78_o Państwowej Inspekcji Pracy.pdf

(228 KB) Pobierz
78_o Państwowej Inspekcji Pracy
DZIENNIK USTAW Z 2007 R. NR 89 POZ. 589
USTAWA
z dnia 13 kwietnia 2007 r.
o Państwowej Inspekcji Pracy 1)
(Dz. U. z dnia 21 maja 2007 r.)
Rozdział 1
Organizacja Państwowej Inspekcji Pracy
Art. 1. Państwowa Inspekcja Pracy jest organem powołanym do sprawowania nadzoru i kontroli przestrzegania prawa
pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a takŜe przepisów dotyczących legalności
zatrudnienia i innej pracy zarobkowej w zakresie określonym w ustawie.
Art. 2. Państwowa Inspekcja Pracy podlega Sejmowi. Nadzór nad Państwową Inspekcją Pracy w zakresie określonym w
ustawie sprawuje Rada Ochrony Pracy.
Art. 3. 1. Jednostkami organizacyjnymi Państwowej Inspekcji Pracy są: Główny Inspektorat Pracy oraz okręgowe
inspektoraty pracy.
2. Państwową Inspekcją Pracy kieruje Główny Inspektor Pracy przy pomocy zastępców.
Art. 4. 1. Głównego Inspektora Pracy powołuje i odwołuje Marszałek Sejmu po zasięgnięciu opinii Rady Ochrony Pracy.
2. Główny Inspektor Pracy pełni obowiązki do dnia powołania jego następcy.
3. Zastępców Głównego Inspektora Pracy powołuje i odwołuje Marszałek Sejmu, na wniosek Głównego Inspektora
Pracy.
Art. 5. 1. Okręgowy inspektorat pracy obejmuje zakresem swojej właściwości terytorialnej obszar jednego lub więcej
województw. W okręgowych inspektoratach pracy mogą być tworzone oddziały.
2. Okręgowym inspektoratem pracy kieruje okręgowy inspektor pracy przy pomocy zastępców.
3. Okręgowych inspektorów pracy oraz ich zastępców powołuje i odwołuje Główny Inspektor Pracy.
Art. 6. 1. Marszałek Sejmu na wniosek Głównego Inspektora Pracy ustali, w drodze zarządzenia:
1) statut Państwowej Inspekcji Pracy, określający jej organizację wewnętrzną;
2) siedziby i zakres terytorialnej właściwości okręgowych inspektoratów pracy.
2. Zarządzenia Marszałka Sejmu w sprawach, o których mowa w ust. 1, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
Art. 7. 1. Powołuje się Radę Ochrony Pracy, zwaną dalej "Radą", jako organ nadzoru w sprawach dotyczących
przestrzegania prawa pracy, w tym bezpieczeństwa i higieny pracy, a takŜe legalności zatrudnienia oraz działalności
Państwowej Inspekcji Pracy.
2. W skład Rady wchodzi 30 członków, w tym przewodniczący, zastępcy przewodniczącego, sekretarz i członkowie,
których powołuje i odwołuje Marszałek Sejmu. Kadencja Rady trwa cztery lata.
3. Członkowie Rady pełnią obowiązki do dnia powołania nowych członków.
4. Członków Rady powołuje się spośród posłów, senatorów i kandydatów zgłoszonych przez Prezesa Rady Ministrów
oraz przez organizacje związkowe i organizacje pracodawców reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001
r. o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr
100, poz. 1080, z późn. zm. 2) ), a takŜe przez inne organizacje społeczne zajmujące się problematyką ochrony pracy. Do
Rady powołuje się takŜe ekspertów i przedstawicieli nauki.
5. W skład Rady nie moŜna powołać pracownika Państwowej Inspekcji Pracy, chyba Ŝe korzysta on z urlopu bezpłatnego
udzielonego w celu wykonywania funkcji z wyboru.
6. Zasady reprezentacji w Radzie oraz wysokość diety członków Rady za udział w jej pracach określa Marszałek Sejmu w
drodze zarządzenia.
 
7. Do zadań Rady naleŜy wyraŜanie stanowiska w sprawach z zakresu działania Państwowej Inspekcji Pracy, w
szczególności dotyczących:
1) programów działalności i zadań Państwowej Inspekcji Pracy;
2) okresowych ocen działalności Państwowej Inspekcji Pracy oraz wniosków wynikających z tych ocen;
3) problemów ochrony pracy o zasięgu ogólnokrajowym.
8. Rada wyraŜa opinię o kandydatach na stanowiska Głównego Inspektora Pracy i jego zastępców oraz okręgowych
inspektorów pracy.
9. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez Marszałka Sejmu.
Art. 8. 1. Państwowa Inspekcja Pracy prowadzi placówkę szkoleniową Ośrodek Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy
im. Profesora Jana Rosnera we Wrocławiu, zwaną dalej "Ośrodkiem".
2. Do zadań Ośrodka naleŜy szkolenie i doskonalenie kadr Państwowej Inspekcji Pracy oraz upowszechnianie wiedzy i
informacji, a takŜe doradztwo w zakresie ochrony pracy.
3. Główny Inspektor Pracy nadaje Ośrodkowi statut oraz, na wniosek dyrektora Ośrodka, określa jego szczegółową
organizację wewnętrzną.
Art. 9. 1. Główny Inspektor Pracy nadaje uprawnienia rzeczoznawcy do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy na
wniosek Komisji Kwalifikacyjnej do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców, zwanej dalej "Komisją", oraz prowadzi
centralny rejestr wydanych uprawnień.
2. Uprawnienia rzeczoznawcy do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej "rzeczoznawcą", mogą być
nadane osobie, która:
1) ukończyła wyŜsze studia techniczne;
2) legitymuje się co najmniej 5letnią praktyką zawodową w zakresie ukończonego kierunku studiów;
3) ukończyła kurs przygotowujący do opiniowania projektów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
ergonomii, przeprowadzony przez podmiot upowaŜniony przez Głównego Inspektora Pracy, według programu
zatwierdzonego przez Głównego Inspektora Pracy;
4) złoŜyła, z wynikiem pozytywnym, egzamin przed Komisją.
3. Nadane uprawnienia upowaŜniają rzeczoznawcę do opiniowania projektów nowo budowanych lub przebudowywanych
obiektów budowlanych albo ich części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, pod względem zgodności z
przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii.
4. Główny Inspektor Pracy, z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego okręgowego inspektora pracy, moŜe cofnąć
uprawnienia rzeczoznawcy w przypadku wydania przez niego opinii naruszającej w sposób raŜący przepisy
bezpieczeństwa i higieny pracy. Główny Inspektor Pracy moŜe takŜe cofnąć uprawnienia rzeczoznawcy na wniosek
okręgowego inspektora pracy, właściwego ze względu na lokalizację obiektu budowlanego, w przypadku stwierdzenia
podczas odbioru tego obiektu lub jego eksploatacji, Ŝe w opinii wydanej przez rzeczoznawcę nie uwzględniono istotnych
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Decyzja o cofnięciu uprawnień rzeczoznawcy powinna być podjęta po
uprzednim rozpatrzeniu jego wyjaśnień.
5. Członków Komisji, na 4letnią kadencję, powołuje Główny Inspektor Pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw pracy spośród kandydatów zgłoszonych przez:
1) Główny Urząd Nadzoru Budowlanego,
2) organizacje techniczne, stowarzyszenia zawodowe, izby samorządu zawodowego określone w ustawie o
samorządach zawodowych architektów, inŜynierów budownictwa oraz urbanistów
oraz spośród przedstawicieli nauki i pracowników Państwowej Inspekcji Pracy. W skład Komisji wchodzi 8 osób.
6. Główny Inspektor Pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy moŜe odwołać członka Komisji:
1) na wniosek podmiotu, który zgłosił jego kandydaturę;
2) w przypadku systematycznego nieuczestniczenia w pracach Komisji.
7. Członkowie Komisji otrzymują za udział w pracach Komisji wynagrodzenie, a takŜe diety i zwrot kosztów podróŜy na
zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77 5 § 2 Kodeksu pracy.
8. Koszty związane z przygotowaniem kandydatów na rzeczoznawców, podnoszeniem kwalifikacji przez rzeczoznawców
oraz nadawaniem uprawnień rzeczoznawcom, ustalone przez Głównego Inspektora Pracy, ponosi odpowiednio kandydat
na rzeczoznawcę lub rzeczoznawca.
9. Minister właściwy do spraw pracy po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Pracy określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki oraz tryb nadawania i cofania uprawnień rzeczoznawców, a takŜe wymagania dotyczące
przygotowania kandydatów na rzeczoznawców i podnoszenia kwalifikacji przez rzeczoznawców, biorąc pod uwagę
poziom wykształcenia, dotychczasową praktykę zawodową w zakresie opiniowania projektów obiektów budowlanych, a
takŜe konieczność okresowego szkolenia;
2) zakres nadawanych uprawnień, o którym mowa w ust. 3, wzór uprawnień rzeczoznawcy, wzór klauzuli i pieczęci
imiennej oraz wzór rejestru opiniowanych projektów, biorąc pod uwagę rodzaj budownictwa i podział na grupy
projektowe;
3) wymagania dotyczące opinii rzeczoznawców o projektach nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów
budowlanych albo ich części, w których przewiduje się wykonywanie pracy, oraz tryb postępowania odwoławczego od
tych opinii, biorąc pod uwagę specyfikę, charakter i przeznaczenie obiektu budowlanego, a takŜe zgodność przyjętych
rozwiązań z obowiązującymi przepisami i normami;
4) tryb powoływania i odwoływania członków Komisji, sposób działania tej Komisji i przeprowadzania egzaminu,
biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnego funkcjonowania Komisji;
5) wysokość wynagrodzenia członków Komisji, biorąc pod uwagę zakres wykonywanych czynności.
Rozdział 2
Zadania Państwowej Inspekcji Pracy
Art. 10. 1. Do zadań Państwowej Inspekcji Pracy naleŜy:
1) nadzór i kontrola przestrzegania przepisów prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i
higieny pracy, przepisów dotyczących stosunku pracy, wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń wynikających ze
stosunku pracy, czasu pracy, urlopów, uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem, zatrudniania młodocianych
i osób niepełnosprawnych;
2) kontrola przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy przy projektowaniu budowy, przebudowy i
modernizacji zakładów pracy oraz stanowiących ich wyposaŜenie maszyn i innych urządzeń technicznych oraz
technologii;
3) kontrola legalności zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, wykonywania działalności oraz kontrola przestrzegania
obowiązku:
a) informowania powiatowych urzędów pracy o zatrudnieniu bezrobotnego lub powierzeniu mu wykonywania innej pracy
zarobkowej,
b) informowania powiatowych urzędów pracy przez bezrobotnych o podjęciu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub
działalności,
c) opłacania składek na Fundusz Pracy;
d) dokonania wpisu do rejestru agencji zatrudnienia działalności, której prowadzenie jest uzaleŜnione od uzyskania wpisu do
tego rejestru,
e) prowadzenia agencji zatrudnienia zgodnie z warunkami określonymi w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach
rynku pracy;
4) kontrola legalności zatrudnienia, innej pracy zarobkowej oraz wykonywania pracy przez cudzoziemców;
5) uczestnictwo w przejmowaniu do eksploatacji wybudowanych lub przebudowanych obiektów budowlanych albo ich
części w zakresie ustalonym w odrębnych przepisach;
6) kontrola wyrobów wprowadzanych do obrotu pod względem spełniania przez nie wymagań dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy, określonych w odrębnych przepisach;
7) podejmowanie działań polegających na zapobieganiu i eliminowaniu zagroŜeń w środowisku pracy, a w
szczególności:
a) badanie i analizowanie okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz kontrola stosowania środków zapobiegających
tym wypadkom,
b) analizowanie przyczyn chorób zawodowych oraz kontrola stosowania środków zapobiegających tym chorobom,
c) inicjowanie prac badawczych w dziedzinie przestrzegania prawa pracy, a w szczególności bezpieczeństwa i higieny pracy,
d) inicjowanie przedsięwzięć w sprawach ochrony pracy w rolnictwie indywidualnym,
e) udzielanie porad i informacji technicznych słuŜących eliminowaniu zagroŜeń dla Ŝycia i zdrowia pracowników, a takŜe
porad i informacji w zakresie przestrzegania prawa pracy;
8) współdziałanie z organami ochrony środowiska w zakresie kontroli przestrzegania przez pracodawców przepisów o
przeciwdziałaniu zagroŜeniom dla środowiska;
9) kontrola przestrzegania wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy, określonych w ustawie z dnia 22 czerwca 2001
r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz. U. z 2007 r. Nr 36, poz. 233);
10) opiniowanie projektów aktów prawnych z zakresu prawa pracy;
11) prawo wnoszenia powództw, a za zgodą osoby zainteresowanej uczestnictwo w postępowaniu przed sądem
pracy, w sprawach o ustalenie istnienia stosunku pracy;
12) wydawanie i cofanie zezwoleń w przypadkach, o których mowa w art. 304 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.
Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm. 3) );
13) udzielanie na pisemny wniosek osoby zainteresowanej informacji o minimalnych warunkach zatrudnienia
pracowników, określonych w dziale drugim rozdziale IIa ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy;
14) współpraca z urzędami państw członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za nadzór nad warunkami pracy
i zatrudnienia pracowników, polegająca na:
a) udzielaniu informacji o warunkach zatrudnienia pracowników skierowanych do wykonywania pracy na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej na określony czas, przez pracodawcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej,
b) informowaniu o stwierdzonych wykroczeniach przeciwko prawom pracowników skierowanych do wykonywania pracy na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na określony czas przez pracodawcę mającego siedzibę w państwie będącym
członkiem Unii Europejskiej,
c) wskazywaniu organu nadzoru nad rynkiem pracy, właściwego do udzielania Ŝądanej informacji ze względu na zakres jego
działania;
15) ściganie wykroczeń przeciwko prawom pracownika określonych w Kodeksie pracy, wykroczeń, o których mowa w
art. 119123 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz.
1001, z późn. zm. 4) ), a takŜe innych wykroczeń, gdy ustawy tak stanowią oraz udział w postępowaniu w tych sprawach
w charakterze oskarŜyciela publicznego;
16) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie i przepisach szczególnych.
2. Do zadań Państwowej Inspekcji Pracy naleŜy ponadto nadzór i kontrola zapewnienia bezpiecznych i higienicznych
warunków pracy:
1) osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niŜ stosunek pracy oraz osobom wykonującym na
własny rachunek działalność gospodarczą w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę lub przedsiębiorcę, niebędącego
pracodawcą, na rzecz którego taka praca jest świadczona;
2) przez podmioty organizujące pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niŜ stosunek pracy, w
ramach prac społecznie uŜytecznych;
3) osobom przebywającym w zakładach karnych i zakładach poprawczych, wykonującym pracę, a takŜe Ŝołnierzom w
słuŜbie czynnej, wykonującym powierzone im prace.
3. Państwowa Inspekcja Pracy sprawuje takŜe nadzór i kontrolę zapewnienia przez pracodawcę bezpiecznych i
higienicznych warunków zajęć odbywanych na jego terenie przez studentów i uczniów niebędących pracownikami.
4. Państwowa Inspekcja Pracy moŜe podejmować działania w zakresie prowadzenia badań oraz analizowania czynników
szkodliwych i uciąŜliwych w środowisku pracy.
Art. 11. W razie stwierdzenia naruszenia przepisów prawa pracy lub przepisów dotyczących legalności zatrudnienia
właściwe organy Państwowej Inspekcji Pracy są uprawnione odpowiednio do:
1) nakazania usunięcia stwierdzonych uchybień w ustalonym terminie w przypadku, gdy naruszenie dotyczy
przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy;
2) nakazania: wstrzymania prac lub działalności, gdy naruszenie powoduje bezpośrednie zagroŜenie Ŝycia lub zdrowia
pracowników lub innych osób wykonujących te prace lub prowadzących działalność; skierowania do innych prac
pracowników lub innych osób dopuszczonych do pracy wbrew obowiązującym przepisom przy pracach wzbronionych,
szkodliwych lub niebezpiecznych albo pracowników lub innych osób dopuszczonych do pracy przy pracach
niebezpiecznych, jeŜeli pracownicy ci lub osoby nie posiadają odpowiednich kwalifikacji; nakazy w tych sprawach
podlegają natychmiastowemu wykonaniu;
3) nakazania wstrzymania eksploatacji maszyn i urządzeń w sytuacji, gdy ich eksploatacja powoduje bezpośrednie
zagroŜenie dla Ŝycia lub zdrowia ludzi; nakazy w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu;
4) zakazania wykonywania pracy lub prowadzenia działalności w miejscach, w których stan warunków pracy stanowi
bezpośrednie zagroŜenie dla Ŝycia lub zdrowia ludzi; nakazy w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu;
5) nakazania, w przypadku stwierdzenia, Ŝe stan bezpieczeństwa i higieny pracy zagraŜa Ŝyciu lub zdrowiu
pracowników lub osób fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niŜ stosunek pracy, w tym osób wykonujących
na własny rachunek działalność gospodarczą, zaprzestania prowadzenia działalności bądź działalności określonego
rodzaju;
6) nakazania ustalenia, w określonym terminie, okoliczności i przyczyn wypadku;
7) nakazania pracodawcy wypłaty naleŜnego wynagrodzenia za pracę, a takŜe innego świadczenia przysługującego
pracownikowi; nakazy w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu;
8) skierowania wystąpienia, w razie stwierdzenia innych naruszeń niŜ wymienione w pkt 17, o ich usunięcie, a takŜe
o wyciągnięcie konsekwencji w stosunku do osób winnych.
Art. 12. W postępowaniu przed organami Państwowej Inspekcji Pracy w sprawach nieuregulowanych w ustawie bądź
przepisach wydanych na jej podstawie albo w przepisach szczególnych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm. 5) ).
Art. 13. Kontroli Państwowej Inspekcji Pracy podlegają pracodawcy a w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
kontroli legalności zatrudnienia takŜe przedsiębiorcy, niebędący pracodawcami na rzecz których jest świadczona praca
przez osoby fizyczne, w tym przez osoby wykonujące na własny rachunek działalność gospodarczą, bez względu na
podstawę świadczenia tej pracy, zwani dalej "podmiotami kontrolowanymi".
Art. 14. 1. Państwowa Inspekcja Pracy przy realizacji swoich zadań współdziała ze związkami zawodowymi,
organizacjami pracodawców, organami samorządu załogi, radami pracowników, społeczną inspekcją pracy oraz z
organami administracji państwowej, a w szczególności z organami nadzoru i kontroli nad warunkami pracy, Policją,
StraŜą Graniczną, SłuŜbą Celną, urzędami skarbowymi i Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, a takŜe organami
samorządu terytorialnego.
2. Państwowa Inspekcja Pracy jest uprawniona do nieodpłatnego korzystania z danych zgromadzonych:
1) w Krajowej Ewidencji Podatników;
2) w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) prowadzonym przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego;
3) przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na koncie ubezpieczonego i koncie płatnika składek, o których mowa
odpowiednio w art. 40 i 45 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r.
Nr 11, poz. 74, Nr 17, poz. 95 i Nr 21, poz. 125), w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym;
4) w Powszechnym Elektronicznym Systemie Ewidencji Ludności (RCI PESEL).
3. Państwowa Inspekcja Pracy moŜe, na wniosek związków zawodowych, prowadzić szkolenie i instruktaŜ oraz udzielać
pomocy w szkoleniu społecznych inspektorów pracy, a takŜe podejmować działania na rzecz doskonalenia i zwiększenia
skuteczności działania społecznej inspekcji pracy.
Art. 15. W razie uzasadnionej potrzeby oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa kontrolującym, organy Policji są
obowiązane, na wniosek inspektora pracy, do udzielenia stosownej pomocy.
Art. 16. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi tryb i formy współdziałania innych organów nadzoru i
kontroli z Państwową Inspekcją Pracy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz legalności zatrudnienia, mając na
względzie zapewnienie sprawnego i efektywnego współdziałania.
Rozdział 3
Zakres działania organów Państwowej Inspekcji Pracy
Art. 17. Organami Państwowej Inspekcji Pracy są:
1) Główny Inspektor Pracy;
2) okręgowi inspektorzy pracy;
3) inspektorzy pracy, działający w ramach właściwości terytorialnej okręgowych inspektoratów pracy.
Art. 18. 1. Do zakresu działania Głównego Inspektora Pracy naleŜy:
1) kierowanie działalnością Głównego Inspektoratu Pracy i okręgowych inspektorów pracy;
2) rozpatrywanie odwołań od decyzji okręgowych inspektorów pracy;
3) opracowywanie rocznych i wieloletnich programów działania Państwowej Inspekcji Pracy;
4) sprawowanie ogólnego nadzoru nad:
a) przestrzeganiem prawa pracy oraz przedkładanie właściwym organom ocen, opinii i wniosków w tej dziedzinie,
b) postępowaniem mandatowym w sprawach o wykroczenia, o których mowa w art. 17 § 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001
r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148, z późn. zm. 6) );
5) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących prawa pracy oraz inicjowanie prac legislacyjnych w tej
dziedzinie;
6) inicjowanie przedsięwzięć w zakresie wdraŜania postępu technicznego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
7) przedstawianie wniosków w sprawach nauczania i szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
organizowanie i prowadzenie szkolenia inspektorów pracy oraz nadzór nad działalnością Ośrodka;
8) prowadzenie działalności wydawniczej i promocyjnej w zakresie ochrony pracy;
9) udział w pracach komisji rządowych badających wypadki przy pracy;
10) sporządzanie i przedkładanie informacji i sprawozdań, o których mowa w ust. 3;
11) nadawanie i cofanie uprawnień rzeczoznawcy do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, o których mowa w art. 9.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin