobaczyłtłumdostojnychemirówiinnychwytwornychgości.Byłytam

wszelkiegorodzajukwiatyiwonnezioła,anastołachrozstawionomnóstwołakoci

iowoców,wielkąilośćnajrozmaitszychwyszukanychpotrawiwinzwyborowych

winorośli.PotemusłyszałSindbadTragarzgręnaharfachiśpiewwielupięknych

dziewcząt.KaŜdyzgościsiedziałnanaleŜnymmumiejscu,anamiejscuhonorowym

tronowałdostojnyiczcigodnypan,któregozarostnapoliczkachbyłposrebrzony

juŜsiwizną.Postaćjegobyławspaniała,twarzpiękna,pełnagodnościi

wykwintu,dostojeństwaimajestatu.SindbadTragarzpoczułsiętymwszystkim

onieśmielonyitakdosiebiepowiedział:"NaAllacha,tochybakawałekrajualbo

siedzibajakiegośkrólaczysułtana".Skłoniłsięwięcdwornie,pozdrowił

dostojnychpanów,ŜyczyłimbłogosławieństwaAllachaiucałowałziemięprzedich

stopami.Poczymstanąłzpokorniepochylonągłową.Pandomuskinąłnaniego,

abyprzystąpiłbliŜejiusiadł.KiedyTragarztouczynił,tamtenpozdrowiłgo

przyjaznymisłowy.Poczymkazałmupodaćkilkawspaniałych,smakowitychi

wyszukanychpotraw.TragarzprzysunąłsiębliŜejdostołuipochwaliwszy

Allacha,zacząłjeśćaŜdosytości.Potempowiedział:ChwałaAllachowiwe

wszelkichJegosprawach!Umyłręceipodziękowałpiękniezaposiłek.Apan

domunato:Cieszymysię,Ŝeśmycidogodzili.Niechtendzieńbędziedla

ciebiebłogosławiony!Powiedz,jaksięnazywasziwjakimzawodziepracujesz.Ów

zaśodpowiedział:Dostojnypanie,nazywamsięSindbadTragarzidlazarobku

noszęcięŜaryinnychludzinamojejgłowie.Pandomuuśmiechnąłsięiciągnął

dalej:Wiedz,Tragarzu,Ŝenoszętakiesamoimięjakty.JestemSindbad

śeglarz.AleterazŜyczęsobie,Tragarzu,abyśmipowtórzyłtepięknerymy,

Strona1

13.txt

któreśmówiłstojącumojejbramy.Tragarzstropiłsięiodrzekł:NaAllacha,

zaklinamcię,niegniewajsięnamniezato!CięŜkapraca,codziennaudrękai

pusteręceucząbowiemczłowiekazłychobyczajówiczyniągogburem.Nie

wstydźsięodparłpandomu.Stałeśsiębowiemterazmoimbratem.Powtórzów

wiersz!Podobałmisiębardzo,kiedyusłyszałem,jakmówiłeśgoumojejbramy!

Tragarzpowtórzyłwięcówwiersz.Iznówpandomuzachwyciłsięnim,słyszącgo

porazwtóry.Wiesz,TragarzumówiłdalejŜedziejemojesąniezwykłei

pragnęopowiedziećciwszystko,comisięprzytrafiłoicoprzeŜyłem,zanim

doszedłemdotakiegodobrobytuimogłemzamieszkaćwtymdomu,wktórymmnie

widzisz.BogactwatebowiemitasiedzibaprzypadłymidopieropocięŜkich

udrękach,wielkichutrapieniachiniezliczonychokropnościach.Ach,ileŜmękii

troskmusiałemznieśćwdawnychczasach!PrzedsiębrałemsiedempodróŜy,akaŜda

znichłączysięzjakąśosobliwąhistorią,odktórejsięrozummąci.Ale

wszystkotobyłozgóryprzezlosprzeznaczone,acokomusądzone,temuniktnie

umknieiodtegosięnieuchroni.Powiedziawszytozacząłopowiadać.

PierwszapodróŜSindbadaśeglarza

Wiedzcie,szlachetnipanowie,Ŝeojciecmójbyłkupcemjednymznajbardziej

powaŜanychzarównowśródprostegoludu,jakizamoŜnegokupiectwaiŜeposiadał

wielepieniędzyimienia.Umarł,kiedybyłemjeszczemałymchłopcem,

pozostawiającmiwielkiebogactwowgotówce,nieruchomościachidobrach

ziemskich.Kiedydorosłem,objąłemtowszystkowposiadanie,jadałem

najwykwintniejszepotrawy,pijałemnajszlachetniejszewinaizadawałemsięz

bogatymimłodzieńcami.Stroiłemsięwzłotoliteszatyiprzechadzałemsięz

przyjaciółmiitowarzyszamizabawwmniemaniu,ŜetakjuŜnazawszepozostaniei

wyjdziekumemudobru.PędziłemdługotakieŜycie,alewkońcuocknąłemsięz

mojejbeztroski.Akiedywróciłemdorozumu,zauwaŜyłem,ŜemójdobrobytnaleŜy

juŜdoprzeszłości,gdyŜmojezasobysięwyczerpały.Kiedyzmiarkowałem,Ŝe

utraciłemwszystko,cokiedykolwiekposiadałem,oprzytomniałemzestrachui

przeraŜenia.Przypomniałamisięwtedypewnaprzypowieść,którąkiedyśodmojego

ojcausłyszałem.ByłytosłowakrólaSalomona,którebrzmiały:"Trzyrzeczysą

lepszeodtrzechinnych:dzieńśmiercijestlepszyoddniaurodzin,Ŝywypies

jestlepszyodzdechłegolwa,amogiłajestlepszaodubóstwa".Postanowiłem

więcwyjechać,zebrałemwszystko,comijeszczepozostałozesprzętudomowego,i

rozprzedałem.PotemsprzedałemrównieŜmojąposiadłośćito,cowogólejeszcze

byłomojąwłasnością.Wtensposóbwkońcuzgromadziłemtrzytysiącedenarów.

WtedyprzyszłominamyślprzedsięwziąćpodróŜwobcekraje,pamiętająco

słowachpoety:Wysiłkiemnawetstromeszczytysięzdobywa.@Ktopragniesławy,

musiniedosypiaćnocy.@Wgłębinymórznurkujeten,ktoszukapereł,@Byzdobyć

więcejzłota,majątkuimocy.@Leczktosobiewysiłkuitruduniezada,@Nicw

Ŝyciuniezdziaławszy,Ŝycieswepostrada.Jakpostanowiłem,takzrobiłem.

NakupiłemtowarówróŜnorodnychorazwszelakisprzętpotrzebnydopodróŜy.A

poniewaŜduszęmojąwabiłapodróŜmorska,wsiadłemnaokrętiudałemsiędo

miastaBasrywrazzcałągromadąkupców.Stamtądpopłynęliśmypomorzuprzez

wieledniinocy,odwyspydowyspy,zmorzanamorzeiodlądudolądu.

Wszędzie,gdzieśmyprzybijalidobrzegu,trudniliśmysięhandlemiwymieniali

towary.śeglująctakpomorzach,przybyliśmypewnegodnianawyspę,którabyła

takpiękna,iŜprzypominałarajskiogród.Kapitantamsięzatrzymałi

zarzuciwszykotwicęspuściłpomost.Wszyscy,którzybylinastatku,wysiedlina

brzeg.Zbudowawszypaleniska,roznieciliogniezajęlisięróŜnymisprawami.

Jednigotowali,inniprali,jeszczeinnizwiedzaliwyspę.JanaleŜałemdotych

ostatnich.Kiedytakcałazałogazajętabyłajedzeniemipiciem,beztroską

gawędąlubgrą,kapitan,którypozostałnapokładziestatku,naglezakrzyknąłdo

nasniespodziewającychsięniczegozłegodonośnymgłosem:Hej,ludzie,

ratujciewaszeŜycie!Spieszcieiwracajcienapokładcotchu!Pozostawciewasze

rzeczynapastwęlosu!Uciekajcie,dopókiściejeszczeŜywi,ratujciesięod

zguby!Wyspa,naktórejstoicie,niejestwyspą.Towieloryb,któryzatrzymał

siępośrodkumorza.Piasekgopokryłiziemia,takŜewyglądajakwyspa,inawet

drzewananimwyrosły.Alekiedyrozpaliliścienanimogień,poczułŜari

poruszyłsię.Ladachwilazanurzysięzwamiwodmętymorza,awtedypotopicie

sięwszyscy.Udajciesięwięcwbezpiecznemiejsce,zanimnastąpiwaszazguba!

Skoroludzieusłyszelisłowakapitana,ucieklizwyspyiwdrapalisię

pośpiesznienastatek,pozostawiwszynabrzeguswojerzeczy,szaty,saganyi

paleniska.Jednymudałosięjeszczedostaćnaokręt,innispóźnilisię,gdyŜowa

wyspaporuszyłasięiwkrótceznikławodmętachmorskichzewszystkim,cona

niejbyło,ahuczącemorzezamknęłosięnadnią,bijącfalamidookoła.Jabyłem

jednymztych,conawyspiepozostali,takŜezanurzyłemsięwrazzinnymiw

Strona2

13.txt

topieli.LeczAllachuchroniłmnieiocaliłprzedutonięciem.Zesłałmibowiem

wielkidrewnianyceber,jedenztych,wktórymludziedopierocoprali.Wtrosce

osłodkieŜycieuczepiłemsięcebrarękąisiadłemnańokrakiem,apotem

wiosłowałemnogami,gdyfaleigrającmnąrzucałytonaprawo,tonalewo.

KapitanzaśrozwinąłŜaglenastatkuodpłynąłztymi,którymudałosięwrócićna

pokład,nietroszczącsięotonących.SpoglądałemtęskniezaodjeŜdŜającym

statkiem,aŜznikłmizoczu.Wtedyśmierćwydałamisięnieunikniona.Apotem

noczapadłanademnąnieszczęśliwym.Przezcałąnociprzezcałynastępnydzień

pozostawałemwtymsamympołoŜeniu.Późniejjednakpomyślnewiatryifale

poniosłymniedostópwyspyostromychbrzegach,naktórejrosłydrzewaz

konaramizwisającyminadwodą.Udałomisięschwycićgałąźjakiegośwysokiego

drzewaiuczepićsięjejmocno,mającjuŜśmierćprzedoczyma.Potejgałęzi

wdrapałemsięnadrzewo,noiudałomisięzniegozeskoczyćnawyspę.Tu

dopierodostrzegłem,Ŝenogimojespuchłyizdrętwiały,anastopachwidniały

śladyukąszeńryb.Uprzedniowwielkimstrachuirozpaczywcaletegonie

zauwaŜyłem.PadłemnaziemięjakmartwyipogrąŜyłemsięwołowianysen.Tak

przeleŜałemaŜdonastępnegorankaidopierokiedysłońcewzeszłonademną,

obudziłemsię.PoniewaŜjednakmiałemnogispuchnięte,ztrudemposuwałemsię

naprzód.Toraczkowałemjakdziecko,toczołgałemsięnakolanach.Nawyspie

byłowieleowocówiźródełsłodkiejwody.Jąłemwięckarmićsiętymiowocami.

Alejeszczeprzezwieledniinocyniemogłemsiępodnieść.Późniejdopiero

poczułemwsobienowesiły,wróciłamiotuchaimogłemlepiejsięporuszać.

Postanowiłemwięcobejśćwyspędookołaiwypatrywałempomiędzydrzewami,coteŜ

Allachzechciałtamstworzyćwłaskawościswojej.ZrobiłemsobieteŜlaskęz

gałęzijednegozdrzewipodpierałemsięniąprzychodzeniu.Dopieropopewnym

czasiewtrakciewędrówkiwzdłuŜbrzeguwyspyujrzałemzdalekajakąśpostać.

Myślałem,ŜetodzikiezwierzęczyteŜpotwórmorski.SkorojednakzbliŜyłemsię

iprzyjrzałemdokładniej,zoczyłem,Ŝetoszlachetnaklaczstoiuwiązananad

brzegiemmorskim.Kiedyjednakpodszedłemzupełnieblisko,zarŜałagłośno;

zląkłemsięichciałemuciec.Naglewychynąłspodziemijakiśczłowieki

podbiegłdomniewołając:Cośzajeden?Skądprzybywasz?Cosprowadzacięna

tęwyspę?Efendiodparłemjestemtuobcy;zkilkuinnymipodróŜnikami

płynąłemstatkiem,któryzacząłtonąć.WtedymiłosiernyAllachzesłałmi

drewnianyceber,naktórymprzypłynąłem,niesionyprzezfale,aŜdotejwyspy.

Usłyszawszymojesłowaówczłowiekchwyciłmniezarękęizawołał:Chodźze

mną!Poczymzaprowadziłmniedopodziemnegokorytarza,którymdoszliśmydo

wielkiejpodziemnejkomnaty.Tamposadziłmnienahonorowymmiejscu,naprzeciwko

drzwi,iprzyniósłmicośdozjedzenia.Byłemgłodny,jadłemwięcaŜdosytości

iprzestałemdopiero,kiedypoczułemsięsilniejszy.Wtedynieznajomyznowu

wypytywaćmniezacząłomojeprzeŜycia,ajaopowiedziałemmuwszystko,comi

sięprzytrafiło,odpoczątkudokońca.Tamtensłuchałmegoopowiadaniaze

wzrastającymzdumieniemidlategoskończywszymojąopowieśćtakdoniego

powiedziałem:NaAllacha,zaklinamcię,panie,niebądźnamniekrzyw!

Opowiedziałemciprawdęomnieiomoichprzygodach,aterazbłagamcię,abyśmi

powiedział,kimtyjesteśidlaczegomieszkasztuwtejpodziemnejkomnacieoraz

dlaczegoowaklaczstoinadbrzegiemmorza.Wtedymójrozmówcatakodpowiedział:

Wiedz,Ŝejesttunascałagromadaludzirozsypanychpotejwyspie.Jesteśmy

koniuchamikrólaMahradŜanuidoglądamywszystkichjegorumaków.Comiesiąc

podczasnowiuprzyprowadzamytujegoszlachetneklaczeipozostawiamyje

uwiązanenatejwyspie.Potemchowamysiędotejpodziemnejkomnaty,abynikt

nasniezauwaŜył.Wówczasprzybywatuogiermorskiipoczuwszywęchemklacze

wstępujenabrzeg.Rozglądasięnawszystkiestrony,akiedynikogoniezobaczy,

usiłujeuprowadzićjednązklaczy.UwiązanaklaczniemoŜepodąŜyćzanim,więc

ogierzaczynazłościćsię,bićziemiękopytamiirŜeć.Skorousłyszymyten

hałas,wybiegamyznaszegoukryciazwrzaskiem.Ogierpłoszysięiwracado

morza,klaczzaśpóźniejrodziźrebcalubźrebicę,któresąwartecałegóry

złotainiemająnaziemisobierównych.Terazjestwłaśniepora,kiedyogier

morskiwychodzizmorza.Potem,jeśliAllachpozwoli,zabioręcięzesobądo

królaMahradŜanu,abypokazaćcinaszkraj.Wiedzjednak,Ŝegdybyśnastunie

spotkał,nieujrzałbyśŜywejduszynatejwyspieizginąłbyśmarnie,aniktnie

dowiedziałbysięnawetotwejśmierci.Jestemprzetoprzyczynątwegoocaleniai

mniezawdzięczaćbędzieszpowrótdoojczyzny.Błagałemwięcniebiosao

błogosławieństwodlaniegoidziękowałemmuzajegodobroć.Gdyśmytakzesobą

gwarzyli,ogierwyszedłzmorzaizarŜałgłośno,poczymchciałuprowadzić

klacz.Alenieudałomusiętegouczynić,gdyŜzaczęławierzgaćirŜećnaniego.

Wówczasstarszykoniuchchwyciłmieczitarczęiwybiegłszyprzezdrzwiz

podziemnejkomnatyzawołałnaswychtowarzyszy:Naprzód!Dalejnaogiera!i

uderzałprzytymmieczemotarczę.Natychmiastprzybiegłagromadakoniuchów,

Strona3

13.txt

wrzeszcząciwygraŜającdzidami.Ogiersięspłoszył,skoczyłdomorzaniczym

bawółwodnyiwkrótceznikłwśródspienionychfal.Wtedystarszykoniuchsiadł

przymnie,alejuŜpokrótkiejchwilijegotowarzyszeprzybieglidoniego,kaŜdy

prowadzącpoklaczy.Kiedyzoczylimnieprzystarszymkoniuchu,spytali,cotu

robię.Opowiedziałemimtosamo,cojuŜopowiedziałemtamtemu.Wtedyustawili

stołydoposiłkuizaprosilimnie,abymznimispoŜyłwieczerzę.Usiadłemwięci

jadłemznimi.Wkońcupowstalizmiejscidosiedliswoichklaczy,dającmi

równieŜjednądojazdyizapraszającmniezesobą.Jechaliśmycorazdalej,aŜ

dotarliśmydostolicykrólaMahradŜanu.Tamkoniuchowieposzlidoniegoi

opowiedzielimuomymprzybyciu.Królkazałmniezawezwać.Przyprowadzonomnie

więcprzedjegooblicze.Pozdrowiłemgo,aonoddałmipozdrowienie,witając

mniegościnniewswymkraju.Potemzapytał,kimjestem,iopowiedziałemmu

wszystko,comisięprzytrafiło,wszystkiemojeprzygodyodpoczątkudokońca.

Króldziwowałsięwielcenadilościąmoichprzygóditakdomnierzecze:Synu

mój,naAllacha,podwakroćzostałeśocalony.Gdybyciniebyłoprzeznaczone

długieŜycie,nieuratowałbyśsięodtychwszystkichniebezpieczeństw.Aleniech

będziechwałaAllachowizatwojeocalenie!Potemkrólobsypałmniewielkimi

zaszczytami,sadzającposwojejprawicyitraktującłaskawiewsłowachi

czynach.Mianowałmniezarządcąprzystani,doktóregoobowiązkównaleŜało

zapisywaćwszystkieprzybywającestatki.SłuŜyłemmuwiernie,załatwiającjego

sprawy,aonokazywałmiswojąłaskęiwyświadczałwieledobrego.RównieŜodział

mniewpiękneiwspaniałeszaty.Ba,nawetzostałempośrednikiemdozałatwiania

próśbipodańjegopoddanychistałemsięwtensposóborędownikiemludu.Tak

przeŜyłemuniegopewienczas,alezakaŜdymrazem,gdyszedłemdoprzystani,

wypytywałemprzejeŜdŜającychkupcówiŜeglarzyomiastoBagdad,czyprzypadkiem

któryśznichniewie,Ŝemogędoojczyznypowrócić.Aleniktnieznałtego

miastainieznałnikogo,ktobysiętamudawał.Martwiłomnietobardzo,gdyŜ

obrzydłomijuŜdługieprzebywanienaobczyźnie.Aletrwałotojeszczejakiś

czas.PewnegodniaprzyszedłemdokrólaMahradŜanuizastałemuniegogromadę

Hindusów.Kiedyichpowitałem,odpowiedzielimiuprzejmie,przyjaźniemnie

pozdrowiliizapytaliomojąojczyznę.Skorojapotemoichojczyznępytałem,

oznajmili,iŜnaleŜądorozmaitychstanówikast.Jedniznichtokszatrijowie,

szlachetniwojownicy,znaniztego,Ŝeniepopełniająnigdyniesprawiedliwego

uczynkuaniniezadająnikomugwałtu.Innitobramini.Niepijąnigdywina,ale

mimotoŜyjąszczęśliwieiwesoło,grająciśpiewając,aposiadająrównieŜstada

wielbłądów,koniibydła.Pozatymopowiedzielimi,Ŝenaródhinduskidzielisię

nasiedemdziesiątdwiekasty,ajaniemogłemwyjśćzpodziwunadtym.W

państwiekrólaMahradŜanuzwiedziłemteŜjednąwyspęzwanąKabil,naktórej

przezcałąnocsłychaćbiciewtamburynyibębny.Mieszkańcyinnychwysporaz

podróŜnicymówilinamjednak,ŜetamtejsiludziesąpowaŜniipełnirozsądku.

Pozatymwidziałemwmorzurybęnadwieściełokcidługąijeszczeinnąosowim

obliczu.ZaistewidziałempodczastejpodróŜywielecudówidziwów,takŜe

gdybymchciałonichwszystkichopowiedzieć,czasubyniestarczyło.Itak

zwiedzałemsobieowewyspyiprzyglądałemsięwszystkiemu,cotambyło,aŜtu

pewnegodnia,kiedyzlaskąwrękustałemjakzazwyczajnanadbrzeŜu,podpłynął

wielkiokręt,pełenkupców.Kiedyzawinąłdoprzystaniistanąłwśródinnych

zakotwiczonychtamstatków,kapitankazałzwinąćŜagleizarzucićkotwicę.

Spuszczonopomostizałogazaczęławynosićnabrzegcałyładunekstatku.Długo

juŜtakpracowali,ajastałemzbokuizapisywałemwszystko.Wkońcuzwróciłem

siędokapitanazzapytaniem:Czypozostałojeszczecośnatwoimstatku?

Tak,efendipadłaodpowiedź.Władownimamjeszczetowary,których

właścicielpodczaspodróŜyutonąłprzyjednejzwysp,gdymymusieliśmypłynąć

dalej.Zamierzamyjesprzedaćiprzychóddokładniezaksięgować,abymócdoręczyć

pieniądzejegorodziniewmieścieBagdadzie,któremiędzywszystkimimiastami

słyniejakoprzybytekpokoju.Zapytałemwówczaskapitana:Ajaksięnazywałów

człowiek,doktóregotetowarynaleŜały?Sindbadśeglarzodpowiedział

kapitanbyłomianoczłowieka,którynamwmorzuutonął.Usłyszawszytesłowa,

przyjrzałemmusiędokładniejiwtedypoznałemgo.Wydałemgłośnyokrzyk,a

potempowiedziałem:Wiedz,kapitanie,Ŝetojajestemwłaścicielemtych

towarów,októrychmówisz!JestembowiemtymSindbademśeglarzem,którywrazz

gromadąkupcówprzyowejwyspieokręttwójopuścił.Kiedywieloryb,naktórego

grzbiecieznajdowaliśmysię,poruszyłsię,atynaszawołałeś,toponiektórym

udałosięnapokładpowrócić,innizasięwpadlidowody.JanaleŜałemdotych,

którzypogrąŜylisięwmorskichfalach,aleAllachmiłościwyuchroniłmniei

ocaliłprzedutonięciem,zsyłającmiwielkiceber,jedenztych,których

podróŜniuŜywalidoprania.Usiadłemnanimokrakiemizacząłemwiosłować

nogami,aprzychylnewiatryifaleprzyniosłymniedotejotowyspy.Tu

wyskoczyłemnabrzegiAllachwłaskawościswojejpozwoliłmispotkaćsięz

Strona4

13.txt

koniuchamikrólaMahradŜanu.Cizaśzabralimniezesobąiwrazznimidotarłem

dotegomiasta,gdzieprzywiedlimnieprzedobliczeichkróla.Opowiedziałemmu

całemojedzieje,aonokazałmikrólewskąłaskę,mianującmniezarządcą

przystaniwtymotomieście.WsłuŜbiejegodobrzemisiępowodziłoizasłuŜyłem

sobiewjegooczachnawielkąprzychylność.Towarywięc,któremasznaswoim

okręcie,sąmojąwłasnością.Tedykapitanzawołał:NiemajuŜrzetelnościi

wiarywśródludzi!Ajapytałemdalej:Kapitanie,cóŜtomaznaczyć?Słyszałeś

przecieŜmojąhistorię,którącidopierocoopowiedziałem!Onzaśodparł:

PoniewaŜdowiedziałeśsięodemnie,iŜmamnamoimstatkutowary,których

właścicielutonął,chceszterazjesobiebezprawnieprzywłaszczyć.Towielki

grzech!Samiśmybowiemwidzieli,jaktamtenutonąłwrazzwieluinnymi

podróŜnymi,zktórychŜadensięnieuratował.JakŜeŜwięcśmiesztwierdzić,Ŝe

towarytedociebienaleŜą?Kapitanierzekłemnatowsłuchajsięwmoje

słowaistarajsiępojąćsensmojejmowy!Wtedyprzekonaszsię,Ŝemówięszczerą

prawdę.Kłamstwocechujetylkoobłudników.Poczymopowiedziałemkapitanowi

wszystko,comisięprzytrafiłoodchwili,kiedywyjechałemzBagdadu,aŜdo

naszegoprzyjazdunaowąwyspę,wrazzktórązanurzyliśmysięwodmętymorskie.

PrzypomniałemmurównieŜpewneszczegóły,októrychtylkomyobajmogliśmy

wiedzieć.Wówczaszarównokapitan,jakiprzybyliznimkupcyuwierzyliw

prawdziwośćmoichsłów.Askoromniepoznali,winszowalimimegoocaleniai

mówilijedenprzezdrugiego:NaAllacha,niewierzyliśmy,Ŝebyśmógłujść

śmierciwfalachmorskich.ZaisteAllachdałciporazdrugiŜycie.Potemoddali

mitowary,naktórychznalazłemwypisanemojeimię,inicznichniebrakowało.

OdrazurozpakowałemjedenztobołówiwyjąłemdrogocenneprzedmiotynajwyŜszej

jakości.RozkazałemŜeglarzomzowegookrętu,abyzanieślijedopałacu

królewskiego,iofiarowałemjewdarzekrólowiMahradŜanu.Oznajmiłemmu

równieŜ,Ŝeokrętówjesttym,naktórymwtestronyprzypłynąłem,dodając,Ŝe

znalazłemwszystkiemojetowarynienaruszone,takŜeidarytestamtądpochodzą.

Wówczaskróldziwowałsięwielce,aprawdziwośćwszystkiegotego,comuwswoim

czasieopowiedziałem,znalazłananowopotwierdzenie.Umiłowałmnietedybardzo,

otoczyłswojąłaskąjeszczewwiększymstopniuniŜdotychczasiwzamianzamoje

upominkiobdarzyłmniehojnie.Potemzakupiłemwieletowarówiwszelakiegodobra

wowymmieście,akiedykupcymielinaswymokręcieodjechać,kazałemcałemoje

mieniezanieśćnapokład.Poczymposzedłemdokrólaipodziękowałemmuzajego

dobrodziejstwa,proszącgorównocześnieozezwolenie,abymmógłpowrócićdo

ojczyznyirodziny.TedykrólpoŜegnałsięzemnąiobdarowałmniejeszczena

poŜegnanieróŜnymicennymiprzedmiotamiwyrabianymiwjegostolicy.PoŜegnawszy

go,udałemsięnapokładiwyruszyliśmywdrogę,ufniwdobroćAllacha.

Szczęścienamsprzyjałoilosbyłdlanasprzychylny,takŜemogliśmypłynąć

dnieminocąbezustanku,aŜdotarliśmydomiastaBasry.Tamwyszliśmynabrzeg

ispędzilikrótkiczas.Radowałemsię,iŜudałomisięszczęśliwiepowrócićdo

megoojczystegokraju.PotemudałemsiędomiastaBagdadu,PrzybytkuPokoju,

wrazzmoimijukamiztowaremiwszelakimdobrem,cowszystkorazemstanowiło

wielkiskarbwysokiejwartości.Przybywszydomiastaudałemsiędomojej

dzielnicyiprzestąpiłemprógmojegodomu,acałamojarodzinaiprzyjaciele

zbieglisiędomnie.NabyłemsobielicznąsłuŜbęrozmaitegorodzaju,mameluków,

odaliskiiczarnychniewolników,izacząłemprowadzićŜycienaszerokąskalę.

Pozatymzakupiłemwieledomówiposiadłościziemskich,takŜemiałemichwięcej

niŜuprzednio.Odnowiłemstareprzyjaźnieiweseliłemsięzmoimikompanami

jeszczebardziejniŜprzedtem.ZapomniałemowszystkichmoichprzeŜyciach,o

cięŜkichprzejściachnaobczyźnie,oprzebytychudrękachiniebezpieczeństwach.

OddałemsięcałkowicieprzyjemnościomiradościŜycia,rozkoszowałemsię

wyszukanymipotrawamiiprzednimiwinami,Ŝyjącbezmyślniezdnianadzień.Oto

dziejemojejpierwszejpodróŜy.Jutroopowiemwam,jeśliAllachmiłościwy

pozwoli,odrugiejzmoichsiedmiuwypraw.

PotemSindbadśeglarzkazałprzyszykowaćwieczerzęizaprosiłnaniąSindbada

Tragarza.KazałmuwypłacićstomiskalizłotemipoŜegnałsięznimmówiąc:

Uradowałeśnasdzisiajswoimtowarzystwem.SindbadTragarzpodziękowałmu,

przyjąłpodarunekiposzedłwswojądrogę,rozmyślającnadtym,comusię

przydarzyłoicosięludziommoŜewogóleprzytrafić.Nocprzespałwswoim

mieszkaniu.Askoronadszedłranek,udałsięznowudosiedzibySindbadaśeglarza

iprzestąpiłjegopróg.Tenprzyjąłgozhonoramiipoprosił,abyusiadłpojego

prawicy;następnie,skoroinnijegoprzyjacielesięzgromadzili,podanoróŜne

potrawyinapoje,takŜewszyscyweselilisięibyłoimdobrze.TedySindbad

śeglarzzacząłznówopowiadać.

DrugapodróŜSindbadaśeglarza

Strona5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: