TP 1981 04 (317).pdf

(841 KB) Pobierz
„A gdy [Baranek] otworzył siódmą pieczęć ... " „Aleście przystąpili
do góry Syon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalemu Niebieskiego
(...) Patrzajcie, abyście nie gardzili Tym, Który mówi (...): Jeszcze ja
raz poruszę nie tylko ziemią, ale i niebem (...) Przeto przyjmując
Królestwo nie chwiejące się, miejmy laskę, przez którą służymy
przyjemnie Bogu z bojaźnią i uczciwością. " „ ... Chrystus
przyszedłszy Najwyższy Kapłan (...) Przez większy i doskonalszy
przybytek, (...) Znalazłszy wieczne odkupienie. " — Obj. 8:1; Żyd.
12:22, 25, 26, 28; 9:11,12
Lipiec-Sierpieñ 1981 Nr. 317
911558070.002.png 911558070.003.png
Wychodzi co dwa miesiące. Redaktor:August Gohlke . Wydawca: Świecki Ruch Misyjny „Epifania" (odpowiedzialny w Polsce —
Wiktor Stachowiak), skrytka pocztowa nr 44, 60-955 Poznań. Adres międzynarodowy: Chester Springs. Pa. 19425, USA.
Cena: w prenumeracie rocznej zł 36, pojedyn. numeru zł 6.
DZIEDZICTWO 2½ POKOLENIA — TYP I ANTYTYP
4 Moj. 32; Joz. 1:10-18; 4:12, 13; 21:43-45; 22.
W
PIŚMIE ŚWIĘTYM występują liczne pięk-
ne, typowe obrazy. One udzielają instrukcji,
pomocy i zachęty Boskiemu, Prawdą oświeconemu,
ludowi w obecnym czasie. Podane powyżej ustępy
przedstawiają 2½ pokolenia Izraelczyków - Rubena,
Gada i połowę pokolenia Manasesa - proszących o
dziedzictwo w Ziemi Świętej na wschód od Jordanu i
obiecujących jednocześnie
pomóc, a potem wojować w
interesie swych braci z 9½
pokolenia, w tym celu, aby ci
ostatni mogli zdobyć swoje
dziedzictwo w Chanaanie na
zachód od Jordanu. W
rezultacie Jozue miał im
oznajmić, ażeby się wrócili i
wzięli swoje dziedzictwo leżące
na wschód od Jordanu, itd. Te
rzeczy przedstawiają wybrane
klasy - Maluczkie Stadko,
Wielką Kompanię i Godnych;
Wszyscy Godni są przed-
stawieni przy końcu Wieku
Ewangelii w Młodocianych Godnych - proszące w
Wieku Ewangelii o duchowe dziedzictwo, obiecujące
pomoc i prowadzenie walki na rzecz tysiącletnich
restytucjonistów - quasi -wybranych i nie wybranych -
ażeby ci ostatni mogli otrzymać wieczne dziedzictwo
na ziemi, a w konsekwencji, po Tysiącleciu, nasz Pan
oznajmi wybranym, by poszli i wzięli po Małym
Okresie ostateczne, duchowe dziedzictwo, itd. Te
sprawy, w pewnym stopniu, są przedstawione w E 4,
450, 451; E 12, 517; E 15, 528; P '57. 25; '60, 45; '63,
45, 46; Ter. Pr. '78, str. 68-71; '78, str. 50-61.
(2) Niniejsze, bardziej szczegółowe, antytypowe
przedstawienie różni się nieco od tego zazwyczaj
rozważanego, według którego Izraeli-
ci pod dowództwem Jozuego przekroczyli Jordan,
weszli do ziemi Chananejskiej leżącej po zachodniej
stronie Jordanu i walcząc z Chananejczykami o
zdobycie swego dziedzictwa byli typem wszystkich
poświęconych Bogu jednostek podczas Wieku
Ewangelii, walczących pod dowództwem Jezusa,
wielkiego Wodza Zbawienia (Żyd. 2:10). Jednostki te
prowadziły wojnę z grzechem,
błędem, samolubstwem oraz
światowością, weszły do
niebiańskiego Chanaanu i w
nim otrzymały swoje
dziedzictwo. Lud Boży był
niezmiernie błogosławiony w
swej walce chrześcijańskiej,
prowadzonej przeciwko grze-
chowi, błędowi, samolubstwu
i światowości, występującymi
pod różnymi postaciami, przez
zachowywanie w pamięci
ogólnych antytypowych
wyjaśnień, odnoszących się,
na przykład, do Żyd. 3 i 4
(zobacz F 820; Ter. Pr. '49 str. 57-59).
(3) W bardziej szczegółowym antytypowym
przedstawieniu tego przedmiotu, który studiujemy,
Izraelici zbliżający się do Ziemi Obiecanej, leżącej po
wschodniej stronie Jordanu, są typem Duchowych
Izraelitów w Żniwie Żydowskim, zbliżających się do
sfery Prawdy i jej Ducha Wieku Ewangelii.
Ostrzeżenie Izraelitów, ażeby nie wtrącali się do
Edomitów, Moabitów i Ammonitów i spraw ich kraju
(5 Moj. 2:4-19), jest typem tego, jak zabroniono
Duchowemu Izraelowi postępować nieuczciwie,
prześladować lub przejmować dla siebie sferę
działalności cielesnego Izraela, rzymskiej autokracji i
protestanckiego
„UMIEJĘTNI I UTWIERDZENI W TERAŹNIEJSZEJ
PRAWDZIE”
2 Piotra 1:12
DWUMIESIĘCZNIK
Lipiec-Sierpień 1981 Nr 317 (4)
SPIS TREŚCI
Dziedzictwo 2 ½ pokolenia — typ i antytyp………….. 51
Tajemnica Izraela ……………………………………. 57
Apostolska sukcesja niebiblijna.................................... 60
Doniesienie z Nigerii.................................................... 62
Interesujące pytania i odpowiedzi ……………….... 63
Errata…………………………………………………. 64
„OCZEKUJĄC ONEJ BŁOGOSŁAWIONEJ NADZIEI
I EPIFANII CHWAŁY WIELKIEGO BOGA
I ZBAWICIELA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA”
Tytus 2:13
klerykalizmu.
Izraelici,
przekraczający potok Arnon
911558070.004.png 911558070.005.png 911558070.001.png
 
Lipiec—Sierpień 1981 TERAŹNIEJSZA PRAWDA 51
i wchodzący do Ziemi Obiecanej po wschodniej stronie
Jordanu, stanowią typ Duchowego Izraela wchodzącego
na początku Wieku Ewangelii w dziedzinę Prawdy i jej
Ducha. Pokonanie przez nich w tym kraju, w mocy
Boga, amorejskiego króla Sehona, basańskiego kró1a
Oga i innych wrogów, a tym samym przejęcie tego, co
było ostatecznym dziedzictwem 2½ pokolenia - Rubena,
Gada i połowy pokolenia Manasesa - stanowi typ
zwyciężania przez Duchowego Izraela, w mocy Boga,
szatana, błędu, grzechu, samolubstwa i światowości oraz
sukcesywne przejmowanie w Wieku Ewangelii tego, co
było dziedzictwem Maluczkiego Stadka, Wielkiej
Kompanii i ostatecznie (przy końcu Wieku) Godnych
(w. 24-3:17). Starożytni Godni występują tu
reprezentatywnie w Młodocianych Godnych (E 12,
517). Szczegóły w Ter. Pr. '78, str. 68-71; '78, str. 51-54.
(4) Zatrzymujący korony (członkowie Maluczkiego
Stadka) i tracący korony (członkowie Wielkiej
Kampanii) mieli wielką liczbę stronników i sympatyków
próbnie usprawiedliwionych i nie usprawiedliwionych.
Karmili ich w Wieku Ewangelii prawdami Słowa
Bożego (I mieli synowie Rubenowi i synowie Gadowi
bydła bardzo wiele [występujące tu słowo hebrajskie
obejmuje prócz krów i inne zwierzęta], 4 Moj. 32:1).
Kiedy te nowe stworzenia podczas Wieku Ewangelii
spostrzegały sferę utracjuszy koron, uznawały, że była
dobrą sferą dla wymienionych stronników i sympatyków
(a obaczywszy ... Jazer [ wspomożony ; później
miejscowość odziedziczona przez pokolenie Gada] i ...
Galaad [ mnóstwo świadectwa ] ... (miejsce ... sposobne
dla bydła).
SAMOLUBNA PROŚBA I ODPOWIEDŹ
JEZUSA
(5) Tracący korony i zatrzymujący korony przyszli
wówczas do Jezusa, jako do naznaczonego w Boski
sposób Wykonawcy, Wodza i Rzecznika ludu Bożego
i jako Najwyższego Kapłana, włączając wszystkich
głównych wodzów ludu Bożego (Przyszli ciż synowie
Gadowi, i synowie Rubenowi, i mówili do Mojżesza i
do Eleazara ... i do książąt, w. 2). Oni powiedzieli, że
sfera Prawdy Wieku Ewangelii, z którą się
zaznajomili i którą przy pomocy Jehowy podbili, była
bardzo stosowną dziedziną z wielką ilością dobrego,
odpowiedniego rodzaju duchowego pokarmu i wielką
ilością zalet dla ich licznych stronników i
sympatyków (Ziemia, którą zwojował Pan ... jest
ziemia sposobna dla bydła, a my słudzy twoi mamy
bydła wiele [nazwy z wiersza 3 są powtórzone, z
dodatkowymi, w wierszach 34-38, które wyjaśnimy,
gdy będziemy się nad nimi zastanawiać], w. 4).
ta ziemia sługom twym ... a niech nie chodźmy za
Jordan, w. 5). Utracjusze koron (Gad) byli na czele
proszących, pokazując, że nie okazali właściwej
postawy. Raczej, kiedy wielkie odpadanie
postępowało i zwyciężał pomillenializm, oni tracili
pragnienie pomagania ludzkości tysiącletniej w walce
z jej wrogami i w zwyciężaniu ich, a tym samym w
osiągnięciu przez nich dziedzictwa. Liczne jednostki z
tych nowych stworzeń myślały raczej samolubnie,
jedynie o zdobyciu miejsca w niebie i mniejszej lub
większej tam bezczynności, a nie o niesieniu pomocy
drugim. Bóg jednak pragnie, ażeby wszyscy będący
Jego ludem, nawet restytucjoniści (Mat. 25:34-40),
żyli niesamolubnie i usiłowali pomagać innym w
miarę jak mają ku temu okazję.
(7) Jezus jako Boski Wykonawca postawił zarzut
przeciwko tym nowym stworzeniom, stawiając
pytania, czy ich bracia podczas Tysiącletniego
Pośredniczącego Królestwa będą musieli walczyć ze
swoimi wrogami bez ich pomocy, wtedy kiedy oni
będą bezczynni (odpowiedział Mojżesz ... Więc
bracia wasi pójdą na wojnę, a wy tu siedzieć
będziecie?, w. 6). Zapytał także, dlaczego w ten
sposób chcą zniechęcać swoich restytucyjnych braci
przed zdobyciem ich, w Boski sposób wyznaczonego,
antytypowego Chanaanu, gdy ten czas nadejdzie
(Czemuż psujecie serce synom Izraelskim, żeby nie
szli do ziemi?, w. 7).
(8) Nasz Pan przypomniał tym nowym stworzeniom
stawiającym samolubne prośby, o dwunastu szpiegach
przetrząsających Chanaan i także zły raport dziesięciu
spośród dwunastu (Jozue i Kaleb stanowili te dwa
wyjątki), który zniechęcił Izraelczyków i spowodował
ich szemranie, na skutek, którego Bóg się rozgniewał i
wydał na nich wyrok skazujący ich na czterdziestoletnie
wędrowanie po puszczy. I jak to miało wypełnienie w
odniesieniu do cielesnego Izraela tak też miało w
odniesieniu do Duchowego Izraela w Żniwie
Żydowskim z wynikającą z tego antytypową wędrówką
po puszczy Wieku Ewangelii (wiersze 8-13; Ter. Pr. '49,
str. 50, 51).
(9) Wówczas nasz Pan stwierdził, że oni podobnie
postąpili, że ich samolubnie grzeszna prośba
powiększy gniew Jehowy przeciwko Duchowemu
Izraelowi i zapewnił, że jeśli będą trwali w tej
samolubnej postawie, to skutek odczują
restytucjoniści, kiedy pozostaną bez pomocy podczas
Tysiąclecia i zginą (A oto, wy powstaliście miasto
ojców waszych, plemię ludzi grzesznych, abyście
jeszcze przyczynili gniewu zapalczywości Pańskiej
przeciwko Izraelowi ... Bo jeśli się odwrócicie od
naśladowania jego ... wy zgubicie ten wszystek lud.
Wiersze 14, 15).
ODPOWIEDŹ NOWYCH STWORZEŃ
(10) Chrześcijanie zajmują różne postawy
(1) chrześcijańskich żołnierzy (2 Kor. 10:3-5) w
walce o Prawdę i Sprawiedliwość, (2) nie walczących,
włączając w to (a) jednostki podtrzymujące
silniejszych braci, (b) działających
(6) Dlatego ci utracjusze koron i zatrzymujący
.korony prosili, że jeśli znaleźli łaskę w oczach
Jehowy, niech sfera Prawdy i jej Duch będą im dane
jako ostateczne potysiącletnie dziedzictwo, bez
konieczności pomagania ludzkości w zdobywaniu jej
dziedzictwa w Wieku Tysiąclecia (Jeźliśmy ... niechże
będzie dana
52 TERAŹNIEJSZA PRAWDA Lipiec—Sierpień 1981
jako „matki” wobec słabych i niedojrzałych, (c)
jednostki mniej lub więcej nierozwinięte, itd. Ci
wszyscy są tu pokazani. W odpowiedzi na wymówkę
naszego Pana, nowe stworzenia, szczególnie te
wierne, prawdą oświecone żyjące przy końcu Wieku,
oświadczyły naszemu Panu, uroczyście przyrzekając
poczynić odpowiednie zarządzenia i organizacje
mające służyć ochronie i dobru ich zwolenników,
sympatyków i ich samych, jako niedojrzałych nowych
stworzeń Wieku Ewangelii. Dalej przyrzekały, że jako
chrześcijańscy żołnierze, gdy będzie potrzeba, pójdą i
będą walczyć w interesie restytucjonistów, aż ci
ostatni osiągną swoje tysiącletnie dziedzictwo, po
czym sami osiedlą się na wieki we własnym
dziedzictwie (Tedy przystąpiwszy do niego rzekli:
obory bydłu i dobytkowi naszemu, i miasta dziatkom
naszym tu pobudujemy: Ale sami zbrojno ochotnie
pójdziemy przed syny Izraelskimi ... Nie wrócimy się
do domów naszych aż posiądą synowie Izraelscy
każdy dziedzictwo swoje. Wiersze 16-18). Te nowe
stworzenia nie pragnęły dziedzictwa restytucyjnego,
natomiast potwierdziły pragnienie zdobycia
dziedzictwa między wybranymi (Ani weźmiemy
dziedzictwa z nimi za Jordanem ... ponieważ
przychodzi dziedzictwo nasze na nas z tej strony
Jordanu, w. 19).
(11) Nasz Pan zapewnił wybranych, że jeśli
postąpią tak jak przyrzekli, będą bez winy, lecz jeśli
tak nie postąpią, to zgrzeszą przeciwko Jehowie a ich
grzech będzie ujawniony (I rzekł im Mojżesz: Jeźliż
uczynicie, coście rzekli ... potem się wrócicie i
będziecie bez winy ... Ale jeśli tego nie uczynicie, oto
zgrzeszycie Panu, a wiedzcie, że grzech wasz znajdzie
was. Wiersze 20-23). Nasz Pan zgodził się z ich
słusznymi ochronnymi zarządzeniami, odnoszącymi
się do niedojrzałości ich nowych stworzeń, a także ich
zwolenników i sympatyków (w. 24).
(12) Stosowne nowe stworzenia wielokrotnie
powtarzały swoją odpowiedź, wskazującą na ich
zdecydowanie (w. 25-27). Jezus jako Boski
Wykonawca napominał Samego Siebie, jako
Najwyższego Kapłana i jako Tego, który podzieli
dziedzictwo, oraz głównych wodzów ludu Bożego do
zorganizowania dla 2½ pokolenia w antytypie
potysiącletniego duchowego dziedzictwa, jeśli ci
ostatni jako chrześcijańscy żołnierze zaangażują się w
duchowej walce na rzecz swych braci, lecz jeśli się
nie zaangażują otrzymają jedynie zaliczoną im w
okresie ich doczesnego życia restytucję (I przykazał o
nich Mojżesz Eleazarowi kapłanowi, i Jozuemu ... i
książętom ojców pokoleń ... Jeśli przejdą synowie
Gadowi i synowie Rubenowi z wami za Jordan ... a
będzie pohołdowana ziemia przed wami, tedy im
dacie ... Galaad w dziedzictwie [tutaj, jak w wierszu
26 Galaad zastępuje tu całą Ziemię Świętą na wschód
od Jordanu]; Ale jeźli nie ... tedy niech mają
dziedzictwo między wami w ziemi Chananejskiej
(wiersze 28-30). Odpowiednie nowe stworzenia
wyraziły zgodę (wiersze 31, 32).
USTALENIE DZIEDZICTWA
DLA 2½ POKOLENIA
(13) Przeto, Jezus jako Wykonawca ustalił dla
Wielkiej Kompanii, Maluczkiego Stadka i Godnych
(reprezentowanych tu przy końcu Wieku przez
Młodocianych Godnych) całą sferę Prawdy i jej
Ducha zbawienia wyborczego, które zastało podbite
przez lud Boży Wieku Ewangelii spod dominacji
szatana i błądzicieli (Dał tedy Mojżesz synom
Gadowym i ... Rubenowym i połowie pokolenia
Manasesa ... królestwo Sehona, króla Amorejskiego i
... Oga, króla Basańskiego, ziemię [na wschód od
Jordanu] z miasty jej, z granicami ... w około, w. 33).
Zauważ, że po raz pierwszy w 4 Moj. 32:33 jest
wymieniona połowa pokolenia Manasesa.
Dotychczasowe nie wymienianie go w tym opisie,
zdaje się mieć związek z antytypem z tego powodu,
że Młodociani Godni nie istnieli przed końcem Wieku
i że oni są klasą podrzędną w stosunku do nowych
stworzeń. Podczas Wieku Ewangelii klasy wybrane, a
w mniejszym stopniu ich usprawiedliwieni i nie
usprawiedliwieni zwolennicy i sympatycy, mieli
przywilej cieszyć się z bogatej obfitości duchowego
pokarmu (mleko) antytypowej ziemi, leżącej po
wschodniej stronie Jordanu; z radości, tak obecnej jak
i przyszłej (miód); z łask (winogrona); z owoców
okupowego dzieła Chrystusa (owoc granatu), itd.
(porównaj Ter. Pr. 49, str. 56-57). Każdy z ludu
Bożego, szczególnie spośród wybranych, który nie
cieszył się tymi błogosławieństwami, żył poniżej
swoich przywilejów!
(14) Lud Boży Wieku Ewangelii, zwłaszcza ten
wybrany, rozwinął liczne organizacje o różnych
właściwościach. Wielka Kompania, która miała
więcej usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych
zwolenników i sympatyków, zbudowała większość
tych organizacji, a jej działalność w tym zakresie była
mniej lub więcej sekciarska a jakość tej pracy niższa
od wykonanej przez Maluczkie Stadko (Gad
zbudował Dybon [ niszczenie ], Atarot [ korony ] i Aroer
[ ruina ], a także Atrot, Sofan [ Atroth-shophan , ASV,
ukryta korona ], Jazer [ wspomagany ], Jegba
[ wyniosły ], Betnimera [ dom czystych wód , porównaj
Nemra, w. 3], Betaran [ dom górala ], miasta obronne,
obory dla bydła. Ruben zbudował Hesebon
[ pomysłowość - w dobrem a nie w złem], Eleale
[ wspinanie się do Boga ], Karyjataim [ podwójne
miasto ], Nebo [ prorok ], Baalmeon [ pan domu ,
porównaj Beon, w. 3] i Sabama [ woń , porównaj
Seban, w. 3], wiersze 34-38).
