Clayton Donna - Szamanka.pdf - Literatura kobieca - peterek57

DONNA CLAYTON

Szamanka

The Doctor's Medicine Woman

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Postanowiliśmy ostatecznie wyrazić zgodę na adop-

cję...

Travis Wescott, który stawił się właśnie przed Radą Star-

szych plemienia Kolheeków, w zasadzie tracił już nadzieję,

że kiedykolwiek usłyszy te słowa. Dzięki temu doświadczył

teraz, czym jest czysta, dziecięca niemal radość.

- Jest jednak pewna drobna... - smagła kobieta o szero-

kiej, powściągliwej twarzy zawiesiła na moment głos - prze-

szkoda.

Najgorsze myśli natychmiast skurczyły mu żołądek.

- Przeszkoda? - powtórzył zawiedziony. Zmarszczył

brwi i lekko pokręcił głową. - Jaka przeszkoda?

Tak bardzo starał się udowodnić tym ludziom, że jest

poważny i odpowiedzialny. W ciągu dwóch miesięcy cztery

razy przemierzył odległość między Filadelfią a rezerwatem

na północy stanu Vermont, by stanąć przed Radą Starszych

w swojej sprawie. Musiał ich przekonać, że brak żony nie

przeszkodzi mu być dobrym ojcem dla pięcioletnich

bliźniaków: Jareda i Josha. I kiedy już ucieszył się, że nare-

szcie dotarł do celu, pojawia się jakiś nowy kłopot, kolejna

trudność do pokonania. Czy i tę górę uda mu się zdobyć?

- Doktorze Wescott - głos zabrał kolejny członek Rady,

która składała się z szóstki kobiet i mężczyzn - może prze-

szkoda nie jest najwłaściwszym słowem. Powinniśmy raczej

powiedzieć: zastrzeżenie. Proszę wziąć pod uwagę, że mamy

na myśli wyłącznie dobro chłopców.

- Dla mnie też to jest najważniejsze. - Travis mówił ci-

cho, kryjąc irytację i lęk przed rozczarowaniem. Sprawa

adopcji bliźniaków stała się dla niego istotniejsza, niż się tego

spodziewał. - Jeśli chodzi o to, że jestem kawalerem, to wy-

jaśniałem już...

- To nie ma znaczenia - rzekł Najstarszy Rady.

Travisowi nie mieściło się w głowie, że ani instytucje

rządowe, ani stanowe nie mają w takim wypadku nic do

powiedzenia. Wiedział już, że Kolheekowie całkowicie kon-

trolują adopcję sierot pochodzących z ich małego plemienia,

w którym z kolei najwyższą decyzyjną władzą jest właśnie

Rada Starszych.

- Brak u twojego boku kobiety, która stałaby się dla nich

matką, nie jest dla nas rozstrzygającym faktem.

Takie zdefiniowanie jego sytuacji wzbudziło w Travisie

poczucie winy. Uważał, że będzie w stanie zastąpić bliź-

niakom oboje rodziców. Był pewny, że niczego im przy nim

nie zabraknie. A jeśli owo zastrzeżenie, ów warunek, który

zaskoczył go tak znienacka, nie miał nic wspólnego z jego

stanem cywilnym, to chyba należy domniemywać, że Rada

podziela jego opinię. O co więc chodzi tym razem? Co dają

mu do zrozumienia?

Spokój, nakazał sobie w myślach. Miesiące negocjacji

z Indianami nauczyły go, że nie ma sensu ich poganiać. Swo-

je plany i opinie wyjawiają i tak w wybranym przez siebie

czasie.

- Przedstawił nam pan swoje argumenty - odezwała się

z kolei starsza kobieta. - Wierzymy, że kocha pan tych chło-

pców i że się pan o nich odpowiednio zatroszczy. Nie bez

znaczenia był też dla naszej decyzji fakt, że pan sam jest

półkrwi Kolheekiem. Pokazał pan swoje serce i zaangażowa-

nie, kiedy dwa lata temu chłopcy wymagali pomocy lekar-

skiej. Gdyby nie pan, ich serca przestałyby już bić, doktorze

Wescott. Wszystko to wiemy.

- Wkrótce chłopcy skończą sześć lat - włączył się znów

mężczyzna. - Znaczy to, że z każdym dniem i miesiącem,

nie mówiąc już o latach, maleje ich szansa na znalezienie

zastępczego domu. Jest bowiem smutną prawdą, że najwięcej

próśb o adopcje dotyczy niemowlaków, a nie dorastających

dzieci. A zatem chcemy oddać panu Jareda i Josha, wierząc,

że stworzycie szczęśliwą rodzinę. Nie spotkalibyśmy się tu

dzisiaj, gdybyśmy byli innego zdania.

- O co zatem chodzi? - Travis patrzył im prosto w oczy

i nie potrafił ukryć zniecierpliwienia. - W czym problem?

Zastraszanie Rady w jakikolwiek sposób było z góry ska-

zane na przegraną. Starsi mieli za sobą długie, bogate życie.

Poznali trud, ból i smutki, jakie nigdy nie staną się jego

udziałem. Doświadczyli szczęścia i radości brzmiącej donoś-

nym śmiechem. Znali również spokój i wyciszenie. Siedziała

przed nim szóstka kobiet i mężczyzn, dostojników plemie-

nia, najstarszych i najmądrzejszych, bo tylko takim wolno

zasiadać w Radzie. Dumne twarze i wyprostowane plecy,

błysk ciemnych, głęboko osadzonych oczu, odbijały jak lu-

stra wielość i rozmaitość przebytych przez nich ścieżek.

- Trudno to dobrze wyrazić - mówiła kobieta - ale nie-

pokoi nas, że chłopcy znajdą się tak daleko od rezerwatu, od

domu, od swojego plemienia.

Travis skrzywił się. To zdanie nieco go przestraszyło.

- Przecież od początku wiedzieliście, że mieszkam

w Pensylwanii. Nie spodziewacie się chyba, że przeniosę się

nagle do Vermont. A może do rezerwatu? Prowadzę praktykę

lekarską w Filadelfii...

Kobieta pokręciła głową, uciszając rosnącą w nim panikę.

- Martwi nas, że stracą kontakt z tradycją, ze swoimi

korzeniami. Z przeszłością przodków - wyjaśniała. Jej głos

zmiękł, kiedy dodała: - Doktorze Wescott, przecież w tych

rzeczach jest pan całkowitym ignorantem.

Zdawał sobie sprawę, że nie miała zamiaru go obrazić,

a jednak najeżył się i poczuł ostro skrytykowany. Określenie

„ignorant" zupełnie do niego nie pasowało. Był zdolnym

lekarzem i cenionym współautorem podręcznika, z którego

korzystano na całym świecie. Zabiegano o jego udział w se-

minariach i konferencjach. Nie wspominając już o tym, że

wiedza i determinacja pozwoliły mu niejednokrotnie ratować

ludzkie życie. Myślał o tym wszystkim bez pychy, ale i bez

fałszywej skromności.

A jednak, jeśli ma pozostać uczciwy, musi przystać na

krytykę starej Indianki. To prawda, pojęcia nie ma o dziedzic-

twie rodowitych Amerykanów. Jego matka, Lila, wywodząca

się z plemienia Kolheeków, opuściła rezerwat jako nastolat-

ka, i poślubiła jego ojca. Przyjęła dobrowolnie kulturę męża,

jego religię i sposób życia. Swoim dwóm synom nie wspo-

mniała ani słowem na temat swego pochodzenia. Nie wróciła

do rezerwatu nawet po bolesnym rozwodzie. A zatem Travis

dojrzewał, będąc dumnym młodym Amerykaninem.

- Kocham tych chłopców. - Cieszył się, że głos mu się

nie załamał pod wpływem przepełniającej go emocji.

Najmniejsze ryzyko stracenia bliźniaków było stresem nie

Clayton Donna - Szamanka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: