Cele ogólne:- Rozwijanie umiejętności prawidłowego nazywania członków rodziny,- Podawanie informacji na temat swojej rodziny /imiona, zawody/,- Poznawanie takich wartości moralnych, jak: szacunek, uczciwość, szczęście, przyjaźń, miłość, mądrość,- Dążenie do zrozumienia i przeżywania wymienionych wartości moralnych.Cele szczegółowe:- Rozpoznaje i prawidłowo nazywa członków najbliższej rodziny- Potrafi podać imiona swoich rodziców i dziadków oraz ich zawody- Rozpoznaje i nazywa takie wartości moralne, jak: szacunek, uczciwość, przyjaźń, miłość, mądrość- Rozumie co to znaczy przeżywać wymienione wartości moralneŚrodki dydaktyczne: rymowanka „Kim jestem?”, wiersz S. Jachowicza „Dobry braciszek”, zdjęcia rodzinne dzieci, obrazek przedstawiający rodzinę, sylwety członków rodziny, jabłko, tamburyn, kołatka.Przebieg zajęć:1. Oglądanie zdjęć przyniesionych przez dzieci. Zachęcanie do wypowiedzi na temat przedstawionych na nich członków rodziny; prawidłowe ich nazywanie, podawanie imion i wykonywanych zawodów /jeśli znają/.2. Słuchanie rymowanki.Nauczyciel mówi tekst, wskazując na obrazku sylwetą chłopca poszczególnych członków rodziny.Dla mamy jestem synem, dla taty też.Dla siostry jestem bratem – to dobrze wiem.Dla babci jestem wnukiem, dla dziadka też.Nauczyciel ponownie mówi rymowankę, ale z sylwetą dziewczynki, odpowiednio zmieniając formę wypowiedzi.Dzieci powtarzają nazwy członków rodziny z odpowiednią intonacją głosu: cicho, głośno, smutno, wesoło.Rozmowa z dziećmi na temat uczuć jakimi obdarzają swoich najbliższych i w jaki sposób potrafią te uczucia wyrażać.3. Zabawa rozwijająca umiejętność prawidłowego nazywania członków rodziny „Kto to jest?”.Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze nauczyciel podnosi do góry obrazek wybranego członka rodziny, a dzieci klaszczą w ręce i rytmicznie wypowiadają z nim zdanie, np.: „To jest mama”; „To jest tata”; „To jest babcia”; „To jest dziadek”.4. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat posiadanego rodzeństwa /wiek, płeć, liczba/.5. Słuchanie wiersza inscenizowanego sylwetami chłopca i dziewczynki.Nauczyciel na oczach dzieci kroi jabłko na dwie części i recytuje wiersz:Brat: Siostrzyczko! Na dwoje jabłuszko rozkroję,połowę Ci dam.Siostra: Znam twoje serduszko,Lecz małe jabłuszko zjedz, braciszku, sam.Brat: O, tego nie zrobię,Ja muszę dać tobie...Piękny byłby brat!Cóż by powiedziano,Gdyby też wiedziano,Żem sam jabłko zjadł?6. Rozmowa na temat wiersza.- Kto ze sobą rozmawiał? Ile jabłek miał braciszek? Na ile części przekroił jabłko? Dlaczego tak zrobił?- Czy wy dzielicie się owocami, słodyczami ze swoimi najbliższymi? A dlaczego tak robicie?7. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Brat z siostrzyczką”Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na kołatce. Na hasło „Brat z siostrzyczką” tworzą pary /chłopiec z dziewczynką/ i podskakują w kółeczkach /za każdym razem tworzą inne pary/.
grudzien33