(15) Nasz Pan wyznaczył dziedzictwo
Młodocianych Godnych wśród wybranych. Ukazali
się oni na widowni przy końcu Wieku Ewangelii, po
zakończeniu wysokiego powołania w 1881 roku (B
262; Ter. Pr. '74, str. 50). Ci Młodociani Godni,
którzy mieli więcej Prawdy i łask podbili pewną część
sfery Prawdy i jej Ducha, wypędzając błądzicieli.
Nasz Pan dał im bardziej pociągającą sferę, a oni w
niej przebywali (synowie Machira [kupiec ], syna Ma-
Lipiec—Sierpień 1981 TERAŹNIEJSZA PRAWDA 53
nasesowego [ powodujący zapomnienie ], do Galaad
[ mnóstwo świadectwa - część Galaad dalej na północy
i na wschodzie] ... i wygnali Amorejczyka ... I dał
Mojżesz Galaad Machirowi ... i mieszkał w nim, w
39, 40). Ci Młodociani Godni, którzy mieli mniej
Prawdy i łask, szczególnie z odcinka kościoła
nominalnego, także podbili część Prawdy wieku
Ewangelii i jej Ducha, lecz mniej pożądanej od tej,
którą zajęli antytypowi Machiryci (Jair [ oświecający ]
wtargnął i pobrał wioski ich i nazwał je Chawot Jair
[ ożywczy, oświecający ], w 40, 41, porównaj Joz. 13:7-
32; Ter. Pr. '78, str. 68-71; Ter. Pr. '78, str. 51-53).
Najbardziej sekciarscy Młodociani Godni, znajdujący
się w kościele nominalnym, otrzymali część najmniej
pożądanego odcinka. Oni, mając nieco skłonności do
samolubstwa, mniej więcej traktowali ją jako swoją
osobistą własność (Nobe [ szczekanie ] wtargnął i wziął
Kanat [ posiadanie ] i nazwał je Nobe, w. 42).
UROCZYSTE PRZYPOMNIENIE
WYBRANYM
wym Chanaanie (Joz. 4:12, 13 [40.000 wojowników z 2½
pokolenia było wielką liczbą w stosunku do liczb podanych
w 4 Moj. 26:7, 18, 34]). Maluczkie Stadko i Wielka
Kompania w duchowej naturze stoczą swoją tysiącletnią
walkę na rzecz restytucjonistów, szczególnie za
pośrednictwem Starożytnych i Młodocianych Godnych na
ziemi.
(19) Pod kierownictwem naszego Pana, jako
antytypowego Jozuego i przy pomocy antytypowych 2½
pokolenia, pokonywanie wrogów restytucjonistów i
otrzymywanie przez nich tysiącletniego dziedzictwa w
antytypowym Chanaanie na ziemi będzie postępować
pomyślnie aż do ukończenia. W ten sposób obietnice Boga
dla quasi -wybranych i nie wybranych, szczególnie wielkie
Abrahamowe obietnice dla nich, będą w pełni i w obfitości
wypełnione w restytucji wszystkich rzeczy (Joz. 21:43-45).
BŁOGOSŁAWIEŃSTWA I PRÓBY
MAŁEGO OKRESU
(20) W 22 rozdziale Jozue podaje nam pewne
informacje o ciężkich doświadczeniach ludzkości i
antytypowych 2½ pokolenia, szczególnie
reprezentowanych przez Godnych w Małym Okresie.
Ponadto on podkreśla wielkie błogosławieństwa jakie
spłyną na Starożytnych i Młodocianych Godnych oraz
innych przy końcu Tysiącletniego Pośredniczącego
Królestwa, na początku Małego Okresu, przed
doświadczeniem z Obj. 20:9 i uzyskaniem przez
Godnych duchowej natury oraz chwalebnego
dziedzictwa po Małym Okresie w wiecznym Królestwie
Boga. Powinniśmy się bardzo cieszyć z tych
wspaniałych perspektyw.
(21) Na początku Małego Okresu nasz Pan wezwie
antypowe 2½ pokolenia i bardzo je pochwali za to
wszystko, co zrobili dla restytucjonistów podczas
Pośredniczącego Panowania, a co zostało im zlecone
przez Wykonawcę Jehowy (Joz. 22:1, 2). On potwierdzi,
że podczas tego długiego czasu ich pomoc była
potrzebna dla ich restytucyjnych braci w
Pośredniczącym Panowaniu, że oni nie opuścili swej
służby, lecz posłusznie wykonali Boskie polecenia (w.
3).
(16) Nasz Pan jako Wódz Zbawienia zachęcał
wodzów ludu Bożego, szczególnie żyjących przy
końcu Wieku, do napominania Jego ludu do
właściwych przygotowań, w celu tysiącletniego
podboju ziemi leżącej po zachodniej stronie Jordanu
(rozkazał Jozue przełożonym nad ludem, mówiąc ...
rozkażcie ludowi, mówiąc: gotujcie sobie żywność -
Joz. 1:10, 11). Ludowi powiedziano, że w ciągu
trzech tysiącletnich dni, to jest, w ostatnim dniu, w
Tysiącleciu, wejdzie i podbije sobie antytypowe
dziedzictwo na zachód od Jordanu, dziedzictwo
quasi -wybranych i nie wybranych (po trzech dniach
przejdziecie ... a posiedli ziemię).
(17) Nasz Pan od czasu do czasu, szczególnie przy
końcu Wieku, przypominał antytypowym dwom i
połowie pokolenia, że Jehowa dał im dziedzictwo
Wieku Ewangelii z zastrzeżeniem, że kiedy one w
pewnych zakresach nie będą walczyć w Tysiącleciu a
będą doznawać tysiącletniego odpoczynku, to, jako
chrześcijańscy żołnierze będą musiały zobowiązać się
do tysiącletniej walki o Prawdę i Sprawiedliwość w
interesie swych restytucyjnych braci aż ci ostatni
zdobędą dziedzictwo, po czym wybrani zostaną
osadzeni wiecznie w pełni radości w ich dziedzictwie
potysiącletnim (w. 12-15). Szczególnie jednostki
oświecone Prawdą, odpowiedziały naszemu Panu,
jako Wodzowi Zbawienia, że będą posłuszne
wszystkim Jego napomnieniom, tak jak były Jemu
posłuszne, jako Boskiemu Wykonawcy, prosząc Boga
o błogosławienie Jemu (w. 16, 17). One zgodziły się,
aby każdy, kto uporczywie buntuje się przeciwko
Jego nakazom był całkowicie odcięty od stanowiska
zajmowanego przed Nim (w. 18).
(18) Miała być wielka liczba członków 2½
antytypowego pokolenia, jako zdolnych żołnierzy
chrześcijańskich, na czele zastępów w Pojednawczym
Królestwie rozpoczynających podbój dziedzictwa
restytucyjnego w antytypo-
(22) Wówczas nasz Pan powie także antytypowym
2½ pokolenia, że ponieważ Jehowa doprowadził
restytucjonistów do obiecanego im odpoczynku w
Tysiącletnim Chanaanie, ich tysiącletnia walka w
interesie tych braci, dążących do osiągnięcia
dziedzictwa, dobiega końca. Dlatego On im wówczas
powie, że nadszedł czas, ażeby weszli do
tymczasowych miejsc zamieszkania w Małym
Okresie, aby ich przygotować do wprowadzenia ich
do obiecanego wiecznego dziedzictwa po Małym
Okresie, które im zostało wyznaczone przez naszego
Pana (w. 4). Z Jezusem i pod Jego kierownictwem,
członkowie Maluczkiego Stadka na początku Małego
Okresu przerwią swoją posługę Pośrednika ludzkości
- 1 Kor. 15:24; Ter. Pr. '80, str. 78, 79 (chociaż nadal
będą służyć pod Jego kierownictwem w Małym
Okresie w
Zgłoś jeśli naruszono regulamin