GRUPOWANIE PRZEDMIOTÓW.
Przedszkolne porządki
(E. Gruszczyk – Kolczyńska
Wychowanie w Przedszkolu 2/1999)
Nauczycielka krytycznie przygląda się przedmiotom na półkach, zagląda do szuflad i szafek. Łapie się za głowę i stwierdza:
- Okropny bałagan…Tak nie może być…Coś z tym trzeba zrobić, ale co?
Dzieci przyglądają się i radzą:
-Trzeba posprzątać…Zrobić porządek.
Oczywiście wszystkie chcą pomagać.
Nauczycielka zastanawia się głośno i proponuje:
- Dzisiaj uporządkujemy tę część sali (pokazuje). Popatrzcie, co gdzie się znajduje. Tutaj są książeczki do oglądania…Trzeba zapamiętać gdzie one są…Zosia je wyjmie i położy na dywanie…O, tutaj (pokazuje)…Tu jest nasz plastyczny kącik. Wszystko do rysowania: kredki, papier, farby, pędzle…Trzeba zapamiętać, gdzie to jest…Tomek wyjmie ostrożnie te rzeczy i położy na dywanie…o, tutaj.(pokazuje)…
Gdy wszystkie przedmioty zostaną już wyjęte, trzeba wytrzeć półeczki. Potem nauczycielka pokazuje przedmioty na dywanie i wspólnie z dziećmi zastanawia się, gdzie je poukładać, żeby było wygodnie:
- To wszystko do kącika plastycznego…
- Książeczki na swoją półkę itd.
Wspólne sprzątania jest okazją do grupowania przedmiotów według przeznaczenia. Żeby podkreślić sens takiego porządku, nauczycielka może zaproponować coś tak absurdalnego, żeby dzieci to dostrzegły. Na przykład książki trzeba zanieść do łazienki i włożyć do umywalki. Będzie wesoło i dzieci lepiej zrozumieją logikę porządkowania.
Na koniec należy koniecznie z zadowoleniem obejrzeć efekt wspólnych porządków, pokazać zgrupowane przedmioty i stwierdzić:
- Tu są wszystkie rzeczy do malowania. Wygodnie i porządnie…A tutaj są wszystkie nasze książki. Nie trzeba będzie szukać…itd.
Mamla